THE Record:ผู้จดบันทึก[ปิดรับสมัครตัวละคร]

ลำดับตอนที่ #4 : ห้องประกาศผลตัวละคร_ประกาศแบบสมบรูณ์

ประกาศตัวละครที่ผ่าน รอบแรก

 
 

บทที่ต้องการ :  ผอ. จ้า

ชื่อ : คาลาเคียร์ เทเนไฮม์

อายุ : 27

สถานะ  : ผอ. เอ้ะ นี่ฉันเป็นผอ.เหรอ < คะ ได้เป็นแล้ว!

 เพศ : ชายแท้ๆ

ลักษณะภายนอก: ชายหนุ่มวัยยี่สิบปลายๆ ที่ไม่ว่าจะเพ่งพิศยังไง รูปกายภายนอก ก็ไม่น่าจะเกินยี่สิบไปได้ รูปร่างสูงกลางๆ ไม่ได้สูงโปร่งจนโดดเด่น และไม่ได้เตี้ยแคระไปซะทีเดียว รูปร่างดูออกจะผอมบาง แต่ร่างนั้นก็แฝงไว้ด้วยมัดกล้ามที่บ่งบอกถึงความเป็นชายในตัว ผิวของเขาเป็นสีน้ำผึ้งสะดุดตา รับกับเส้นผมสีดำสนิทยาวจรดหัวเข่า รวบไว้เป็นเปียลวกๆ และเค้าหน้าอ่อนกว่าวัยที่ประกอบก้วยกวงตาคู่คมคายสีแดงสด ที่มักจะฉายแววเจ้าเล่ห์ชวนให้คนมองเย็นวาบไปทั้งตัว และ รอยยิ้มกริ่มนึกสนุกที่อาบอยู่บนริมฝีปากแทบจะตลอดเวลา

ลักษณะนิสัย : โดยภาพรวมแล้ว เผินๆ เจ้าหมอนี่คล้ายจะเป็นจอมขี้เกียจอันดับหนึ่งเลยก็ว่าได้ ถ้ามีการจัดอันดับ เพราะเขาสามารถอู้นิ่งๆได้ทุกที่ทุกสถานการณ์ อู้ชนิดที่ว่า ปากกาหล่นลงพื้น ยังเรียกให้คนอื่นเก็บแทน ในขณะที่ตัวเองก้มเก็บเองอาจจะง่ายกว่า นอกจากนั้น ยังมีสกิลความหน้าหนาแถมมาเป็นออพชั่นเสริมที่ชวนให้คนรอบข้างปวดเศียร เพราะไม่ว่าจะด่าจะว่าอย่างไร หมอนี่ก็ไม่เคยสะทกสะท้านหรือสะดุ้งสะเทือนกับคำด่า เป็นคนที่รักสนุกจนเกินพอดี คล้ายกับเด็ก และไม่แคร์ว่าคนรอบข้างจะสนุกด้วยหรือเปล่า ขอแค่เจ้าตัวสนุก ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน หรือทำให้เรื่องมันยุ่งยากเพียงใด หมอนี่ก็จะทำ เจ้าชู้ประเภทชอบหยอดคำหวานใส่สาวไปทั่ว แต่ไม่คิดจะจีบใครจริงๆ คารมเป็นเลิศ มีวาทศิลป์ในการพูดชนิดหาตัวจับได้ยากถึงเจ้าตัวจะเอามันมาใช้พูดจากวน ประสาทชาวบ้านก็ตามที (เพราะขี้เกียจ ฮา) เป็นคำพูดชนิดที่ว่าคล้อยตามกันได้ทุกคน ลึกๆแล้วเป็นคนที่เรียกได้ว่า อัจฉริยะเลยทีเดียว ไม่มีเรื่องไหนที่เขาจะไม่เข้าใจ และมักจะสมองไวกว่าชาวบ้าน เพียงแต่สมองนั้นคอยแต่จะวางแผนหาความสนุก หรือทำให้เรื่องมันปั่นป่วนเสียมากกว่า ถึงกระนั้น เขาก็เป็นนักวางแผนตัวเอ้เลยทีเดียว ไม่มีใครที่จะรู้ว่าเขาคิดอะไรภายใต้สีหน้าอ้อนเท้านั่น
เมื่อถึง คราวที่ต้องรับผิดชอบไม่ว่าจะเป็นในการกระทำของตน หรือในภาระการงาน เจาตัวก็จะกลายเป็นคนละคนเสมอ (เช่น ไปป่วนจนเหล่านักเรียนไม่ได้เข้าเรียนไปหนึ่งวันเต็มๆ เจ้าตัวก้จะแสดงสปิริทโดยการไปเคลียร์กับอาจารย์ท่านอื่นๆให้ อย่างจริงจัง)

 ประวัติ : เป็นเด็กหนุ่มที่เติบโตมาในครอบครัวที่ร่ำรวย เขาได้ชื่อว่าเป็นอัจฉริยะมาตั้งแต่เด็ก จึงถูกเลี้ยงดูมาอย่างทนุถนอม พวกญาติๆที่เป็นผู้ใหญ่ทั้งหลายก็ล้วยแต่ชอบทำทีประจบประแจงเข้าหา และโอ๋หมอนี่เป็นพิเศษ จึงกลายเป็นที่รังเกียจของเด็กในวัยเดียวกัน เขาจึงเลือกที่จะใช้ชีวิตในการศึกษาสิ่งต่างๆเสียมากกว่าที่จะมาเจอกับผู้คน จนเขากลายเป็นคนที่มีนิสัยเหมือนไม่แคร์คนรอบข้างอย่างนี้แหละ

 ความพิเศษ หรือ ความสามารถของตัวละคร  : แบบคนปกติ - เรียนรู้และเข้าใจอะไรเร็วกว่าชาวบ้านเสมอ
แบบ เหนือมนุษย์ - อ่านใจคน แต่ก็สามารถอ่านแค่เพียงผิวเผินเท่านั้น น้อยครั้งที่เขาจะสามารถเข้าถึงจิตสำนึกได้ โดยที่คนๆนั้นไม่ได้เปิดใจหรืออนุญาต

สิ่งที่ชอบ : เรื่องสนุกสนาน(ทุกอย่างที่รู้สึกว่ามันสนุก)

