♔'

ลำดับตอนที่ #3 : The D I V I N E *1

ใบสมัคร

รูป :

สีผม/ตา : เบจอ่อน / เทาอมม่วง

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ชื่อ : วิลเลียม สเปนเซอร์ (William Spencer)

ชื่อเล่น : วิลลี่ (มีคนตั้งให้โดยที่เจ้าตัวไม่ได้ร้องขอ(?))

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เพศ : ชาย

อายุ : 21 ปี

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

นิสัย : คงไม่จำเป็นหรอกใช่มั๊ยที่คนที่เข้าร่วมกับองค์กร The Divine จะต้องเป็นคนเก่ง? อย่างน้อยก็ วิลเลียม สเปนเซอร์ คนนี้นี่แหละที่ไม่ใช่ วิลเลียมเป็นเด็กหนุ่มหน้าหวานคนหนึ่งที่ใครหลายคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ‘พระเจ้าเลือกพลาด’ นั่นก็เพราะว่าเขาเป็นผู้มีพลังพิเศษ แต่ดูอย่างไรเสียก็เป็นแค่เด็กหนุ่มธรรมดาๆที่ค่อนไปทางห่วยด้วยซ้ำ

ก่อนอื่นคงต้องบอกว่าวิลเลียมเป็นคนที่มีนิสัยธรรมดาๆ สุภาพ อ่อนโยน เป็นมิตร ใจเย็น เรียบง่าย และไม่เรื่องมาก แต่ปฏิเสธคนอื่นไม่ค่อยเก่งและค่อนข้างซื่อบื้อจนกลายเป็นเป้านิ่ง(?)ถูกแกล้งเอาบ่อยๆ เป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองในระดับกลางๆและระดับความมั่นใจนี้ก็จะขึ้นๆลงๆตามสถานการณ์(?) คือถ้ามีคนชม เขาก็จะกล้าขึ้นมา แต่ถ้าเจอคนหน้าตาน่ากลัว วิลเลียมก็จะตัวสั่นและไปต่อไม่ถูกไปเลย(?) เขาเป็นคนที่ชอบรักษาน้ำใจคนอื่นไว้ ว่านอนสอนง่าย ป้ำๆเป๋อๆ และใส่ใจทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆตัว เวลาถูกทักว่าห่วยหรือมีคนมองไม่เห็น(?) วิลเลียมจะทำสีหน้าปลงตกและได้แต่หัวเราะแห้งๆไปเสียทุกครั้ง แต่ถ้าถามว่าเขายอมแพ้หรือยัง บอกได้เลยว่าเขาคนนี้ไม่มีวันยอมแพ้ ภายนอกอาจดูไม่สู้คน แต่ลึกๆแล้วในใจของวิลเลียมนั้นเข้มแข็งมาก เขาเป็นคนขยันขันแข็งและมีความมุมานะพยายามที่สูงมาก วิลเลียมเป็นคนที่ดูออกง่าย แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นคนที่ความรู้สึกไวมาก อะไรผิดปกตินิดๆหน่อยๆก็สามารถรู้สึกได้ มันเป็นข้อดี แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นข้อเสีย เพราะมันทำให้เขากลายเป็นคนที่ตกใจได้ง่าย แต่ก็ด้วยความสามารถพิเศษตรงนี้ก็ทำให้เขามักจะเป็นคนแรกที่มักจะวิ่งไปที่เกิดเหตุ(?)ก่อนใครทั้งหมด ที่เห็นบ่อยๆก็คงเป็นการที่เขาวิ่งหน้าตาตื่นไปปรามเวลาคนในองค์กรทะเลาะกัน หรือเวลาที่เกิดเรื่องขึ้นในคาสิโน แต่สุดท้ายจะปรามได้สำเร็จหรือไม่มันก็เป็นอีกเรื่องนะ(?) #ไม่อยากพูดเลยว่าสุดท้ายก็มักจะตายตอนโดนทำหน้าตาน่ากลัวใส่ตลอดแหละ

วิลเลียมเป็นคนที่ยิ้มได้ง่ายมากเลย แค่น้ำใจหรือความหวังดีเล็กๆน้อยๆก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เด็กน้อยคนนี้ยิ้มแย้มออกมาได้ วิลเลียมเป็นเด็กหนุ่มที่ไม่ได้มีนิสัยแบบเด็กๆหรอก แต่ก็ไม่สามารถพูดได้เต็มปากนักว่าเป็นผู้ใหญ่ คือเขาไม่ได้มีนิสัยขี้อ้อน ช่างพูดช่างจา หรือเอาแต่ใจ เขาค่อนข้างจะเป็นเหมือนคุณแม่ใจดีด้วยซ้ำ(?) แต่ด้วยความที่เขาเป็นคนที่มีความมั่นใจในตัวเองขึ้นๆลงๆและมีคำว่า ‘ห่วย’ ค้ำคออยู่(?)ก็ทำให้เขาไม่สามารถยืดอกได้อย่างสง่าผ่าเผย จนสุดท้ายก็เป็นสภาพครึ่งๆกลางๆระหว่างนิสัยเด็กๆกับนิสัยแบบผู้ใหญ่

