คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : WS1 : Open your eyes (Rewrite)100%
เมื่อเราอบใร เรา็้ออยาเอหน้าเาบ่อยๆ ใ่มั้ยล่ะ?
นี่ือเหุผลที่อัน ฮยออบ้อมาเินผ่านหน้าห้อ ม.ปลายปีหนึ่
ห้อเอ อยู่บ่อย
“อ้าว
ฮยออบมาทำอะไรอ่ะ” เสียทัาแฮวีเพื่อนสนิทที่เยอยู่ห้อ้วยันอน ม.้น
ทัึ้น
“อ่อ
เรามาเ้าห้อน้ำอ่ะ ไป่อนนะ” ฮยออบเอ่ยลาเพื่อนัวเล็(ว่าเาหรือเปล่า)
แ่สายาลับไม่ไ้มอหน้าอแฮวีเลยสันิ
นๆ นั้นที่ทำให้ฮยออบ้อมาเินผ่านหน้าห้อเอบ่อยๆ
เ้าเี้ยวนนั้นที่ปัลูบาสออไม่ให้มันมาโนหน้าอเา
“ฮยออบมาพอีเลย”
เอุนประธานสภานัเรียนโรเรียนโปริว์วันโอวันเอ่ยทัเมื่อฮยออบเปิประูเ้ามาในห้อสภา
“สวัสีรับพี่เอุน”
ฮยออบพู่อนโ้หัวให้ับนอายุมาว่าและทัทายนอื่นในห้อ
“เอาไป เอสารอบอแ่ละมปีนี้”
ทันทีที่นั่ลบนเ้าอี้ประำำแหน่พี่แฮวาน็วาอแฟ้มเอสารลบนโ๊ะพร้อมรอยยิ้ม่อนะูสอนิ้วเิบอว่าสู้ๆ
ฮยออบเป็นหนึ่ในสมาิสภารับผิอบในส่วนอารทำบัีและพิาราารอบประมาว่าเหมาะสมหรือไม่่อนะถูส่่อไปให้ประธาน
“นี่ผม้อเินไปทุมรมอีแล้วใ่มั้ยรับ”
มือเรียวสวยยึ้นมาุมมับ า็มอแฟ้มที่เรียรายอยู่รหน้า เพราะพึ่เปิเทอมใหม่ทำให้มรมเหล่านั้น้อมาอบเพื่อปรับปรุสิ่อในมรม
“้อส่วันไหนรับ”
ฮยออบหันไปถามเอุนที่นอนอยู่บนโฟาัวยาวโยมีัอแฮวานเป็นหมอน
เป็นประธานนี่สบายัเลยนะรับ - -*
“วันันทร์หน้ารับ”
“วันนี้วันศุร์นะรับ
ผมะทำยัไเนี้ยยยยย” ฮยออบโวยวายพลาทึ้หัวัวเอไป้วย
นทำให้นที่อยู่ในห้อสภาหัวเราะออมา้วยวามสสาร
โยเพาะท่านรอประธานอย่าแฮวาน เหอะ - -“
โรเรียนแห่นี้ะัาบว่า
1 ม.
่อนเลิเรียนเพื่อให้นัเรียนไ้เ้าร่วมิรรมอมรม
ส่วนมานที่เป็นสมาิสภาะไม่่อยไ้เ้าร่วมิรรมอมรมสัเท่าไหร่
เนื่อา้อมาทำานที่ห้อสภาแทบะทุวัน
ฮยออบัารเปิเอสารเพื่ออ่านร่าวๆ และำนวเวลาที่ะใ้ในารสำรว ่อนะัารเ็บแฟ้มทุแฟ้มใส่ระเป๋าีที่แฟ้มไม่ไ้มีนาให่มาเาึสามารถเ็บมันลในระเป๋าไ้หม
“ไม่ลับมาแล้วนะรับ”
ฮยออบพูึ้นพลาลุึ้นาเ้าอี้แล้วเินออไป
โป๊!!!!
เสียอแ็นเ้าับระอประู
เมื่อหันไปู็ะเอฮยออบที่เอามือลูบหน้าผาัวเออยู่ปอยๆ
ทำเอานที่อยู่ในเหุาร์อหัวเราะไม่ไ้
็ฮยออบนะโ๊ะแบบนี้ประำถึะลแ่็อยอมรับไม่เลยว่าฮยออบน่ะน่ารัริๆ
ใบหน้าหวานับส่วนสู
173 เนเินไปมรม่าๆ
เพื่อสำรวามเอสารที่แนบว่ามรมนั้นๆ ้อารนำบนั้นไปใ้ทำอะไร
เหมาะสมับบที่อหรือไม่ ทั้ๆที่เรียประุมประธานทุมรม็ไ้ทำไมไม่ทำัน
เาเหนื่อยนะ ไ้ยินมั้ยฮยออบนนี้เหนื่อยอ่ะ
เวลาล่วเลยมานเือบทุเวลาเลิเรียน ฮยออบ็มาหยุอยู่ที่มรมสุท้าย
‘มรมบาส’
“เฮ้ย! น้อระวั” เสียเือนที่ัาสนามบาส ทำให้ฮยออบหันไปูะที่เาเินผ่านสนามบาสเพื่อะไปหาประธานมรม
็เห็นลูบาสสีส้มลอยออมาาสนาม
อันที่ริเา็อยาะหลบอยู่หรอแ่หลบไม่ไ้ัวแ็ไปหม า็้าวไม่ออ
ึทำไ้เพียหลับาเรียมรับวามเ็บปว แฟ้มมรมบาสที่อยู่ในมือร่วลบนพื้นเมื่อไหร่็ไม่รู้
พลั่!!!