สิ่งที่เกลียด : ผัก!! ,งาน

สิ่งที่กลัวและเมื่อเจอแล้วเป็นอย่างไร : แมว เจอแล้วเจ้าตัวอาจจะหน้าซีดลงเล็กน้อย แต่จะพยายามซ่อนไว้ และหาทางปลีกตัวออกไปให้ไกลจากเจ้าเหมียวให้ได้ แต่ถ้าถึงขั้นวิกฤติชนืดที่หนีไม่ได้ ก็อาจจะมีอาการแข็งเป็นหิน เออเรอร์ไปเลยทันที

เวลาเรียกตัวเอง : เรา

เวลาเรียกคนอื่นที่ไม่รู้จัก : เจ้า,บางครั้งก็เรียกแทนด้วยชื่อหรือฉายาไปเลย

เวลาเรียกคนยศสูงกว่าและคนที่สนิท : เจ้า หรือเรียกชื่ออย่างสนิทสนมไปเลย หมอนี่ไม่เคยแคร์อยู่แล้ว

ความคิดเห็นของผู้แต่งและผู้ช่วย :

คิซึ : ตอนแรกที่อ่านดูนิสัย ก็รู้สึกได้เลยค่ะว่า ใช่เลย! หมอนี่ล่ะ ถูกใจคำว่าที่คล้ายเด็กกับสกิลความหน้าหนาและการอู้งาน พอเห็นแบบนี้เลยก็รู้สึกสนใจเป็นพิเศษ พอลองมาอ่านความสามารถ โอ๊ะๆ แหมอ่านใจได้ เหมือนกับคุณแม่ของคาลาเคียร์คุงมีญาณวิเศษ...ทำไมเหรอค่ะ? ก็จริงๆแล้วความสามารถพิเศษของตัวละคร คิซึตั้งใจจะเพิ่มให้เป็นเซอร์ไพรส์แท้ๆ แต่กลับมาความสามารถ ‘อ่านใจคนได้’ รู้สึกดีใจค่ะที่ไม่โอเวอร์เกินที่ถึงขนาดรู้เขาไปหมด ดีใจจริงๆค่ะที่เจอคุณผอ.ตัวดีซักที

โชจิ : ฮะ พอผมเห็นคนๆนี้ในตอนแรก ผมก็แปะป้ายเอาไว้ก่อนเลย จริงๆนะฮะ พอเอาให้ท่านคิซึดู ท่านคิซึก็ทำท่าทางแปลกๆอย่างที่ผมบอกไปล่ะฮะ แฮะๆ แต่ผมก็ไม่รู้นะว่าจะออกมาเป็นอย่างไง แต้ท่าที่รู้สึก ผมว่าตัวละครนี้คงจะจัดบทให้ไม่ยากนักหรอก(มั้ง)ฮะ//เหงื่อตก

+++++++++++++++++++++

บทที่ต้องการ : เพื่อนสนิทพระเอก [หญิง]

 

ชื่อ : คาโรว์ สกอร์ปิโอเน่

อายุ : 15

สถานะ : นักเรียน

เพศ  : หญิง

ลักษณะภายนอก : สูงเพียง 143 ซม. มีผิวขาวไร้รอยแผล เส้นผมสีแดงเพลิงยาวสยายถึงเอว ดวงตาสีแดงเพลิงกลมโตมีแว่นบดบัง มีรอยปานรูปแมงป่องสีแดงบนแขนขวา

ลักษณะนิสัย : เด็กสาวสดใสร่าเริง แต่บ้าระห่ำไม่มีใครเกิน แสบ ซน และแก่นแก้วเป็นที่สุด วีนและเหวี่ยงนี่ของถนัด มักมีความคิดแปลกๆที่ไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเขาสักเท่าไหร่ ปากคอเราะร้ายแถมกวนประสาท ช่างประชดประชันและตรงไปตรงมา ติดนิสัยขี้แกล้ง มักหาวิธีแกล้งคนอื่นที่มันดูสนุกในสายตาเธอ ความมั่นใจและทิฐิสูง ไม่ยอมก้มหัวให้ใครง่ายๆ และไม่ยอมแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น มักยื่นมือเข้าไปช่วยคนอื่นแบบไม่ค่อยคิดเสมอ แต่เห็นแบบนี้ก็รักเพื่อน และเป็นที่ปรึกษาเวลามีปัญหาได้ หัวไว ฉลาดเป็นกรดขัดกับบุคลิกของเธอ มีความคิดที่ค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ แต่อย่าให้เธอโกรธ ไม่งั้นจะเห็นนรกทันที และถึงจะเห็นเธอเป็นแบบนี้เธอก็แอบอ่อนไหวง่ายนิดหน่อยนะ

ประวัติ : เธอเป็นลูกที่เกิดจากความผิดพลาดของพ่อกับแม่ ทำให้โดนพ่อกับแม่เมินและถูกส่งไปอยู่กับน้าของเธอ แต่ถึงแม้น้าของเธอจะรักเธอเหมือนเป็นลูกแท้ๆ แต่มันก็ไม่สามารถทดแทนความรักของพ่อแม่แท้ๆได้

ความพิเศษ หรือ ความสามารถของตัวละคร : คาราเต้ + ยูโด , เวทมนต์ต่างๆไม่สามารถทำอะไรเธอหรือหลอกเธอได้ , ประสาทสัมผัสทั้ง 5 ดีเลิศ

สิ่งที่ชอบ : ของหวานๆ , ของน่ารักๆ , เรื่องสนุกๆ

สิ่งที่เกลียด : แมลง , พวกน่ารำคาญ , ความพ่ายแพ้

สิ่งที่กลัวและเมื่อเจอแล้วเป็นอย่างไร : เสียงฟ้าร้อง (จะคว้าของแถวนั้นเอาไว้) , ผี (โกยสิโยม) 

เวลาเรียกตัวเอง : ฉัน

เวลาเรียกคนอื่นที่ไม่รู้จัก : คุณ

เวลาเรียกคนยศสูงกว่าและคนที่สนิท : คนสูงกว่า คุณ , คนสนิท นาย / เธอ

ความคิดเห็นของผู้แต่งและผู้ช่วย :

