ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมื่อผู้กล้าบอกว่าข้าจะครองโลก

    ลำดับตอนที่ #4 : บทที่สาม ข้าเป็นจอมมารที่ตาบอดสี ( 5%)

    • อัปเดตล่าสุด 7 ต.ค. 55


     

    นาตาเวีย กำลังไล่เตะผู้กล้าลงจากเวทีทีล่ะคนสองคน  จนเหลือผู้กล้าคนสุดท้าย ที่กำลังปกป้องคนที่โดนลูกหลง  นางจ้องมองด้วยสายตาที่เย็นชา  ข้ามองดูผู้กล้าที่จ้องมองนาตาเวียอย่างไม่หวาดหวั่น  มือทั้งสองข้างกางออกเพื่อที่ป้องผู้คนทางด้านหลัง โอ้ว..คนดีสุดๆ

     

    แต่แหม...... ข้าว่าผู้กล้านี่ออกจะเซอร์ไปหน่อยนะ  เพราะพอข้าลองสังเกตให้ดี ผู้กล้านี่ซอมซ่อชมัดเลย ดาบก็เก่า เสื้อผ้าก็โทรมๆ  เจ้าเป็นผู้กล้าที่จะเอาดาบมาจิ้มพุงข้านะเฟ้ย !!  ไฮโซกว่านี้หน่อยไม่ได้เรอะ 

     

    แววตาของนางเปลี่ยนไปเล็กน้อย  เมื่อมองเห็นการกระทำของผู้กล้า ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น

    เจ้าคิดว่า ด้วยดาบของเจ้า จะทำอะไรมือขวาของจอมมารผู้ยิ่งใหญ่ได้งั้นรึ

     

    ดาบอยู่ที่ใจหาใช่ เหล็กไม่ 

    เจ้าหมอนั่นตอบกลับมาได้เท่มาก ข้ายกป้ายคะแนนในส่วนของความเท่ 10.00

     

    ชักดาบสิผู้กล้า หากเจ้าไม่กลัว นางเอ่ยปาก ด้วยน้ำเสียงที่เย่อหยิ่ง

     

    "ข้าหากลัวไม่  " ผู้กล้าชักดาบออกมาก่อนจะวิ่งเข้าไปหา ไม่ไหวแฮะ ยกดาบทื่อๆแบบนั้น

     เหมือนกับบอกว่า ข้าจะฟันทางซ้ายนะจ๊ะตัวเธอ หลบให้ดีล่ะ

    เคล้ง !! เสียงโลหะกระทบกัน ดังขึ้นมาทันที

     

    ข้าว่าผู้กล้าตายแหงๆ ฝีมือเจ้านั่นกับนาตาเวีย ไม่ใช่แค่ห่างชั้นแต่ว่าเจ้าหมอนี่

    มันใช้ดาบไม่เป็นเลยนี่หว่า อย่าว่าแต่สู้กับนาตาเวียเลย  แค่ถือดาบไม่ให้ฟันเท้าตัวอง ข้าว่าเจ้านั่นทำได้แค่นั้นก็เก่งแล้ว

     

    แต่ดูเหมือนนาตาเวีย จะไม่อยากฆ่าเจ้าหมอนั่นแฮะ   นางปัดดาบไปได้สองที นางก็เอ่ยปากว่า

    “ ยอมแพ้เถอะ เจ้าเอาชนะข้าไม่ได้หรอก “

     

    “ข้ายอมแพ้ต่อคนทั้งโลกได้ แต่ข้าจะไม่ยอมแพ้ต่อความโฉดชั่ว “ เจ้าหมอนั่นตั้งดาบขึ้นสูงก่อนจะปรี่เข้าไป

    โอ้ว...นี่ล่ะ ผู้กล้า  ข้าอดไม่ได้ที่จะกระหน่าโหวตรัวๆ  อ๊างข้าใจละลายต่อความเท่

     

    ว่าแต่...ถ้าปล่อยไว้ เจ้าผู้กล้าตายแหงแก๋ ดูสิ ยัยนั่นไม่ออมมือเลยสักนิด แย่ล่ะสิ ข้ามองเม็ดยาทีอยู่ในมือ เจ้าโอลาฟ ไอ้มังกรบ้าเอ๊ย  ไม่รู้รึไงว่าแมวน่ะตาบอดสีนะ

    เอาวะ  กินมันหมดสามเม็ดนี่ล่ะ  ข้ากลั้นใจกินมันหมดสามเม็ดนี่ล่ะ รู้สึกร้อนวูบๆแฮะ

    ข้าลอง ปล่อยพลังลูกไฟ เล็กๆที่มือ (ขาหน้า)  เอาล่ะยาใช้ได้ผล

      ข้าจัดการร่ายเวทย์เกราะปีศาจไปทีเจ้านั่น เวทย์นี่จะทำให้ ผิวหนังของเจ้านั่นฟันแทงไม่เข้า  ตามด้วยเวทย์กำลังแห่งปีศาจที่จะทำให้มีพละกำลังมหาศาล  และตบท้ายด้วย  หัวใจปีศาจจะทำให้มีความกล้ามากขึ้น เจ้านั่นจะได้เลิกหลับตาฟันดาบสักที  ข้าล่ะกลัวเจ้าแทงพุงตัวเองจริงๆ

     

    ข้ารวมพลังก่อนจะซัดไปที่ผู้กล้า  พลังเวทย์ที่รุนแรง  พุ่งตรงไปเป็นสาย  โดนเข้าที่กลางหลัง 

    แหมๆยาของเจ้าโอลาฟของดีจริงๆแฮะ   พลังเวทย์ของข้า  ถ่ายทอดไปที่ผู้กล้าอย่างรวดเร็ว

    เร็วดีจริงๆ  ว่าแต่

    ชักจะเยอะไปหน่อยมั้ย 

    อืม...ข้าลองหยุด

    ซวยแล้วจ้า!!  ข้าหยุดพลังเวทย์ตัวเองไม่ได้

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×