♔'

ลำดับตอนที่ #6 : SYNLESCAR academy *1

R E G I S T E R

คลิก คลิก คลิก คลิก คลิก คลิก คลิก คลิก

อิมเมจคือ Oz Vessalius ครับผม ;)

ชื่อ - สกุล : โรมิเอล เฟอร์กัล (Romiel Fergal)

อายุ : 13 ปี

เผ่าพันธุ์ : ภูติน้ำ

รูปร่างลักษณะ : โรมิเอลเป็นเด็กหนุ่มรูปร่างปานกลาง เขาไม่ได้สูงใหญ่ แต่ก็ไม่ได้ตัวเล็กขนาดเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กอายุสิบขวบได้ง่ายๆ เขามีส่วนสูงตามค่าเฉลี่ยตามวัยนั่นแหละ เขามีเรือนผิวสีขาวสะอาด เรือนผมสีบลอนด์ และดวงตากลมโตสีมรกต โรมิเอลมักจะแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสบายๆ และมักจะใส่กางเกงความยาวห้าส่วนหรือไม่ก็ยามพอปิดเข่าแทนที่จะเป็นขายาวอย่างของคนอื่นๆ ซึ่งเจ้าตัวก็บอกว่ามันเป็นความชอบส่วนบุคคล(?) นอกจากกางเกงขายาวห้าส่วนที่ชอบใส่แล้ว โรมิเอลยังมักจะปรากฏกายพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมเสื้อกั๊กตัวเก่งอยู่เสมอด้วย

ลักษณะนิสัย : โรมิเอล เฟอร์กัล เป็นเด็กหนุ่มผู้มีลักษณะนิสัยที่ร่าเริงสดใสและมีชีวิตชีวาตามวัย เฟรนด์ลี่มาก เฮฮา และปราศจากจิตคิดร้าย เป็นคนที่อารมณ์ดีอยู่เสมอจนน่าหมั่นไส้ในบางหน(?) ซ้ำยังมีไฟเหลือเฟือให้กระตือรือร้นในทุกๆสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตได้อย่างไม่มีปัญหา(?) ซึ่งไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรโรมิเอลก็รู้สึกตื่นเต้นกับมันได้หมดสิน่า และตื่นเต้นไม่พอ เจ้าตัวยังต้องตามไปรู้ให้ได้ด้วย เพราะคติประจำใจของโรมิเอลคือ ชีวิตมีแค่หนเดียว เจ้าตัวจึงพร้อมที่จะเต็มที่กับทุกวินาทีของชีวิตด้วยรอยยิ้มที่ฉีกกว้าง จนใครหลายคนก็ต้องยอมใจอ่อนให้กับความไร้เดียงสาของโรมิเอลกันทั้งนั้น โรมิเอลเป็นคนกล้าหาญและกล้ายอมรับความผิดที่ตัวเองก่อ ด้วยเพราะเจ้าตัวมีความคิดที่เรียบง่ายและไม่ซับซ้อนใดๆเลย ตัวอย่างเช่น ถ้าผิดก็ต้องขอโทษ ถ้าหิวก็ต้องทานข้าว ถ้าอยากรู้ก็ต้องถาม เป็นต้น เจ้าตัวก็เลยกลายเป็นคนที่ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเอง เป็นคนตื๊อคนเก่ง พูดมากในบางหน(??) และจะไม่ยอมปล่อยเหยื่อของตัวเองไปเด็ดขาด(?) แต่โรมิเอลไม่ใช่คนเอาแต่ใจนะครับ เขาอาจจะมีความมั่นใจในตัวเองสูงลิบลิ่วจนน่าหวาดเสียวไปสักหน่อย(?) แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะหันมามองคนรอบข้างด้วย โรมิเอลเป็นคนอ่อนโยนและรักเพื่อนมากๆด้วยละครับ สำหรับโรมิเอลแล้วเพื่อนคือสิ่งสำคัญมากๆที่เขาจะต้องปกป้องและดูแลให้ถึงที่สุด โรมิเอลเป็นคนที่มีนิสัยเหมือนเด็กๆ ดื้อนิดๆ(?) ขี้เล่น ซุกซน ทะเล้น และบางทีก็เหมือนจะงี่เง่า แต่สิ่งที่เจ้าตัวต้องการจริงๆก็มีเพียงแค่รอยยิ้มของคนรอบข้าง นอกจากนี้แล้วก็เป็นเด็กหนุ่มที่หลงใหลอยู่กับพวกเครื่องจักรกล ยิ่งพวกที่มีฟันเฟืองหรือระบบการทำงานแปลกๆยิ่งชอบใหญ่ โรมิเอลจะตาเป็นประกายทุกครั้งและวิ่งเข้าหาแบบที่ไม่ว่าใครก็ยั้งไม่ทัน

