ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : another
ณ ฟาร์มจระเข้พัทยา ซึ่งเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศกำลังยืนดูการแสดงการล่อจระเข้ของทีมงานอย่างสนุกสนานในกรงกระจก เจ้าหน้าที่ลงไปนอน และยื่นหัวเข้าไปในปากของจระเข้าตัวยักษ์เพื่อแสดงศิลปะของไทยอย่างไม่หวาดกลัวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม สร้างเสียงปรบมือและโห่ร้องของนักท่องเที่ยวมากมาย ซึ่ง ๑ ในนั้น คือบาสกับแรปป้าที่ยืนอยู่ข้างกันที่แถวหน้าสุด
"Want to try" เจ้าหน้าที่ลุกขึ้นมายืนอีกครั้งและป่าวประกาศไปทั่ว "Anyone"
"ผมครับ me" ไม่ทันไรบาสกับแรปป้าก็พูดขึ้นมาพร้อมกันอย่างรวดเร็ว
"Brother" แรปป้าหันไปบอกบาส "You are so young so don't hurry to die, right?"
"Contempt me too much" บาสหันไปยิ้มพูดกับแรปป้า "I'm 17 right now"
"So brave" แรปป้ายิ้มบอก "That I love Thai"
"You too brother" บาสบอกแรปป้า "And what's your name, I'll give you a tour at Thailand!"
"Rappa" แรปป้าแนะนำตัว "And you?"
"Bas" บาสแนะนำตัวต่อ
/ตกลงพวกมึงจะมาขี่เข้กูมั้ยเนี่ย?/ เจ้าหน้าที่คนนั้นคิด "Anyone else?"
ที่บ้านผีสิงริปลีย์ ทีข้างในเต็มไปด้วยความมืดที่มีเพียงแสงไฟสลัวๆส่องข้างทาง ที่นั่นมีเพียงโค้ดกับโคโลเนลที่เดินอยู่อย่างบังเอิญ ร่างของโค้ดสั่นหงั่กๆ ต่างจากสายตาอันเมินเฉยของโคโลเนล
/ไอ้เหี้ยเอ๊ย กูไม่น่ามาลองเลย/ โค้ดคิด /แต่ฝรั่งนี้ไรของมันวะเนี่ย นี่มันคิดว่าเดินเล่นแถวบ้านรึไง/
"กรี๊ดดดดดดดดดด" ทันใดนั้นเองเสียงกรีดร้องของหญิงสาวก็ดังขึ้น
"เหี้ยยยยยยยยยย"
โค้ดหันหลังกลับไปและพบกับผีสาวในชุดพยาบาล ใบหน้าขาวซีดผนวกกับรอยแผลอันน่าขยะแขยงแหกปากดังลั่นวิ่งมาหาทางโค้ดและโคโลเนล เห็นดังนั้นโค้ดรีบโกยอ้าวอย่างไม่คิดอะไรพร้อมส่งเสียงอุทานดังตลอดทาง แต่ทว่า โคโลเนลกลับยังคงเดินแบบเมินเฉยเหมือนเดิม ผีสาวเห็นดังนั้นจีงหยุดอยู่หน้าโคโลเนล และกรีดร้องเสียงดังใส่ แต่โคโลเนลกลับยังคงเดินต่อแบบไม่ใส่ใจ สร้างความอึ้งให้กับทั้งคนทั้งผีในที่นั้นอย่างสุดๆ แต่แล้วผีสาวก็เห็นกลุ่มวัยรุ่นที่เพิ่งเดินตามหลังมา จึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่วัยรุ่นกลุ่มนั้น โค้ดใช้มือขวาปาดเหงื่อบนหน้าผากของตนเองและมองไปที่สภาพของโคโลเนล
"What the fuck?" โค้ดถามเชิงอุทานกับโคโลเนล
"Not one bit interested" โคโลเนลพึมพำกับตัวเอง
"What your heart made?" โค้ดถามอย่างสงสัย
"Made from the distress the social of decay and war" โคโลเนลร่ายยาว
/แปลว่าไรวะ?/ โค้ดคิด
"The reality of this world, It's more frightening that this haunted house so much" โคโลเนลเล่าต่อ "Remember, kid"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"
