คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โจชัว x อันเซียร์ : กลีบกุหลาบ...
โอเย่....
แฮะ...ๆๆๆๆ =W=
หายเฮดไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
จนคนอ่าน นึกว่า นังไรเตอร์มันตายหรือยัง = =+++++++
ขอโต้ดดดดดดดดดดดดดดดดTTTT[]TTT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เอาเตอะมาอ่านการรายงานแบบคร่าวๆ
ของ SAKU กันก่อนนะคะ
ตอนต่อไปนี้ SAKU พยายามแต่งให้เป็นอีโรติกแนวสวย - -
แต่เพื่อนที่เอาไปให้อ่านมันบอกว่า “ หื่น + เหมือนจะซาดิส... ” (เออ...เหมือนมันจะไม่ค่อยเข้าใจภาษาอีโรติก)
เง้อTOT \ \เค้าอยากแต่งให้มัน สวยนะ! แล้วทำไมมันออกมาแบบนี้อะ TOT
เอาเถอะมันผ่านไปแร้วก็ช่างมัน Y_Y
คนอ่านสนุกก็พอเนอ ฟืดดด (เสียงสูดน้ำมูก= =;)
อ่านกันเลยนะคะ^^
ขอคอมเมนด้วยน้าาา ทุกคอมเมน SAKU อ่านหมดเลยค่ะ >.< \\
…………………….
“โจชัว…ฉัน…อยาก กอดนาย…ไม่ใช่กอดในแบบที่ฉันกอดนายเมื่อคืน… แต่กอกด้วยตัวฉัน…ได้ไหม…?”
“ได้ไหม...โจชัว” คุณหนูเอ่ยถาม
“คะ...คุณหนู” ผมลังเลไม่กล้าตอบ...
“ไม่ได้...สินะ”
“...” ไม่ใช่เพราะว่าไม่ได้...
“...” เพียงแต่...
“ผม...”
“...”
“ผมไม่สามารถปฏิเสธคุณหนูได้หรอกครับ...”
“ถ้านายไม่สามารถปฏิเสธฉันได้เพราะหน้าที่...ถ้าอย่างนั้น...”
“ผมไม่สามารถปฏิเสธคุณหนูได้...เพราะว่าผมก็...ผมไม่ควรหวังสิ่งนั้นจากคุณหนูอยู่แล้วครับ”
“ดีจัง...ที่นายก็คิดเหมือนกับฉัน”
“คุณ...”
“เรียกฉันว่า เซียร์ ได้ไหม”
“แต่ว่า...”
“ขอแค่เวลานี้เท่านั้น...ได้ไหม”
“ครับ...”
“...” หลังจากจบคำคุณหนูก็มาอยู่ด้างข้างของอ่างริมฝีปากบางๆนั้นทาบลงมา
“...” นุมนวล...อ่อนหวาน...รุกเร้า...และหนักแน่น...
“...” ผมรูสึกได้เลย...ว่าตอนนี้อากาศในตัวผมถูกแย่งไปหมดแล้ว...
“ซะ...เซียร์...อึก...” ผมร้องเรียกชื่อของเขาพร้มกับดันอกเขาเบาๆ
“...” แต่เหมือนเขายังมาสนใจกลับเริ่มนำริมฝีปากบางๆทาบลงมาอีก
“ยะ...หยุดก่อนได้ไหม...”
“ทำไมละ...”
“หายใจ...หายใจไม่ทัน”
“ฮะ...ฮะ”
“เซียร์...”
“ฮะ...ขอโทษที...ไม่คิดว่านายจะน่ารักถึงขนาดนี้นะเนี่ย โจชัว”
“...”
“นาย...แก้มนายแดงๆนะ ไข้ขึ้นหรือเปล่า”
“เปล่า...แค่รูสึกแปลกๆ...”
“นาย...เขิน”
“เขิน...”
“นายเขินเพราะฉัน...ดีจัง”
“...”
