♔'

ลำดับตอนที่ #14 : Chaseric *1

 
 

1 / 2

            บท : เชสเซอริค

            ชื่อ - นามสกุล : คาลเดอร์ สเฟียร์ (Calder Sphere)

            อายุ : 25 ปี           

            รูปร่างลักษณะ : คาลเดอร์เป็นชายหนุ่มผู้มีรูปร่างสูงโปร่งราวกับนายแบบจากนิตยสารชื่อดังก็มิปาน(?) ผิวของเขานั้นขาว แต่ไม่ถึงกับขาวซีด ยังเจือสีชมพูอ่อนๆให้ได้เห็น นอกจากนี้เขายังมีเรือนผมเรียบๆสีม่วงเข้มเกือบดำ และดวงตาเรียวคมสีแดงโลหิตที่บางทีดูๆไปแล้วอาจโดนเข้าใจผิดว่าเป็นปีศาจมากกว่าจะอยู่เชสเซอริคด้วยซ้ำไป(?)

            ลักษณะนิสัย : คาลเดอร์เป็นผู้ชายที่มีนิสัยอันตราย เขามักจะแสดงสีหน้าไม่รับแขกหรือไม่ก็ยิ้มชั่วชวนขนลุก(?) แต่ถ้าจำเป็นก็สามารถยิ้มด้วยรอยยิ้มการค้าได้อย่างสบายๆจนคนรู้จักต้องผวา(?) เป็นคนเข้มงวด และค่อนข้างเจ้าระเบียบ ทำให้ไม่ค่อยมีใครเห็นเวลาเขายิ้มจริงๆนัก แต่เขาไม่ใช่คนเก็บตัวที่ไม่สุงสิงกับใครหรอกนะครับ อาจจะดูเข้าหาและเอาใจได้ยากไปสักหน่อย แต่จริงๆแล้วเขาก็แค่เป็นคนเคร่งครัดมากไปหน่อยเท่านั้นแหละ ไม่ใช่คนประเภทที่จะปฏิเสธคนอื่นที่เข้าหาหรอก คาลเดอร์มีฝีปากคมกล้าพอๆกับสายตาเลยทีเดียว แถมยังจี้จุดคนอื่นเก่งอย่าบอกใครเชียว(?) เป็นคนเจ้ากี้เจ้าการและละเอียดลออรอบคอบแบบสุดๆ ไม่มีอะไรจะรอดสายตาและหูของเขาไปได้หรอกนะ แต่ก็ต้องยอมเขาละนะเพราะสิ่งที่เขาพูดออกมามันเป็นความจริงนี่ ถ้าคุณทำงานได้ดีและไม่อู้(?) คนอย่างคาลเดอร์ก็ไม่คิดจะไปบ่นหรือดุคุณหรอก นอกจากนี้แล้วก็ยังเป็นคนที่มีดีกรีการเป็นผู้นำในระดับดีมากอีกด้วย จริงๆเขาก็เป็นผู้ตามได้ แต่คนๆนั้นจะต้องเป็นคนที่เขายอมรับ

            ที่บอกว่าคาลเดอร์เป็นผู้ชายที่มีนิสัยอันตรายเนี่ยไม่ใช่เพราะว่าความเข้มงวดของเขานะครับ แต่เพราะเขาเป็นคนที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งที่ตัวเองต้องการ คาลเดอร์เป็นคนฉลาด และแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี ตอนแรกเขาอาจจะพูดด้วยดีๆพร้อมรอยยิ้มการค้า(?)แต่จะไล่ต้อนคุณไปเรื่อยๆจนกว่าตัวเองจะสมใจอยาก เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายหน้าเลือดที่ไม่เคยปรานีเป้าหมายของตัวเองเลย ซึ่งคาลเดอร์เป็นคนประเภทที่ชอบเล่นกับช่องโหว่(?) พูดง่ายๆว่าชอบหาโอกาสที่จะพลิกขึ้นมาเป็นคนคุมเกมส์ บอกไว้เลยว่าคาลเดอร์อาจจะแกล้งทำเป็นยอมจำนนก่อนในตอนแรก แต่ถ้าคุณรู้จักเขามาก่อน คุณจะรู้ว่าสายตาของเขาไม่เคยอยู่นิ่ง สมองของเขาไม่เคยหยุดหาช่องโหว่ของอีกฝ่าย เพราะ.. ผู้ชายคนนี้เกลียดการตกเป็นเบี้ยล่างของคนอื่นที่สุด !

