ภารกิจรักล้างคำสาป

ลำดับตอนที่ #2 : นก..หรือคน!?

โอ้ พระเจ้า..นี่ซัพพอร์ทคนนี้กำลังประสบกับอะไรกันเนี่ย =[]=!!

ผีหรอ?

ไม่น่าจะใช่นะ...

"นายเป็นใคร"ฉันถาม หรี่ตาลงด้วยความระแวง
"ฉันชื่อเพลย์เยอร์ เป็นคนที่ถูกนายช่วยเมื่อกี้ไง ไม่สิ..ต้องบอกว่าเป็นนกที่ถูกนายช่วยเมื่อกี้ต่างหาก"เพลเยอร์แนะนำตัวแล้วเสยผมสีดำสนิทของตัวเอง โอ้..เพิ่งสังเกตว่าเขาก็หล่อไม่เบาเหมือนกันนี่ ว่าแต่..

เป็นนกนั่นจริงๆด้วยแฮะ

"แล้ว..?"
"ดูเหมือนนายจะมองเห็นฉันได้สินะ"
"ปกติคนอื่นมองไม่เห็นนายหรอ?"
"ใช่..ฉันเลยต้องการความช่วยเหลือเล็กน้อยจากนาย.."

ฮะ..? ว่าไงนะ..'นาย'งั้นหรอ?(เขาเรียกแบบนี้ตั้งนานแล้วเพิ่งรู้สึกรึไง =__=)

"สต็อป!!"ฉันตะโกนขัดเพลย์เยอร์ที่กำลังจะพูดต่อทำให้เขาขมวดคิ้วนิดๆเหมือนไม่พอใจที่ฉันมาขัดตอนที่เขากำลังพูด

"อะไร..นายสงสัย.."

ชัดเลยจ้า TOT

"ฉันชื่อซัพพอร์ท.."
"อือ แล้วทำไม.."
"และฉันเป็น'ผู้หญิง'!!!"

สิ้นเสียงของฉัน ทั้งหมด(2 คน)ก็ตกอยู่ความเงียบ ทันใดนั้น เพลเยอร์ที่นิ่งๆในตอนแรกก็เบิกตากว้างขึ้นพร้อมกับใช้ดวงตาสีอเมทิสต์คู่สวยจ้องมาที่ฉันอย่างตกตะลึงแล้วมองจากหัวจรดเท้า เท้าจรดหัวซ้ำไปซ้ำมาหลายๆครั้ง

"ฮะ..ผู้หญิงหรอ!? นี่ล้อกันเล่นใช่มั้ย ผู้หญิงบ้าอะไรจะแต่งตัวแบบนี้ ตัดผมแบบนี้ กิริยาท่าทางแบบนี้ การพูดการจาแบบนี้ หนำซ้ำหน้าตายังหล่อมากขนาดนี้อีกต่างหาก!"

"เออ! ผู้หญิงแบบฉันนี่แหละ!"ฉันกระแทกเสียงพร้อมกับหยิบบัตรนักเรียนขึ้นมาโชว์ให้เพลย์เยอร์ดูคำว่า'นางสาว'

"มะ..ไม่น่าเชื่อ นี่ตกลงเธอเป็นผู้หญิงหรอเนี่ย"ถึงเขาจะบอกว่าไม่น่าเชื่อแต่ดูเหมือนสรรพนามที่ใช้เรียกฉันจะเปลี่ยนเป็น'เธอ'แล้ว ซึ่งมันก็ดี

"ใช่ ถ้าจะโทษก็ต้องโทษโรงเรียนนะที่ให้นักเรียนแต่งตัวหรือทำผมแบบไหนมาโรงเรียนก็ได้น่ะ"ฉันยักไหล่

จริงๆแล้วฉันค่อนข้างภูมิใจพอสมควรเลยนะที่คนชอบชมว่าหน้าตาหล่อมากอะไรประมาณนี้น่ะ แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพวกนั้นถึงมองว่าฉันหล่อ ในเมื่อฉันก็คิดว่าฉันหน้าตาธรรมดาเหมือนคนปกติทั่วไปนะ จะผิดปกติก็แค่สีตาอย่างเดียวนั่นแหละเพราะฉันมีตาสองสี ข้างขวาสีอเมทิสต์เหมือนกับเพลเยอร์และข้างซ้ายมีสีมรกตซึ่งฉันว่ามันไม่เข้ากันเลยสักนิด

"เฮอะ ก็น่าตกใจจริงๆนั่นล่ะ"เพลย์เยอร์ถอนหายใจก่อนจะกลับมาสงบเหมือนเดิม"ถ้าอย่างนั้นฉันขอพูดต่อ.."

"ซัพ! เสร็จหรือยัง ได้เวลาลงไปเข้าแถวแล้วนะ"เสียงแบล็กนี่ คงจะมาตามเพราะฉันขึ้นมานานเกินไปล่ะมั้ง

"เสร็จแล้วๆ พอดีฉันนั่งคุยกับเขาอยู่น่ะ"ฉันชี้ไปที่เพลย์เยอร์แล้วหันมามองแบล็กที่ทำหน้างงๆ
"หือ ตรงนั้นไม่เห็นจะมีใครสักหน่อยนี่ ตาฝาดหรือเปล่า"

"หา? ไม่มีใครงั้นหรอ"ฉันงงบ้าง หันไปมองเพลเยอร์ที่นั่งหน้าหล่ออยู่ข้างๆแล้วหันกลับไปมองแบล็กสลับไปมา 

"ยัยนั่นไม่เห็นฉัน"เพลย์เยอร์พูดเหมือนจะรู้ว่าฉันสงสัยอะไรอยู่
"อ้อ..งั้นก็ไม่มีอะไร เราไปกันเถอะ"

"เอ๊ะ..อืม.."แบล็กพยักหน้า ดูเหมือนเธอจะยังสงสัยฉันอยู่แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรสักคำ ถ้าแบล็กยังไม่ลืมก็น่าจะรู้นะว่าฉันเป็นคนประเภทที่'ไม่อยากตอบก็จะไม่ตอบ'

----------------------------------------
 

"หืม..ยัยนั่นน่ะหรอ..แบล็กไนต์น่ะ"เพลย์เยอร์พึมพำเบาๆคนเดียว"สวยใช้ได้เลยนี่ คงจะง่ายล่ะงานนี้"

เด็กหนุ่มหัวเราะก่อนจะเริ่มขมวดคิ้วแล้วมองออกไปข้างนอกตรงที่ที่มีเด็กสาวสองคนกำลังเดินอยู่

"ไม่สิ..ยัยคนที่ชื่อซัพพอร์ทนี่ปัญหาใหญ่เลย ยิ่งถ้ายัยนั่นสนิทกับแบล็กไนต์ก็ยิ่งแล้วไปกันใหญ่"เพลย์เยอร์พึมพำเบาๆอีกครั้งหนึ่ง"หน้าตาหล่อขั้นเทพแถมยังเหมือนผู้ชายมากซะด้วย..ไม่ไหวๆ แย่แน่ๆ..จำเป็นต้องให้ยัยซัพพอร์ทช่วยจริงๆนั่นแหละ"