รสชาติหวานดั่งน้ำหวานของกุหลาบยาก...
ที่จะหยุด...
ถึงอาจจะถูกยางกัดกร่อน จนบอบช้ำก็ขอแลก...
แลกกับน้ำหวานที่ได้ลิ้มลอง...
“...”
“...”
เรียวมือที่แสนบางของร่างเล็กที่แสนแกร่งโอบประคองใบหน้าของร่างสูงที่แสนบอบบาง...
ดวงเนตรที่บรือย่างพร่าเลือนเพราะพิษจากยางกุหลาบที่ผสมน้ำหวานยามลิ้มลองเผยให้เห็นมรกตสั่นระริก...
ยากที่จะห้าม...เมื่อสบ กับอัญมณีสีเขียวนี้...
“...อึก”
ริมฝีปากบางถอนรสจูบที่แสนหวานออก...
“โจชัว...เรียก...เรียกชื่อฉันที...ได้ไหม”
เจ้าของดวงเนตรสีมรกต เอ่ยเรียกผู้ร่ำร้องให้เรียกชื่อ...
“เซียร์...”
เรื่อยๆ...
เรื่อยๆ...
และเรื่อยๆ...
ราวกับว่าผู้ที่อยู่ตรงหน้าคือผู้ที่ตนต้องการ...
“...”
“ซะ...เซียร์...”
กลีบกุหาบบางกรีดกรายประทับตราออย่างอ้อยอิ่งและบางเบาไปทั่วราวต้องการให้อีกร่างขาดใจ...
ทิ้งเพียงรอยบางๆของตราประทับ...
ราวกับออกคำสั่ง...
ให้ดวงเนตรสีมรกตนั้นเป็นของตนเพียงผู้เดียว...
“...”
“ซะ...เซียร์...”
เสียงบางแผ่วเอ่ยขึ้นราวกระตุ้นให้กลีบกุหลาบแสนบางเผยหนามแหลมคมกรีดกรายไปทั่วร่าง...
ลำคอเรียวเผยร่องรอยเด่นชัดกว่าเดิมเมื่อหนามแหลมกรีดผ่าน...
“...”
“อึก...อือ...เซียร์...ซะ...เซียร์...”
เสียงแผ่วเอ่ยเรียกชื่อ ราวกรีดร้องขอบางสิ่งเมื่อรอยจูบเลื่อนลงสู้ท้องน้อย...
ราวแกล้งร่างเล็กแสนแกร่งหยุดการประทับตรากลีบกุหลาบและหนามแหลมเงยหน้ามองร่างสูงบางในอ่าง...
สบตามองมรกตสั่นระริกด้วยความนึกสนุก...
“...”
เรียวมือบางทาบไล้ตั้งแต่ริมฝีปากเลื่อยไปจนสู่พื้นที่หวงห้าม...
“อึก...อือ...”
ร่างเนตรมรกตสั่นระริกแทบหยุดไม่ไดเมื่อกลีบกุหลาบแต้มแต่งสัมผัสพื้นที่หวงห้ามครั้งแล้วครั้งเล่า...
บางครั้งก็เผยหลามแหลมกรีดบางๆ บางคราก็เป็นกลีบกุหลาบแสนนุ่มนวล...
นิ้วเรียวเริ่มซุกซนวาดผ่านไปมาราวแกล้งให้ร่างเรตรมรกตครางครวญด้วยความเสียวแผ่ซ่าน
หยาดน้ำเริ่มเอ่อคลอดวงเนตรมรกต ราวเย้ายวนเชื้อเชิญให้อีกฝ่ายทำมากกว่านี้
“อึก...อือ...เซียร์...ซะ...เซียร์...อึก...ซะ...เซียร์...”
