คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : :: SPY 003 : ห นุ่ ม ห ล่ อ ร้ า ย Vs S P Y ส า ย ลั บ ::
SPY003 : หนุ่มหล่อร้าย Vs SPYสายลับ
เวลาพัก...ณ ใต้ต้นไม้เทพเจ้าลิง(ความหมายแอบแฝง- -“)ของโรงเรียน
“นี่ พวกนายกลุ่มนักเรียนใหม่น่ะ” ร่างบางเอ่ยขึ้น หรือก็คือ ’แจจุง’ น่ะเอง
“เธอเป็นใครน่ะ-_-+” เสียงทุ้มๆหันมาทางหนุ่มหน้าสวยแล้วเอ่ยถาม
“ทำไมมันเรียกฉันว่า’เธอ’ฟะ” ร่างบางบ่นกับตัวเองเบาๆ... “ฉันเป็นใครไม่สำคัญ เรื่องนี้สำคัญกว่า...ผอ.เรียกพวกนายไปพบที่ห้องปกครอง”
“ชิ!~ พูดจาไม่น่าฟังเลยนะ...หน้าตาก็สวย พูดจาไม่ค่อยสวยเอาซะเลย” เสียงทุ้มๆไม่สนใจเรื่องที่แจจุงพูดเท่าไหร่นัก เขาเพียงแค่ ขอได้แกล้งคนหน้าสวยตรงหน้าเป็นพอ
“เฮ้ย! ยุนโฮ แกอย่าไปแกล้งเขาสิ...ว่าแต่...ห้องปกครองไปทางไหนหรอ นำทางพวกฉันหน่อยสิ” เสียงทุ้มๆอีกเสียงหนึ่งลุกขึ้นยืนแล้วแกว่งไม้แกว่งมือเป็นเชิงบอกให้เพื่อนๆลุกขึ้นแล้วเดินตามแจจุงเถอะ
“(_ _)(-_-)(_ _)(-_-)”
แจจุงพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะหันไปส่งสายตาชิ้งๆใส่ยุนโฮ
“ถ้าอย่างนั้นก็ตามมา” แจจุงบอกกับชายหนุ่มทั้งแปดคนอย่างหน่ายๆเพราะหน้าตาของยุนโฮ...เพราะหน้าตาเขากวนเบื้องล่างของแจจุงเป็นอย่างมาก
..............
.........
.....
...
.....
.........
..............
ณ ห้องผู้ปกครอง
พรึ่บ~แอ๊ด(คาราบาว)~(555+ฮามั้ยคะ)
“มาแล้วครับผู้อำนวยการ” แจจุงเปิดประตูเข้าไปยังห้องปกครองแล้วเอ่ยขึ้น
“ขอบใจมากคิมแจจุง ออกไปได้แล้วล่ะ ไว้ฉันจะเรียกอีกครั้ง^_^” ผอ.ชินดงฮีกล่าวกับแจจุง
“ครับผู้อำนวยการ(_ _)”
พรึ่บ~แกร๊ก~
“สวัสดีนักเรียนใหม่ทั้งหลาย^_^”
“อะ...เอ่อ...สวัสดีครับ” ทุกคนพูดพร้อมกัน
“อื้ม...ฉันมีเรื่องจะบอกให้พวกเธอทั้งแปดคนทราบ”
“อะไรหรอครับ=_=!” ซีวอนถาม
“ฉันอยากจะให้พวกเธอ...ทำความรู้จักกับ’พวกเขา’เอาไว้น่ะ” จบประโยคของผอ.ชินดงฮีปุ๊บ ชินดงก็เรียก’พวกเขา’ ที่ว่าให้เข้ามาข้างในห้องปกครอง “พวกนาย เข้ามาได้แล้ว”
แกร๊ก~แอ๊ด~
ประตูถูกเปิดออกด้วยมือเรียวๆของหนุ่มหน้าสวยคนเดิม หรือก็คือแจจุงน่ะเอง ตามด้วยหนุ่มๆหน้าสวยทั้งหลายอีกหกคน
“ทำไมพวกเราต้องรู้จักกับ...” คังอินพูดขึ้นมาแล้วเงียบไปสักครู่ก่อนจะบอกต่อว่า “กับพวกแอ๊บแมนแบบนี้ด้วย-_-+”
สิ้นเสียงของคังอิน หนุ่มๆหน้าสวยทั้งเจ็ดคนถึงกับเดือดขึ้นมา แต่ด้วยสายตาของชินดงที่กำลังจ้องพวกเขาทั้งเจ็ดอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับจะบอกว่า’ขันติไว้ ขันติๆ อย่าขันแตกนะพวกแก’ พวกเขาจึงต้องหักห้ามอารมณ์ไม่ให้ไปรุมกระทืบคังอินจนตายเสียก่อนจะได้เรียน(คนแต่งโล่งใจค่ะ-O-=33) แต่ใช่ว่าทั้งเจ็ดคนจะระงับอารมณ์ได้หมด มีเพียงคนเดียวที่ระงับอารมณ์โกรธไม่ไหว...
