ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
"เมื่อไหร่จะมานะ"
เสียงบ่นเบาๆของหญิงสาวดังขึ้น พลางลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ชะเง้อเหลือบดูนาฬิกาบนฝาผนังของคลับที่บอกเวลาว่าตอนนี้มันสามทุ่มกว่าแล้ว เมื่อเห็นยิ่งทำให้หญิงสาวดูหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น ก่อนจะกระแทกตัวนั่งลงบนเก้าอี้อย่างขัดใจ ก่อนจะจ้องตรงที่ประตูของร้านอย่างไม่คลาดสายตา รอคอยการมาของใครคนหนึ่ง ในหัวก็คิดทบทวนถึงแผนที่เธอต้องทำให้สำเร็จในวันนี้
ภาพประตูที่เปิดออก พร้อมกับที่มีผู้ชายหน้าตาคมคายคนหนึ่งเดินเข้ามา ข้างกายมีบอร์ดีการ์ดสองคนที่ท่าทางบ่งบอกได้ว่ามีฝีมือประกบติดอยู่ ทำให้หญิงสาวในชุดแสคสีแดงเพลิงลุกขึ้นยืนอย่างดีใจ ส่งรอยยิ้มหวานให้ชายคนนั้นก่อนจะเดินเข้าไปหาเกาะท่อนแขนของชายหนุ่มเอาไว้
"อิ๋งอิ๋ง รอคุณตั้งนาน นึกว่าจะเบี้ยวซะแล้ว"หญิงสาวเงยหน้า พร้อมกับส่งสายตาใสซื่อไปให้ชายหนุ่ม
"พอดีงานยุ่งๆอยู่ พอเสร็จผมก็รีบมาหาคุณเลย คนอย่างผมไม่เบี้ยวนัดคนสวยๆอย่างคนหรอก"ชายหนุ่มส่งสายตาแพรวพราวไปยังฝ่ายหญิงที่วันนี้หล่อนดูสวยพิเศษกว่าทุกวัน ดวงตากลมโตพอเหมาะที่เข้าใบหน้าเรียวไข่ ปากสวยงามพอเหมาะ ดูน่ารักสวยอ่อนหวาน ยิ่งหล่อนทำท่าประจบอย่างนี้แล้วยิ่งน่ารักเข้าไปอีก
"หวังว่าอิ๋งอิ๋งคงไม่ทำให้คุณภูลำบากนะคะ"หล่อนทำสีหน้าลำบากใจ
"ไม่หรอกครับ"ชายหนุ่มส่งยิ้มไปให้อย่างใจดี "แล้วนี่ทานข้าวเรียบร้อยแล้วหรือยังครับ"ชายหนุ่มถามหญิงสาวพลางเดินไปเรื่อยข้างตัวก็มีอิ๋งอิ๋งเกาะแขนแจ
"ก็เรานัดกันมากินข้าวด้วยกันนี้คะ อิ๋งอิ๋งก็ต้องกินข้าวพร้อมกับคุณน่ะซีคะ"หญิงสาวส่งยิ้มให้ ก่อนน่าจะม่อยลง"หรือว่าคุณภูกินข้าวมาเรียบร้อยแล้ว"
"ยังครับ"
พอได้ยินคำตอบหญิงสาวก็หน้าบานทันที"งั้นเราไปกินข้าวกันนะคะ"หล่อนส่งยิ้มประจบมาให้ชายหนุ่ม
ชายหนุ่มไม่พูดอะไรแต่เอามือมาจับหญิงสาวจูงเข้าไปในส่วนฝ่ายพนักงานของร้าน ในหัวพลางคิดเยาะลูกไก่ในกำมือแสนซื่อที่เขาจูงอยู่ ไม่รู้ตัวเองบ้างเลยว่าอีกไม่นานจะเกิดอะไรขึ้น ริมฝีปากชายหนุ่มกดลึกอย่างเยาะๆ หลายคนเคยบอกเขาว่าผู้หญิงข้างตัวเขานั้นสุสแสนจะเซ็กซี่เย้ายวนใจ มันเอาอะไรมาพูด เจ้าหล่อนออกจะโง่ ซื่อซะด้วยซ้ำ ถ้าไม่ติดว่าหล่อนยังสดซิงอยู่ล่ะก็ เขาก็คงสะบัดหล่อนทิ้งไปนานแล้ว