คิซึ : โอ้! ยอมรับเลยค่ะตอนแรกที่เห็นนิสัยของเธอคนนี้ทำเอาคิซึยิ้มออก รักในนิสัยลุยๆของเธอมากค่ะ แถมเธอคนนี้มีนิสัยที่ใกล้เคียงกับที่วางพล็อตเรื่องไว้มากๆ แต่คุณแม่ค่ะ คือคิซึอยากให้เธอคนนี้ เป็น[คนธรรมดา]ได้มั้ยค่ะ? เพราะว่าเป็นเพื่อนของพระเอกที่เป็นคนธรรมดาคิซึเลยอยากตัดเรื่องเวทมนต์ไม่สามารถทำอะไรได้ ได้หรือเปล่าค่ะ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ คิซึจะพยายามหาทางลองปรับแต่งเนื้อเรื่องดู ส่วนเซอร์ไพรส์ที่ให้กับลูกสาวของคุณเมื่อเข้าเป็น The ReCord นั่นก็คือ ‘พลัง’ ค่ะ ส่วนเป็นพลังอะไรนั้น ขออุบไว้เล่นๆเจอกันในเรื่องนะค่ะ

โชจิ : ผมสนใจเรื่องความสามารถแบบคนธรรมดาที่เธอมีฮะ เพราะผมสนใจเรื่องการต่อสู้โดยใช้มือเปล่ามาก พอมาเห็นความสามารถนี้ผมเองก็นึกอยากจะกลับไปดูหนังพวกบู้ทั้งหลาย แล้วเอามาช่วยท่านคิซึแต่งจริงๆ เพราะพอเห็นแล้ว บทตอนสู้เนี่ยออกมาเยอะเลยล่ะฮะ

+++++++++++++++++++++

บทที่ต้องการ :พระเอก

 

ชื่อ : โคโคโระ ชินเซสึ (ชิน) 

อายุ : 19 ปี

สถานะ : นักเรียน

เพศ : ชาย

ลักษณะภายนอก : รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้ารูปไข่และเรียวยาวเล็กน้อย เค้าโครงหน้าสวยคล้ายผู้หญิง จึงทำให้คนหลายๆ คนเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้หญิงเสมอ นัยน์ตาสีมรกต เรียวเล็กและคม ขนตายาวงอนหน่อยๆ เรือนผมสีน้ำตาลเปลือกไม้ ไว้ผมม้าตรงกลางหน้าผาก เส้นผมด้านหลังไว้ระดับเกือบถึงบ่าเล็กน้อย แล้วเกล้าเส้นผมบางส่วนไปด้านหลัง ตามด้วยกิ๊บสีขาวนีบไว้ตรงกลางด้านหลังของศีรษะ จมูกโด่งเข้ารูป ริมฝีปากบางแต่ดูนุ่มนวล ผิวเป็นผิวสองสี

ลักษณะนิสัย :  นิสัยออกจะค่อนข้างเงียบขรึม เยือกเย็นและเย็นชาไปหน่อย ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร รอบคอบอยู่เสมอ เป็นพวกซึนเดเระตัวแม่ เอ๊ย!! ตัวพ่อ- - หากมีคนมากวนประสาทหรือว่ายุ่งวุ่นวาย จะหันไปโวยทันที แต่ถ้ามากวนมากๆล่ะก็ ฟิวส์ขาดชัวร์ และก็จะหาสิ่งของที่อยู่ข้างๆมาปาใส่คนๆนั้นทันที แต่เขาก็เป็นคนที่อ่อนโยนและใจดีเหมือนกัน! แต่เขาไม่ค่อยชอบแสดงออกมาสักเท่าไหร่ (หรือไม่แสดงเลยนี่แหละ)

ประวัติ : ชินเซสึ หรือจะเรียกสั้นๆว่า ชิน ตั้งแต่ที่เขาเกิดมาลืมตาดูโลก เขาก็ไม่เคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของพ่อและแม่ของเขาเลยด้วยซ้ำ เพราะเขาอาศัยอยู่กับลุงซึ่งเป็นญาติสนิทของพ่อตลอด โดยลุงของเขาก็ได้สัญญากับแม่ของชินไว้ว่า 'จะดูแลเลี้ยงดูชินให้ดีเหมือนกับลูกแท้ๆ' ตอนเด็กๆ ชินมักจะถามลุงของเขาอยู่เสมอว่า 'พ่อแม่หน้าตาเป็นอย่างไรเหรอฮะ แล้วพวกเขาอยู่ที่ไหนกัน?' ตอนแรกลุงก็ได้แต่ปิดปากเงียบเอาไว้ บางครั้งก็บอกหน้าตาของแม่ว่าเหมือนกับชินมาก ส่วนดวงตาก็เหมือนกับพ่อมาก อะไรทำนองนั้น ไม่ก็โกหกว่าไปทำงานที่อื่น ที่ที่ไกลมาก ต่อมาลุงก็ตัดสินใจพูดความจริงออกมา 'วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกตลอดทั้งวัน แบบไม่ลืมหูลืมตาเลยล่ะ และก็เป็นวันที่ครบกำหนดการคลอดพอดีด้วย พ่อของเจ้าได้ขับรถพาแม่ไปส่งที่โรงพยาบาล แต่แล้วก็เกิดอุบัติเหตุรถชน และพลิกคว่ำ เนื่องจากพื้นถนนลื่นมาก การชนจึงมีให้เห็นบ่อย คนที่อยู่แถวนั้นจึงวิ่งเข้ามาช่วย แต่สามารถช่วยได้คนเดียวเท่านั้น จากนั้นก็พาแม่ไปส่งที่โรงพยาบาล แต่ด้วยอาการตกเลือด จึงทำให้ต้องผ่าท้องเอาเจ้าออกมา แต่ก็ต้องเลือกว่าจะเอาใครอยู่ต่อไป และแม่ของเจ้าก็ได้ตัดสินใจว่า จะเอาเจ้าอยู่ต่อ' เมื่อชินได้ยินแบบนั้น ทำให้เขาเกลียดตัวเองขึ้นมา เพราะเหมือนกับว่าชินเป็นตัวตนเหตุให้แม่และพ่อของเขาตาย และทำให้เขาเกลียดฝนนับตั้งแต่วันนั้นมา เพราะเขามักจะเปรียบอยู่เสมอว่า ฝนนั้นเป็นสิ่งที่พรากคนสำคัญไปจากเขา

