คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : HUMAN : 2.5.1.21.20.25
แสสาายลอส่อระทบไล้ลามเลียสิ่ปั้นหลอมที่ถูรัสรร์ั้วยรสนิยมอันเินพอีสอรับประสานับลมประิมที่พัเอ่ยแผ่วเบาเหุให้เส้นละเอียเล็บนศีรษะลมลึมนปลิวสั่นสยายไสวไหวราวับทัทายแฝำมโมลัษ์ห้ายร่าสมส่วนบอบบาเบาผู้นั่นิ่สบไร้รอยอารม์ปรา
พิศวพัร์สมส่วนทร ไร้รอยร์่าแ้มพร้อย
าฝาพาผ่านปราน้อย ราวสบเหุเปรมปรีา
พิศนัยน์เนรโศึ้ทรว ระยับสรวพันารา
ุหทัยล่อลวมา ยามแพรนิลระพือบิน
พิศนาสิรั้นโ้รับ หยาหยับยามหันผิน
เสแ่ปั้นบรรศิลป์ ามระเ่นเหมาะเาะทร
พิศระเรื่อทั่วทั้ผืน เรียบนวลลื่นน่าไหลหล
เพียยับเอนายล วนระทวยับไ้ใ
ายาเบื้อหน้าสะท้อนวามปราีลัษะหนึ่ นิ้วเรียวยาวไล้แนวรอบหน้าแ่ม้าามิริยา ผู้มีสุล ริมฝีปาสีาสยับเปล่วาาับมโนอัาหนึ่
“้าพเ้าไม่อาไม่าม”
‘แท้ริท่านว่ายามระแสธาราอันน่าเบื่อนี้เพื่อสิ่ใัน’
“เ้าย่อมรู้ี ไม่น้อยไปว่า้า”
‘เไ ใ่บเรื่อ’
“วามามนี้ืออำนาอย่าหนึ่ที่ถูปรุแ่ามสัส่วนสูรสำเร็อสัมผู้วาไว้อย่า่ม ลื่นไหล”
ปลายาวัึ้นมอเลยผ่านล้ายนึถึห้วเหนือปุถุน
“้า้อารอำนานั้น แม้ไม่อายื้อยุับวามราไ้นานนัแ่ระนั้นลับยึิรึัว้า ไว้ยาที่ะปล่อยปละละทิ้สิ่สมมินี้ลอย่า่ายายนั”
‘นั้นเพราะท่านไม่เหลือสิ่ใแม้ระทั่ัวท่าน... แสลายทลายลไม่เหลือ’
เพลานั้นภายในวเนรนิลนี้รื้นื้นเปล่ประายล้ำ่าแลไหลลิ้หล่นลมหายสู่อันธาล สายหนึ่
่าปรุประิษ์อย่าไร้รสาิ
ืาาีวิายใ้รอบอันีามไร้ห้วมโนำนึ
ว่าเปล่า...ว่าเปล่าอย่าไร้ที่ิ
ความคิดเห็น