วิลเลียมเป็นพวกกลัวคนที่ทำหน้าตาไม่เป็นมิตร เจ้าตัวบอกว่ามันทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังจะโดนกิน(?) ทำให้รู้สึกเสียวสันหลังวาบ เขาจะตัวสั่นงกๆแต่ก็ลุกลี้ลุกลนและแข็งทื่อไปไหนไม่ได้(สรุปว่าจะลุกลี้ลุกลนหรือแข็งทื่อกัน?) แต่ก็ไม่ได้รังเกียจพวกเขาหรอกนะ นอกจากนี้แล้วก็เป็นคนกลัวผีกับฟ้าผ่าด้วย ส่วนสิ่งที่วิลเลียมเกลียดมากที่สุดก็คือ การที่พวกพ้องของตนโดนดูถูก นอกจากนี้ก็เกลียดพวกอาหารรสจัด แล้วก็ของขมๆ แต่สิ่งที่วิลเลียมชอบมากสุดก็คงจะเป็นรอยยิ้มนั่นแหละ นอกจากนี้แล้วก็ยังเป็นพวกรักเด็กและสิ่งมีชีวิตต่างๆด้วย (แต่ก็ขอยกเว้นสิ่งมีชีวิตหน้าตาน่ากลัวเอาไว้ด้วยนะ)

ลักษณะการพูดของวิลเลียมจะเป็นประมาณนี้ค่ะ

“ไม่ได้นะครับ! โธ่.. ก็บอกแล้วไงครับว่าไม่ได้น่ะ”

“หวา! อย่าทะเลาะกันสิครับทั้งสองคน!”

“พังอีกแล้วหรอเนี่ย ผมเพิ่งซ่อมมันไปเมื่อสองชั่วโมงก่อนเองนะ..”

“ถึงส่วนสูงจะไม่มาก แต่ผมอายุยี่สิบเอ็ดแล้วนะครับ..”

“ว้าว.. ดอกไม้นี่สวยจังเลยนะครับ”

“ขะ..ขอบคุณครับ /////”

“ครับ.. ผมรู้ดีครับว่าผมมันห่วย T^T”

“คะ..คะ..ครับ! รับทราบครับ! อย่ากินผมเลยนะครับบบบ!” #เวลากลัว

ประวัติ : วิลเลียมเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง เขาอาศัยอยู่กับ พ่อ แม่ คุณยาย พี่สาว และน้องสาวฝาแฝดอีกคู่หนึ่ง บ้านของเขาอยู่ในหมู่บ้านของคนที่ทำอาชีพเกษตรกรรมและแปรรูปผลผลิตบนภูเขา พี่สาวนั้นเข้ามาทำงานในตัวเมือง ทำให้งานดูแลบ้านส่วนใหญ่กลายเป็นหน้าที่ของวิลเลียมที่ต้องรับเอาทั้งส่วนของตัวเองและพี่สาว วิลเลียมไม่เคยวาดฝันอนาคตตัวเองไว้นอกเหนือจากการสานต่องานของทางบ้าน เขามีชีวิตที่เรียบง่ายและสงบเงียบโดยไม่รู้ถึงพลังพิเศษของตัวเองมาจนกระทั่งวันหนึ่งที่เขาถูกล่อลวง(?)ไปทำงานที่คาสิโนโดยแลกกับการที่ครอบครัวของเขาจะได้รับการคุ้มครอง เขาจึงเพิ่งรับรู้ถึงพลังพิเศษของตัวเองเดี๋ยวนั้นเอง

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

บท : ผู้มีพลังพิเศษ

อาวุธ : ทวนยาว

พลังพิเศษ : พลังของวิลเลียมคือ ตา เพราะตาของเขาสามารถมองได้ไกลมากๆ(แต่ไม่มีตาหลังนะ(ฮา)) และนอกจากนี้ก็ยังใช้สะกดจิตและสร้างภาพหลอนให้กับคนอื่นได้ พูดง่ายๆว่าเป็นการบังคับระบบประสาทของคู่ต่อสู้นั่นเอง