ความพิเศษ หรือ ความสามารถของตัวละคร : ความสามารถพิเศษแบบธรรมดา ใช้ดาบได้อย่างชำนาญและไว (เรียนดาบที่โรงเรียนมา) และมีไวพริบที่ดีเยี่ยม แบบเหนือธรรมชาติ บ่มีเลย= =

สิ่งที่ชอบ : นม , ลมเย็นๆ , ดังโงะ , ดาบ , หนังสือเกี่ยวกับพวกประวัติศาสตร์

สิ่งที่เกลียด : คนกวนประสาท , อาหารขมๆ+อาหารหวานๆ , ฝน

สิ่งที่กลัวและเมื่อเจอแล้วเป็นอย่างไร : ตุ๊กแก เจอแล้วจะหน้าซีด จากนั้นวิ่งหนีทันที= =;

เวลาเรียกตัวเอง : ฉัน

เวลาเรียกคนอื่นที่ไม่รู้จัก : เธอ (ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย)

เวลาเรียกคนยศสูงกว่าและคนที่สนิท : คุณ (หรือจะเรียกแบบญี่ปุ่นว่า อานาตะ ก็ได้) ส่วนคนที่สนิทก็ จะเรียกชื่อเฉยๆ

มีอะไรจะฝากบอกท่านคิซึ และ โชมั้ยฮะ? : อ่า ตอนนี้กำลังรีบพิมพ์อย่างด่วนT^T สู้ๆเข้านะ^^

ความคิดเห็นของผู้แต่งและผู้ช่วย :

คิซึ : โฮะๆ ในที่สุดก็ได้ว่าที่สามี เอ๊ย! พระเอกสักทีคะ! ยินดีด้วยนะค่ะที่ไม่มีคนมาแข่งตบตีด้วย คิซึล่ะดีใจจริงๆที่ได้พ่อหนุ่มมาเป็นลูกเขย ฮุๆ ห่างกัน4ปีคงไม่เป็นไรหรอกเนอะ? ฮาเรื่องสิ่งที่กลัวค่ะ ฮึๆๆ พ่อหนูเดี๋ยวก็ได้เจอนะจ๊ะ^ ^+ ชอบเรื่องความหลังมากค่ะ ทำให้คิซึได้ไอเดียดีๆอีกเยอะแยะ ส่วนเรื่องเซอร์ไพร์นั้น แน่นอนว่าขึ้นชื่อว่าเป็นพระเอกต้องแปลกกว่าคนอื่น แต่ว่า!ติดตามในเรื่องนะค่ะ ฮุๆๆ

โช : (//พยักหน้าหงึกๆ) เห็นด้วยฮะ เพราะผมเองเท่าที่อ่านตอนแรกสิ่งที่สะดุดตาที่สุดคงเป็นเรื่องในอดีต ต่อมาคือนิสัยฮะ นางเอกหรือลูกสาวคราวนี้ของท่านคิซึเองก็ไม่ใช่เล่นๆด้วย คงจะเหนื่อยหน่อยนะฮะ^ ^;; อา..จริงสิฮะ! ไหนๆพระเอกของเราก็เก่งดาบ เมื่อดาบมาเจอดาบจะเป็นอย่างไงกันน้า

+++++++++++++++++++++

บทที่ต้องการ : เพื่อนนางเอก [ขออนุญาตเปลี่ยนนะค่ะ]

 

ชื่อ :  ซาเอรอส  อาเนเรี่ยน  ( เอส )

อายุ  :  22

สถานะ :  รุ่นพี่ [เป็นรุ่นพี่เลยนะค่ะ]

เพศ  : ชายแต๊แต๊ฮะ

ลักษณะ ภายนอก :  ชายหนุ่มรูปร่างสูง  มีผมยาวสีชมพู  ยาวจนสามารถมัดหางม้าได้  ดวงตาสีน้ำเงินบริเวณก้นของทะเล  หน้าตาไม่ได้จัดว่าหล่ออะไรมากมายนัก  มักจะสวมผ้าพันคอติดตัว และ ไม้กาวเขนสีแดงไปไหนมาไหนจนเหมือนเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของเขาไปซะแล้ว

ลักษณะ นิสัย : อัธยาศัยดี   เป็นกันเองกับทุกคน  เวลาคิดอะไรมักจะพูดออกมาแบบเลย  ไม่ค่อยมีเรื่องปิดบังคนอื่นนัก  ( ยกเว้นเรื่องทางบ้าน )  มักจะทำตัวเปิ่น  ซุ่มซ่ามไปบ้าง  แต่ก็ไม่ได้เปิ่นถึงขนาดเป็นตัวตลก  มีอารมณ์ขันดีมาก  สามารถยิงมุขมาได้เรื่อยๆเหมือนมีกระเป๋ามิติที่สี่  ถึงเวลาปกติจะเปิ่น ซุ่มซ่ามจนเป็นนิสัย  แต่ถ้ามีเรื่องไหนที่เจ้าตัวตั้งใจทำซักเรื่องล่ะก็จะมีสมาธิสูงกว่าคนปกติ มากเลยทีเดียว

ประวัติ : ลูกชายคนโตของตระกูล  มีน้องสาว 2 คน พ่อแม่เอาใจใส่เหล่าน้องๆมากกว่าตัวเขา เพราะว่าเขาสามารถดูแลตัวเองได้แล้ว   เขาก็ไม่ได้แคร์สื่ออะไรมากมายก็ดำเนินชีวิตตามปกติเรื่อยมา  ด้วยนิสัยของเจ้าตัวมักทำให้เป็นที่รู้จักของคนในละแวกแถวบ้าน และ โรงเรียนเป็นอย่างดี  ทำให้โดนขอช่วยให้ใช้งานเป็นประจำ  แต่เจ้าตัวก็ไม่เกี่ยง  แถมยังเต็มใจช่วยด้วย