แต่คนโดนจูงก็ดูไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เอาแต่สอดส่ายสายตาสำรวจภายในร้านส่วนนี้ไปเรื่อยๆอย่างสนใจ ก่อนจะไปสะดุดกับห้องๆหนึ่งซึ่งภายในห้องถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีขาวเรียบเก๋อยู่ตรงกลางห้อง ที่ฝาผนังประดับไปด้วยรูปภาพสวยงาม ที่มุมห้องมีรูปปั้นเทพธิดาสีขาวสวยเด่นสะดุดตา
เสียงโทรศัพท์ของคุณภูดังขึ้น ชายหนุ่มชะงักกึก ก่อนจะล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาฟังคนปลายสายพูด ไม่มีเสียงตอบออกมาจากชายหนุ่ม สีหน้าของเขาดูเคร่งเครียดแว็บหนึ่งก่อนจะหายไป ก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้หญิงสาวที่กำลังมองชายหนุ่มอย่างสนใจ
"ผมขอตัวสักครู่นะคับ พอดีมีธุระด่วนเข้ามา"
"ไม่เป็นไรค่ะ งั้นอิ๋งอิ๋งรออยู่ที่ห้องนี้ก็แล้วกันนะคะ"หญิงสาวชี้ไปยังห้องที่หล่อนสะดุดตา ชายหนุ่มทำท่าอึกอักมองหน้าหญิงสาวอย่างตัดสินใจ พอเห็นหน้าอิ๋งอิ๋งที่มองมาด้วยสายตาบ๊องแบ๊วใสซื่อก็ตัดสินใจ
"ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมมาหานะ"พูดเสร็จชายหนุ่มก็เดินตัวปลิวออกไป พร้อมกับลูกน้องตามหลัง ไม่ได้หันมามองหญิงสาวที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังกำลังมองเขาด้วยสายตาเยาะเย้ยแกมสมเพช ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องที่พูดถึงอย่างรวดเร็ว หมดภาพท่าทางเอื่อยๆอย่างเมื่อครู่
หญิงสาวเดินสำรวจไปทั่วห้อง พลางหยิบปิ่นปักผมของตนออกมาดึงสายหูฟังที่อยู่ภายในมาเสียบหูตนเอง
"ห้องนี่ชัวร์นะ"หล่อนกระซิบถามปลายสาย
"แน่นอน น้องอิ๋งอิ๋ง"อีกฝ่ายตอบกลับมา ตบท้ายด้วยการยั่วล้อชื่อเล่นของตนในภารกิจครั้งนี้
"อย่าพูดด้มั้ยไอ้ชื่อเนี่ย มันเสียอารมณ์ นี่ถ้าไม่เห็นว่าไอ้คุณภูมันชอบเจาะไข่แดงพวกผู้หญิงซิงๆแล้วล่ะก้อ ฉันจะเซ้กซี่ให้ระเบิดระเบ้อไปเลย"เจ้าหล่อนกระซิบร่ายยาว ปากก็พูดไป มือก็คลำตามรูปภาพตามผนังเผื่อจะเจออะไรดีๆ "ว่าแต่ตอนนี้จีทูเรียบร้อยยัง"หล่อนถามถึงเพื่อนร่วมงานอีกคนที่แฝงตัวมาทำงานนี้เช่นกัน
