คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : - ตอนที่ 9 ;#๙
‘๊อ ๆ’
‘‘ออุาินำอาหารมาให้ผู้ป่วย่ะ’’นาพยาบาลสาวสวยเปิประูเ้ามาพร้อมับอาหารมามายบนสำรับที่เธอเรียมมาสำหรับผู้ป่วยโยเพาะ
‘‘รัปประทานอาหารและยาให้หมนะะ อัว่ะ’’นาพยาบาลสาวปิประูล
‘‘แทมิน ปวแนอะ ~’’มินโฮหันไปบอแทมินที่ำลัินแนวิที่ีย์เอามาให้เมื่อี้
‘‘มันเี่ยวอะไรับแนหน่ะ - -’’แทมินเินมาหามินโฮที่ำลันั่ทำหน้า
‘‘นาย็ป้อนั้นหน่อยสิ่ ^..^’’
‘‘ถ้าั้นป้อนนายนาย้อินให้หมนะ ถ้านายินไม่หมั้นะไม่อยูู่แลนายแล้วริ ๆ ้วย -^-’’มินโฮมอแทมิน้วยวามสสัย … ปิไม่เห็น่ายแบบนี้เลย ? -.-
‘‘มออะไรเล่าิน ๆ ไปสิ่ - -’’แทมินัโ๊มา่อปามินโฮ
‘‘อ้ามมม ~’’นายนี่น้าเหมือนเ็ ๆ ไม่มีผิเลย ะว่าไป .. ถ้านายไม่วนประสาทั้นั้น็ว่านายหล่อเหมือนัน เห็นใล้ ๆ แบบนี้แล้วรู้สึใเ้นแรผิปิแฮะ หรือว่าเราแอบอบหมอนี่ >< เป็นไปไม่ไ้อะ
‘‘แทมิน ๆ นี่แทมิน !! ’’มินโฮมอหน้าแทมิน
‘‘ห๊ะ ! อะไร - -’’แทมินพึ่ะื่นาภวัแล้วหันไปมอมินโฮที่นอนอ้าปารอโ๊้อนที่สอ
‘‘อ้าอะ’’นที่นอนอยู่บนเียพูเสียในลำอ
‘‘ริ ๆ เล้ย -_-’’แทมินัโ๊แล้วเอามาเป่าแป๊บนึแล้วยื่นไปรปามินโฮอีรั้
‘‘ำนี้ไม่เอาอะมีลมาปานาย้วย แหย๊ะ ๆ อี๋ ~~’’มินโฮแสท่าทาแหยะ ๆ แ่ะแล้แทมิน
‘‘ไอ้บ้า ! ปาั้นออะหอม !’’ … เอ๋ แล้วเราะบอไปทำไมว่าปาเราหอม ><
‘‘ฮ่า ๆๆๆ ั้นล้อเล่นนะแทมิน ิน่อ ๆๆ ้ามมม’’มินโฮยื่นหน้าไปใล้ ๆ ้อนแ่แทมินลับึ้อนลับแล้วเอาใส่ปาัวเอแทน
‘‘ไม่ให้ินแล้ว - -’’แทมินยถ้วยโ๊ไปนั่ินรโฟาอห้อ
‘‘โฮฮฮฮ ~ แทมิ๊นนน T[]T’’มินโฮมอถ้วยโ๊ที่ิไปับแทมินาละห้อย
‘‘55555! ั้น็ล้อนายเล่นเหมือนัน แบร่ ~ ไม่ินหรอโ๊เี๋ยวิเื้อโร -3-’’แทมินยถ้วยมาวาไว้หน้ามินโฮเหมือนเิม
‘‘แ่เมื่อี้นายินไปแล้วนะ = 3=’’
เพล้ !
‘‘อุย แหะ ๆ -.- ’’แทมินเนิหน่อยับำพูอมินโฮ
‘‘อะ เออ หน่า ๆๆ ยัไ็ินไปแล้วไม่มีเื้อโรหรอั้มัน วุ้ยย ! ิน่อไปแล้วินยา้วยอย่าพูมาเ่ ินไป ๆ ห้ามพูนะ อ ๆๆๆ’’พอพูับมินโฮเสร็็มานั่บนโฟาแล้วัารแนวิอเ้า่อ
.
อนเย็น
แอ๊ ~~~~~?