            เรื่องศิลปะการป้องกันตัวก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใครเลย เขาไม่ถนัดงานที่บั่นทอนกำลังกายเป็นเวลานานๆ แต่ถ้าเวลาไม่ยืดเยื้อเกินไป ผมขอบอกเลยว่ามือ-เขา-หนัก-มาก-! ทำให้เขาเขกหัวคนในเชสเซอริคเวลาอู้หรือทำตัวไม่ได้ความได้เจ็บมากๆเลย (ฮา)

            ประวัติความเป็นมา : คาลเดอร์เกิดมาในบ้านตระกูลสเฟียร์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงเกี่ยวกับงานด้านโบราณคดี และที่บ้านของเขาก็เป็นร้ายขายของเก่าเช่นกัน แต่เขาไม่ได้มีความสนใจด้านนั้นจึงไม่ค่อยได้สนใจ แต่ถึงจะบอกว่าไม่ได้สนใจ เขาก็มีความสามารถเกี่ยวกับงานพวกนั้นพอสมควรเลย เรื่องธุรกิจทางบ้านนั้นเขาให้พี่ชายของเขาเป็นคนดูแล ส่วนเขานั้นออกมาทำงานในเชสเซอริคเพราะเขาสงสัยเกี่ยวกับเรื่องปีศาจที่เคยปรากฏอยู่ในหลักฐานทางโบราณคดีชิ้นหนึ่งในบ้านนั่นเอง

            ชอบ / เกลียด / กลัว / แพ้ : ชอบ – ความเรียบร้อย / เกลียด – การทำงานไม่เสร็จ การทำงานคั่งๆค้างๆ การตกเป็นเบี้ยล่าง / กลัว – การสูญเสียสิ่งสำคัญไปต่อหน้าต่อตา / แพ้ – ไม่มี

            สิ่งที่ถนัด / ไม่ถนัด : ถนัด – งานทุกประเภทที่ไม่ต้องใช้กำลังเป็นเวลานานๆ การสร้างรอยยิ้มการค้า การเล่นละครตบตา การทำโทษคนอื่น(?) / ไม่ถนัด – งานที่ต้องใช้กำลังเป็นเวลานานๆ การทำให้คนอื่นหัวเราะ(?)

            เพิ่มเติม : นอกจากจะเป็นเป็นคนที่เขกหัวได้เจ็บมากๆแล้วเขายังร่อนของไปปาหน้าคนอื่นได้แม่นและแรงแบบสุดๆด้วย(?) / อาวุธหลักของเขาคือปืนคู่ และเขาก็มักจะพกยาสลบหรือแก๊สน้ำตาติดตัวไว้เสมอด้วย / งานอดิเรกของเขาคือการตามงานคนในเชสเซอริคนี่แหละ (ฮา) ส่วนอีกอย่างก็คือการอ่านหนังสือที่ดูยากๆและชาวบ้านชาวเมืองไม่ค่อยชอบอ่าน

            คำถามวัดดวง --- ระหว่างเลข 1 กับ 2 จะเลือกหมายเลขใด? : หมายเลข 1

 

            QUESTION -- คำถามสั้นๆ :

            ข้อหนึ่ง. ถ้าจะให้เปรียบตนเองว่าเหมือน หรือคล้ายกับสิ่งๆ หนึ่ง จะเปรียบกับอะไร และเพราะอะไร?

            : ผมเหมือนอะไรงั้นหรือ ? *ยิ้มร้าย* หึ... ก็คงจะเป็นมงกุฎละมั้งครับ เพราะมงกุฎคือสิ่งที่อยู่เหนือพระราชาไงครับ และผมคนนี้ก็เป็นคนที่ไม่ยอมอยู่ใต้อาณัติของใครง่ายๆหรอกนะครับ เพราะงั้นมงกุฎน่าจะเหมาะกับผมที่สุดแล้ว           

           ข้อสอง. ทัศนคติของท่านที่มีต่อปีศาจเป็นอย่างไร

            : ปีศาจเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจครับ ถึงมันจะเหมือนมนุษย์เราในหลายๆแง่ แต่สุดท้ายปีศาจก็คือปีศาจ พวกเขามีสิ่งที่ไม่เหมือนเราอยู่ และนั่นก็ทำให้ผมสนใจในตัวพวกมัน แต่แน่นอน--- ผมไม่ได้เห็นใจพวกมันหรอกนะ แต่ก็ไม่ได้เกลียดซะทีเดียว ถ้าพวกมันรู้จักกาลเทศะสักนิด ผมก็จะปล่อยให้มันอยู่สบายๆไปก่อน