"เรียบร้อยแล้ว ขอเพียงหลักฐานจากนายก็จบ"อีกฝ่ายตอบกลับมา "ตอนนี้ฉันใช้เครื่องมือสแกนหาห้องลับที่ห้องนี้อยู่ อยู่นิ่งๆด้วยล่ะ"
"เจ้าค่ะ สั่งจริง"เจ้าหล่อนหยุดตามที่เพื่อนบอก แต่ไม่วายที่จะกระซิบประชดตอบไป ส่วนสายตาก็สอดส่ายหาบุคคลอื่น อย่างระมัดระวัง "ได้เรื่องยัง"
"ได้แล้ว มีจริงๆแหละ ทางเข้าน่าจะอยู่ตรงรูปปั้นนะ ฉันตรวจสอบแปลนบ้านดูแล้วถ้าฉันเดาไม่ผิด ทางลับนี้น่าจะทะลุไปถึงที่ห้องประชุมของมัน"
"งานของเรามันไม่มีคำว่าคาดว่า หรือเดานะ"หล่อนเตือนอีกฝ่ายเสียงเรียบ ภารกิจ งานลับของหล่อนไม่สามารถอาศัยคำว่าเดาหรือคาดว่าได้จริงๆ เพราะไม่แน่ไอ้คำว่าเดานี้แหละอาจจะทำให้เพื่อนร่วมงานอยู่ในอันตรายหรือว่าตายได้ แต่ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับ "ภารกิจล้มเหลว"
องค์กรเราถูกปลูกฝังอย่างเดียว สิ่งสำคัญที่สุด ภารกิจอย่าล้มเหลว
อีกฝ่ายถอนหายใจเสียงเบาก่อนจะตอบกลับมา"ฉันมั่นใจ"ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วๆมาให้หล่อนได้ยิน "ฉันจะไม่ให้เธอเป็นอะไรแน่นอน"
กำลังใจในตัวหล่อนคับฟูขึ้นมาทันที เมื่อได้ยินเพื่อนสนิทของตนพูดอะไรอย่างนี้ออกมา แต่ก็ไม่วายแหย่เพื่อนผู้น่าแกล้ง"อะไรนะจีทรี ไม่ได้ยินเลย พูดใหม่ซิ" เวลาเรียกกันในระหว่างปฏิบัติภารกิจจะเรียกกันเป็นโค้ดลับเสมอ
"ไม่พูดแล้ว"พอได้ยินจีวันหัวเราะตน ก็อยากจะเขกหัวตัวเองว่าไม่น่าพูดออกไปเลย
"พอได้แล้ว ภารกิจยังไม่เสร็จ"เสียงผู้หญิงปรามออกมาจากอีกสายหนึ่ง
"เจ้าค่ะ คุณแม่"จีวันส่งเสียงล้อเลียน ก่อนจะเงียบไปทำภารกิจต่อ เห็นจะมีคนนี้ล่ะที่จีวันยังเกรงๆอยู่บ้าง ดูดีๆนะแค่ 'อยู่บ้าง'
"ขอบใจ"เสียงจีทรีเอ่ยกับหญิงสาวที่มาขัดการสนทนาระหว่างเขากับเพื่อนชอบยั่ว
"ฮึ สมน้ำหน้า"หญิงสาวเยาะเย้ยอีกฝ่าย เพราะรู้ว่าเพื่อนตัวแสบชอบยั่วของหล่อนต้องล้อจีทรีไม่หยุดเป็นสัปดาห์แน่ พอพูดเสร็จก็ตัดสายไปไม่ให้อีกฝ่ายโวยวายกลับมาให้รำคาญหู
"อะไรวะ"คนโดนแกล้งสบถกับตัวเอง
ให้ตาย! ผู้หญิงในองค์กรไม่มีใครปกติซักคน คนหนึ่งก็เอาแต่ยั่ว ชอบแกล้งเขาอยู่เรื่อย ส่วนอีกคนก็เป็นพวกเย็นชา ไร้อารมณ์ ทั้งๆที่ทั้งสองคนก็สวย สวยจริงๆนะ
เฮ้อ! ช่างน่าสงสารผู้ชายอย่างเขาจริงจริ๊ง
