(fic)บารามอส: ซาตานและนักบวช

ลำดับตอนที่ #4 : วันวุ่นๆก่อนประชุมผู้ปกครองของซาตานเเละนักบวช1

 
  เฟี้ยว....ฉึก

  "แหม ลอลี่ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ"  เฟี้ยว....ฉึก

  "เหนื่อยดิไม่งั้นฉันไม่ถามนายให้เหนื่อยปล่าวหรอก"

  "นี่ลูคัสฉันนอนแล้วนะถ้าไม่อย่างนอนก็นั่งหอบอยู่ตรงนั้นเเหละ"  ลอลินน่าเอ่ยแล้วลุกไปปิดไฟทั้งที่ตอนนี้เป็นหญิงอยู่แต่ลอลินน่ากลับไม่สนใจอะไรเลย หรือว่าลืมกัน

  เช้าวันต่อมา

  "ตื่นได้แล้วลอลี่"  เสียงเรียกจากซาตานแห่งป้อมเอ่ยเรียกนักบวชสาวให้ตื่นจากนิทรา

  "อืม~~"  เสียงตอบรับที่ออกจะงัวเงีย

  "ไปอาบน้ำได้แล้วลอลี่" เฟี้ยว....ฉึก

  "นี่อ้ายลูคัสถ้านายม่ายอยากตายอย่าเรียกฉานอย่างน้านอีก" ลอลินน่าเอ่ยทั้งที่ง่วงอยู่

  ณ  ห้องอาหาร

  "สวัสดีโรเวน"  ลูคัสเอ่ยทักโวนซึ่งโรเวนในขณะนี้อาหารเต็มปาก
 
  "อืม อักอี อูอักแอ้วออเอออ่ะ ( อืมหวัดดีลูคัสแล้วลอเรนซ์ล่ะ)"

  "อ้อ ลอเรนซ์น่ะเหรอ เอ่อ อะอะเอ่อคือ" ลูคัสยืนอ้ำอึ้กอยู่นานทำให้โรเวนเริ่มสงสัย

  "อะไรลูคัสพูดให้มันดีๆหน่อย"

  "ถ้าฉันบอกห้ามไปบอกคนอื่นนะ"

  "แล้วมันเรื่องอะไรล่ะ"

  "บอกมาก่อนว่าจะไม่บอก"

  "เออ ไท่บอกก็ไม่บอก" เสียงของโรเวนเริ่มบ่งบอกว่าเขาติดเชื้ออารมณ์บูดของลอเรนซ์เข้าให้เเล้ว

  "ก็เรื่องมันมีอยู่ว่า......" หลังจากนั้นลูคัสก็อธิบายเรื่องเมื่อคืนให้โรเวนฟังจนหมดเปลือก

  "อืม จริงๆเหรอลูคัสที่ว่าลอเรนซ์เอ้ยลอลินน่าเป็นเจ้าหญิงเเห่งแอเรียส"  โรเวนเอ่ยอย่างไม่เชื่อในคำพูดของซาตาน

 "จริงสิ เอ่อ เเล้วลอลี่ล่ะ" เฟี้ยว....ฉึก

  "นายลูคัสอย่าเรียกชื่อฉันอย่างนั้นอีก"  เสียงหงุดหงิดของลอลินน่าเอ่ยพร้อมมีดบิน

  "มาแล้วเหรอ" 

  "นายบอกโรเวนไปแล้วเหรอ ดีงั้นฉันจะฆ่านายลูคัส" 

  "หวา  ลอลี่น่ากล้วหนีดีกว่า ไปก่อนนะโรเวน เหวอ"  เอ่ยเสร็จลูคัสก็วิ่งหนีลอลินน่าออกจากห้องอาหารไป 

...........................................................................................................................................
ไปก่อนนะคะแล้วจะมาเเต่งอีกช่วยโพสกันบ้างน้าไม่รู้เลยว่าแต่งเปนงัยบ้าง  ติ ก้อด้ายม่ายว่านะคะ.