คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เปรี๊ยง..!! สายฟ้าสีแดงเลือดฟาดมาตรงใจกลางวิหารแห่งเบอเรนดัสท์ ปรากฏร่างหญิงงามผู้หนึ่งเปลือยเปล่าลอยอยู่กลางอากาศที่ไร้สายลมพัดผ่าน มีเลือดหยดลงบนพื้นกระเบื้องหินสีเทาไม่ขาดสาย
“บอกชั้นมาเดี๋ยวนี้! อัญมณีอีกเจ็ดเม็ดอยู่ไหน” แฝดคนแรกพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงคั้นเอาความจริง
“ป....โปร...โปรด...ว..ไว้...ช...ชีวิต....ข..ข้า...ด..ด้วย...เถิด ข..ข้า..ม..ไม่..รู้..จิ..จริงๆ”
เสียงของหญิงสาวดูอ่อนล้าจากการเสียเลือดไปมาก
“โกหก! ก็ในเมื่ออัญมณีสีนิล อยู่ที่แม่ของแกแล้ว แกก็ต้องรู้ว่า อีกเจ็ดเม็ดนั่นมันอยู่ที่ไหนสิ”
เสียงแฝดคนน้องดังขึ้นพร้อมกับใช้นิ้วชี้อันเรียวซีดชี้หน้ากร่นด่าหญิงคนนั้นอย่างไม่ลดละ
“ป....โปร...โปรด...ช..เชื่อ....ข..ข้า ข..ข้า..ม..ไม่..รู้..จิ..จริงๆ” หญิงสาวพยายามพูดด้วยแรงที่ตนมีอย่างสิ้นหวัง
“อ้า....ไม่เป็นไรหรอกนะจ๊ะ เธอไม่บอกก็ไม่เป็นไรหรอก.....” แฝดคนพี่เปลี่ยนน้ำเสียงโดยทันที ทำให้หญิงสาวผู้นั้นดูชื้นใจขึ้นมาก
“ทหาร!!...พานังนี่ไปลานประหาร” แฝดคนพี่พูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงอำมหิต พร้อมกับชี้มือไปยังประตูไม้โอ๊คสีน้ำตาลคล้ำที่มีคราบเลือดเกรอะกรัง มันเป็นประตูที่เปิดไปสู่ลานประหาร
แอ๊ดด....เสียงประตูลานประหารถูกเปิดขึ้น เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังก้องไปทั่วบริเวณวิหารแห่งเบอเรนดัสท์ ขณะทำการประหาร สิ่งสุดท้ายที่นางเห็นคือดวงจันทร์ได้กลายเป็นสีน้ำเงินสนิทเสียแล้ว
“พ..พ่อ..ข..ข้า...ข...ขอ..ท...โทษ...ด..ด้วย...ข..ข้า..ท...ทำ...ม..ไม่..ส..สำเร็จ” เธอพึมพำกับตนเองเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมทั้งถืออัญมณีสีน้ำเงินที่ไร้ประโยชน์ไว้แน่นก่อนที่ลมหายใจครั้งสุดท้ายจะพ่นออกมา
ความคิดเห็น