ทันใดนั้นเอง ผีสาวตัวเดิมก็มากรี๊ดดังลั่นที่ข้างหูซ้ายของโคโลเนลอย่างไม่ทันรู้ตัวจนเขานั้นวิ่งหนีหายไปอย่างรวดเร็ว โค้ดรีบวิ่งตามด้วยความกลัวตามไปติดๆอย่างรวดเร็ว
/เหี้ยนี่แม่งซึนชิบหาย!!!/
ณ สน.พัทยา กันกับเกรฟนั่งข้างกันให้ปากคำที่หน้าโต๊ะของนายตำรวจแก่ๆคนหนึ่งด้วยท่าทีอายๆ ทั้งสองคนนิ่งเงียบ ในขณะที่มีมี่กับมาริในชุดบิกินี่สีดำจะนั่งรอข้างๆ กันบนเก้าอี้เบาะสีเขียวที่ข้างหน้าห้อง ก่อนที่กันและเกรฟจะเดินออกมาหาสาวทั้งสองคนพร้อมกัน มีมี่ลุกขึ้นมาหากัน แต่สายตาของกันกลับจับจ้องที่ตาของเกรฟอย่างไม่ไหวติง
"ไป กลับกันเถอะ" มีมี่บอก
"Hey" กันตะโกนเรียกเกรฟ "What's your name"
"Who's that" มาริถามเกรฟ
"Glaive" เกรฟบอก "What's wrong? want to apologize"
"Yes, I want to sorry" กันยิ้มบอก "But you must come to my friend!!!"
"Friend?" เกรฟสงสัย
"Yes, friend" กันยิ้มบอก
"Friend?" เกรฟพูดเบาๆ แต่ในหัวเขากลับคิดถึงอดีตอันทารุณ "Don't say this word with me!!!"
"อะไรกัน?" กันสงสัย ในขณะที่เกรฟรีบวิ่งออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็วด้วยความโกรธ
"Glaive wait" มาริรีบตามเกรฟออกไปอย่างรวดเร็ว
"พูดอะไรออกไปเนี่ย" มีมี่ถามกัน
/Sasha/ เกรฟคิด
"Glaive" มาริเรียก
"What's wrong" เกรฟหันมาถาม
"Vandol meeting at the bar" มาริบอก "Let's go"
"OK" เกรฟตอบรับ "I'm thirsty now"
เวลาผ่านไปจนค่ำ ที่ดิฟเฟอร์ผับพัทยา เป็นพับซึ่งเต็มไปด้วยแสงสีและนักท่องเที่ยวที่มาเพื่อจะส่ายสะโพกและกระดกเหล้ากันเต็มที่ โต๊ะริมขวาสุดของร้าน แวนดอลในเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีแดงลายเหลืองกับกางเกงดำ กำลังจิบมาร์ตินี่แก้วหนึ่งอยู่อย่างสบายท่ามกลางเสียงเพลงอันดังกระหึ่ม ก่อนที่เกรฟในเสื้อยืดสกรีนลายไทยสีดำกับกางเกงยีนส์น้ำตาล มาริในเสื้อยืดบางๆสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีน้ำเงิน โคโลเนล และแรปป้าจะเดินเข้ามาพร้อมกัน
"Ok" แวนดอลบอก "Just Burn"
"Vandol" โคโลเนลเรียก "What's about Thia alcohol"
"Very smooth" แวนดอลชมและจิบเข้าไปอีกหนึ่งอีก "Pretty good"
"So what you want" เกรฟถาม
"Our mission is take a plan from one person" แวนดอลอธิบาย "And I just assign him hear"
"And take it to the hire" แรปป้ายิ้มบอก "What the easy work"
"Right" แวนดอลบอก "Want to drink?"
"Are you Vandol?"
ทันใดนั้นเอง ชายไทยคนหนึ่งในเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวกับกางเกงดำจะเดินเข้ามาหาทางพวกเขา พร้อมกับกระเป๋าเหล็กสีเงินอันยักษ์ในมือขวาของเขา
"Yeah" แวนดอลตอบ
"Take this" ชายคนนั้นยื่นกระเป๋าเหล็กนั่นให้ ก่อนจะหันหลังกลับไป
"Hey" แวนดอลเรียก "You want..."
"I go out of business good..."