เสียลูบาสระทบับผิวเนื้อ
แ่หน้าระ่ายๆ(ที่นอื่นบอว่าเหมือน)อเา ลับไม่รู้เ็บเลยสันิ
“ลืมาไ้แล้ว”
เสียทุ้มๆ อใรสันบอให้เาลืมา
ฮยออบึลืมาพร้อมับเอามือับหน้าับาอัวเอ
“ไม่โนหรอ ันปัออไ้ทันน่ะ”
เานนั้นบอ ฮยออบึโ้เพื่ออบุ
“อบในะ...เอ่อ...”
“พั อูิน”
อูินอบประหนึ่อ่านใเาไ้ พร้อมับรอยยิ้มที่เห็นเี้ยวเล็ๆ นั้น
และนี่ือรั้แรที่ทำให้เาไ้พบับพั อูิน นที่่วยีวิเาาลูบาสมหาประลัย
หลัาวันนั้น็ล่วเลยมาหนึ่อาทิย์ที่อัน
ฮยออบนนี้พยายามมอหาพั อูินอยู่เสมอ เวลาอยาเอ็ไม่ไ้ แ่พอะไ้เอ็มัะเป็นอนที่เาทำหน้าเหวอๆ ทำัวโ๊ะๆ อยู่ลอ ภาพลัษ์ที่ีอฮยออบนนี้ไม่เยไ้ปรา่อหน้าอูินเลยสัรั้
“ฮยออบวันเสาร์นี้ว่ามั้ย
ไปถ่ายรูปัน” พั ีฮุนเอ่ยวน ทำให้ฮยออบละสายาออาโทรศัพท์
“ที่ไหนอ่า” ฮยออบเอนหัวบลบนไหล่อีฮุนที่นั่อยู่้าๆ พลาเลื่อนูรูปในไอีไปเรื่อยๆ อย่าไรุ้หมาย มันะีว่านี้ถ้าเ้ามี่อทาที่ะไ้รู้ัอูินมาึ้น เาไม่ล้าพอที่ะไปอาแฮวีที่เป็นทั้เพื่อนสนิทอเาและเพื่อนร่วมห้อออูิน เพราะเ้านั้นะ้อเ้าี้ให้เาบอแน่ๆ ว่าเา้อารไปทำไม มันเินเินะบอนะ //ยิ้มอาย
“ไม่รู้อ่ะ
พอีาิเราวน เห็นบอว่าื้อล้อมาใหม่”
ีฮุนอบพลาเอามือลูบผมเพื่อนหน้าระ่ายอัวเอไป้วย
“ินยอไป้วยันมั้ย”
ีฮุนเอ่ยวนเพื่อนอีนที่ไม่่อยไ้ไปไหน้วยันสัเท่าไหร่
“นิแฟน
วนยัไ็ไม่ไปหรอ” ฮยออบว่าแล้วแลบลิ้นหยอล้อ ทำให้ินยอที่อยู่ฝั่ร้ามอไม่ไ้ที่ะยื่นมือที่มีินสออยู่เาะลบนหัวอฮยออบ
ทำให้ีฮุนหลุหัวเราะออมา ็ินยอับฮยออบมัะ่อล้อ่อเถีย
และแล้ันแบบนี้เสมอ
“ิเรียนพิเศษน่ะ”
ินยอบอีฮุน แ่็ไม่วายโนฮยออบล้อ่ออยู่ี
“ิเรียนหรือนสอน้ะ”
ินยอที่พอไ้ยิน็หยิบยาลบที่อยู่ใล้มือปาใส่หัวอฮยออบ
แ่มีหรือฮยออบะโรธเ้าัวลับยิ้มร่าีใที่วนเพื่อนไ้สำเร็้วย้ำ
อัน
ฮยออบ นี่มัน อัน ฮยออบ ริๆ เลย
ฮยออบไม่เยรู้เลยว่าารระทำที่น่ารัอัวเออยู่ในสายาอใรนหนึ่เสมอ
“ไป้อมไ้แล้วมึ”
“อืม”
เาพยัหน้ารับ ่อนะเินามเพื่อนไป
_____________________________________________________________________
- 100 % พร้อมับ Rewrite -
ื่นเ้นนนนน!!! ลอนแรเลย
ีไม่ียัไ็เม้น์บอ้วยนะรับบ
Enjoy reading. . .
ความคิดเห็น