หอคอยวรรณกรรมดาร์ค

ลำดับตอนที่ #32 : (กวีนิพนธ์) เสียงสะอื้นในคืนเหมันต์ โดย กุหลาบน้ำเงิน

เสียงสะอื้นในคืนเหมันต์ โดย กุหลาบน้ำเงิน
ขออุทิศแด่ อาณาจักรดาร์คแลนด์




กวีนิพนธ์
...ณ คืนหนาว ดาวลับหาย คล้ายชังข้า
ลมแผ่วมา ดังว่า จะฆ่าฉัน
หยันน้ำตา กรีดวิญญา เย้ยชีวัน
เหยียบย่ำกัน เเล้วปลิดชีพ มาลิ้มลอง

ดังอ้อมแขน ความหนาว ในราวป่า
โอบกอดข้า ณ ราตรี สีดำหมอง
ดังลำนำ แห่งน้ำตา นั้นไหลนอง
ฉุดข้าลง สู่ครรลอง แห่งวิญญาณ

เสียงสะอื้น ดังเอื่อยเหงา ในคืนเงียบ
เท้าข้าเหยียบ ย่ำน้ำตา พาสะท้าน
ดวงตาเหม่อ ลอยไกล ใจร้าวราน
เสียงเพรียกขาน ครั้งสุดท้ายไร้คนยิน

มือไขว่คว้า ควานหา อย่างเหนื่อยล้า
ม่านมายา สีราตรี ปกคลุมสิ้น
ร่างฉันนั้น พลันล้มลง น้ำตาริน
กลับคืนถิ่น ที่ความตาย ต่างอวยพร...


ผู้แต่ง