ความพิเศษ หรือ ความสามารถของตัวละคร :
ธรรมดา :: เนียน  แถ  ยิงมุข  แก้เครียดได้ทุกสถานการณ์
เหนือ มนุษย์ :: ถ้าใส่หน้ากากแล้วสามารถควบคุมการหลั่งของอดินารีนทำให้มองเห็นเป็นภาพสโลว โมชั่นได้ ( ประมาณ WANTED น่ะครับ ไม่ต้องยิงลูกโค้งเน้อ หรือ จะให้มีก็ได้นะฮะ )  ทั้งๆที่ความจริงไม่ใส่ก็ทำได้  ( เพราะความมั่นใจของตัวเองเวลาใส่หน้ากากมันจะมีมากกว่าปกติ )

สิ่งที่ชอบ : อากาศตอนเช้า   ชาอ่อนๆ

สิ่งที่เกลียด :  อาหารทอด + อาหารที่อมน้ำมัน

สิ่งที่กลัวและเมื่อเจอแล้วเป็นอย่างไร : แมว  เจอแล้วจะมีอาการไอแพ้ขนแมวขึ้นมาทันใด แถมไอรัวๆซะด้วย 

เวลาเรียกตัวเอง : ผม

เวลาเรียกคนอื่นที่ไม่รู้จัก : คุณ

เวลาเรียกคนยศสูงกว่าและคนที่สนิท : ยศสูงกว่าเรียกท่าน   เพื่อนสนิทเรียกแก

มี อะไรจะฝากบอกท่านคิซึ และ โชมั้ยฮะ? : ฮะๆ ติดตามนิยายท่านคิซึอยู่หลายเรื่องฮะ  ยังไงก็ขอฝากพิจารณาลูกคนนี้หน่อยนะครับ  ถ้าจะแก้ไขตรงไหนก็ตามสะดวกเลยครับ ทางโล่ง

ความคิดเห็นของผู้แต่งและผู้ช่วย :

คิซึ : ดีใจจริงๆค่ะที่ยังติดตามนิยายของคิซึไม่เปลี่ยน^ ^ นิยายเรื่องนี้มีสิทธิ์ดอง(มากกว่าเรื่องที่เคย)นะค่ะ และในที่สุดก็เป็นผู้โชคดีค่า! ใจจริงก็จ้องอยู่นานเพราะตัวละครตัวใหม่บางตัวคิซึลังเลอยู่ตั้งนานแต่ก็ตัดสินใจที่จะเลือกเอสคุงค่ะ นิสัยบางส่วนอาจมีการเปลี่ยนแปลง(มาก) จึงเขียนเพื่อขออนุญาตค่ะ และเซอร์ไพร์ที่จะมอบให้เมื่อเข้าเป็น The ReCord นั่นก็คือ ‘คำพูด’ ค่ะ จะเป็นพลังแบบใด ติดตามในเนื้อเรื่องนะค่ะ

โช : ยินดีด้วยฮะ ตัวละครของคุณผ่านอย่างฉิวเฉียดจริงๆ บอกตามตรงว่าผมถูกใจเรื่องความซุ่มซ่ามฮะ แต่ผมเองก็ไม่เคยเห็นท่านคิซึเขียนบทคนซุ่มซาม ผมก็เลยไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไงต่อไปเหมือนกันฮะ=w=;; และผมและก็ชอบเรื่องความสามารถพิเศษด้วยนะฮะเพราะผมเองไม่ค่อยเห็นตัวละครที่มีความสามารถแบบนี้เท่าไรด้วย

+++++++++++++++++++++

บทที่ต้องการ : รอง ผอ.

 

ชื่อ : โฟร์ อาเทมิส

อายุ : 25

สถานะ : ...รอง ผอ. ที่วางแผนหาทางเป็น ผอ. อยู่ [ฮึๆๆๆ]

เพศ : ชาย

ลักษณะ ภายนอก : ผมสีเงิน นัยน์ตาสีฟ้าเรียวคมดูน่ากลัว ผิวขาวซีด ร่างสูงโปร่ง แต่งตัวด้วยชุดโทนสีมืดเสมอ ไม่ค่อยปรากฏรอยยิ้มบนใบหน้าเท่าไรนัก...

ลักษณะ นิสัย: เย็นชา โหดเงียบ...(ไม่เงียบแล้วมั้งงง // โดนเตะ) แผ่รังสีทะมึนเกือบตลอดเวลา ดูน่ากลัว น่าเกรงขาม ไม่ค่อยพูดค่อยจากับใคร จริงจังกับหน้าที่สุดชีวิต ประมาณว่า หากตัวตาย ขอให้งานเสร็จเป็นพอ มักใช้สายตาแทนคำพูด
เห็นแบบนี้ แต่ความจริงแล้วหมอนี่เป็นพวกแสดงออกทางสีหน้าท่าทางไม่เก่ง ก็เลยได้แต่เอาแต่ทำหน้าบูดบึ้งเหมือนไปกินรังแตน ทั้งที่ในใจอาจจะกำลังยิ้มอยู่ แต่ถ้าถามว่า ใจดี อ่อนโยนไหม? ขอตอบว่า ไม่...
ดังนั้นอย่ามาทำให้เขาโมโห เพราะไม่มีคำว่าเมตตาเด็ดขาด ถ้าเขาพูดว่า "หยุด" ก็ให้รีบทำตามสั่ง ไม่งั้น สิ่งที่จะหยุด อาจจะเป็นลมหายใจของคนกวนโอ๊ยแทน

ประวัติ : บุคคลอันตรายที่เคยโดนขึ้นแบล็คลิสต์ของตำรวจ เพียงเพราะว่า บีบมะเขือเทศเละ เปื้อนตามตัว จนตำรวจเข้าใจว่า หมอนี่ไปฆ่าคนตายมา...

