คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Tomorrow is Eternal...
ฉันรู้สึกตัวอีกคราแสงแดดจ้าก็สะท้อนเข้าตาจนมืดมัว…
แสงแดด!!?
ฉันลุกพรวดขึ้นในทันใด และพบว่าไม่ได้ฝันไป...แสงแดดยามสายกำลังสาดแสงจ้าใส่ใบหน้าฉันเข้าเต็มๆ
ทดลองหยิกแก้มตัวเองดูก็พบว่ามันปวดหนึบใช้ได้ นี่ฉันไม่ได้ฝันไปจริงๆสินะ….
เอาจริงๆพักนี้ฉันก็เริ่มแยกไม่ออกว่าอะไรคือความฝัน สิ่งใดคือความจริง…
“ดูท่าทางเธอจะชอบแสงอาทิตย์เหลือเกินนะ” เสียงลึกลับเรียกให้ฉันเหลียวหันไปมองด้วยความสงสัย
ผมสีเงินยาวสลวยประบ่า อาภรณ์สีม่วงดำขลับแต่งแต้มด้วยอเมทิสต์สีม่วงเปล่งประกายลึกลับ แต่ดวงตาบนใบหน้าที่หล่อเหลาชวนให้หลงใหลกลับทอประกายเศร้าสลด
ในครั้งแรกฉันคิดว่า ฉันไม่รู้จักเขาหรอกนะว่าเขาเป็นใคร หากไม่ใช่ว่าเห็นปีกสีขาวบริสุทธิ์ข้างหนึ่งโบกสะบัดอยู่บนแผ่นหลังของเขา ซึ่งมันขัดกับทุกสิ่งในร่างเขาโดยสิ้นเชิง
“ความสง่างามที่แปลกแยก…. อาคันทอร์” ฉันเอ่ยนามของบุคคลตรงหน้าอย่างระมัดระวัง อีกฝ่ายยังคงยิ้มเศร้าๆให้ “ไม่แปลกใจที่เธอจะรู้จักผม”
“ท่าน… เหตุใดจึงปรากฏกายให้ฉันได้เห็น” เอ่ยถามไปด้วยความสงสัยจากใจจริง อีกฝ่ายไม่ใช่บุคคลธรรมดาที่ฉันจะพบเห็นได้โดยง่าย
แต่เขา… คือหนึ่งในสิบสองจิตวิญญาณอารักษ์แห่งสูง…
“สองประการ” เทวาผู้ครองนามอาคันธอร์เอ่ยเสียงราบเรียบ “ล้วนแต่เป็นผลมาจากเธอทั้งสิ้น บลูม่า”
แทบจะทันทีกับที่ได้ยินถ้อยคำของเขา คือความรู้สึกที่เพิ่งนึกขึ้นได้ชั่วขณะนั้น
นอกจากเสียงสนทนาของฉัน และเขา… ไม่มีเสียงอื่นใดเลย
นี่มันไม่ปกติแล้ว…
“ประการที่หนึ่ง เพื่อมาแจ้งข่าวแก่เธอ กาลเวลาของโลกนี้ได้หยุดลงแล้ว” เขากล่าวกับฉัน “มีเพียงเธอเท่านั้นที่ข้ามผ่านทัณฑ์เทวามาได้ และจะไม่มีผู้อื่น ไม่มีสิ่งอื่นที่ใช้เวลาร่วมกับเธอได้อีก”
คำกล่าวของเขาทำให้แววตาของฉันเริ่มสั่นเครือ มันเข้าใจได้ง่ายเสียยิ่งกว่าง่ายหากคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา
“ฉัน… ทำสำเร็จอย่างนั้นหรือ?”
“จิตวิญญาณแห่งสูงรับฟังคำขอของเธอ” อาคันธอร์อธิบายต่อไปด้วยเสียงเศร้าๆ ของเขา “เสียงเพรียกหาของเธอดั่งแสงแรกแห่งภพทั้งเก้า ไม่มีแรงอธิษฐานใดแรงกล้าเท่าของเธอ แม้แต่สูงยังต้องหลั่งน้ำตาให้กับถ้อยวจีอันเปล่งมาจากห้วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง ความตั้งใจของเธอนำพาสู่แสงตะวันในวันรุ่งขึ้น”
ฉันรับฟังคำอธิบายของเขาด้วยท่าทีสงบ มันไม่ได้ทำให้ฉันตื่นเต้นหรือดีใจเลยแม้แต่นิดเดียว
วันพรุ่งนี้ที่ฉันรอคอย… มันไม่ใช่แบบนี้
“เมื่อเธอร้องขอวันพรุ่งนี้ เธอก็จะได้วันพรุ่งนี้เป็นของเธอ” จิตวิญญาณตรงหน้าของฉันกางปีกข้างเดียวของเขาสยายออก “จงใช้ชีวิตใต้แสงตะวันให้คุ้มค่ากับคำขอของเธอเถอะ”
ตั้งท่าเตรียมพร้อมจะออกบิน แต่เขาก็ยังหันมาทางฉันอีกครา ทว่าครานี้เขากลับยิ้มให้ฉัน
“อีกประการหนึ่ง…”
ความคิดเห็น