“นายว่าใครน่ะ!?” เสียงเล็กๆที่แฝงไปด้วยความโหดเหี้ยมดังออกมาจากปากของ’จองซู’ชายหนุ่มรูปงาม หน้าสวย ประดุจดั่งนางฟ้าลงมาจุติ(เว่อร์ไปอ่ะป่าวคะเนี่ย=_=!)
“เห้ยๆ ใจเย็นไว้จองซู ภารกิจเรายังไม่ทันจะเริ่มเลยนะโฟร้ย เย็นไว้ๆ>O<!” หนุ่มหน้าสวยที่สวยกว่าผู้หญิงธรรมดาๆทั่วไปอย่าง’ฮีชอล’รีบกระซิบที่ข้างหูของจองซูเบาๆพร้อมดึงแขนจองซูเอาไว้อย่างแน่น
“ฮึ!” จองซูสบถออกมาพร้อมกับสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก
“เย็นไว้จองซู...เข้าเรื่องกันดีกว่าเนอะ” ชินดงเอ่ยขึ้นก่อนจะเว้นช่วงให้ทุกคน...เอ่อ...
( -_-)++++++++> <++++++++(-_- ) ทั้งสองฝ่ายต่างก็มองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ไม่รู้โกรธเคืองตั้งแต่ชาติไหนมา-_-!
“อะแฮ่มๆ นี่โรงเรียนนะพวกเธอ(--__--)” ชินดงทำหน้าอวบๆเล็กน้อยขณะพูด(อันที่จริงไม่ต้องทำหน้าอวบๆก็ได้นะชินดง หน้าอวบจนบานแล้วไม่ใช่หรอนั่น เหอๆ...พลั่ก!~แงะ ชินดงถีบคนแต่งTOT!เจ็บค่ะ) “เข้าเรื่องกันสักที...เฮ้อ...ทางด้านนี้คือนักเรียนที่มีความประพฤติดี และมีผลการเรียนที่ค่อนข้างสูงกันทั้งนั้น พวกเขาจะช่วยติวพวกเธอเวลาพวกเธอไม่เข้าใจบทเรียนที่อาจารย์แต่ละคนสอน...” ชินดงบอกกับกลุ่มนักเรียนใหม่ทั้งแปดคน
“แล้ว...ทำไมพวกเราต้องไม่เข้าใจบทเรียนล่ะครับผอ. พวกเราก็เรียนเก่งเหมือนกันนะครับ-_-+” ฮันกยองค้านขึ้นมาตามด้วยสายตาชิ้งๆ-_-+(กรี๊ด!ป๋าหล่อนะเนี่ย)
“พวกเธอแปดคน...พอเอาเกรดเฉลี่ยของพวกเธอมารวมกัน ยังสู้เกรดของสามคนในกลุ่มนี้รวมกันแทบไม่ติดเลยเนี่ยนะ=_=^”
กลุ่มนักเรียนใหม่->(Y3Y) เกิดอาการหน้าอับอาย
“ผมเข้าใจแล้วครับผอ. ...แต่...ผมจำได้ว่า พวกเขาไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับพวกผมนี่ครับ=_=!!” ซีวอนถามผอ.บ้าง หลังจากเงียบไปนาน
“ถูกต้อง...ฉันกำลังจะจัดการเรื่องห้องให้พวกเขาอยู่นี่ไง...ให้พวกเขาไปอยู่ห้องเดียวกับพวกเธอ...หวังว่าจะไม่มีใครคัดค้านนะ”
“ผมขอค้าน!” เสียงของยุนโฮดังลั่นห้องปกครอง ทำเอาทุกคนหันไปมองหน้าเขาอย่างงงๆ
“ชิ! เรื่องมากจริงๆ -O-!” แจจุงบ่นออกมาเบาๆด้วยความรำคาญ
“เธอมีปัญหาอะไรหรอ-_-!!!!” ผอ.พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่...สีหน้านั้นดันไม่เรียบตามเสียง กลับแฝงความโหดเหี้ยมเอาไว้ด้วย(ไอ้เรื่องนี้มันจะแฝงอะไรกันเยอะแยะเนี่ย)
“เอ่อ...ไม่มีก็ได้(ฟะ)ครับ-_-!”
