หอคอยวรรณกรรมดาร์ค

ลำดับตอนที่ #37 : (บทความ) ถ้อยคำจากกุหลาบ โดย คลื่นกระทบทราย

ถ้อยคำจากกุหลาบ  โดย คลื่นกระทบทราย
ขออุทิศแด่ คำพูดของกุหลาบที่สิ้นหวัง
และได้เอ่ยวาจาออกมาเพื่อคล้ายเป็นการสาบานในรัก




บทความ

            อันราตรีที่ไร้แสงไฟ มีร่างของกุหลาบขาวนอนอยู่ท่ามกลางหลุมศพที่ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกอันหนาทึบ เสียงพร่ำเพ้อดังมาจากความมืด เสียงพันธสัญญานิรันดร์เอ่ยเคว้งคว้างท่ามกลางจัตุรัสยามค่ำคืนที่มืดมิด
              "อันบุรุษสตรีใดผู้เป็นที่รักยิ่งของข้า ในกาลสวรรค์และคืนแห่งโลกันตร์ ข้าเอ่ยนามบอกสรรพสิ่งทั้งหลายบนโลกว่าตัวข้าไร้วิญญานในการนำพาชีวิตไปต่อได้ สิ่งที่เห็นอาจมิใช่สิ่งที่หา ฝากพันธสัญญาไว้ ณ ดินแดนแห่งนี้ เพื่อเป็นเครื่องย้ำเตือนจิตใจของตัวข้าเอง ข้าจักขออุทิศชีวินและกายเพื่อให้ใช้เป็นประโยชน์บนโลกแห่งความดารค์" สิ้นเสียงสัญญา
              " แด่นายสตรีอันเป็นที่รักยิ่งของข้า ถึงท่านจะถูกปกคลุมด้วยวัจนะที่ส่องสว่างจนมิอาจจะเอื้อมถึงท่าน แต่น้ำเสียงของท่าน ความรักที่ท่านมีให้ข้า ข้าจักจดจำไปตราบนานเท่านาน ถึงตอนนี้ท่านจะมีความสุขกับบุรุษที่ท่านเห็นสมควรชอบและเลือกเพื่อเป็นคู่ชีวิตของท่าน ข้าจักไม่ไปทำลายหรือแย่งชิงท่านมาใดใดทั้งสิ้น เพราะข้ารู้ดีแก่ใจว่าท่านเป็นอย่างไร ข้ารู้ดีว่าท่านคิดอย่างไร ท่านคงสะอิดสะเอียนกับข้าเต็มทน ข้าขอโทษที่ทำให้ท่านรู้สึกเช่นนั้น แต่วันใดที่ท่านคิดจะเหลียวมองร่างกายอันน่าสมเพชสกปรกสะอิดสะเอียนของข้าแล้วท่านมีใจเมตตาที่เก็บมันขึ้นมา เมตตากล่อมเลี้ยงข้าให้เจริญเติบโตงดงามดุจดอกฟ้าเช่นท่าน ข้าก็สัญญาว่าข้าจะอยู่เคียงท่าน เป็นร่างที่รองรับอารมณ์ของท่าน หากท่านโกรธ ข้าจะใช้ลำต้นของข้า เพื่อให้ท่านเป็นที่ระบาย หากท่านร้องให้ ข้าจะใช้กลีบดอกของข้า ซับน้ำตาให้ท่าน หากท่านดีใจ ข้าจะผลิดอกและใบออกมา เพื่อให้ท่านได้เล่นและเชยชม ณ ราตรีใด ณ วันเวลาใด ข้าเป็นของของท่าน ข้าเป็นของเล่นของท่าน หากท่านต้องการ ได้โปรดเก็บข้าขึ้นมา แล้วช่วยเล่นกับข้าด้วยเถิด"...

ผู้แต่ง
คลื่นกระทบทราย