คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter6:เรื่องวัยเด็กของโอ เซฮุน&แอมเบอร์100%
Happy Holidays
Chapter6: เรื่องวัยเด็กของโอ เซฮุน&แอมเบอร์
By’Ssilent_BpgS
8 ปีก่อน..
“เอานี่เซฮุน รู้จักกันไว้สินี่แอมเบอร์นะ..”เสียงทุ้มท่าทางใจดีของผู้เป็นพ่อเอ่ยกับเด็กชายที่อายุราวๆ6-7ขวบ เด็กชายที่ชื่อเซฮุนเงยหน้ามองผู้เป็นพ่อก่อนจะมองไปที่บุคคลข้างหน้าที่ใส่สูทผูกไท้ กับเด็กอีกคนที่ตัวเล็กๆหลบอยู่ด้านหลัง
“สวัสดีแอมเบอร์เราเซฮุนนะ”เซฮุนยิ้มให้เด็กอีกคนก่อนจะยื่นมือให้ แต่เด็กคนนั้นกลับหลบหน้าเค้า มือเล็กๆกำขากางเกงของผู้เป็นพ่อแน่นจนเกิดรอยยับ
“ไม่เอาน่าแอม...เซฮุนเค้าอุส่าแนะนำตัวนะ”ผู้เป็นพ่อลูบหัวเด็กน้อยที่เกาะขาเค้าแน่นไม่ยอมปล่อย
แอมเบอร์ที่ก้มหน้าและแก้มแดงระเรื่อเขยิบตัวออกมาเล็กน้อยแต่มือทั้งสองข้างยังจับกางเกงของพ่ออยู่ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาๆว่า
“เราแอมเบอร์นะ...”
“ฮะๆๆยินดีที่ได้รู้จักแอมเบอร์”
“ฮึก!..”แอมเบอร์หน้าแดงแล้วกลับไปหลบหลังอีกครั้ง เซฮุนหัวเราะแล้วเดินมาใกล้ๆ ก่อนจะยื่นมือมาให้
“เป็นเพื่อนกับเรานะJ”เซฮุนยิ้มกว้าง แอมเบอร์ที่ก้มหน้าเพราะความเขินอายค่อยๆจับมือกับเซฮุน
“อื้อ..”
“ฮะๆๆ เด็กดีนะเด็กดี”เซฮุนลูบหัวแอมเบอร์ทั้งๆที่มืออีกข้างยังจับอยู่ แอมเบอร์หน้าแดงกร่ำ ก่อนที่เซฮุนจะขอพ่อพาแอมเบอร์ไปเล่น
“ฮะๆๆตอนนั้นยัยนั่นหน้าแดงตลอดเลยนะ ฉันยังจำหน้าตอนนั้นได้อยู่เลย”เซฮุนหัวเราะออกมา ผมไม่ค่อยเห็นเซฮุนหัวเราะเท่าไหร่พอๆกับแอมนั่นแหละ
แต่ว่าผมฟังเรื่องราวจากเซฮุนก็อดที่จะอิจฉาได้ ดูเผินๆเหมือนเซฮุนจะไม่สนิทมากเท่าไหร่ดูจงอินเป็นคนที่สนิทสนมมากกว่าแต่จริงๆแล้วเซฮุนสนิทกับแอมมากที่สุด น่าอิจฉาซะเฉยๆ
“มาแล้วจ้าขนมกับน้ำส้แล้วก็น้ำเปล่า~”พี่ลู่น่ายกถาดขนมวางลงกับโต๊ะเซฮุนยิ้มให้
“ขอบคุณครับ”
“จ้าๆไม่ต้องเกรงใจนะ พี่ไปละยังไม่ได้ซื้อของเลย คุยกันต่อให้สนุกนะจ๊ะJ”พี่ลู่น่ายิ้มกว้างก่อนจะลุกขึ้นออกจากห้องไปเซฮุนหยิบขนมกิน
“แต่ว่าเรื่องนี้ก็ไม่น่าเกี่ยวนี่น่าที่คุณลุงคนนั้นพูดน่ะ”ผมเอ่ย เซฮุนมองหน้าผม
“เรื่องต่อจากนี้ต่างหากที่เกี่ยว...มันเป็นเรื่องที่เรียกว่าไม่น่าจดจำสำหรับยัยนั่นเลยดีกว่าไม่น่าจะเกิดขึ้น เป็นเรื่องที่ทำให้แอมเปลี่ยนไป”
“เปลี่ยน....ไปอย่างนั้นหรอ?”ผมรู้สึกอยากรู้เรื่องมากขึ้น
“ใช่..เปลี่ยนไป”เซฮุนยกน้ำดื่มก่อนจะเริ่มเล่าให้ผมฟัง
“ในตอนนั้น ยัยนั่นน่ะเป็นเด็กที่ขี้อายมากเลยใช่มั้ยแถทขี้แยอีกตั้งหากเวลายัยนั่นเล่นกับฉันก็มักเจ็บตัวตลอด..”
