♔'

ลำดับตอนที่ #7 : SYNLESCAR academy *1

R E G I S T E R

ชื่อ - สกุล : ซอล เฟอโรซิสก์ (Sol Ferocisk)

อายุ : 17

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์

รูปร่างลักษณะ : ซอลเป็นเด็กหนุ่มผู้มีรูปร่างสูงโปร่งด้วยความสูง 185 ซม. และน้ำหนัก 71 กก. เป็นคนที่มีบุคลิกน่ากลัวจนไม่ค่อยมีใครเข้าใกล้ด้วยส่วนสูงและสีหน้าหงุดหงิดที่แสดงออกมาตลอดเวลาของเจ้าตัวนั่นเอง แต่หากตัดบุคลิกที่ว่านั่นออกไป คุณก็จะพบว่าซอลเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเอาการคนหนึ่งเลย เขามีผิวสีขาวละเอียด ดวงตาเรียวสีน้ำตาลฮาเซลอ่อน และมีเรือนผมยาวประบ่าสีน้ำตาลอ่อนที่มักถูกรวบขึ้นอย่างลวกๆทำให้มีบางส่วนปรกต้นคอ นอกจากนี้แล้วซอลก็ยังมีผมหน้าม้ายาวลงมาปรกหน้าซีกขวาด้วย ซอลมักแต่งกายตามประสานักเลง หายากนักที่จะเห็นเขาสวมเสื้อผ้าแบบเนี้ยบๆ

ลักษณะนิสัย : ดูจากลักษณะภายนอกแล้วคุณก็คงเดาได้ไม่ยากว่าซอลเป็นคนอย่างไร เขาเป็นคนที่มีหน้าตาไม่รับแขกเหมือนกับนิสัยนั่นแหละ เขามีบุคลิกที่ไม่เป็นมิตร และมีออร่าอันตรายแผ่ออกมารอบตัว คิ้วมักจะขมวดอยู่เสมอ และมักจะมองคนอื่นตาขวางๆ แต่น่าแปลกตรงที่ริ้วรอยไม่เห็นจะขึ้นสักที(?) ซอลเป็นคนที่หงุดหงิดง่ายและใจร้อนพอสมควรเลย เขาก้าวร้าว และไม่ค่อยสุงสิงกับใครเป็นพิเศษ เป็นคนปากเสียและถ้าอารมณ์ไม่ดีในระดับหนึ่งจะติดพูดเสียงดัง คำพูดคำจาไม่เคยมีอ่อนหวาน แต่ก็ยังดีที่เขาจะไม่พูดจาหยาบโลนหากคู่สนทนาไม่ใช่คนที่เขาเกลียดจริงๆ เขาเป็นคนไม่เคยแคร์ใคร และมักจะทำตามใจตัวเองเป็นหลัก เรื่องโดดเรียนนี่ก็ถนัดนัก แถมเรื่องชกต่อยใช้กำลังก็ขอให้บอก แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ใช่คนที่ไม่มีด้านดีเลยสักทีเดียวหรอกนะครับ ซอลเป็นเด็กหนุ่มที่กล้าหาญมากๆคนหนึ่ง อาจจะบอกว่าเขาไม่กลัวอะไรเลยก็คงจะได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะใหญ่โตมาจากไหน คนอย่างซอลไม่เคยกลัวแม้แต่นิดเดียว และถึงแม้เขาจะไม่ค่อยถูกโรคและก้าวร้าวกับอาจารย์ที่โรงเรียน แต่เขาก็ไม่เคยเล่นหัวอาจารย์เลยสักครั้ง ซอลอาจดูภายนอกแล้วเหมือนอันธพาล แต่เขาก็ไม่เคยทำร้ายใครก่อน และถึงจะเห็นเขาหงุดหงิดบ่อยๆ แต่จริงๆแล้ว.. ซอลไม่ค่อยเกลียดใครจริงๆจังๆหรอกนะครับ เขาก็แค่หงุดหงิดและโมโหง่ายไปหน่อยเลยทำให้ไม่สบอารมณ์ แต่ก็ไม่ได้เกลียดขึ้งหรือแค้นฝังหุ่นขนาดนั้น และมีอีกข้อหนึ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ นั่นคือ เขาไม่มีทางทอดทิ้งคนรอบข้างเอาไว้ แต่เขากลับทำตัวดีกับคนอื่นไม่เป็น แถมยังเป็นคนยิ้มยาก มีนิสัยดื้อรั้น และไม่ยอมคน แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่เริ่มก่อนละก็ บอกเลยว่าคนอย่างซอลก็คงปล่อยพวกมันไปแล้วไปนั่งอยู่หลังโรงเรียนเงียบๆคนเดียวอย่างทุกทีโดยไม่ไปทำร้ายพวกเขาหรอก