แต่แล้ว ชายคนนั้นก็ถูกยิงเข้าที่หน้าผากจนล้มกองลงไปกับพื้น สร้างความแตกตื่นให้กับทุกคน ก่อนที่ชายในชุดแจ็คเก็ตสีดำยาว กางเกงดำ และแว่นตาดำสามคนจะเดินมาหาพวกของแวนดอล ในขณะที่เลือดไหลออกมาจากรูบนหัวของชายคนนนั้น ชายในชุดดำเล็งปืนไปที่แวนดอล สร้างความลังเลให้กับทีมของแวนดอลทั้งหมด
"Take me quickly"
"Want to try" เจ้าหน้าที่ลุกขึ้นมายืนอีกครั้งและป่าวประกาศไปทั่ว "Anyone"
"ผมครับ me" ไม่ทันไรบาสกับแรปป้าก็พูดขึ้นมาพร้อมกันอย่างรวดเร็ว
"Brother" แรปป้าหันไปบอกบาส "You are so young so don't hurry to die, right?"
"Contempt me too much" บาสหันไปยิ้มพูดกับแรปป้า "I'm 17 right now"
"So brave" แรปป้ายิ้มบอก "That I love Thai"
"You too brother" บาสบอกแรปป้า "And what's your name, I'll give you a tour at Thailand!"
"Rappa" แรปป้าแนะนำตัว "And you?"
"Bas" บาสแนะนำตัวต่อ
/ตกลงพวกมึงจะมาขี่เข้กูมั้ยเนี่ย?/ เจ้าหน้าที่คนนั้นคิด "Anyone else?"
ที่บ้านผีสิงริปลีย์ ทีข้างในเต็มไปด้วยความมืดที่มีเพียงแสงไฟสลัวๆส่องข้างทาง ที่นั่นมีเพียงโค้ดกับโคโลเนลที่เดินอยู่อย่างบังเอิญ ร่างของโค้ดสั่นหงั่กๆ ต่างจากสายตาอันเมินเฉยของโคโลเนล
/ไอ้เหี้ยเอ๊ย กูไม่น่ามาลองเลย/ โค้ดคิด /แต่ฝรั่งนี้ไรของมันวะเนี่ย นี่มันคิดว่าเดินเล่นแถวบ้านรึไง/
"กรี๊ดดดดดดดดดด" ทันใดนั้นเองเสียงกรีดร้องของหญิงสาวก็ดังขึ้น
"เหี้ยยยยยยยยยย"
โค้ดหันหลังกลับไปและพบกับผีสาวในชุดพยาบาล ใบหน้าขาวซีดผนวกกับรอยแผลอันน่าขยะแขยงแหกปากดังลั่นวิ่งมาหาทางโค้ดและโคโลเนล เห็นดังนั้นโค้ดรีบโกยอ้าวอย่างไม่คิดอะไรพร้อมส่งเสียงอุทานดังตลอดทาง แต่ทว่า โคโลเนลกลับยังคงเดินแบบเมินเฉยเหมือนเดิม ผีสาวเห็นดังนั้นจีงหยุดอยู่หน้าโคโลเนล และกรีดร้องเสียงดังใส่ แต่โคโลเนลกลับยังคงเดินต่อแบบไม่ใส่ใจ สร้างความอึ้งให้กับทั้งคนทั้งผีในที่นั้นอย่างสุดๆ แต่แล้วผีสาวก็เห็นกลุ่มวัยรุ่นที่เพิ่งเดินตามหลังมา จึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่วัยรุ่นกลุ่มนั้น โค้ดใช้มือขวาปาดเหงื่อบนหน้าผากของตนเองและมองไปที่สภาพของโคโลเนล
"What the fuck?" โค้ดถามเชิงอุทานกับโคโลเนล
"Not one bit interested" โคโลเนลพึมพำกับตัวเอง
"What your heart made?" โค้ดถามอย่างสงสัย
"Made from the distress the social of decay and war" โคโลเนลร่ายยาว
/แปลว่าไรวะ?/ โค้ดคิด
"The reality of this world, It's more frightening that this haunted house so much" โคโลเนลเล่าต่อ "Remember, kid"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"
ทันใดนั้นเอง ผีสาวตัวเดิมก็มากรี๊ดดังลั่นที่ข้างหูซ้ายของโคโลเนลอย่างไม่ทันรู้ตัวจนเขานั้นวิ่งหนีหายไปอย่างรวดเร็ว โค้ดรีบวิ่งตามด้วยความกลัวตามไปติดๆอย่างรวดเร็ว
/เหี้ยนี่แม่งซึนชิบหาย!!!/
ณ สน.พัทยา กันกับเกรฟนั่งข้างกันให้ปากคำที่หน้าโต๊ะของนายตำรวจแก่ๆคนหนึ่งด้วยท่าทีอายๆ ทั้งสองคนนิ่งเงียบ ในขณะที่มีมี่กับมาริในชุดบิกินี่สีดำจะนั่งรอข้างๆ กันบนเก้าอี้เบาะสีเขียวที่ข้างหน้าห้อง ก่อนที่กันและเกรฟจะเดินออกมาหาสาวทั้งสองคนพร้อมกัน มีมี่ลุกขึ้นมาหากัน แต่สายตาของกันกลับจับจ้องที่ตาของเกรฟอย่างไม่ไหวติง
"ไป กลับกันเถอะ" มีมี่บอก
"Hey" กันตะโกนเรียกเกรฟ "What's your name"
"Who's that" มาริถามเกรฟ
"Glaive" เกรฟบอก "What's wrong? want to apologize"
"Yes, I want to sorry" กันยิ้มบอก "But you must come to my friend!!!"