เสียงบ่นเบาๆของหญิงสาวดังขึ้น พลางลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ชะเง้อเหลือบดูนาฬิกาบนฝาผนังของคลับที่บอกเวลาว่าตอนนี้มันสามทุ่มกว่าแล้ว เมื่อเห็นยิ่งทำให้หญิงสาวดูหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น ก่อนจะกระแทกตัวนั่งลงบนเก้าอี้อย่างขัดใจ ก่อนจะจ้องตรงที่ประตูของร้านอย่างไม่คลาดสายตา รอคอยการมาของใครคนหนึ่ง ในหัวก็คิดทบทวนถึงแผนที่เธอต้องทำให้สำเร็จในวันนี้
ภาพประตูที่เปิดออก พร้อมกับที่มีผู้ชายหน้าตาคมคายคนหนึ่งเดินเข้ามา ข้างกายมีบอร์ดีการ์ดสองคนที่ท่าทางบ่งบอกได้ว่ามีฝีมือประกบติดอยู่ ทำให้หญิงสาวในชุดแสคสีแดงเพลิงลุกขึ้นยืนอย่างดีใจ ส่งรอยยิ้มหวานให้ชายคนนั้นก่อนจะเดินเข้าไปหาเกาะท่อนแขนของชายหนุ่มเอาไว้
"อิ๋งอิ๋ง รอคุณตั้งนาน นึกว่าจะเบี้ยวซะแล้ว"หญิงสาวเงยหน้า พร้อมกับส่งสายตาใสซื่อไปให้ชายหนุ่ม
"พอดีงานยุ่งๆอยู่ พอเสร็จผมก็รีบมาหาคุณเลย คนอย่างผมไม่เบี้ยวนัดคนสวยๆอย่างคนหรอก"ชายหนุ่มส่งสายตาแพรวพราวไปยังฝ่ายหญิงที่วันนี้หล่อนดูสวยพิเศษกว่าทุกวัน ดวงตากลมโตพอเหมาะที่เข้าใบหน้าเรียวไข่ ปากสวยงามพอเหมาะ ดูน่ารักสวยอ่อนหวาน ยิ่งหล่อนทำท่าประจบอย่างนี้แล้วยิ่งน่ารักเข้าไปอีก
"หวังว่าอิ๋งอิ๋งคงไม่ทำให้คุณภูลำบากนะคะ"หล่อนทำสีหน้าลำบากใจ
"ไม่หรอกครับ"ชายหนุ่มส่งยิ้มไปให้อย่างใจดี "แล้วนี่ทานข้าวเรียบร้อยแล้วหรือยังครับ"ชายหนุ่มถามหญิงสาวพลางเดินไปเรื่อยข้างตัวก็มีอิ๋งอิ๋งเกาะแขนแจ
"ก็เรานัดกันมากินข้าวด้วยกันนี้คะ อิ๋งอิ๋งก็ต้องกินข้าวพร้อมกับคุณน่ะซีคะ"หญิงสาวส่งยิ้มให้ ก่อนน่าจะม่อยลง"หรือว่าคุณภูกินข้าวมาเรียบร้อยแล้ว"
"ยังครับ"
พอได้ยินคำตอบหญิงสาวก็หน้าบานทันที"งั้นเราไปกินข้าวกันนะคะ"หล่อนส่งยิ้มประจบมาให้ชายหนุ่ม
ชายหนุ่มไม่พูดอะไรแต่เอามือมาจับหญิงสาวจูงเข้าไปในส่วนฝ่ายพนักงานของร้าน ในหัวพลางคิดเยาะลูกไก่ในกำมือแสนซื่อที่เขาจูงอยู่ ไม่รู้ตัวเองบ้างเลยว่าอีกไม่นานจะเกิดอะไรขึ้น ริมฝีปากชายหนุ่มกดลึกอย่างเยาะๆ หลายคนเคยบอกเขาว่าผู้หญิงข้างตัวเขานั้นสุสแสนจะเซ็กซี่เย้ายวนใจ มันเอาอะไรมาพูด เจ้าหล่อนออกจะโง่ ซื่อซะด้วยซ้ำ ถ้าไม่ติดว่าหล่อนยังสดซิงอยู่ล่ะก็ เขาก็คงสะบัดหล่อนทิ้งไปนานแล้ว
