คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Stunned :: 01
เสียงเพลงจากดนตรีที่กำลังเล่นสดบนเวทีดังสนั่นเป็นจังหวะดนตรีร็อคสุดมัน หนุ่มร่างบางสองคนกำลังสะบัดร่างกายไปตามอารมณ์ที่กำลังดื่มด่ำกับบทเพลง โต๊ะที่ยืนอยู่ก็ตั้งอยู่กลางร้านพอดี ยิ่งทำให้จินยองและแบมแบมโดดเด่นเข้าไปอีก
เพราะหน้าตาน่ารัก สดใส ของแบมแบมคนน้องหรือเพราะรูปร่างสุดเซ็กซี่ของคนพี่อย่างจินยอง หรืออาจจะทั้งสองอย่างไม่แน่ใจ ที่ทำให้หนุ่มน้อยใหญ่ทั้งขาประจำ หรือขาจรของที่นี่เวียนกันเข้ามาชนแก้วไม่ขาดสาย หน้าเดิมๆที่มาบ่อยจนเหมือนเป็นเจ้าถิ่นแถวนี้เขารู้กันดี แต่หน้าใหม่ที่เพิ่งเคยมาคงต้องเรียนรู้กันสักหน่อย ว่าถ้าอยาก 'ชิม' พี่น้องสองคนนี้ต้องทำยังไง
แต่ที่แน่ๆ ก็คือ
'ชิม' ได้ แต่ยังไม่เคยมีใครได้ 'กิน' สักที
'ชิม' ได้ แต่ใช่ว่าจะได้ 'กิน' ง่ายๆหรอกนะ
"พี่ ดูนั่นดิ" จินยองหันไปที่ประตูทางเข้าตามที่น้องบอก ตรงนั้นมีผู้ชายรูปร่างหน้าตาดีสองคนกำลังเดินเข้ามา หนึ่งคนใส่เสื้อยืดแขนยาวสีขาวดูสบายๆ อีกคนดูดีด้วยเสื้อกล้ามตัวเล็กที่ทับด้วยเสื้อเชิ้ตลายสก๊อตสีน้ำเงิน
"พี่ให้นายเลือกก่อน" สายตาท้าทายถูกส่งไปให้น้องชาย ไม่บ่อยนักที่จะมี 'เหยื่อ' มาสร้างความบรรยากาศน่าตื่นเต้นให้กับคืนที่เขารู้สึกเบื่อๆ ยอมให้น้องเลือกก่อน แต่ก็ใช่ว่าจะยอมเสียสละให้หรอกนะ ถ้าเลือกตรงกัน ได้แย่งกันบ้างก็สนุกไปอีกแบบ
"เสื้อขาว" แบมแบมกัดริมฝีปากนิดนึง มองสลับไปมาครู่เดียวก่อนจะเลือกในที่สุด
"พอดีเลย พี่เล็งเสื้อน้ำเงินไว้" สองพี่น้องแท็คมือกันเป็นสั
"ไม่มีโต๊ะหรอฮะ แชร์โต๊ะกับพวกเราได้นะ" แบมแบมรอจังหวะจนสองคนนั้นเข้
"ไม่ดีกว่า" คนหน้านิ่งตอบเรียบๆ แบมแบมไม่ถูกชะตาเอาซะเลย อดค่อนแคะในใจไม่ได้ เขาไม่ได้ถามตัวสักหน่อย ตอบทำไมกัน
"แต่..." ยังไม่ทันที่แบมแบมจะพูดอะไรต่อก็ถูกจินยองจับมือเอาไว้ คนพี่ส่งสัญญาณทางสายตาให้น้องชายให้เงียบก่อน คนแน่นขนาดนี้ พวกเขาไม่มีทางเลือกมากนักหรอก
ผ่านไปไม่ถึงสิบนาที หลังจากที่พยายามถามเด็กเสิร์ฟให้ช่วยหาโต๊ะให้แต่ไม่สำเร็จนั้น ชายหนุ่มที่มีไฝที่เปลือกตาข้างซ้ายกับอีกคนที่ทำตาขวางก็กลับมายืนหน้าโต๊ะพวกเขาเหมือนเดิม
จินยองมองน้องชายที่กำลังถูกอกถูกใจคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างมาก จริงๆเดาไม่ยากเลยว่าน้องจะเลือกคนไหน แบมแบมชอบแบบนั้น แบบผู้ชายใจดี จิตใจงดงาม ท่าทางโลกสวยทำให้เขารำคาญ กรอบแว่นตาหนาเชยๆนั่นอีก ยิ่งทำให้เขาเบื่อ ก่อนจะหันไปมองผู้ชายที่อีกคนที่เป็นเป้าหมายของเขาคืนนี้ ดวงตาดุและเย็นชาที่มองกลับมานี่สิ น่าสนใจกว่าเป็นไหนๆ
"ชื่ออะไรกันหรอครับ ผมจินยองนะ แล้วนี่น้องชายผม..."