“งั้นก็ดี...” ผอ.หยุดหายใจแว๊บนึง~ก่อนจะหันไปทางกลุ่มหนุ่มๆหน้าสวย “เดี๋ยวฉันจะจัดการเรื่องห้องของพวกเธอให้แล้วกันนะ”
“ครับ^_^” ทั้งเจ็ดคนแห่งกลุ่มหนุ่มๆหน้าสวยต่างขานรับแล้วยิ้มให้ผอ.อย่างสง่างาม และรอยยิ้มพวกนั้นทำให้...
“♥O♥” <-สายตาของซีวอนที่มองไปยังฮีชอลและสายตาของคิบอมที่จ้องไปยังดงเฮโดยที่ตาแทบจะไม่กระพริบเลย
“งั้นพวกผมไปก่อนนะครับ” ฮยอกแจเอ่ยขึ้นมา ผอ.ได้ยินเช่นนั้นจึงพยักหน้า
หนุ่มๆหน้าสวยเดินออกไปอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย...ทว่า...จองซูนั่นยังไม่ลืมความแค้นเมื่อครู่ เขาจึงหันไปทางคังอินแล้วแผ่รังสีอำมหิตให้ก่อนจะเดินออกไปจากห้องปกครองอย่างเย็นๆ
“แล้วพวกผมล่ะไปได้รึยั...”
พรึ่บ~ปัง!
เสียงเปิดประตูและปิดดังขึ้นอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มร่างสูง คังอิน วิ่งออกไปจากห้องปกครอง โดยไม่รอให้ยูชอนขอผอ.ออกไปให้เสร็จพิธี ยูชอนทำหน้างงอย่างแรง ชายหนุ่มที่เหลือก็ถึงกับงงเป็นลูกเจี๊ยบตาแตก(เนื่องด้วยยูชอนต้องงงเป็นไก่ผู้เดียว ฮ่าๆๆ)
ด้านนอกห้องปกครอง...
กลุ่มของหนุ่มๆหน้าสวยเดินออกห่างจากห้องปกครองได้ไม่ไกลนัก จองซูก็บ่นกับเพื่อนๆของเขาอย่างหัวเสีย
“ฉันไม่เคยเห็นนักเรียนคนไหนหน้าตากวนโอ๊ยเท่าไอ้หมอนั่นเลย หน้าอย่างกับหมีดูดนมวัว ชิ!”
“เอาน่าๆ...อย่าไปถือสาเขาเลย เนอะๆ พวก...” ดงเฮที่หันมาบอกกับจองซูนั่น ถึงกับเงียบเมื่อเขาเห็น...