แต่คนโดนจูงก็ดูไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เอาแต่สอดส่ายสายตาสำรวจภายในร้านส่วนนี้ไปเรื่อยๆอย่างสนใจ ก่อนจะไปสะดุดกับห้องๆหนึ่งซึ่งภายในห้องถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีขาวเรียบเก๋อยู่ตรงกลางห้อง ที่ฝาผนังประดับไปด้วยรูปภาพสวยงาม ที่มุมห้องมีรูปปั้นเทพธิดาสีขาวสวยเด่นสะดุดตา
เสียงโทรศัพท์ของคุณภูดังขึ้น ชายหนุ่มชะงักกึก ก่อนจะล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาฟังคนปลายสายพูด ไม่มีเสียงตอบออกมาจากชายหนุ่ม สีหน้าของเขาดูเคร่งเครียดแว็บหนึ่งก่อนจะหายไป ก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้หญิงสาวที่กำลังมองชายหนุ่มอย่างสนใจ
"ผมขอตัวสักครู่นะคับ พอดีมีธุระด่วนเข้ามา"
"ไม่เป็นไรค่ะ งั้นอิ๋งอิ๋งรออยู่ที่ห้องนี้ก็แล้วกันนะคะ"หญิงสาวชี้ไปยังห้องที่หล่อนสะดุดตา ชายหนุ่มทำท่าอึกอักมองหน้าหญิงสาวอย่างตัดสินใจ พอเห็นหน้าอิ๋งอิ๋งที่มองมาด้วยสายตาบ๊องแบ๊วใสซื่อก็ตัดสินใจ
"ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมมาหานะ"พูดเสร็จชายหนุ่มก็เดินตัวปลิวออกไป พร้อมกับลูกน้องตามหลัง ไม่ได้หันมามองหญิงสาวที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังกำลังมองเขาด้วยสายตาเยาะเย้ยแกมสมเพช ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องที่พูดถึงอย่างรวดเร็ว หมดภาพท่าทางเอื่อยๆอย่างเมื่อครู่
หญิงสาวเดินสำรวจไปทั่วห้อง พลางหยิบปิ่นปักผมของตนออกมาดึงสายหูฟังที่อยู่ภายในมาเสียบหูตนเอง
"ห้องนี่ชัวร์นะ"หล่อนกระซิบถามปลายสาย
"แน่นอน น้องอิ๋งอิ๋ง"อีกฝ่ายตอบกลับมา ตบท้ายด้วยการยั่วล้อชื่อเล่นของตนในภารกิจครั้งนี้
"อย่าพูดด้มั้ยไอ้ชื่อเนี่ย มันเสียอารมณ์ นี่ถ้าไม่เห็นว่าไอ้คุณภูมันชอบเจาะไข่แดงพวกผู้หญิงซิงๆแล้วล่ะก้อ ฉันจะเซ้กซี่ให้ระเบิดระเบ้อไปเลย"เจ้าหล่อนกระซิบร่ายยาว ปากก็พูดไป มือก็คลำตามรูปภาพตามผนังเผื่อจะเจออะไรดีๆ "ว่าแต่ตอนนี้จีทูเรียบร้อยยัง"หล่อนถามถึงเพื่อนร่วมงานอีกคนที่แฝงตัวมาทำงานนี้เช่นกัน
