รักชุลมุนของหนุ่มสุดเนี๊ยบกับยายเพี้ยนจอมแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 [40%]

“แฮ่กๆ...พี่ไป..ไป St.Thailandด่วน” ชั้นบอกวินมอเตอร์ไซค์หน้าปากซอยอย่างรีบเร่ง

“วิ้ดวิ้ว! ด่วนเลยหรอน้อง... วิ้ดวิ้ว~” ไอวินมอเตอร์ค์ส่งเสียงหอน-_-^^

“มีญาติเป็นนกรึไง ผิวปากอยู่ได้” เป็นไงล่ะ อึ้งเลยใช่ม้า กวนกับใครไม่กวนมากวนกับชั้น ไอนี่  -_-^^

“สรุปจะไปส่งมั้ย”

“ไปจะไป” วินมอเตอร์ไซค์คนหนึ่งพูดพลางเดินอย่างช้าๆ เหมือนเดินแบบอยู่บนแคทวอล์ค จนชั้นหงุดหงิด  เลยคว้าคัตเตอร์อันเท่าเลื่อย ที่อยู่ในกระโปรงมา

“ถ้าไปก็รีบๆสิวะ เดี๋ยวแม่แทงไส้ทะลักเลย”  ชั้นตะโกนอย่างมีน้ำโห ทำให้มันรีบอย่างทันที

“ถ้าไปเกิน15นาที แกตายแน่” (นางเอกเข้าโหมดโหดแล้วค่ะ)ได้ผล หมอนี่รับออกมอเตอร์ไซค์ทันที

     + 5 นาทีต่อมา +

        ด้วยวิธีการขู่เอาคัตเตอร์(ที่ไม่ได้เลื่อนใบมีดออก)มาจี้คนขับมอเตอร์ไซค์รับจ้าง  ทำให้ชั้นมาถึงรร.เพียงเวลาแค่ 5 นาที   ซึ่งทำให้ชั้นไม่สาย  ดีจริงๆ  พอชั้นจะจ่ายตังค์เค้ากับบอกด้วยเสียงสั่นเครือว่า

“ไม่เอาหรอกคร้าบ” แล้วพี่แกก็รีบขับรถออกไปอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ  อืม....ไปดูรายชื่อทีโรงอาหารดีกว่า  

      เฮ้อ!! ป่านนี้ยัยสองพี่น้องนั่นจะมาถึงกันรึยังน้า  แล้วชั้นจะอยู่ห้องไหนล่ะเนี่ย  จะได้อยู่กับยัยสองพี่น้องนั่นรึเปล่าน้า  เฮ้อ!! กลุ้มใจจริงๆ   แล้วไอนร. คนอื่นเนี่ย เมื่อไหร่จะเลิกจ้องมองชั้นซักทีนะ น่าเบื่อจริงๆเลย  ความจริงชั้นก็ไม่ได้เป็นคนหยิ่งอะไรหรอกนะคะ  แต่เพราะว่า ชั้นมีพี่เป็นดาวรร.น่ะค่ะทำให้นร.หญิงหลายๆคนพยามที่จะทำความรู้จักกับชั้น เพื่อที่จะได้ใกล้ชิดพี่ของชั้นน่ะค่ะ  ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ชั้นไม่ชอบเลยค่ะ  เพราะอะไรน่ะหรอคะ ก็เพราะว่าชั้นอยากจะมีเพื่อนที่จริงใจไม่เสแสร้งปั้นแต่ง    เพื่อนที่ต้องการอยากจะเป็นเพื่อนกับชั้นจริงๆ ไม่ใช่เพราะว่าอยากจะเป็นเพื่อนกับชั้นเพียงเหตุผลว่า ชั้นเป็นน้องสาวของดาวรร.น่ะ ซึ่งมันก็หาได้ยากมาก แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเลยนะคะ ซึ่งที่มีก็มีแต่ยัยสองพี่น้องนั่นแหละค่ะ เพราะว่าเราทั้งสามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลแล้วน่ะค่ะ อีกอย่างยัยสองพี่น้องนั่นก็มีพี่เป็นดาวรร.เหมือนกันดังนั้นพวกเราทั้งสามคนจึงไม่ค่อยที่จะมีเพื่อนมากมายซักเท่าไหร่