"แบมแบมฮะ" ร่างเล็กยื่นมือออกไปอย่างเป็นมิตร แต่ชายคนที่ปั้นหน้าเข้มเพียงแค่มองและยกคิ้วข้างหนึ่งและรอยยิ้มแบบนั้นยิ่งทำให้แบมแบมรู้สึกไม่ชอบ คนน่ารักหน้าเสีย กัดริมฝีปากอย่างเคยตัวเวลาประหม่า และไต่ระดับกลายเป็นไม่พอใจ เพราะเหมือนรอจับมือเก้อ คนอะไรหยิ่งชะมัด กำลังจะเอาลงแล้วแต่ก็ถูกจับเอาไว้ก่อนโดยคนที่ยืนข้างๆ
"แจบอมครับ แล้วนั่นก็มาร์ค" มือใหญ่ทั้งสองข้างกุมมือเขาเอาไว้ กับรอยยิ้มจริงใจจนตาปิดทำเอาแบมแบมถึงกับร้อนที่หน้า เป็นคนดีน่ารักจริงๆเลย แบมแบมปลื้ม
"มาที่นี่ครั้งแรกหรอครับ ดื่มอะไรดี ให้แนะนำมั้ย" เขาก็เห็นใจน้องอยู่หรอกนะ แต่ท่าทางแบบนั้นของมาร์คก็เร้าใจไม่น้อยเลย....ที่นี่เป็นกึ่งผับกึ่งร้านอาหาร เมนูเครื่องดื่มบางอย่างจึงมีชื่อเรียกเฉพาะตัว เพื่อเป็นการเพิ่มความมีเสน่ห์เฉพาะตัว เขาจึงเสนอตัวแนะนำเผื่อบรรยากาศจะได้ดีขึ้น
"้โดนรูดทรัพย์หมดตัวน่ะสิ"
"เฮ้ มาร์ค" แจบอมปรามเพื่อน จินยองยิ้มถูกใจพูดมาประโยคแรกก็กัดกันจะเหวอะไปหมดเลยนะ ปากดีไปเถอะ จนในที่สุดมาร์คก็สั่งแค่เบียร์ไป กะจะดื่มง่ายๆ สองสามขวด ไม่ได้คิดจะอยู่นาน จริงๆเขาไม่คิดอยากจะมาด้วยซ้ำ ถ้าไอ่เพื่อนสุดเนิร์ดของเขาไม่อยากจะมาเปิดหูเปิดตา
แบมแบมยังชวนแจบอมคุยนู่นี่สัพเพเหระอย่างร่าเริง ซึ่งแจมอบก็รู้สึกผ่อนคลายดี ถึงจะมีมาร์คคอยพูดขัดบ้างก็เถอะ ไม่นานเด็กเสิร์ฟก็ยกเบียร์มาให้ แต่ยกมาด้านที่แบมแบมนั่งอยู่ ทีแรกก็จะช่วยวางดีๆอยู่หรอกนะ แต่เห็นหน้าตากวนประสาทนั่นแล้วมันหมั่นไส้จริงๆ แล้วจู่ๆร่างเล็กก็ปิ๊งไอเดียบางอย่างขึ้นมาได้
มือเล็กรินเบียร์ลงในแก้วอย่างชำนาญ น้ำสีทองปริ่มเกือบเต็มแก้วแต่ไม่มีฟองให้เสียรสชาติ แก้วแรกวางให้ร่างสูงเจ้าของแว่นกรอบหนาข้างกายเขา ส่วนอีกแก้วจังหวะที่มาร์คกำลังจะยื่นมือมารับ แบมแบมก็กระแทกตัวเองไปข้างหน้าทำให้เครื่องดื่มในแก้วกระชอกใส่เสื้อมาร์คเกือบหมดแก้ว
"ขอโทษฮะ! เมื่อกี้มีคนมาชนข้างหลัง ขอโทษจริงๆ" หน้าตาไม่ได้สำนักผิดซักนิด เจ้าเด็กนี่!
"ไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมพาไป" จินยองแตะที่ข้อศอกมาร์ค ร่างสูงขี้เกียจจะปฏิเสธเพราะเขาก็เซ็งเต็มที่แล้ว
"เดี๋ยวกูมา ดูแลตัวเองล่ะระวังโดนเด็กงาบ"
"ห๊ะ?"
"พี่จินยองรีบพาเขาไปเร็วๆสิฮะ เดี๋ยวล้างไม่ออกนะ" กัดฟันพูดอย่างไม่สบอารมณ์ พี่จินยองชอบได้ยังไงนะคนนิสัยแบบนี้ ก็ยอมรับว่าคนนี้น่าสนใจกว่าคนอื่นที่ผ่านมา แต่สุดท้ายก็ต้องลงเอยเหมือนกับทุกๆคนน่ะแหละ
"พี่แจบอมฮะ แบมจะสั่งค็อกเทลเพิ่ม พี่เรียกพนักงานให้แบมหน่อยได้มั้ย " ร่างสูงพยักหน้า ยิ้มอย่างใจดีและตั้งใจมองหาเด็กเสิร์ฟในร้าน ซึ่งค่อนข้างยากหน่อยเนื่องจากคนแน่นกว่าเดิมหลายเท่า แบมแบมทำเป็นวางแก้วตัวเอง ก่อนจะหยิบกระดาษพับที่สอดมากับขวดเบียร์ ข้างในมีผงสีขาวๆที่เขาคุ้นเคย
ร่างเล็กลอบมองไปที่แจบอมนิดนึง ก่อนจะเทผงนั้นลงไปในแก้วเมื่อเห็นว่าแจบอมไม่ได้สนใจ พี่จินยองให้ใส่แค่ครึ่งเดียว.. แต่โทษฐานที่เขาไม่ถูกชะตา ใส่มันให้หมดซองเลยละกัน!
✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩
มือเรียวขยี้ชายเสื้อกับน้ำเปล่าๆ ตาเรียวสวยมองริมฝีปากสีแดงตรงหน้าไม่วางตา แปลกใจที่อยู่ๆริมฝีปากนั้นก็ยกยิ้มขึ้นมา ก่อนจะเอ่ยชื่อเขา แหม.. นึกว่าหน้าบึ้งใส่กันทั้งคืนซะแล้ว
"จินยอง? ฉันเรียกถูกไหม"
"ถูกแล้วครับ โอ๊ะ!" จินยองร้องตกใจเพราะไม่คิดว่ามาร์คจะประชิดตัวเข้ามา ก่อนจะโอบเอวเขาเข้าไปแนบชิดจนไม่เหลือช่องว่าง ร่างบางเงยหน้าขึ้นสบตาอย่างสงสัย ก่อนจะยิ้มพอใจกับคำพูดที่ได้ยินต่อไป
"คืนนี้อยากได้ฉันสินะ อยากได้แค่ไหน จูบ กอด หรือ เซ็กส์"
"แล้วถ้าอยากได้ทุกอย่างเลยล่ะครับ" มาร์คไม่ตอบ แต่กลับดันตัวเขาให้เขาไปติดผนัง ร่างสูงตามติดเข้ามาแล้วกดจูบลงที่ริมฝีปากนุ่มนั้น ดูดดึงก่อนจะขบเบาๆและสอดลิ้นเข้ามา กระหวัดรัดรึงอย่างช่ำชองจนจินยองแทบระทวย
"แฮ่ก...." เมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ร่างบางก็แทบจะเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทันกับคำพูดที่กำลังเอ่ยจากริมปีฝากแดงสดของคนตรงหน้า
"จูบสำหรับค่าซักเสื้อ ถ้าอยากได้อย่างอื่นก็คงต้องช่วยตัวเองนะ" มาร์คยิ้มหยันก่อนจะเดินออกไปอย่างไม่สนใจสายตาคาดโทษของจินยอง
หึ ช่วยตัวเองหรอ เดี๋ยวก็รู้ว่าคืนนี้ใครจะเรียกร้องให้ช่วยกันแน่!
มาร์คเดินกลับมาถึงโต๊ะก็แทบจะตบหน้าผากตัวเอง แต่ที่อยากตบมากกว่าคงจะเป็นหน้าผากไอ้เพื่อนเนิร์ดของเขา ให้มันได้อย่างนี้สิ แจบอมที่ตอนนี้คงจะเมาจนไม่มีสติกำลังนัวเนียกับไอ่เด็กหน้าหวาน ยั่วเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้อง! เจ้าของคิ้วเข้มที่ขมวดจนแน่นเดินเข้าไปคว้าแขนเพื่อนที่กำลังโอบเอวบางเด็กอยู่ จนแบมแบมเซตามมาด้วย เจ้าของหน้าหวานขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเช่นกัน
"กลับได้แล้วมั้งมึง โดนมอมจนเมาขนาดนี้ พรุ่งนี้แม่งจะไหวได้ไงวะ"
"มอมอะไร พูดดีๆนะคุณ" แขนเล็กคว้าแขนอีกข้างของหนุ่มแว่นเอาไว้ ตะโกนเสียงดัง ไม่รู้ว่าจะแข่งกับเสียงเพลงแดนซ์ที่ดังโครมครามอยู่หรือเพราะอารมณ์ไม่ดีกับคนตรงหน้ากันแน่
"หรอ แล้วไอ้ที่มันเมาแอ๋อย่างนี้คือมันดื่มเข้าไปเองรึไง" มาร์คดึงมา
"..บ..แบมแค่ชวนพี่แจบอมกินด้วยกัน จะมอมได้ยังไง!" แบมแบมดึงไป
"ฟังไม่ขึ้น!" มาร์คดึงกลับมาอีก
"ตามใจเถอะ จะฟังขึ้นหรือไม่ขึ้นก็ไม่ได้แคร์อยู่แล้ว!" แบมแบมดึงอีกที
"ด...เดี๋ยวๆ... ใจเย็นๆ มึนไปหมดแล้ว"
"มึงอย่าเพิ่งนั่งดิวะ จะกลับละเนี่ยไอ่แจบอม!" เพราะถูกดึงไปมาจนที่ให้ที่เมาอยู่แล้วเกิดเวียนหัวเข้าไปใหญ่ หนุ่มเนิร์ดดึงแขนตัวเองออกจากมือทั้งสองคู่ กุมหัวตัวเองนั่งลงอย่างไม่ฟังเสียงใคร
"ให้เขาพักก่อนค่อยกลับเถอะครับ ท่าทางเขาไม่ไหวนะ" ร่างบางเดินกลับมาถึงที่โต๊ะเช่นกัน จริงๆก็คืนขำอยู่สักพักแล้วกับท่าทางเหมือนแย่งของเล่นกันของแบมแบมกับมาร์ค
"พี่จินยอง!"