            จุดอ่อนของซอลก็คงไม่ใช่เรื่องอะไรนอกจากเรื่องที่เขาไม่ค่อยชอบเปิดอกคุยกับคนอื่น แถมยังไว้ใจคนรอบข้างได้ยากมากๆด้วย แต่ลึกๆแล้วตัวเขาเองก็ต้องการใครสักคนมาเคียงข้างโดยไม่รู้ตัวเหมือนคนธรรมดาทั่วไปนะครับ   

ประวัติความเป็นมา : ซอลไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่ตัวเองเลย คนที่ดูแลเขามาตั้งแต่เด็กและหล่นมาอยู่ที่โลกมนุษย์ด้วยกันก็มีเพียงคุณปู่กับคุณย่าเท่านั้น พวกท่านเล่าให้ฟังว่าพ่อและแม่ของเขานั้นช่วยเขาที่ยังเป็นทารกออกมาจากคฤหาสน์ที่ไฟไหม้แต่ตัวพวกท่านกลับไม่รอด ซอลจึงกลายเป็นเด็กก้าวร้าวเพราะมีปมด้อยที่ไม่มีพ่อแม่แล้วถูกเพื่อนรังแก แต่ถึงซอลจะก้าวร้าวกับคนอื่นยังไง ซอลก็จะเป็นเด็กดีเมื่ออยู่กับคุณปู่คุณย่าเสมอ สำหรับซอลนั้นขอแค่มีคุณปู่คุณย่าอยู่ ซอลก็พอใจแล้ว แต่ทว่าวันหนึ่ง พวกท่านทั้งสองก็เสียชีวิตไปด้วยโรคร้ายบางชนิด และพวกเพื่อนบ้านก็เอาไปลือกันว่าเขาเป็นตัวโชคร้าย สุดท้ายเขาจึงตัดสินใจออกจากบ้านไปและเข้าสถาบันซินเลสการ์ตามที่ปู่ของเขาเคยบอกเอาไว้ก่อนเสียไปเพราะที่นั่นปลอดภัยและมีเพื่อนสนิทของปู่ของเขาอยู่นั่นเอง

ชอบ / เกลียด / กลัว / แพ้ : ชอบ – ความสงบ / เกลียด – พวกดีแต่ปากและชอบหาเรื่องคนอื่น / กลัว – การสูญเสียสิ่งสำคัญ

พลังพิเศษ : มีระยะการมองที่ไกลมากๆ (สามารถมองที่ไกลๆเห็นได้ชัดเจนเหมือนกับว่ามันอยู่ตรงหน้า) และมองเห็นได้ชัดเจนในเวลากลางคืนหรือที่มืดๆ

เพิ่มเติม : -

คำถามเล็กๆ น้อยๆ สำหรับออริ

ถ้าหากถูกมนุษย์จับได้ว่าตนเป็นอมนุษย์จะทำอย่างไร : ก็ไม่ทำไงทั้งนั้นแหละ แค่อัดพวกมันให้ราบเพื่อปิดปากก็พอ ไม่เห็นจะต้องคิดอะไรให้มันวุ่นวายเล้ย พอถึงเวลานั้นยังไงก็ต้องจัดการพวกมันเป็นอันดับแรกอยู่แล้ว

สมมติว่าคุณสอบตก แล้วอาจารย์ต้องการให้คุณซ่อมวิชานั้น โดยทำอย่างไรก็ได้ให้ตัวอาจารย์พอใจ ประทับใจ หรือตื่นตาตื่นใจมากที่สุด คุณจะทำอย่างไร หรือนำอะไรไปมอบ หรือแสดงให้ท่าน และเพราะเหตุใดจึงทำเช่นนั้น?

: คำถามน่ารำคาญชะมัด.. ถึงฉันจะตกฉันก็ไม่มีทางทำอะไรยุ่งยากแบบนั้นเด็ดขาด ตกก็ตกไปสิ จะกลัวอะไรละ ตกไปก็ไม่เห็นตายสักหน่อย