"เรียบร้อยแล้ว ขอเพียงหลักฐานจากนายก็จบ"อีกฝ่ายตอบกลับมา "ตอนนี้ฉันใช้เครื่องมือสแกนหาห้องลับที่ห้องนี้อยู่ อยู่นิ่งๆด้วยล่ะ"
"เจ้าค่ะ สั่งจริง"เจ้าหล่อนหยุดตามที่เพื่อนบอก แต่ไม่วายที่จะกระซิบประชดตอบไป ส่วนสายตาก็สอดส่ายหาบุคคลอื่น อย่างระมัดระวัง "ได้เรื่องยัง"
"ได้แล้ว มีจริงๆแหละ ทางเข้าน่าจะอยู่ตรงรูปปั้นนะ ฉันตรวจสอบแปลนบ้านดูแล้วถ้าฉันเดาไม่ผิด ทางลับนี้น่าจะทะลุไปถึงที่ห้องประชุมของมัน"
"งานของเรามันไม่มีคำว่าคาดว่า หรือเดานะ"หล่อนเตือนอีกฝ่ายเสียงเรียบ ภารกิจ งานลับของหล่อนไม่สามารถอาศัยคำว่าเดาหรือคาดว่าได้จริงๆ เพราะไม่แน่ไอ้คำว่าเดานี้แหละอาจจะทำให้เพื่อนร่วมงานอยู่ในอันตรายหรือว่าตายได้ แต่ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับ "ภารกิจล้มเหลว"
องค์กรเราถูกปลูกฝังอย่างเดียว สิ่งสำคัญที่สุด ภารกิจอย่าล้มเหลว
อีกฝ่ายถอนหายใจเสียงเบาก่อนจะตอบกลับมา"ฉันมั่นใจ"ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วๆมาให้หล่อนได้ยิน "ฉันจะไม่ให้เธอเป็นอะไรแน่นอน"
กำลังใจในตัวหล่อนคับฟูขึ้นมาทันที เมื่อได้ยินเพื่อนสนิทของตนพูดอะไรอย่างนี้ออกมา แต่ก็ไม่วายแหย่เพื่อนผู้น่าแกล้ง"อะไรนะจีทรี ไม่ได้ยินเลย พูดใหม่ซิ" เวลาเรียกกันในระหว่างปฏิบัติภารกิจจะเรียกกันเป็นโค้ดลับเสมอ
"ไม่พูดแล้ว"พอได้ยินจีวันหัวเราะตน ก็อยากจะเขกหัวตัวเองว่าไม่น่าพูดออกไปเลย
"พอได้แล้ว ภารกิจยังไม่เสร็จ"เสียงผู้หญิงปรามออกมาจากอีกสายหนึ่ง
"เจ้าค่ะ คุณแม่"จีวันส่งเสียงล้อเลียน ก่อนจะเงียบไปทำภารกิจต่อ เห็นจะมีคนนี้ล่ะที่จีวันยังเกรงๆอยู่บ้าง ดูดีๆนะแค่ 'อยู่บ้าง'
"ขอบใจ"เสียงจีทรีเอ่ยกับหญิงสาวที่มาขัดการสนทนาระหว่างเขากับเพื่อนชอบยั่ว
"ฮึ สมน้ำหน้า"หญิงสาวเยาะเย้ยอีกฝ่าย เพราะรู้ว่าเพื่อนตัวแสบชอบยั่วของหล่อนต้องล้อจีทรีไม่หยุดเป็นสัปดาห์แน่ พอพูดเสร็จก็ตัดสายไปไม่ให้อีกฝ่ายโวยวายกลับมาให้รำคาญหู
"อะไรวะ"คนโดนแกล้งสบถกับตัวเอง
ให้ตาย! ผู้หญิงในองค์กรไม่มีใครปกติซักคน คนหนึ่งก็เอาแต่ยั่ว ชอบแกล้งเขาอยู่เรื่อย ส่วนอีกคนก็เป็นพวกเย็นชา ไร้อารมณ์ ทั้งๆที่ทั้งสองคนก็สวย สวยจริงๆนะ
เฮ้อ! ช่างน่าสงสารผู้ชายอย่างเขาจริงจริ๊ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น