หอคอยวรรณกรรมดาร์ค

ลำดับตอนที่ #41 : (กวีนิพนธ์) นักเขียนไส้แห้ง โดย กุหลาบน้ำเงิน

นักเขียนไส้แห้ง โดย กุหลาบน้ำเงิน
ขออุทิศแด่ ข้า...นักหัดเขียน




กวีนิพนธ์
...๐ เพราะหลงนัก รักรสถ้อย รอยอักษร
เขาคนจร จึงโดดเดี่ยว เที่ยวเขียนฝัน
แบกความรัก ร้อยศรัทธา มาประพันธ์
กรีดหัวใจ กลั่นเป็นคำ ฉ่ำเรื่องราว


๐เมาอักษร คนจรครวญ สำนวนหวาน
สั่นสะท้าน ระทมขื่น ในคืนหนาว
เขารำพึง เพลงภาษา ใต้ดาดาว
ปาดหยดพราว เช็ดน้ำตา ใต้ฟ้าเย็น


๐คนดูแคลน แล้วขมใจ นึกไหวหวั่น
บ้างหยามหยัน งานน้ำเน่า เขม่าเหม็น
บ้างเหยียดหา ว่าไส้แห้ง หิวลำเค็ญ
บ้างเขม่น ว่าเพ้อพร่ำ พรรณนา


๐รินน้ำตา รดรอยร้าว ล้างรอยเศร้า
พรุ่งนี้เช้า เราจะข้าม ขอบแผ่นผา
ซดความฝัน ปั้นความรัก อักษรา
กางแผ่นฟ้า ต่างกระดาษ วาดกลอนกล


๐เป็นนักเขียน ขายฝัน ฉันไร้ชื่อ
มีหนังสือ ซ่อนแอบ ในซอกหม่น
มิดังเด่น เช่นใครเขา คอยเพียรตน
แม้นผู้คน มองข้ามบ้าง...ช่างปะไร...


ผู้แต่ง

�

�
