รักครั้งที่ร้าย

คนเราจะดูคนก็ต้องดูที่กำพืดนั่นละ มิใช่ดูแต่ภายนอกว่าบ้านรวยเพียบพร้อมขนาดไหน แต่ยังทำตัวทุเรศคน ผิดมนุษย์มนา เขามิได้แผกไปจากชาติกำเนิดของตัวเองสักนิด ซ้ำยังเดินตามรอยของตากับแม่ได้แบบก้าวต่อก้าวทีเดียว

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ไม่ได้ลงนิยายพร้อมเขียนไปด้วยนานมากแล้วค่ะ เคยลงตั้งแต่สมัยยังหาอิมเมจภาพทั่วไปมาลงกัน จนตอนนี้ต้องมีพร็อบต่างๆ งานวาดต่างๆ เยอะแยะไปหมด ตามแทบไม่ทัน วาดไม่ทัน หางานมาลงก็ไม่ทัน เพราะคราวแรกกะว่าจะยังไม่ลงตอนยังเขียนไม่จบดี แต่ก็อดไม่ได้ ^^  ขอแปะไว้บ้าง

นิยายเรื่องนี้ถูกปรุงแต่งขึ้นทั้งสิ้นนะคะ ถ้ามีชื่อไปเหมือน หรือมีสิ่งอื่นใดที่ไปคล้ายคลึง ต้องขออภัยไว้ณ. ที่นี้ นิยายจะดาร์กตามสไตล์เรื่องก่อนๆ ค่ะ แต่อาจจะไม่ได้หนักก็ได้ มั้ง เพราะหนักเบาเราอาจไม่เท่ากัน ฝากด้วยนะคะ จะทยอยลงไปเรื่อยๆ อาจจะไม่ได้สม่ำเสมอนัก ที่ลงจะแบ่งมาลงนะคะไม่ได้เป็นตอนใหญ่ กลัวตัวเองจะไล่งานไม่ทัน แล้วก็ยังไม่ได้เกลาคำด้วยค่ะ คำผิดอาจจะพอสมควร

ฝาก ‘รัก…ครั้งที่ร้าย’ ของชยากรกับสุรัมภาไว้ด้วยนะคะ

ศิรีรัญชนา

.