"พอแล้วน่าแบม เขาไม่หลงกลเราแล้วล่ะ"
"จิส์.... หวงเพื่อนนักก็ดูให้ดีแล้วกัน" แบมแบมนั่งลงอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ มองแจบอมอย่างเสียดาย เมื่อกี้ถ้ามาร์คไม่เข้ามาขัดจังหวะซะก่อนนะ หึ้ย!
"ปกติมันก็ดูแลตัวเองนะ ไม่รู้แถวนี้มีอะไรถึงต้องดูมันเป็นพิเศษ"
"นี่คุณ!"
"อ่าๆ พอเถอะ ทั้งสองคนน่ะ" จินยองร้องห้ามอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มาร์คไม่รอให้เพื่อนอาการดีขึ้นแล้ว มาร์คลุกขึ้น ตบแขนเรียกแจบอมให้ตื่น อีกคนสะลึมสะลือลุกขึ้นแล้วเกาะแขนเพื่อนไว้ มาร์คจะกำลังจะวางเงินไว้บนโต๊ะค่าเบียร์แต่ถูกห้ามเอาไว้ก่อน
"ไม่ต้องหรอกครับ ให้ผมเลี้ยงที่น้องผมทำเสื้อคุณเลอะแล้วกันนะ แต่ไหนๆจะกลับแล้วก็ชนแก้วกันหน่อย คุณยังไม่ได้ดื่มเลย" จินยองยกแก้วของตัวเองขึ้นมา ชวนอย่างเป็นมิตร ซึ่งมันเป็นมิตรเกินไป เจ้าเด็กนี่ก็ยิ้มด้วย ยิ่งไม่น่าไว้ใจ
"ก็ได้" ว่าแล้วมาร์คก็ยื่นมือข้างที่ว่างไปคว้าแก้วจากมือจินยอง แล้วดื่มจนหมดแล้วคว่ำแก้วกับโต๊ะ ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของแบมแบมและสายตานิ่งๆของเจ้าของแก้ว
"คราวหน้าจะมอมยาใครก็อย่าให้เขาจับได้ละกันนะ หึ"
...............................
.......................
...............
.......
"แจบอมมึงทำไมหนักจังวะ" มาร์คเดินออกมาจนถึงลานจอดรถ ก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ จะว่าเพื่อนเนิร์ดทิ้งน้ำหนักมาที่เขาก็ไม่น่าใช่ จนเดินมาถึงรถเขาจัดการยัดตัวเพื่อนแว่นเข้าไปนอนที่เบาะหลังเรียบร้อยแล้ว แต่พอจะเข้าไปนั่งก็เหมือนหมดแรงเอาดื้อๆ ก่อนจะล้มลงก็มีคนมาช่วยพยุงไว้พอดี
"จะมอมยาใครเราไม่เคยถูกจับได้อยู่แล้วฮะ" ร่างเล็กยิ้มหวานให้อย่างสะใจ ก็เพราะรู้ไงว่าฉลาด คนอย่างมาร์คไม่หลงกลง่ายๆแน่ เอายาใส่แก้วมาร์คน่ะหรอ แผนตื้นเกินไป เป็นยังไง สุดท้ายก็ไม่รอดมือพวกเราหรอก คุณหน้าดุเอ้ย!
มาร์คเห็นอย่างนั้นก็รู้ตัวว่าเสียรู้เด็กง่ายๆ เสียแล้ว ถึงอยากจะต่อปากต่อคำกลับไปแต่มาร์คก็หมดแล้วซะแล้ว อย่าว่าแต่จะโกรธ จะไม่หัวเสียตอนนี้เลย จะคิดก็ยังยาก สมองล้าไปหมด
"นี่ใส่ยาตามที่พี่บอกรึเปล่าเนี่ย ทำไมดูไม่มีแรงแปลกๆอ่ะ" ยาที่มาร์คกินเข้าไป ปกติแล้วจะออกฤทธิ์ทำให้มึนเหมือนกำลังฝัน และยังเพิ่มแรงขับทางอารมณ์ มันคือยากปลุกเซ็กซ์ประเภทนึงที่เขามักไม่ค่อยได้ใช้ เพราะปกติแค่สเน่ห์ของเขาก็ไม่เห็นจะมีใครปฏิเสธ จะมีก็แค่คนหัวดื้อแบบมาร์คนี่แหละ คือพอเจ้าตัวไม่ดื้อแล้วยังอารมณ์ร่วมด้วย ก็จะได้มีความสุขกันทั้งคืน
"แหะ... แบมใส่หมดซองเลยฮะ.."