ความพิเศษ หรือ ความสามารถของตัวละคร : แช่แข็งคนด้วยสายตา (มองด้วยความเย็นชาขั้นติดลบ) , พลังกำลังเยอะ

สิ่งที่ชอบ : งาน

สิ่งที่เกลียด : เรื่องไร้สาระ เรื่องตลก ความผิดพลาด เมื่อเจอเรื่อวพวกนี้จะปรอทแตก

สิ่งที่กลัวและเมื่อเจอแล้วเป็นอย่างไร : แตงโม เมื่อเจอจะอัดคนที่ถือแตงโมมา แล้วเผ่นหนี
เวลาเรียกตัวเอง: ฉัน

เวลาเรียกคนอื่นที่ไม่รู้จัก : นาย เธอ

เวลาเรียกคนยศสูงกว่าและคนที่สนิท : คนยศสูงกว่า- ท่าน คนสนิท- นาย เธอ

มีอะไรจะฝากบอกท่านคิซึ และ โชมั้ยฮะ? : ฝากด้วยจ้า ไม่ติด ไม่เป็นไรเน้อ

ความคิดเห็นของผู้แต่งและผู้ช่วย :

คิซึ : ฮา ในที่สุดก็ได้คู่แข่งคุณผอ. ดีใจจริงๆค่ะที่เจอตัวละครเช่นนี้โผล่มา หึๆๆ อยากเขียนฉากตบตี(?)จะแย่อยู่แล้วค่ะ ฮึๆๆ//(หัวเราะชั่วร้าย) คิซึเป็นโลกชอบแกล้งตัวละคร อย่าสนใจเลยนะค่ะ^W^ และ เซอร์ไพร์ที่จะมอบให้นั่นก็คือ ‘สยบ’ ค่ะ โฮะๆ งงอะซิท่า เอาไว้เจอกันในตอนแล้วกันนะค่ะ โฮะๆๆๆ(หัวเราะแบบบราชินี)<อะไรของมัน??

โช : ...ผมบอกแล้วไงฮะ ว่าผมเดาความคิดท่านคิซึไม่ออก... ผมมีเรื่องอยากถามเกี่ยวกับประวัติฮะ ผมสงสัยเรื่องที่โดนขึ้นแบล็คลิสต์แล้ว ตอนนี้หนีออกมาอยู่หรือว่าตอนนี้ไม่โดนหมายหัวแล้ว ผมยังสงสัยเรื่องนี้อยู่นิดหน่อยน่ะฮะ เพราะฉะนั้นรบกวนด้วยนะฮะ

+++++++++++++++++++++

บทที่ต้องการ : ผู้ดูแลหอสมุด(บทพิเศษ)

 

ชื่อ : ยาเซอิ เรล่า (เรล่าเป็นชื่อนะคะ)

อายุ : 16 ปี

สถานะ : หัวหน้าฝ่ายบรรณารักษ์

เพศ : หญิง

ลักษณะภายนอก : เรล่า คือเด็กสาวรูปร่างสูงโปร่ง หากยืนเทียบกับผู้หญิงทั่วไปแล้วละก็ จะเห็นได้ชัดเลย เผลอๆสูงพอๆกับผู้ชายด้วยซ้ำไป แต่ดูผอมเพรียว แขนขาดูยาวเรียวจนเรียกได้ว่าเก้งก้างจนมือเล็กๆยังกำแขนเธอได้รอบ เรือนผมผมสีชมพูอ่อนปล่อยยาวจนถึงต้นขาดูนุ่มนิ่ม พลิ้วสยายแต่ไม่เกะกะ หน้าม้าซอยบางๆในระดับสายตา มักปล่อยผมไว้เสมอ แต่เวลาต้องเรียนพละหรืออะไรหนักๆก็จะแค่มัดไว้ลวกๆเท่านั้น ดวงหน้าเรียวรี ดวงตากลมๆสีน้ำเงินเข้มดูตัดกับผมของเธอเป็นอย่างมาก ปากนิดจมูกหน่อย มองเผินๆเหมือนเธอจะค่อนข้างสวย แต่ไปๆมาๆกลับดูหน้าตาจืด ไม่มีอะไรโดดเด่นเสียอย่างนั้น ผิวขาว...ขาวจนซีดเหมือนคนที่ไม่เคยได้ออกแดดเสียอย่างไรอย่างนั้น  

ลักษณะนิสัย : ยาเซอิ เรล่า ชื่อที่ใครคนไหนก็ต้องหลีกทางให้เธอ เพราะไม่อยากจะข้องแวะด้วยน่ะสิ เธอเหมือนจะเป็นเด็กสาวเรียบๆ พูดน้อย และไม่สนใจใครอื่นเลย แต่คนที่เคยเข้าไปตีซี้กับเธอต่างรู้ว่าการเข้าหาเธอนั้นมันยากขนาดไหน ไปวิจารณ์/ชม/พูดหรืออะไรกับเธอนิดหน่อยก็ตอกกลับด้วยถ้อยคำอันเจ็บแสบเสีย แล้ว กลายเป็นหวังดีประสงค์ร้ายไปซะงั้น เหมือนเป็นสาวอารมณ์ร้อน และพูดจิกกัดเก่งมาก! รักสันโดษสุดๆ เพื่อนที่เป็นมนุษย์ไม่ชอบ ชอบแต่พวกหมา แมว นก หรือแม้แต่กระดาษ! เหมือนมีความสามารถในการพูดกับพวกมันรู้เรื่อง เป็นพวกแปลกๆ เธอยึดถือคติว่า 'ถ้าฉันจะได้เพื่อนเป็นมนุษย์! คนผู้นั้นจะต้องเป็นคนที่เข้าใจและคล้ายกับฉัน!' ซึ่งก็ยังไม่รู้ว่าจะมีใครคล้ายเธอเหมือนกัน ไม่แคร์สื่อ เธอสามารถทำอะไรก็ได้โดยไม่สนใจชายตาของประชาชีทั่วไป เป็นคนที่เดาทางและอารมณ์ยากมากคนนึง จับความรู้สึกของคนอื่นเก่งเสมอ แต่มักไม่พูดอะไร บางทีก็ปล่อยเลยตามเลยไป ใครจะโกรธจะเกลียดอะไรเธอ เธอไม่สนใจทั้งนั้น ชอบทำอะไรตามใจตัวเอง ซึ่งบางทีจะเดือดร้อนคนอื่นบ้างนิดๆหน่อยๆก็ตามที มีครรลองเป็นของตัวเองอย่างชัดเจน ทำอะไรสวนกระแสกับคนอื่นเขา และไม่ชอบการให้คนอื่นมาดูถูกเธอสุดๆ! เพราะเธอศรัทธาแต่ตัวเอง ตัวเอง ตัวเอง และตัวเองเท่านั้น! ชอบทำอะไรแปลกๆเสมอ เช่น ลองวาดอะไรบ้าๆด้วยปากกาแดง เจาะโต๊ะของตัวเองในห้องเรียนให้ทั้งห้านิ้วของเธอสามารถใส่เข้าไปได้ ชอบดื่ม 'แอปเปิ้ล ไซเดอร์' สูตรของตัวเองเข้าขั้นระดับที่เรียกได้ว่าเสพติด ต้องดื่มทุกเช้า ไม่งั้นจะอารมณ์เสียมากๆ พูดน้อย ต่อยหนัก เธอเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็งมาก รับได้ทุกสถานการณ์ไม่ว่าจะกดดันแค่ไหน เพราะเธอจะทำกระแสที่เรียกได้ว่า 'กดดันยิ่งกว่า' ส่งให้ทันที ค่อนข้างจะหัวดื้อและไม่ฟังคนอื่นง่ายๆทีเดียว 

