• ~ รักต้องห้าม ~ •

ลำดับตอนที่ #4 : • ~ พี่ต้าร์ ~ •

"เฮ้ย....ยัยตอง....!!!!!"เสียงเค้าคนนั้นดังขึ้นเมื่อเห็นโฉมหน้าของสาวน้อยตรงหน้า



"หนอย.....ไอ้สารเลว...แกมาทำอะไรน้องสาวฉัน!!!!" เค้าคนนั้นวางตองลงบนเก้าอี้

ข้างทางแล้วรัวหมัดใส่เบ็นอย่างไม่มีหยุด.....



"เฮ้ยๆ....พอแล้วครับ....ผมสำนึกแล้วครับ.....ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ...."เบ็นขอร้อง

ให้ไว้ชีวิตเขา



"หึๆๆ.....ฉันไม่หยุดแกมีปัญหาม่ะ??.....หมัดที่หนึ่ง.......(พลั่ก)สำหรับการที่เมิงทำมิดีมิ

ร้ายผู้หญิง....หมัดที่สอง(พลั่ก)สำหรับการที่เมิงมาทำร้ายน้องสาวกู......หมัดที่

สาม.....(พลั่ก)สำหรับการที่เมิงมาทำร้ายน้องสาวที่กูรัก......." เค้าคนนั้นรัวหมัดใส่

เบ็นจนหมัดสุดท้าย มันทำให้เบ็นสติเกือบดับวูบลง.....แล้วเค้าคนนั้นก็เดินมาหาตอง

แล้วพาตองขึ้นรถเค้าไป.......




(โอ้ยยย.....ปวดหัวโว้ยยย....- * -.....แล้วนิ่กูอยู่ที่ไหนว๊ะเนี่ย????....แม่งๆๆ ปวดหัว

ชะมัดเลย......เฮ้ย....นี่มันรถใครวะ.....แม่งเอ้ย.....โอ้ยยยย....) ตองคิดในใจ


ตองค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาหลังจากการหลับอันแสนนาน.....แล้วเธอก็ค่อยๆเลื่อนใบ

หน้าของเธอ....มามองที่บุรุษข้างๆ.....



"พี่ต้าร์????"



"อ่าว.....ตื่นแล้วหรอ.....หลับไปนานเลยนะเรา.....^-^"



"เฮ้ย.....แล้วตองมาอยู่นี่ได้ไงอ่ะ????...."



"เอาเถ่อะ.....เรื่องมันยาวน่ะ.....ป่ะๆๆ.....เดี๋ยวใกล้จะถึงบ้านแล้วนะ....หลับต่อเถอะ

นะ...ตื่นขึ้นมาอีกทีจะได้รู้สึกดี"



"อื้อ....ได้คร่า ^-^"



"หึๆๆๆ" ต้าลูบหัวตองอย่างเอ็นดู....แล้วซักพักตองก็หลับไป.....



ณ ที่บ้าน


"เห้ยๆๆ ยัยตองตื่นได้แล้ว......นอนเป็นหมูขี้เซาไปได้....จะนอนไปถึงไหนฮะ???"



"โอ้ย....นี่มันอะไรกันเนี่ย???.....คนจะนอนมายุ่งอะไรด้วยเล่า..."



"นี่...ไม่ต้องเลย....บอกให้ตื่นยัยหมูอ้วน....ถึงบ้านแล้ว....จะมานอนในรถพี่ทั้งคืนเร๊อะ

ไงฮะ???!!!!"



"ไอ้พี่ต้าร์ใจร้าย!!!!!" ถึงแม้ว่าตองจะว่าต้าร์อย่างนั้นก็เถ่อะ.....แต่เธอก็เดินเข้าบ้าน

แต่โดยดี....ซึ่งภาพนั้นชั่งเป็นภาพที่น่าเอ็นดูที่สุดในสายตาของต้าร์.....



"เอ้า....รีบๆเดินเข้าเส้...เดินโซซัดโซเซอยู่ได้....แล้วเมื่อไหร่มันจะถึงประตูบ้านเล่า..."



"แล้วพี่จะมายุ่งอะไรกับตองเล่า.....เห็นไม๊เนี่ยว่าคนมันสติไม่ค่อยมีอ่ะ!!!!!"



"เฮ้อ.....แกเนี่ยจริงๆเลยนะยัยตอง...." ต้าร์พูดยิ้มๆ



"อะไรเล่า!!!!" ตองยังคงไม่สมประกอบอยู่ดี....ตอนนี้สติของเธอยังสลึมสลืออยู่....



"โอ้ยย!!!" ตองล้มลงระหว่างที่เธอกำลังเดินอยู่บนบันไดทางเข้าบ้าน



"เฮ้ยย.....ไอ้ตองเดินแค่นี้ให้ล้มได้ไง....5555"



"โอ้ยยย......ไอ้พี่ไม่มีน้ำใจ....เลวที่สุดเลย....ฮือๆๆๆ"



"อ่าวๆๆ แล้วมันเรื่องอะไรมาว่าพี่อย่างงี้เล่า...ก็ตัวเองซุ่มซ่ามเองหง่ะ ^o^"



"ช๊ะ!!!!" แล้วตองก็เดินเข้าบ้านได้ในที่สุด แล้วต้าร์ก็เดินตามเข้าบ้านไป......