ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic Henry+Amber]Happy Holidays ผมคงบ้าจริงๆนั่นแหละ

    ลำดับตอนที่ #7 : Chapter5:เล่าเรื่องอดีต100%

    • อัปเดตล่าสุด 11 เม.ย. 56


     


    Happy Holidays

    Chapter5: เล่าเรื่องอดีต100%

    By’Ssilent_BpgS


     เช้าวันต่อมา วันนี้เป็นวันที่ไม่อยากตื่นเลย ฝนตกแสงสลัวๆลมเย็นๆที่เข้ามา ถึงจะเปิดแอร์อยู่ด้วยแต่ก็ไม่หนาว อา....บรรยกาศนี้แหละน่านอนที่สุด

     

    เฮนรี่!!~~~”

     

    โอ๊ย!พี่ ครับ

     

      ผมร้องออกมาเพราะความจุก เพราะตัวขนาดใหญ่ของพี่สาวโดดทับมาบนตัวของผม ผมรี่ตามองแล้วค่อยๆดันเค้าออก

     

    พี่...ผมหนักนะ

     

    อะไรกันเล่า..เมื่อวานมาถึงก็เข้าห้องเลยนะ แกทิ้งให้พี่กินข้าวอยู่คนเดียว บอกมาเมื่อวานไปไหนมา ห๊ะ!”พี่ลู่น่าใช้มือหยิกแก้มผมแล้วบิดไปมาเบาๆ

     

    ย่า....พี่ครับพอเถอะผมจะนอนต่อนะ

     

    บอกมาก่อนน่า..

     

    ไปบ้านเพื่อนมาครับ..พี่ลงไปเถอะผมหายใจไม่ออกแล้วผมออกแรงดันจนพี่ลู่น่ายอมลุกออกไป

     

    งั้น..รีบลุกไปกินข้าวได้แล้ว เข้าใจมั้ย!”พี่ลู่น่า บีบจมูกผมก่อนจะลุกเดินออกจากห้องไป

     

    อ่า.....ไปซะทีผมนอนกอดผ้าห่มก่อนจะมองรายงานที่อยู่บนโต๊ะ คำพูดของพ่อบ้านคนนั้นทำให้ผมสงสัยอย่างบอกไม่ถูก  แอมเบอร์เค้ามีปัญหาอะไรอย่างนั้นหรอ เราควรโทรไปถามดีมั้ย ผมครุ่นคิดอยู่นาน  ผมตัดสินใจที่จะโทรหา................เซฮุน- -

    [ตู๊ด......ตู๊ด.... ฮัลโหลสวัสดีครับ]

     

    เซฮุน เราเฮนรี่เองนะ

     

    [อ๋อ..ว่าไง]

     

    เราขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย

     

    [ว่ามาเลย..]

     

    เมื่อวานเราไปบ้านแอมมาแล้วพ่อบ้านที่ชื่อจินกุกบอกเราว่า ฝากคุณหนูด้วยนะครับ เราสงสัยน่ะว่าทำไมเค้าถึงพูดแบบนั้น

    [ลุงจินกุกพูดแบบนั้นหรอ ฟังแล้วก็อย่าไปถามอะไรยัยนั่นมากหละ ก็คือว่า....คุยในนี้ฉันว่าไม่สะดวกว่ะ เอาแบบนี้ดีกว่าบ้านนายอยู่ไนเดี๋ยวฉันไปหา]

     

     “จะมาหรอ?”

     

    [ที่ฉันถามบ้านนายฉันคงจะเอากันดั้มไปถล่มบ้านนายมั้ง- -..]

     

    “- -…เออบอกก็ได้

     

      ผมบอกที่อยู่ให้เซฮุนไปก่อนจะตกลงแล้ววางสาย ผมรีบอาบน้ำแต่งตัว แล้วมานั่งตากแอร์

     

    เฮนรี่ เพื่อนมาหาแหนะพี่ลู่น่าเปิดประตู้องผม ก่อนจะเห็นเซฮุนที่ยกมือทักทายผมหลังพี่ลู่น่า

     

    เซฮุนจ๊ะ นั่งคุยกับเฮนรี่ไปก่อนนะเดี๋ยวพี่เอาขนมกับน้ำมาให้พี่ลู่น่ายิ้มให้ก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง เซฮุนพยักหน้าแล้วเดินเข้ามาในห้องผมก่อนจะปิดประตูแล้วมานั่งกับพื้นที่มีโต๊ะตั้งอยู่กลางห้อง

     

    พี่สาวนายนี่สวยดีนะเซฮุนหันไปยิ้มให้กับประตูที่ปิดอยู่ ผมขำเบาๆ

     

    แบบนี้แหละพี่เค้าเป็นคนร่าเริงใจเย็นในเรื่องไม่เป็นเรื่อง

     

    ฮะๆๆ บ้านก็ใหญ่ดีด้วย อยู่กันแค่สองคนเองหรอเซฮุนว่าพลางมองไปรอบๆ

     

    ใช่แต่เราอยู่กับน้าด้วยแต่ตอนนี้น้าไม่ค่อยอยู่เยอยู่กันแค่สองคน

     

    อ๋อ..เออเรื่องแอมน่ะนายอยากรู้เรื่องใช่มั้ย?”เซฮุนถามผมพยักหน้า

     

    ก็คือว่า แอมอ่ะเป็นลูกเจ้าของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่รวยมาก ก็เลยดูเป็นลูกคุณหนูใช่มั้นหละแต่จริงๆแล้วยัยนั่นติดดินมากเลย ฉันกับแอมสนิทกันมาก่อนที่จงอินจะมา เราสองคนโตมาด้วยกันเพราะเป็นครอบครัวเราเป็นหุ้นส่วนกัน ฮะๆๆอยากจะบอกว่าตอนเด็กๆแอมเป็นคนที่ขี้อายมากเลยหละขี้แยอีกต่างหาก ครั้งแรกที่ฉันเจอแอมอ่ะนะ..


    _________________________________________________________________________________________________

    TALKTOTALK

    สงการนี้เที่ยวไหนกัยเอ่ยยยยยย

    อาทิตนี้ไรท์เตอร์จะลงให้วันละสองตอนนะจ๊ะทุกคนจุ้บ!

    ที่หายไปนานไปคิดพล๊อตเรื่องต่อ;_;

    ช้าอยู่ใย! เซฮุนกับแอมเจอกันยังไงน้ะ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×