ว่าจะไม่รัก

ลำดับตอนที่ #1 : .1

เสียงเพลงเปิดคลอ เคล้าความหนาวยะเยือกจากแอร์ไม่รู้กี่ตัวภายในบาร์ มนสิชาผงกศีรษะจากเคาเตอร์บาร์ปรือตาสลึมสะลือประคองแก้วไวน์ในมือเพื่อดื่มพร้อมกับมองไปยังการเคลื่อนไหวของคนรอบๆตัว กระทั่งที่นั่งหน้าบาร์ข้างๆเธอที่เคยว่าง ถูกร่างสูงทะมึนครอบครองจึงผินหน้าไปทางบาเทนเดอร์ที่กำลังผสมคอกเทลอย่างขมักเขม้น ฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอรู้สึกหนักไปทั้งตัว มือเล็กที่ใช้เท้าคางเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นวางแนบกับขอบบาร์เพื่อใช้ยันร่างตัวเองเพื่อลุกขึ้นจากเก้าอี้

ร่างสมส่วนกระชับเบลเซอร์สีดำกลัดกระดุม ดึงธนบัตรสีเทาจากยีนส์สีเดียวกันวางปุลงข้างแก้ว แล้วค่อยเดินกึ่งเซไปยังห้องน้ำ ทั้งที่หล่อนมีสติดีแต่แอลกอฮอล์กลับทำให้ควบคุมตัวเองไม่อยู่ บางจังหวะจึงชนกับผู้คนที่เดินสวนทางกันขวักไขว่ ริมฝีปากหนักเกินจะเอ่ยขอโทษ จึงทำเพียงยกมือขึ้นเชิงขออภัย ไม่มีใครถือสา ไม่แปลกที่เห็นคนเมา

มนสิชาเปิดน้ำวักใส่ใบหน้าตัวเอง ทั้งลูบทั้งถู หวังจะให้สร่าง มันช่วยได้ไม่เท่าไหร่ หล่อนพินิจมองร่างเปียกๆในกระจกท่ามกลางความพลุกพล่าน เห็นผู้หญิงคนหนึ่งรูปร่างผอมสูง ผิวสองสีเปียกโชก ใบหน้าหมองคล้ำ ใต้ตามีรอยลึก ริมฝีปากซีด ไร้เครื่องสำอางค์ใดๆ แล้วมุมปากก็ยกยิ้มหยัน

ในวัยยี่สิบหกปี เธอเต็มไปด้วยความสำเร็จทั้งหน้าที่การงาน การเงิน หน้าที่ทางสังคมและไม่เคยบกพร่องในเรื่องครอบครัว หล่อนคือผู้นำ ที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จหลายๆอย่างได้อย่างรวดเร็ว

ตั้งแต่เรียนอยู่ปีสุดท้ายก็มีเรื่องให้หล่อนต้องจำฝังหัว และเริ่มคิดถึงอนาคตของตัวเองเป็นหลัก เริ่มจากทุบกระปุก เก็บเงินทุกบาททุกสตางค์ที่มีอยู่มารวมกัน จากนั้นแบ่งส่วนเพื่อลงทุน ทุกทางที่พอจะทำได้  หลังจากเรียนจบหล่อนมุมานะสร้างเนื้อสร้างตัวจากศูนย์ ด้วยการทำงานทุกอย่างเท่าที่หล่อนจะบริหารเวลาในแต่ละวัน ทุกนาที เป็นเงินและจนกลายเป็นทอง

เมื่อได้ยินเสียงพิธีกรในร้าน กับคนในร้านเริ่มนับถอยหลัง หล่อนก้มมองนาฬิกาข้อมือที่มีเข็มนับสิบวิ่งวนอยู่บนหน้าปัดบอกเวลาอีกไม่ถึงสิบวินาที ก็จะเข้าสู่วันใหม่ในปี

หล่อนพับแขนเสื้อสองข้าง จัดการมัดเกล้าผมดำสลวยให้เรียบร้อย เช็ดใบหน้าเกรอะกรังให้แห้งสะอาดแล้วเดินออกจากห้องน้ำด้วยอาการที่ดีขึ้นกว่าตอนเข้ามาเล็กน้อย

หญิงสาวยืนกอดอกพิงซีอาร์-วีสีบรอนซ์ของตัวเองหน้าบาร์ที่พึ่งเดินออกมา เงยหน้ามองท้องฟ้าสีดำประดับประดาไปด้วยพุหลากสี เสียงเพลง และเสียงผู้คนที่เดินกันขวักไขว่ เป็นคู่บ้าง เป็นกลุ่มบ้าง

ปีแรกที่หล่อนได้ออกมาเปิดหูเปิดตาเพียงลำพัง ละทิ้งทุกอย่างเอาไว้เบื้องหลัง เหลือเพียงตัวเอง