ห้องดองของของโชวะซัง

ลำดับตอนที่ #5 : บทกวีของยมทูต / เสียงสนทนาในเงามืด

"   มาเถิด... หากโลกหล้าในสายตาเจ้าคือภาพลวงตา

มาเถิด... หากชีวีที่เจ้ามีมิใช่สิ่งที่เจ้าพึงประสงค์

มาเถิด... หากสรรพสิ่งรอบกายเจ้าล้วนผิดแผก

ที่ที่เจ้าจะไป ไม่มีสิ่งใดขัดประสงค์ของเจ้า... แต่ก็ไม่มีสิ่งใดตามประสงค์ของเจ้าด้วยเช่นกัน

ทุกสิ่งล้วนเท่าเทียม สูงใหญ่มากมีต้อยต่ำสู่ถิ่นนี้ล้วนเหมือนกัน

สถานที่ที่เรียกว่า "ยมโลก"

จงคิดให้ดี เมื่อย่างก้าวเข้ามาจะมิได้หวนกลับ กับสิ่งแวดล้อมจอมปลอมของเจ้า กับความเวิ้งว้างอันไร้สิ้นสุด ยังมีเวลาอีกนานที่เจ้าจะได้ใช้บัตรผ่านอันด้อยค่าที่สุดของเจ้า

เจ้าพร้อมแล้วจริงหรือ จงตรองดู..."

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"ความอ่อนแอมิใช่สิ่งไร้ประโยชน์ มันก็มีคุณค่าในตัวของมันเช่นกัน"

"ผู้ที่อ่อนแอมันไร้ค่า!!"

"เช่นนั้นรึ?

จงดู.... มดปลวกตัวจ้อยที่แม้ภายนอกดูอ่อนแอกลับสร้างจอมปลวกสูงใหญ่ได้ด้วยกำลัง

จงดู.... ปุถุชนคนหนึ่งสร้างความมั่นคงให้ตัวเองได้แม้นเริ่มต้นจากศูนย์

หากแม้นว่ามิมีความอ่อนแอ เฉกเช่นนั้นเเลเจ้าจะรู้ได้เช่นไรว่าเจ้านั้นแข็งแกร่ง

เหรียญย่อมมีสองด้าน มีหัวย่อมมีก้อย มีขาวย่อมมีดำ มีความแข็งแกร่งย่อมต้องมีความอ่อนแอควบคู่กันไป

หากแม้นว่าเจ้าปฏิเสธความอ่อนแอของตนเอง ก็เท่ากับว่าเจ้ากำลังปฏิเสธความแข็งแกร่งที่เป็นอีกด้านของเหรียญในตัวเจ้า เฉกเช่นนั้นแล้วเจ้าจะสมบูรณ์ได้อย่างไรกัน..."

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


 

หากคนที่เครียด สิ้นหวัง เศร้าโศก คิดอยากจะฆ่าตัวตาย

เคยคิดบ้างไหมว่ามีชีวิตที่ต้องเจอสุขและทุกข์บ้าง กับกลายเป็นวิญญาณที่สิ้นหวังไปตลอดกาล แบบไหนจะรู้สึกดีกว่ากัน?

ชีวิตมันโหดร้าย แต่ความตายมันโหดร้ายยิ่งกว่าสำหรับคนที่อยู่ข้างหลังนะ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------