ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เดอะ แฟนตาซี (THE FANTASY)

    ลำดับตอนที่ #1 : HE FANTASY

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 26
      0
      2 ก.พ. 49

    Unit 1 The Fantasy

    "ทุกอย่างพร้อมครับ"ชายผู้หนึ่งพูด
    "เอาตัวมันไป"ชายที่อยู่มุมห้องพูดขณะเดินตามบุคคลที่อุ้มเด็กทารกไป"เริ่ม"เขาพูดแท่นพิธีถูกยกขึ้นบางอย่างได้พุ่งออกจากแท่นพิธีแล้วได้เขาไปในตัวของเด็กคนนั้นสะ…สำเร็จไหม"เขาพูด
    "OKเรียบร้อยครับ"ชายที่อยู่หน้าตัวเด็กพูดขึ้นเมื่อเห็นตัวเด็กเริ่มมีรอยสักเหมือนรากไม้
    "ฮ่าๆๆๆ"ชายหนุ่มพูดอย่างอารมณ์ดี           
                                  .......................................................
    17ปีผ่านไป…เด็กหนุ่มกำลังเดินอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าเป็นที่แห่งใด พื้นถนนเป็นสีขาวสะอาดตาสองข้างทางเต็มไปด้วยดอกไม้สีต่างๆดูสดใส แต่เขาสะดุดตาตรงประตูสีเหลืองนวลเด็กหนุ่มค่อยๆเดินเขาไปและ
    ปัง!! "โทมัสตื่นเร็วเขา"เด็กหนุ่มสะดุ้งตื่นและมองดูเพื่อนของเขา
    "มีอะไรอเล็ก" เขาถามเมื่อเห็นเพื่อนกำลังหน้าตาตื่นอยู่
    "แกอยากตายเร็วไหม" อเล็กถามขณะดูความเฉยเมยของเพื่อน
    "อเล็ก…แกบ้าไปแล้วไง" โทมัสตวาดอเล็กหน้าเสีย
    "ขอโทษ… แต่พวกมันตามเรามาแล้วถ้าแกยังไม่อยากตายก็ตามมา แต่ถ้าแกอยากตายก็นอนต่อไปเถอะ"อเล็กพูดพลางมองไปที่ประตูโกดังราวกับกลัวอะไรจะโผล่ออกมา
    "หา!!…มันตามเรามาแล้วหรออุตส่าห์หนีมาไกลแล้วนะ แต่นายรู้ได้ไง"โทมัสถามขณะวิ่งตามอเล็กไป
    "จะหายม่ายรู้ด้ายงาย…ก็มันแหกปากตะโกนหาเราได้ยินไปครึ่งเมือง นี่!แกสงสัยฉันหรือไง"อเล็กฉุน
    "ขอโทษๆแค่สงสัยเฉยๆ"โทมัสขอโทษอเล็กเป็นการใหญ่
    "อืม…เป็นอะไรเปล่าหน้าซีดเชียว"อเล็กถามขณะดูสีหน้าเพื่อน
    "อืม…เราแค่ฝันไป…เราฝันว่าเนทางสีขาวกับประตู" โทมัสตอบอย่างอายๆ
    "ฮ่าๆๆ…มันเป็นฝันแบบไหนนะ ที่ทำให้โทมัสที่ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดินฆ่าคนโดยไม่ยั้งมือกลัวได้"อเล็กพูดไปขำไป
    "ต่อไปถ้ามีคนมาจ้างนายไปทำเองแล้วกัน"โทมัสเริ่มฉุน
    "เออ เออ ฉันขอโทษแต่เราไปซ่อนในนั้นดีกว่า"อเล็กพูดขณะชี้นิ้วไปที่กองขยะกองหนึ่งเมื่อเขาไปซ่อนก็เกิดเสียงขึ้น
    ปัง!!
    "โอย…"โทมัสร้องเสียงดังพลางกุมแขนที่ถูกยิงจนเป็นรู
    "ใคร!!" อเล็กตะโกนขณะหันมอง
    "แกเรียกฉันเหรอ" ชายผู้หนึ่งพูดขึ้นขณะเดินออกจากเงามืด มือที่ถือปืนมีกล้ามแขนเป็นมัดๆ หน้าตาคมเข้ม แววตาอันคมกริบที่เหมือนงูกำลังจ้องมองเหยื่อพร้อมกับบุคคลอีก 30-40 คนพร้อมอาวุธครบมือ
    "เฮ้ย…กะ…แก..แกตามได้ไง" อเล็กพูดตะกุกตะกักด้วยความกลัวสุดขีด
    "แกไม่รู้หรอว่าฉันหนะหูตาเยอะนะ"ชายหนุ่มพูดขณะมองไปที่เงามืดทางขวาของกองขยะ มีชายผู้หนึ่งเดินออกมาท่าทางเขาราวกับคนป่วย แขนขาที่ลีบราวกับไม่เคยได้ใช้มาก่อน "ดีมากยูโก"ชายหนุ่มชมบุคคลนั้น "ขอบคุณครับคุณซีดาน"ยูโกพูดพลางก้มหัวลง
    "แก…แกทำฉันแสบมากรู้ไหม แกกล้ามากที่โกงเงินฉัน"ซีดานพูดขณะเดินเข้ามาหาเด็กทั้งสอง
    "เปล่าเราไม่ได้ทำ" อเล็กปฎิเศษ
    "เปล่า…ฮ่าๆๆๆจูบลาโลกซะ"เขาพูดจบก็เหนี่ยวไก
    ปัง!! "อะ…อะ..อเล็ก…"โทมัสกรีดร้องอย่างเสียใจขณะมองเพื่อนของเขาที่กำลังจะตาย
    "ฮ่าๆๆๆ…"ซีดานหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
    "แก…แกฆ่าเพื่อนฉาน…"โทมัสตะโกนและแล้วตัวเขาก็เปลี่ยนไป ผิวหนังเริมมีขนสีขาว กล้ามเนื้อมีมากจนแทบทะลักออกมา มือเปล่าเป็นอุ้งเท้าสัตว์
    "ยิงๆๆๆๆ"วีดานสั่งแต่สายไปแล้วทหาร 4 คนแรกถูกสันมือของโทมัสบั่นจนศรีษะหลุด
    "หนี…"เขาสังแต่โทมัสได้ออกวิ่งตามแต่ร่างกายของเขากลับเป็นเหมือนเดิม ซีดานสังเกตุเห็นจึงสั่งให้บุคคลกลับมา ตอนนี้ร่างกายของโทมัสไม่ตอบสนองต่อสิ่งใดแม้ว่าตาของเขาจะเห็นกลุ่มทหารซีดานกำลังเดินมา
    "ยิง…"ซีดานสั่งตอนนี้โทมัสได้สลบไปแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×