คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Cherry
Unit 2 …………………………………………………………….
Cherry
เด็กหนุ่มผู้หนึ่งกำลังนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง เหงื่อท่วมตัวและเขาก็ตะโกนเสียงดัง
" อเล็ก…อเล็ก…ม่าย!! "เขาสะดุ้งตื่นด้วยความกลัว เขามองไปรอบตัวด้วยความหวาดระแวง " ที่นี่ที่ไหน"เขาพึมพัมกับตัวเองขณะเดินไปเปิดประตู
วูบ!! ลมจากด้านนอกมาปะทะตัวเขา
" ที่นี่มัน!! "เขารู้สึกคุ้นตากับสถานที่ที่อยู่หน้าเขามาก เพราะมันเป็นสถานที่ที่เขาเคยเห็นในฝัน ทางสีขาวสะอาดตาแปลงดอกไม้ที่มีสีสันสวยงามและส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่ว และเขาก็เห็นประตูสีเหลืองนวลเขาเดินเขาไปใกล้ประตูมากขึ้น ตอนนี้เขาเดินมาอยู่ที่หน้าประตูแล้วหัวใจของเขาเต้นโครมครามราวกับว่ามันจะหลุดออกมาให้ได้ เขารวบรวมความกล้าและและเปิดประตูเข้าไป
" สวัสดีจ๊ะโทมัส "เด็กหญิงทักทายเขาราวกับรู้จักกันมาก่อน
" เออ…คือ "โทมัสอ้ำอึ้ง
" มานั่งนี่ซีจ๊ะ ฉันว่าเธอคงมีคำถามที่อยากมากมายเลยใช่ไหม "เธอพูดขณะชี้นิ้วมาที่เก้าอี้ที่อยู่หน้าโทมัส โทมัสนั่งลงและเริ่มถามคำถาม
" คือ…แบบว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับคุณ… " โทมัสพูดจบก็นึกว่าเธอบอกชื่อของเธอหรือยัง
" เชอร์รี่ ค่ะ ฉันชื่อเชอร์รี่ " เด็กหญิงพูดจบโทมัสก็พูดต่อ
" ครับคุณเชอร์รี่ ตอนนั้นผมจำได้ว่าผมกำลังจะถูกยิง "โทมัสถามต่อ
" เอางี้ เดี๋ยวไปกินข้าวก่อนแล้วฉันจะพาไปหาคนที่สามารถตอบปัญหาเธอได้ " เธอพูดจบก็เดินเข้าไปในครัวปล่อยให้โทมัสนั่งคิดอะไรไปต่างๆนาๆ ตอนนี้โทมัสคิดถึงเพื่อนของเขาเพียงคนเดียวมากที่สุด อเล็ก แล้วสิ่งที่ทำให้ไฟแค้นของเขาลุกโชนขึ้นอีกครั้งเมื่อคิดถึงคนที่ฆ่าเพื่อนเขา ซีดาน
" นี่!! " เชอร์รี่สะกิดเขา
" ครับคุณเชอร์รี่มีอะไรหรือครับ " เขาสะดุ้งก่อนจะหันไปหาเชอร์รี่
" เป็นอะไรหรือเปล่าหน้าตาหน้ากลัวเชียว " เธอถามขณะมองหน้าโทมัส
" เปล่าครับ " เขาตอบแบบปัดไป
" งั้น ไปช่วยยกของในครัวในครัวหน่อยค่ะ "เชอร์รี่พูดจบก็เดินนำโทมัสไปในครัว ซึ่งอาหารแต่ละอย่างราวกับถูกเนรมิตขึ้นถึงแม้จะเป็นอาหารง่ายๆ
" อร่อยไหมค่ะ "เธอถามพลางมองหน้าโทมัส
" อร่อยมากๆครับ "โทมัสพูดจบก็ตักซุปขึ้นมาดมก่อนนำเข้าปาก หลังจากทานไปได้สักพักเขาก็วางช้อนและซ่อมลง
" อิ่มแล้วหรอ " เธอถามพลางมองนาฬิกาข้อมือเธอถามพลางมองนาฬิกาข้อมือ
" อิ่มแล้วครับ " เขาตอบเชอร์รี่จึงเก็บจานไปใว้ในครัว
" เอาหละอิ่มแล้วเราไปหาผู้ที่สามารถตอบเธอได้ดีกว่าท่านผู้อำนวยการ "เธอตอบก็เดินนำโทมัสไปกลิ่นหอมที่มาจากตัวเธอทำให้โทมัสหน้าแดง
" เป็นอะไรไปตามมาสิ "เธอตอบพลางหันกลับมามองหน้าโทมัส
" ปะ…เปล่าครับ "เขาพูดขณะวิ่งตามเชอร์รี่ไป…
…………………………………………………………….
ความคิดเห็น