"แบมแบมอ่ะ ถ้าหลับไปเลยทำไงน่ะเนี่ย ถ้าคืนนี้พี่ไม่สนุกน่ะเราน่าดูเลยนะ" จินยองคว้ากุญแจรถจากมือมาร์คส่งให้แบมแบม
"เห้ยพี่ เกียร์ธรรมดาแบมขับไม่เป็นง่ะ"
"นี่ยังมีคนชอบขับเกียร์ธรรมดาอีกหรอ... เอางี้ เดี๋ยวพี่ขับเอง แบมเอามาร์คไปนั่งรถเราละกัน" จินยองจัดแจงเอาตัวมาร์คให้น้องประคองแล้วเอากุญแจมาเอง
"อ้าว ไหงงั้นอ่ะ"
"นายแว่นนอนในรถแล้วนะ ลำบากไปมั้ยถ้าจะเอาออกมาอีก ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆ แล้วโคตรผิดปกติด้วย รีบไปเลย ยามมองแล้วเนี่ย" เขาก็ไม่ได้อยากสลับคู่ไปมาอย่างนี้หรอก มันโคตรจะเสียเวลาแต่มันไม่มีทางเลือกแล้ว
"เออๆ งั้นเจอกันที่เดิมนะ รีบเอาอีตาคนนี้ของพี่ไปด้วยล่ะ"
"แน่นอน นายแว่นนี่พี่ไม่สนหรอก ไปๆ"
เหลือห้องเดียว!
เวรกรรม หรือว่าพี่จะเข้าห้องไปแล้ว?
"เข้าพักเลยมั้ยครับ" พนักงานรีเซปชั่นถามซ้ำอีกครั้ง มองอย่างสงสัยจนแบมแบมไม่มีทางเลือกจึงตกลงและพยุงมาร์คที่ยังไม่ได้สติเท่าไหร่ขึ้นไปบนห้อง ค่อยโทรหาพี่เอาละกัน....
....
....
ห้องเต็ม!
"แบมแบตหมดอีก!" จินยองโยนมือถือไปเบาะหลังอย่างอารมณ์เสีย จนลืมนึกไปว่ามีใครอีกคนนอนอยู่
"โอ้ย....อืม..." แจบอมขยับลุกขึ้นนั่ง ทั้งที่ตายังหลับอยู่ ถอดแว่นตาตัวเองก่อนจะขยี้ตาเบาเบา คนอารมณ์เสียปลงในใจ คืนนี้คงจะชวดทุกอย่าง
"ตื่นแล้วหรอครับ เป็นยังไงบ้าง ปวดหัวรึเปล่า" ร่างบางเอี้ยวตัวกลับไปคุย สวมบทสุภาพใจดีเหมือนปกติได้อย่างแนบเนียน
"อ้าว จินยองหรอครับ มาร์คกับแบมแบมไปไหนแล้วล่ะครับ" ขยี้หัวตัวเองแบบที่ชอบทำเวลาง่วงนอน นั่นทำให้จินยองถึงกับตะลึงไปนิดๆ... ไม่ใส่แว่น หัวยุ่งๆแบบนี้.. ก็หล่อดีเหมือนกันนี่นา คืนนี้อาจจะไม่ต้องกลับบ้านมือเปล่าซะล่ะมั้ง...
2_B_Con_in_Stunned02
ความคิดเห็น