“ไอ้แอ๊บแมน มาเคลียกับฉันดิ!!” คังอินลั่นเสียงออกมาสุดๆ ทำเอาจองซูอดไม่ได้ที่จะหันไปมองหน้าคังอิน
“นายว่ายังไงนะ!!!!” จองซูตะคอกกลับไป
คังอินค่อยๆเดินย่างสามขุมเขาไปหาจองซูอย่างน่าเกรงขามก่อนจะเหลือบตาใส่จองซู
“ไม่ได้ยินหรอไง! ไอ้-แอ๊บ-แมน” คังอินเน้นคำอย่างหนักแน่น
“หนอย! ไอ้หมีดูดนมวัว!!!แกอย่ามีชีวิตอยู่เลย!!” จองซูเงื้อกำปั้นขึ้นสูงเตรียมชกหน้าคังอิน แต่ทว่า...
พลั่ก!~
เสียงดังฟังชัด...ว่ามีคนโดนชก...แต่ใบหน้าที่โดนชกนั้นไม่ใช่คังอินแต่อย่างได้ กลับกลายเป็นคนที่ทุกคนไม่คาดฝัน
“ชางมิน!!!” แจจุงและจุนซูตะโกนพร้อมกัน ทั้งคู่วิ่งเข้าไปพยุงชางมินขึ้นมาอย่างช้าๆ แต่ชางมินไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่มีเลือดออกเล็กน้อย แสดงให้เห็นอยู่สองทาง ไม่จองซูหมัดเบา ก็มีแค่ชางมินหน้าหนา(ฮ่าๆๆ แต่อันที่จริงชางมินน่ารักน่าชังออก ไม่หน้าหนาน้า><~)
“ชางมิน นายเป็นอะไรเปล่าน่ะ...พี่ขอโทษนะTOT!” จองซูบอกกับชางมิน
“ผมไม่เป็นไรมากหรอกครับพี่...แต่ผมขอล่ะ...อย่ามีเรื่องกันเลยครับพี่ ดีนะว่าผมมาทัน” ชางมินตอบจองซูแล้วยิ้มเล็กน้อยก่อนจะหันไปทางคังอิน “พี่...เอ่อ...เจ็บตรงไหนรึเปล่าครับ?”
“ไม่ใช่เรื่องของแก!” คังอินทำหน้าตาหงุดหงิดใส่ชางมิน
“ไอ้หมีดูดนมวัว!!!คนอื่นเขาอุตส่าห์เป็นห่วง แถมยังรับหมัดให้ ยังจะกล้าพูดแบบนี้อีกหรอ!!” จองซูเดินไปกระชากคอเสื้อของคังอินแล้วกัดฟันแน่น
“หึ! อยากลองดีมั้ยล่ะ” คังอินบอกกับจองซูพร้อมทำสายตาเจ้าเล่ห์
“ก็เอาเซ่ ถ้าคิดว่าแน่ก็เอาเลย ไอ้หมีดูดนมวั...OoO!!!” จองซูยังไม่ทันจะพูดจบก็...
“เห้ย! O[]O!!!!” <-สีหน้าของทุกคน
(จองซู)...ไอ้หมีดูดนมวัว!!!...มันหอมแก้มฉันงั้นหรอTOT!!!!!...
.....โปรดติดตามตอนต่อไปเจ้าค๊าาา~.....
_________________________*
~BeamLoverBoJae~
คนแต่งขอเมาส์นิดนึง~
เป็นไงกันล่ะคะ อึ้งกันล่ะซิท่าาา>O<!~
นี่เรื่องเพิ่งจะเริ่มได้ไม่นานนะ...
ยังมีอะไรสนุกๆกว่านี้อีกเยอะค่ะท่านผู้อ่านทั้งหลายยย~
โฮะๆๆ รอลุ้นกันนะคะ~
อ่ะๆๆ~::1 เมนท์ 1 กำลังใจ ร่วมกันต้านภัย ยาเสพติด เย้ๆ>O<~(ไม่เกี่ยวกันนี่หว่า)
ขอกำลังใจเยอะๆนะคะ^O^
ปล.ๆ สารด่วนๆ ขออีกสักสิบเม้น ได้มิๆ แล้วจะมีคนมาอัพให้(มายด์หรือทวด??)
แต่ถึงใครจะอัพ สิบเม้นจะมาให้แค่ 50% นะคะ~ (เเอบชั่วซะงั้น 55+)
ความคิดเห็น