ประวัติ : เธออาศัยอยู่กับพ่อและพี่ชายของเธอในบ้านไม่เล็กไม่ใหญ่หลังหนึ่ง เธอได้เสียแม่ไปด้วยอุบัติเหตุทางเรือไป เธอช็อกมากเพราะในวันนั้นเป็นวันเกิดของเธอ แม่ได้สัญญากับเธอว่าเธอจะได้หนังสือนิทานฉบับรวมเล่ม แต่กลับต้องมาสูญเสียของสำคัญไป หลังจากเสร็จงานศพแม่ เธอเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มอารมณ์ร้ายมากขึ้นจนถึงขั้นทำร้ายเพื่อนในห้องโดยไม่ได้ตั้งใจทำให้ถูก ไล่ออก พ่อและพี่ของเธอต่างปลอบใจเธอ แต่เธอก็ได้เก็บตัวอยู่ในห้อง(ว่าง่ายๆก็ฮิกกี้แหละค่ะ)ถึงสองปี ระหว่างสองปีนั้น เธอกินข้าวเพียงมื้อเดียวคือข้าวกลางวันมาโดยตลอด และอ่านนิทานนั้นเป็นสิบๆรอบ นั่งอยู่หน้าคอมวันละไม่ต่ำกว่าห้าชั่วโมง และเธอพยายามวาดรูปที่ดูไม่ออก และเธอก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเสมอมา จนกระทั่งวันครบรอบสองปีที่แม่เธอจากไป เธอจึงตัดสินใจออกมาจากห้องนอน และเริ่มดำเนินชีวิตต่อไป (เธอเรียนช้ากว่าคนอื่นสองปี เลยกลายเป็นคนที่แก่ที่สุดในชั้นไป) เธอกับพี่ชายสนิทกันมาก จนถึงขนาดไม่ต้องพูดอะไรก็รู้ใจกันแล้ว แต่ไม่ได้ติดพี่ชายมากขนาดนั้น ส่วนพ่อเป็นคนเดียวที่เธอเคารพและศรัทธา

ความพิเศษ หรือ ความสามารถของตัวละคร : ความสามารถพิเศษธรรมดาของเธอคือ การกระโดดไกลค่ะ...ด้วยช่วงขาที่ยาว(จัด) ทำเอากลายเป็นเทพในเรื่องนี้โดยปริยาย

สิ่งที่ชอบ : นิทาน,ตำนานปรัมปรา,สัตว์ต่างๆ,ปากกาแดง(ชอบใช้ปากกาแดงเขียนค่ะ เพราะมันใช้เน้นสีได้ดีกว่า),แอปเปิ้ล ไซเดอร์(แอปเปิ้ลไซเดอร์สองช้อนครึ่ง น้ำผึ้งสองช้อน น้ำครึ่งแก้ว)

สิ่งที่เกลียด : คนที่มาดูถูกตัวเอง(เกลียดมากๆ),พวกเจี้ยวจ้าวน่ารำคาญ,เสียงดังๆ,สิ่งของอัปมงคล

สิ่งที่กลัวและเมื่อเจอแล้วเป็นอย่างไร : พาหนะที่เรียกว่าเรือ จะไม่ยอมเข้าใกล้เด็ดขาด เบือนหน้าหนี แค่รูปก็ไม่ได้ อาจได้ทำร้ายอะไรแถวนั้นโดยไม่รู้ตัว

เวลาเรียกตัวเอง : ฉัน,เรล่า,หนู

เวลาเรียกคนอื่นที่ไม่รู้จัก : คุณ

เวลาเรียกคนยศสูงกว่าและคนที่สนิท : คุณ,เธอ,นาย,แก(สามอันหลังคือคนที่สนิท)

มีอะไรจะฝากบอกท่านคิซึ และ โชมั้ยฮะ? : โอ๊สท์ ฝากด้วยนะคะ เดี๋ยวจะมาลงใบสมัครอีกตัวนึงค่ะ!

ความคิดเห็นของผู้แต่งและผู้ช่วย :

คิซึ : ดีใจที่ท่านติมส่งตัวละครดีๆมาให้คิซึอีกครั้งนะค่ะ เหตุผลที่ให้บทพิเศษนั้นก็คือ คิซึชอบประวัติของเธอมากเลยค่ะ ดูเหมือนชีวิตของเธอจะมีคำว่า หนังสือ อยู่ด้วยตลอด คิซึเลยฟังไอเดียของโชจังแล้วรู้สึกว่า ‘โอเคเลยแฮะ’ เลยลองว่างพล็อตเรื่องคร่าวๆดูก็รู้ได้ว่า โอ้ ไม่เลวเลย ส่วนเซอร์ไพร์ที่จะมอบให้นั่นก็คือ ‘รับรู้’ ค่ะ เป็นพลังอะไรนั้น ติดตามในเรื่องนะค่ะ

โช : ผมดีใจจริงๆฮะที่บทที่ผมเสนอไปท่านคิซึตกลงโอเคด้วย นิสัยของเธอคนนี้ผมอ่านแล้วรู้สึกว่า เอา-แล้ว-ไง เลยล่ะฮะ นิสัยผมว่าถ้าไม่ตรงนักหรืออาจแหวกแนวไปบ้างต้องขออภัยล่วงหน้าด้วยนะฮะ

+++++++++++++++++++++

บทที่ต้องการ : ???? [ยัง-คง-เป็น-ปริ-ศ-นา!!]