"Friend?" เกรฟสงสัย
"Yes, friend" กันยิ้มบอก
"Friend?" เกรฟพูดเบาๆ แต่ในหัวเขากลับคิดถึงอดีตอันทารุณ "Don't say this word with me!!!"
"อะไรกัน?" กันสงสัย ในขณะที่เกรฟรีบวิ่งออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็วด้วยความโกรธ
"Glaive wait" มาริรีบตามเกรฟออกไปอย่างรวดเร็ว
"พูดอะไรออกไปเนี่ย" มีมี่ถามกัน
/Sasha/ เกรฟคิด
"Glaive" มาริเรียก
"What's wrong" เกรฟหันมาถาม
"Vandol meeting at the bar" มาริบอก "Let's go"
"OK" เกรฟตอบรับ "I'm thirsty now"
เวลาผ่านไปจนค่ำ ที่ดิฟเฟอร์ผับพัทยา เป็นพับซึ่งเต็มไปด้วยแสงสีและนักท่องเที่ยวที่มาเพื่อจะส่ายสะโพกและกระดกเหล้ากันเต็มที่ โต๊ะริมขวาสุดของร้าน แวนดอลในเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีแดงลายเหลืองกับกางเกงดำ กำลังจิบมาร์ตินี่แก้วหนึ่งอยู่อย่างสบายท่ามกลางเสียงเพลงอันดังกระหึ่ม ก่อนที่เกรฟในเสื้อยืดสกรีนลายไทยสีดำกับกางเกงยีนส์น้ำตาล มาริในเสื้อยืดบางๆสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีน้ำเงิน โคโลเนล และแรปป้าจะเดินเข้ามาพร้อมกัน
"Ok" แวนดอลบอก "Just Burn"
"Vandol" โคโลเนลเรียก "What's about Thia alcohol"
"Very smooth" แวนดอลชมและจิบเข้าไปอีกหนึ่งอีก "Pretty good"
"So what you want" เกรฟถาม
"Our mission is take a plan from one person" แวนดอลอธิบาย "And I just assign him hear"
"And take it to the hire" แรปป้ายิ้มบอก "What the easy work"
"Right" แวนดอลบอก "Want to drink?"
"Are you Vandol?"
ทันใดนั้นเอง ชายไทยคนหนึ่งในเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวกับกางเกงดำจะเดินเข้ามาหาทางพวกเขา พร้อมกับกระเป๋าเหล็กสีเงินอันยักษ์ในมือขวาของเขา
"Yeah" แวนดอลตอบ
"Take this" ชายคนนั้นยื่นกระเป๋าเหล็กนั่นให้ ก่อนจะหันหลังกลับไป
"Hey" แวนดอลเรียก "You want..."
"I go out of business good..."
แต่แล้ว ชายคนนั้นก็ถูกยิงเข้าที่หน้าผากจนล้มกองลงไปกับพื้น สร้างความแตกตื่นให้กับทุกคน ก่อนที่ชายในชุดแจ็คเก็ตสีดำยาว กางเกงดำ และแว่นตาดำสามคนจะเดินมาหาพวกของแวนดอล ในขณะที่เลือดไหลออกมาจากรูบนหัวของชายคนนนั้น ชายในชุดดำเล็งปืนไปที่แวนดอล สร้างความลังเลให้กับทีมของแวนดอลทั้งหมด
"Take me quickly"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น