คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 03
J-Hope part.
ให้ตายสิ น่ารัก ขนาดนี้ผมจะทันไหวได้ยังไง.. ดูแลผมเป็นอย่างดี คอยตามใจซะ คิดหรอว่าไอ่โจปคนนี้จะดูไม่ออกว่าชูก้าฮยอง รู้สึกแบบไหนกับผมน่ะ.. แล้วฮยองจะรู้มั้ยนะ..ว่าผมก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน พอเห็นฮยองเข้าไปคุยหรือยุ่งกับใครผมก็ชักจะหงุดหงิดขึ้นมาทุกที เป็นแบบนี้มาได้สักพักใหญ่ๆ แต่ก็พึ่งจะมารู้ตัวนี่แหละว่าผมหลงรักชูก้าฮยองไปแล้ว
ผมนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ดูคนตรงหน้าที่ยังคงหลับสนิท ผมค่อยๆดึงผ้าห่มมาคลุมไว้ให้ร่างบางก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วเดินไปอาบน้ำ
เมื่อคืนคงหนักไปหน่อยดูสิ นอนนิ่งเชียว.. ยิ่งดูกี่ทีก็น่าจับมากอดไว้ข้างๆ ไอ่โจปคนนี้จะไม่ยอมปล่อยยุนกี้ให้ใครเลย
@1 hour later
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกลับมองบนเตียงที่ว่างเปล่า.. แล้ว.. ฮยองหายไปไหนกันล่ะ ? ผมลองเดินมาดูในห้องครัวก็ต้องแปลกใจ.. เพราะมีถุงอะไรไม่รู้มากองกันเต็มบนโต้ะไปหมด และก็ข้างๆถุงนั้น ก็มีร่างบางที่ผมกำลังหาอยู่ นั่งฟุ๊บลงกับโต้ะอยู่ พร้อมกับใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย
"ฮยอง.." ผมสะกิดแขนชูก้าเบาๆ ซักพักเขาก็เริ่มขยับแล้งเงยหน้าขึ้นมามองผม..ด้วยสายตาที่ค่อนข้างจะแปลกไป.. "โอ้ะ.. โทษที ฉันไปซื้อข้าวกับของหวานมาให้แล้วนะ.. แล้วก็นี่.." ชูก้ายื่นกระดาษแผ่นนึงให้ผม
ผมถึงกับสตั้นค้างไปหลายวิ เพราะชื่อบนจดหมายนั่น.. 'แทฮยอง' หรือวี.. แฟนเก่าของผม.. แต่ถึงอย่างนั้นผมก็รีบเลื่อนสายตาอ่านบรรทัดต้อไป..
'ไง ~ ไม่เจอกันนานเลยนะ.. สบายดีใช่ไหม คืนนี้ตอน ทุ่มนึงนายมาเจอฉันที่ร้าน xx นะ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย เรื่องของเราน่ะ~ ::V '
หลังจากอ่านจดหมายจบผมรีบขยำทิ้งอย่างไม่ใยดี.. ก่อนจะค่อยๆเหลือบมองร่างบางที่ ยิ้มให้ผม.. แต่สายตาดูเศร้าหมองฝืนยิ้มให้ทั้งๆที่เขาคงรู้สึกเจ็บปวด..
"งะ..งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ นายกินข้าวไปก่อนเลย.." จู่ๆเขาก็พรวดพราดลุกเดินตรงไปยังห้องน้ำ..
ผมได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดอะไร.. เรื่องของผมกับวีนั้นมันผ่านมาจวนจะครบ3 ปีแล้ว วีเขาทิ้งผมไว้ แต่ผมก็ได้ชูก้าคอยปลอบโยนมาโดยตลอด ก็อย่างที่บอกไว้.. รู้ตัวอีกทีผมก็หลงรักชูก้าแล้ว.. แต่พอมาวันนี้..วันที่ผมตั้งใจจะบอกความรู้สึกของผม ให้เขารู้ แต่แทฮยองก็กลับมา.. พอเถอะ.. ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น.. เพราะผมมียุนกี้ของผมอยู่แล้ว !!!!
ความคิดเห็น