ราวกับตอบสนอง เรียวนิ้วบางเพิ่มเป็นสองเร้นเข้ามาภายในร้างอย่างเบาๆ
ความร้อนแผ่ซ่านทั้วงร่างทั้งสองราวบอกให้ทำมากกว่าเดิม
“...”
“โจชัว...”
“ครับ...”
“ฉัน...ใส่มันนะ...ได้ไหม...”
เสียงเอื้อนเอ่ยแผ่วเบากระซิบร้องขอสิ่งที่ตนต้องการด้วยคำร้องขอ...
“...”
“มะ...ไม่ได้เหรอ”
ยากจะต้านร่าบางเอยแผ่วตอบรับเสียงอย่างกระซิบ
“เปล่า...ได้สิ...ได้...เซียร์...”
“ดี...จัง”
“อึก...อือ...”
...แรกแย้มเชื่องช้านุมนวล...
ดังกลีบกุหลาบ ลอยอ่อนบนผิวน้ำ...
เสียงครวญแผ่วครางด้วยความรูสึกซ่านร้อน ยากที่จะห้าม...
เสียงกรีดร้องครวญแผ่วเป็นจังหวะราวกับหยุดไม่ได้...
แววตาทะเลสาบมรกตเรื้อน้ำไหลรินเมื่อถูกกระตุ้นถึงขีดสุด...
“จะ...โจ...โจชัว เรียก...เรียกฉัน”
ราวอ่านใจออกร่างบนร้องขอให้อีกร่างเอ่ยเรียกชื่อตนเมื่อถึงเวลา...
“ซะ...เซียร์...”
“โจ...โจชัว”
“ซะ...เซียร์...”
“โจชัว...”
“อึก...!!”
“อือ...”
หยาดน้ำสีขาวหลากไหลระหว่างเรียวขาร่างเนตรมรกต
รสจูบกลีบกุหลาบบางแสนหวานเริ่มขึ้นอีกครั้งราวปลอบประโลมหากเพียงคราวนี้เนตรมรกตอยู่ด้านบนแทน....
“คุณหนู...เซียร์...”
..............................................
- ห้องนอนคุณหนู - <<< (มาตอนไหน - -?)
“นี่...โจชัว”
“ครับ...”
“ทำไมนายถึงมีกลิ่นหอมละ”
“...ผมไม่ทราบครับอาจจะเป็นกลิ่นตัวก็ได้”
“เหรอ...”
“ครับ...”
“...”
“...”
“...โจชัว”
“ครับ”
“นายห้ามให้คนอื่น...เออ...หอมนายนะ”
“ครับ?”
“ก็...ก็ตัวนายหอมแบบนี้ถ้าให้คนอื่นหอม...คนคนนั้นต้องชอบนายแน่ๆ เพราะงั้นนายห้ามให้ใครมาหอมนะ”
“...ครับคุณหนู...”
“คืนนี้...นายนอนกับฉันอีกนะ”
“ครับ”
“ดีจัง...ได้กอดนายทั้งคืนเลย...”
.....................................End............................................
ในที่สุดก็แต่งเสร็จจนได้...ไชโย่!!! (จบแบบค้างคาในใจ=_=)
พอพิม ตอนนี้เสร็จก็รู้สึกว่า...
ตูพิมอะไรออกมา=_______=
เหตุใดมันหื่นขนาดนี้....
คิดว่า พอจบตอนยาวนี้แล้วอยากลองเขียนตอนพิเศษ
เกรน:เมย์ ดูเหอๆๆๆๆ (เกิดอารมณ์คึกอีกรอบ=,,=;;;)
คู่นี้ เปงคูที่อยากแต่งอยู่แล้วแต่....
นึกไม่ออกว่าจะแต่งออกมายังไง=____________________=;;;;;;;++++
เอาเถอะดองไว้ก่อนเดว ค่อยมาจัดการ...
ถ้าทุกคนติดตามและช่วยเมม SAKU ก็จะขอบคุณและดีใจมากเลยค่ะ >///<
ความคิดเห็น