ประวัติความเป็นมา : โรมิเอลเป็นเด็กที่ไม่เคยเห็นหน้าพ่อหรือแม่ของตัวเองมาก่อน เขาอาศัยอยู่กับพี่ชายริมลำธารในป่าแห่งหนึ่งมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เรียกได้ว่าชีวิตเขาก็มีความสุขดี แต่มาวันหนึ่ง พี่ชายของเขาก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย โรมิเอลจึงเริ่มดั้นด้นออกตามหาพี่ชาย แต่ด้วยความบังเอิญหรืออะไรก็ตามแต่ ก็ทำให้โรมิเอลเดินผิดทางแล้วมาเจอสถาบันซินเลสการ์แทนเสียนี่! ด้วยความที่ไม่มีที่พัก(?) โรมิเอลจึงตัดสินใจเข้าเรียนที่สถาบันนี้ไปโดยปริยาย ปัจจุบันก็ยังคิดหาทางเจอพี่อยู่เหมือนกัน แต่เขาคิดว่าเขาควรจะเรียนให้จบก่อน อย่างน้อยๆจะได้มีประกาศนียบัตรไปฝากพี่เมื่อเจอกัน(??)

ชอบ / เกลียด / กลัว / แพ้ : ชอบเป็นพิเศษ น้ำใสๆ เบเกอรี่ที่อบเสร็จใหม่ๆ เครื่องจักรกลต่างๆ / ชอบ สิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัว(?) / เกลียด พริก คนที่มาทำร้ายเพื่อนของเขา / กลัว ฟ้าผ่า / แพ้ -

พลังพิเศษ : ควบคุมของเหลว และสร้างลูกบอลน้ำบนฝ่ามือได้

เพิ่มเติม : โรมิเอลเป็นคนที่มีความรู้สึกด้านชาเรื่องเพศตรงข้ามนะครับ คือต่อให้อยู่สองต่อสองกับเพศตรงข้ามก็ไม่ใจเต้น แต่ก็ใช่ว่าเขาจะนิยมไม้ป่าเดียวกันมั้ง(?)

คำถามเล็กๆ น้อยๆ สำหรับออริ

ถ้าหากถูกมนุษย์จับได้ว่าตนเป็นอมนุษย์จะทำอย่างไร : โดนมนุษย์จับได้แล้วจะทำยังไงต่อน่ะหรอ? นั่นสิ.. ทำยังไงดีละ?! ฉันไม่เคยคิดเรื่องนี้เอาไว้ซะด้วย อืม.. ตอนนั้นฉันก็คงตัดสินใจเสกน้ำอัดหน้าเจ้าพวกนั้นแล้วรีบชิ่งหนีแหงๆเลย *หัวเราะ*

สมมติว่าคุณสอบตก แล้วอาจารย์ต้องการให้คุณซ่อมวิชานั้น โดยทำอย่างไรก็ได้ให้ตัวอาจารย์พอใจ ประทับใจ หรือตื่นตาตื่นใจมากที่สุด คุณจะทำอย่างไร หรือนำอะไรไปมอบ หรือแสดงให้ท่าน และเพราะเหตุใดจึงทำเช่นนั้น?

: เรื่องง่ายๆน่า *ยิ้มกว้าง* ฉันก็คงแสดงกลน้ำอะไรสักอย่างให้อาจารย์ดูนั่นแหละ เหตุผลก็ไม่มีอะไรมาก มันก็แค่ว่าฉันชอบแสดงกลน้ำไงละ! เห..?! เหตุผลไม่เข้าท่างั้นหรอ? ก็ฉันชอบจริงๆนี่นา.. งั้นเอางี้มะ พาอาจารย์ไปเดินเล่นในเขาวงกตเป็นไง? ว่าไงนะ? เดี๋ยวฉันก็หลง? ถึงหลงก็ไม่เห็นเป็นไรนี่(?) ถ้าไม่หลงก็โชคดีไป แต่ถ้าหลงก็ถือเป็นประสบการณ์แปลกใหม่ไง ออกจะน่าตื่นเต้นจะตายไป!(?) เพราะงั้นถึงจะหลงก็คุ้มนะ!