 

ชื่อ :  เกร์ล เอส. ดิลาเอลุส

อายุ : 19 ขวบ <ขวบ???

สถานะ : ????

เพศ : ชาย 89.5% (แอบเกย์) <โอ้วววว

ลักษณะภายนอก  : เป็น เหมือนเด็กหนุ่มทั่วๆไป มีผิวขาวที่โดดเด่น นัยน์ตาสีแดงอมส้ม มักชอบแต่งตัวเซอร์ๆ ทำผมยุ่งๆเหมือนไม่เคยคิดจะหวี ด้วยเหตุผลที่ว่า "มันเป็นสไตล์" แล้วก็มักจะปิดตาขวาไว้เสมอ นั่นเป็นเพราะตอนเด็กๆไฝ่ฝันว่าจะเป็นยอดมนุษย์ เลยปีนขึ้นต้นไม้แต่พลาดท่าตกลงมา ทำให้กิ่งไม้บาดตาเลยเอาผ้าปิดไว้ (จริงๆคืออายมากกว่า) แต่ถ้ามีคนมาถามมักจะตอบไปว่า "ไปต่อสู้กับโจรสลัดกัปตันฮุคแล้วโดนตะขอเกี่ยวตาเป็นแผล"

ลักษณะนิสัย : ดู จากภายนอกแล้วเป็นคนที่มึนๆ งงๆกับชีวิตอยู่ แต่จริงแล้วเป็นคนที่แอคทีฟตัวเองสูง (พวกไฟแรง) บ้ายอและหลงตัวเองเป็นที่สุด เป็นคนเส้นตื้น มักจะขำในสิ่งที่ทุกคนเขาไม่ขำกัน แต่ระบบประมวลผลกลับช้า เช่น ไปฟังเรื่องตลกมา พอเขาเล่าจบไปประมาณครึ่งชั่วโมงแล้วเพิ่งจะขำ อะไรประมาณนี้ วันๆมักจะอยู่ในห้องทำงานเสียส่วนใหญ่ ใครเห็นก็นึกว่าขยัน แต่ที่จริงแล้วนั้นคือเข้าไปนอนกลางวันเสียมากกว่า เป็นคนไม่ชอบความเครียดหรือเรื่องเครียดๆเท่าไหร่ ถึงจะดูเป็นคนบ้าๆ แต่ก็มีสภาวะเป็นผู้นำสูง วิเคราะห์และแก้ปัญหาต่างๆได้ดีเยี่ยม

ประวัติ : เคยเด็กกำพร้าในสถานรับเลี้ยงเด็กมาก่อน แต่ถูกครอบครัวเศรษฐีรับมาเลี้ยงดู (มีแค่นี้ล่ะ)

ความพิเศษ หรือ ความสามารถของตัวละคร : สามารถคิดแผนพิสดารๆมาแกล้งคนอื่นได้เสมอๆ

 สิ่งที่ชอบ : แผนการแกล้งคนอื่นที่สำเร็จ

สิ่งที่เกลียด : แผนการแกล้งคนอื่นที่ไม่สำเร็จ

สิ่งที่กลัวและเมื่อเจอแล้วเป็นอย่างไร : แมลงสาป เจอแล้วระบบประมวลผลที่สมองจะรวน ทำให้เพี้ยนมากขึ้น

เวลาเรียกตัวเอง [ผม ฉัน เรา ข้า ชื่อตัวเอง ว่าไปฮะ]: ข้าน้อย

เวลาเรียกคนอื่นที่ไม่รู้จัก [คุณ เธอ เจ้า แก ว่าไปฮะ]: ถ้าเป็นผู้ชายเรียก "มาสเตอร์" ถ้าเป็นผู้หญิงจะเรียก "มาดาม"

เวลาเรียกคนยศสูงกว่าและคนที่สนิท [ท่าน คุณ เจ้า แก ชื่อเขา ว่าไปฮะ]: แก

มีอะไรจะฝากบอกท่านคิซึ และ โชมั้ยฮะ? : รับซะล่ะ บาย!!

ความคิดเห็นของผู้แต่งและผู้ช่วย :

คิซึ : บทอะไร? ม่ายบอก ท่านคือใคร? ม่ายบอก เพราะข้าก็ยังไม่รู้(?) เอ๊ย!! ไม่ใช่ล่ะ ไม่ใช่ไม่รู้นะค่ะ คือตอนนี้คิซึมีบทอยู่ในใจอยู่แล้ว แต่อยากให้มันเป็นปริศนานิดๆ ฮุๆๆๆ แต่บทคนๆนี้ แม้จะออกช้า แต่รับลองว่าเกี่ยวข้องกับ ‘พี่ของนางเอก’ แน่นอนค่ะ (บอกคิซึเองนะ ว่าแอบเป็นหนุ่มYน่ะ!)

โช : ฮ่ะๆ เรื่องนี้ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันอีกแล้วฮะ... แต่ผมบอกได้แค่ว่า เป็นเพื่อนของพี่นางเอก ได้แค่นี้จริงๆฮะ^ ^;;

 +++++++++++++++++++++

สำหรับคนที่ไม่ผ่าน ต้องขอโทษจริงๆฮะ เพราะคราวนี้ไม่ได้ดูที่ใครเป็นคุณพ่อคุณแม่ แต่ดูที่นิสัยและข้อมูลล้วนๆฮะ

ปิดรับสมัครเรียบร้อยแล้วนะฮะ

สำหรับคนที่ผ่าน ช่วยกรอกอะไรบางอย่างนิดนึงนะฮะ

ชื่อตัวละคร -

เป็นลูกของ -

ถ้านิสัยเปลี่ยนหรือบทออกมาไม่บ่อยหรือไม่มากอย่าว่ากันนะ-

ถ้าลูกชายลูกสาวเกิดบาดเจ็บหรือdieอย่าว่ากันนะ -

มีจะเพิ่มหรือแก้ไขลูกๆบ้างหรือเปล่า?-

ขออนุญาติเอาลูกๆของทุกท่านไปทำต้มยำกุ้งเล่นเลยนะฮะ-

 ติดตามเนื้อเรื่องได้ที่