ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แรกพบ
\"โอ๊ยปวดแผลจัง\" ฉันบ่นกับเพื่อนคือ ปุ้ม จี ปันยัยพวกเนี่ยเป็นเพื่อนที่รร.ใหม่ฉัน
\"งั้นเราว่าไปห้องพยาบาลเถอะกัส\"ลืมบอกไปฉันชื่อกัสไม่ต้องบอกกัอคงรู้นะว่าเป็นนางเอก55555
\"เอ้อ ดีปุ้มก้อไม่อยากเข้าเรียนไปมันกันหมดนี่ล่ะ\"
ณ.ห้องพยาบาลของรร.
\"ไม่มีอาจารย์อยู่จีว่า กัสนอนเลยแล้วกัน\"
\"แล้วแกปัยทำท่าไหนล่ะถึงเดินตกท่อเนี่ย\"ยัยปันออกความเห็นบ้าง
\"ก้อไม่ทันมองนี่น่า\"แนพูดบ้างแต่ก้อยังเอามือถูที่แผลที่เท้าอยู่
\"เฮ้ย!!พวกแกว่ารร.เราใครหล่อสุด\"ยัยปุ้มตั้งคำถามบ้าๆถามเพื่อนๆอีกแล้ว
\"จีว่าพี่ภีมชมรมศิลปะ\"
\"โอ๊ยปันว่าพี่แกเหมือนพวกบ้าธรรมชาติมากเกินไปต้องพี่โน้ตชมรมวอลเลย์หล่อสุด\"
\"แล้วแกว่าไงกัส\"พอยัยปันถามทุกคนก้อหันมามองที่หน้าฉันเครื่องหมายเต็มไปหมด
\"ไม่รู้สิตั้งแต่มาเรียนที่นี่เรายังไม่เห็นมีใครหล่อสักคน\"
\"เอ้อตั้งแต่รู้จักกันมาจียังไม่เคยเห็นกัสชอบใครเลยกัสชอบแบบไหนเหรอ\"
\"ไม่รู้สิ\"ฉันตอบเพราะฉันเองก้อไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองชอบผู้ชายแบบไหน
\"ขอโทษคับอาจารย์อยู่มั้ยคับ\"เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นเค้าเดินเข้ามาถามพวกเราเค้าสูงมากแล้วก้อขาวตาโต จมูกโด่ง แถมปากยังแดงเรื่อๆน่ารักเป้นบ้าเลย{ในความคิดฉัน}
\"มะมะไม่อยู่ค่ะ\"ฉันเสียงติดอ่าง  ทามกลางสายตาที่พวงเพื่อนๆมองฉันอย่างงงๆ
\"ขอบคุณคับ\"เค้าพูดแล้วเดินไปนอนที่เตียงถัดจากฉันไป
\"แกชอบเค้าเหรอ\"ปุ้มกระซิบถามฉัน แต่เพื่อนยังมองฉันไม่เลิก
\"เปล่า\"ฉันรีบส่ายหน้าไปมา
\"ไมต้องเลยก้อแกมองเค้าตาหวานขนาดนั้น\" เพื่อนยังไม่เลิกสงสัย
\"ไม่มีอะไรจิงๆไปเรียนเถอะเราไม่เป็นอะไรแล้ว\"ฉันพูดพร้อมดึงมือยัยหวกนั้นออกมา
เสียงกริ่งดังบอกเวลาเลิกเรียน ฉันเดินกลับมาที่บ้านคนเดียวเพราะบ้านฉันกับเพื่อนอยู่คนล่ะทางฉัน
ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไรทำไมฉันถึงคิดถึงแต่หน้าเค้าคนนั้นเค้าเป็นใครชื่ออะไรก้อไม่รู้เรียนชั้นไหนห้องไหน
อยากรู้จังรึว่าฉันชอบเค้าเหมือนที่ยัยพวกนั้นบอกจิงๆ
\"งั้นเราว่าไปห้องพยาบาลเถอะกัส\"ลืมบอกไปฉันชื่อกัสไม่ต้องบอกกัอคงรู้นะว่าเป็นนางเอก55555
\"เอ้อ ดีปุ้มก้อไม่อยากเข้าเรียนไปมันกันหมดนี่ล่ะ\"
ณ.ห้องพยาบาลของรร.
\"ไม่มีอาจารย์อยู่จีว่า กัสนอนเลยแล้วกัน\"
\"แล้วแกปัยทำท่าไหนล่ะถึงเดินตกท่อเนี่ย\"ยัยปันออกความเห็นบ้าง
\"ก้อไม่ทันมองนี่น่า\"แนพูดบ้างแต่ก้อยังเอามือถูที่แผลที่เท้าอยู่
\"เฮ้ย!!พวกแกว่ารร.เราใครหล่อสุด\"ยัยปุ้มตั้งคำถามบ้าๆถามเพื่อนๆอีกแล้ว
\"จีว่าพี่ภีมชมรมศิลปะ\"
\"โอ๊ยปันว่าพี่แกเหมือนพวกบ้าธรรมชาติมากเกินไปต้องพี่โน้ตชมรมวอลเลย์หล่อสุด\"
\"แล้วแกว่าไงกัส\"พอยัยปันถามทุกคนก้อหันมามองที่หน้าฉันเครื่องหมายเต็มไปหมด
\"ไม่รู้สิตั้งแต่มาเรียนที่นี่เรายังไม่เห็นมีใครหล่อสักคน\"
\"เอ้อตั้งแต่รู้จักกันมาจียังไม่เคยเห็นกัสชอบใครเลยกัสชอบแบบไหนเหรอ\"
\"ไม่รู้สิ\"ฉันตอบเพราะฉันเองก้อไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองชอบผู้ชายแบบไหน
\"ขอโทษคับอาจารย์อยู่มั้ยคับ\"เสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นเค้าเดินเข้ามาถามพวกเราเค้าสูงมากแล้วก้อขาวตาโต จมูกโด่ง แถมปากยังแดงเรื่อๆน่ารักเป้นบ้าเลย{ในความคิดฉัน}
\"มะมะไม่อยู่ค่ะ\"ฉันเสียงติดอ่าง  ทามกลางสายตาที่พวงเพื่อนๆมองฉันอย่างงงๆ
\"ขอบคุณคับ\"เค้าพูดแล้วเดินไปนอนที่เตียงถัดจากฉันไป
\"แกชอบเค้าเหรอ\"ปุ้มกระซิบถามฉัน แต่เพื่อนยังมองฉันไม่เลิก
\"เปล่า\"ฉันรีบส่ายหน้าไปมา
\"ไมต้องเลยก้อแกมองเค้าตาหวานขนาดนั้น\" เพื่อนยังไม่เลิกสงสัย
\"ไม่มีอะไรจิงๆไปเรียนเถอะเราไม่เป็นอะไรแล้ว\"ฉันพูดพร้อมดึงมือยัยหวกนั้นออกมา
เสียงกริ่งดังบอกเวลาเลิกเรียน ฉันเดินกลับมาที่บ้านคนเดียวเพราะบ้านฉันกับเพื่อนอยู่คนล่ะทางฉัน
ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไรทำไมฉันถึงคิดถึงแต่หน้าเค้าคนนั้นเค้าเป็นใครชื่ออะไรก้อไม่รู้เรียนชั้นไหนห้องไหน
อยากรู้จังรึว่าฉันชอบเค้าเหมือนที่ยัยพวกนั้นบอกจิงๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น