เสียเปิประูทำให้มินโฮับแทมินที่ำลัเล่านิทานันอยู่ [?] หันมามอนใหม่ที่ำลัะเปิประูเ้ามาในห้อ
‘‘มินโฮ ทำไมแไม่โทรบอเลยว้ะ พอี่อนมาีย์บอว่ามึป่วยูเลยมาู โอ้โหหห แผลเยอะีนะมึ ใรทำให้หละนั้น ?’’อนยูเหลือมามอแทมินแล้วแอบยิ้มในใว่า ‘เพื่อนู็ไฟแร’ แล้ววาระเป๋ารปลายเท้าอมินโฮแล้วเินไปสำรวูแผลที่ปิผ้าอยู่
‘‘นแถวนี้หละ = =’’มินโฮอบอนยูแล้วลิ้าไปทาแทมิน
‘‘็นายอยาแล้ั้นทำไมเล่า ! พอเลย อนยูนายมาเยี่ยมไม่ใ่หรอเยี่ยม ๆ แล้ว็ลับไปเ่ - -’’แทมินลุึ้นยืนพรวพราทำเอามินโฮและอนยูหันมามอเป็นาเียว
‘‘อ่าว ไล่ะั้น ั้นรู้หน่าแทมินนายอยาอยู่ับเพื่อนั้นสอ่อสอิ่ถึไล่อะ ฮ่า ๆๆๆ ไม่้อพูหรอเี๋ยวั้น็ไป’’อนยูหัวเราะร่าโยที่มินโฮ้อาเม้และแทมิน้อะเมือบหัวเ้าหู้[?]
‘‘หยาบบบบบบบบ !!! ไอ้เ้าหู้บูเน่าเละเฟะลับไปเลยนะย้า !’’แทมินปาหนัสือใส่อนยูโยมีมินโฮำลัิในใว่า ‘อาเมนว่ะเพื่อน’
‘‘เห้ย ! โรโหอะแทมินลับ็ไ้ ิ๊ว ๆๆ’’อนยูเบี่ยัวหลบหนัสือ่อนะหยิบระเป๋าแล้วเินออนอห้อ
‘‘สมแล้วที่เป็นเพื่อนัน วนประสาท - -’’
‘‘อ่าววววว ! มันแน่นอน็เพื่อนัน หล่อวนหมออ๊ะอ๊ะอ๊ะอ๊อ [?]’’
‘‘อยาิน.มั้ยมินโฮ ? - -+’’
‘‘อะ เอ่อ มะ ไม่รับลูพี่ T^T’’
‘‘เียบแล้วนอนไปะ - -’’ พอแทมินพูเสร็มินโฮ็หันหน้าไปอีทาแล้วนอนหลับ แ่่อนนอนหลับยัหันมาหาแทมินแล้วพูว่า ‘เอะ’ ่อน แทมินำลัะ้ามือะบะโหละทีแ่ลืมไปว่ามินโฮำลัไม่สบายเลยลมือลแล้วทำอะไรไปพลา ๆ แล้ว็ ‘รอ ฟี๋ ~’
สอวัน่อมา
‘‘ไ้ลับบ้านแล้วว้อยยยยยยยยยย ว๊าววว ๆๆ วู้วว ๆ ~~’’มินโฮรีบระโาเียลมาแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่ารวเร็วทำเอาแทมินฮยอนแล้วีย์มอมินโฮที่วิ่ไปวิ่มาแล้วมาหยุยืนอยู่ที่หน้าอเ้าทั้สาม
‘‘ปะ ! ลับบ้านันทุน ’’มินโฮยิ้มร่าับารที่ะไ้ลับบ้านอ
‘‘แหมม ไอ้น้อรัร่าเริันะ’’ฮยอนเินเ้าไปออมินโฮแล้วเินลไปที่ลานอรถพร้อมับแทมินับีย์ที่ถือ้าวอสัมภาระามมา
‘‘ิ ! ไม่เห็นใเราสอนเลย ! รอ้วยเ่ !!’’ีย์บ่นับแทมินแล้วรีบวิ่ามมินโฮับฮยอนไปที่รถ … หนอยพี่ฮยอนนะไม่่วยีย์ถือเลย เอะ ! พรุ่นี้ไม่ให้หอมแ้มแล้ว =3=
ความคิดเห็น