7 ปีก่อน
“โอ๊ย!...เจ็บๆ”ร่างเล็กที่นั่งอยู่กับพื้นส่งเสียงร้องดังขึ้น เซฮุนที่กำลังวิ่งอยู่ก็ต้องหยุดทันทีก่อนจะวิ่งมาหาแอมเบอร์ที่นั่งชันเข้าอยู่
“ไหนเป็นไงบ้าง”เซฮุนนั่งลงก่อนจะดูหัวเข่าของแอมเบอร์ที่ถลอกปอกเปิกเป็นแผลที่ล้ม
“เจ็บอ่ะ...ฮรือออๆ”แอมเบอร์ร้องไห้เซฮุน ตกใจก่อนจะรีบปลอบเพื่อนตัวเองที่เมือนกับน้องเสียมากกว่า
“อย่าร้องๆ โอ่ๆไม่ร้องน้าเด็กดีโอ๋ๆ- -…”เซฮุนลูบหัวปลอบก่อนจะหยิบพลาสเตอร์ที่พกติดตัวไว้มาปิดแผลให้
“เอาหละเดี๋ยวค่อยกลับไปทำแผลนะ มาเร็วเราให้ขี่หลัง”เซฮุนหันหลังให้แอมเบอร์ก่อนจะตั้งท่ารอรับ
“เราเดินได้น่าไม่ต้องหรอก..”แอมเบอร์ทำท่าจะเดินแต่เซฮุนมองแล้วไม่พูดอะไร แอมเบอร์ก้มหน้าก่อนจะขี่หลังเซฮุนที่สูงกว่า
“หนักชะมัด- -‘’ ”เซฮุนกัดฟันพูด ก่อนจะเดินไปตามทาง
“ก็เราบอกแล้วว่าเดินเองได้ถ้าหนักก็ปล่อยเราลงสิ”แอมเบอร์ดึงหูเซฮุน
“อ๊ากกกกกกกเราเจ็บนะ!”เซฮุนหันมาโวย แอมเบอร์น้ำตาคลอ
“เอ่อ...เราขอโทษ”เซฮุนเดินต่อไป แอมเบอร์เงียบตลอดทางส่วนเซฮุนก็เดินต่อไปอย่างไม่บ่นอะไรอีกจนถึงบ้าน
“ตายแล้วคุณหนูค่ะไปทำอะไรมาค่ะเนี่ย!”แม่บ้านรีบวิ่งมาดูทั้งคู่เซฮุนที่ค่อยๆปล่อยแอมเบอร์ลงก่อนจะยิ้มแห้งๆให้ส่วนแอมเบอร์ก็ไม่ตอบอะไรแม่บ้าน รีบดูตามเนื้อตามตัวว่ามีแผลตรงไหนบ้างก่อนจะบ่นใหญ่บ่นน้อย
“กลับมาแล้วหรอจ๊ะลูกJ”เสียงหวานและอบอุ่นของผู้หญิงที่เป็นแม่ของแอมเบอร์ดังขึ้น สีหน้าของแอมเบอร์ที่มีแต่คราบน้ำตาก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มอันสดใสทันที
“หม่าม๊า!~”แอมเบอร์รีบวิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นแม่ทันที เซฮุนที่ยืนมองอยู่ก็ยิ้มให้ทั้งคู่
“มีแผลกลับมาอีกแล้วนะเราน่ะ ซนจริงๆเลยนะ ฮะๆ”แม่ของแอมเบอร์บิดแก้มแอมเบาๆก่อนจะยีหัว
“เซฮุนเข้ามาก่อนสิจ๊ะ”เซฮุนที่มองอยู่ก็สะดุ้ง
“ค..ครับ”เซฮุนวิ่งไปหา ก่อนที่จะโดนแม่ของแอมเบอร์หอมแก้มกับแอมคนละที
“อย่าซนกันอีกรู้มั้ย หื้ม? เดี๋ยวหัวล้างข้างแตกขึ้นมาจะเรื่องใหญ่นะ”เซฮุนหน้าแดงก่อนจะพยักหน้าเข้าใจ
“ค..ครับ”
“ฮะๆๆจ๊ะ ไปกินข้าวกันเถอะนะ..”
“ฉันเองยังอิจฉายัยนั่นที่มีแม่แบบนี้เลย แต่แล้วเหตุการณ์นั้นก็ต้องหายไปอย่างไม่มีวันกลับมาอีก..”เซฮุนที่ยิ้มอยู่เล็กๆนั้นก็กลับกลายทำเป็นหน้าเศร้า
“ทำไมหรอ?..”ผมถาม
“แม่ยัยนั่นก็ตายจากไปน่ะสิ..”
เปรี้ยง!!!
เสียงฟ้าผ่าทันทีที่เซฮุนพูดจบ ผมตกใจไม่น้อยกับคำตอบของเค้า
“ต..ตาย”
_________________________________________________________________________________________________
TALKTOTALK
เรื่องวัยเด็กของทั้งคู่-.,- แอมขี้แยหรอเนี่ย
ไม่น่าเชื่อ ฮ่าาาา ไม่สปอยตอนต่อไปนะ
เดี๋ยวจะไม่ตื่นเต้น:')
ความคิดเห็น