คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตำนานบทที่ 2- เริ่มผจญภัย
-3 วันผ่านไป-
ร่างกายของเด็กหนุ่มที่กำลังวิ่งหนีเงา สีดำที่วิ่งตามหลังเขามาอย่างนับไม่ถ้วน....เด็กหนุ่มหยุดกะทันหันเมื่อเจอกับเงาร่างยักษ์ที่ยืนขวางหน้า เด็กหนุ่มจับดาบสีเขียวมรกตในมือ และหันหลังกลับไปหาพวกเงาที่วิ่งตามเขามา และตวัดดาบออกไป...
ตูม...............................................
เงาทั้งหมดกระจายหายไป ตั้งเมื่อเด็กหนุ่มยังดีใจกับการกำจัดพวกเงาเล็กๆน้อยๆนั้น มือสีดำสนิทได้คว้าตัวเขาและยกขึ้นมาอยู่ตรงหน้าของปีศาจเงาร่างยักษ์ทันที หน้าตาของมันไม่ต่างจากปีศาจจากขุมนรกที่เคียดแค้นบรรดาสิ่งที่อยู่บนโลกแห่งนี้ แววตาสีแดงก่ำอันน่ากลัวของมัน จ้องมองชายหนุ่มที่พยายามขัดขืนอย่างเต็มที่
เสียงของเด็กหนุ่มแผ่วเบา ทั้งๆที่เขานั้น ตะโกนอย่างสุดกำลังแล้วแท้ๆ พละกำลังในร่างของเขาถูกแววตาอันน่าสะพรึงกลัวนั้นกลืนกินเข้าไปเรื่อยๆ..........ปากของปีศาจจากขุมนรกนั้นได้อ้าขึ้นและมือของมันที่จับตัวของเด็กหนุ่มเอาไว้
เด็กหนุ่มพยายามตะโกนอย่างสุดเสียง เพียงคำเดียวว่า..."ไม่อยากตาก ไม่อยากตาย......" เพียงคำเดียวแต่เสียงของเขาก็ไม่มีผลต่อปีศาจตัวนั้น และ............................
"ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก......" เสียงเด็กหนุ่มตะโกนขึ้นอย่างสุดกำลัง ที่จะทำได้ แต่สิ่งที่เขาเห็นก็เป็นเพียงภาพต้นไม้ที่เขียวชะอุ่ม สวยงาม และ แสงแดดใฝนยามบ่ายที่ลอดผ่าน ใบไม้ของเหล่าพันธุ์ไม้อันสูงใหญ่นั้น เสียงนกซันเบิร์ดที่เป็นตัวสีเหลืองนวล ร้องเรียกหากันอย่างไพเราะเพราะพริ้ง เด็กหนุ่มมองไปรอบๆ และนั่งอึ้งไปพักนึง ก็ที่จะรู้สึกตัวว่าเกิดอะไรขึ้น.....
"ฝันไปเหรอเนี่ย..." ไลก้าปาดเหงื่อของเขาที่อยู่บนหน้าของเขา อย่างช้าๆ เหมือนโล่งอก กับอะไรบางอย่างที่เขาฝันไป......
"ร้องทำไมของนายเนี่ย... เสียงดังน่ารำคาญจังเลย" เสียงของสาวน้อยที่เดินมาข้างหลังเด็กหนุ่ม ที่นั่งพิงต้นไม้ ต้นใหญ่อยู่ค่อยๆหันมามองต้นเสียงที่ได้ยิน เด็กหนุ่มมองจ้องเด็กสาวอย่างพินิจพิเคราะห์สักครู่นึง
"นายจะมองฉันหาอะไรหึ.....รีบๆ เก็บของจะได้เดินทางกันต่อ แค่นี้เราก็หมกอยู่แค่ป่านี้มา ตั้ง 3 วันแล้ว..." ไลก้าตาลุกโพล่งทันที เพราะตะลึงกับคำพูดของเพื่อนร่วมทางที่บอกว่า 3 วัน เด็กหนุ่มนั่งนับนิ้วอยู่พักนึงก่อนจะหยิบดาบและลุกขึ้นยืน
"โวยยย อาหาร 12 มื้อ ของฉัน....................." เด็กหนุ่มตะโกนลั่น ก่อนที่จะเตะท่อนไม้ที่อยู่แถวนั้น ท่าทีของเขา ดูน่ากลัว แต่ ซิเธียก็ยังอึ้งเล็กน้อยกับคำว่า 12 มื้อ ว่า แค่ 3 วันทำไมต้อง 12 มื้อ ก่อนที่จะเดินไปหยิบสัมภาระที่เตรียมพร้อมเรียบร้อยแล้ว
"ไปกันได้แล้ว..ซิเธีย เข้าเมืองกัน...." ไลก้าทำหน้าเคร่งขรึม ก่อนที่จะเดินไป และตามด้วยเด็กสาวที่ส่ายหน้าเล็กน้อย.....
ทั้ง 2 คน เดินไปทางทิศตะวันตกเรื่อยๆ สภาพของป่าที่อุดมสมบูรณ์แห่งนี้ก็เต็มไปด้วย เหล่ามอนสเตอร์ตัวจิ๋วที่วิ่งผ่านหน้าของพวกเขาไป เหล่ามอนสเตอร์ในโลกแห่งนี้ จะมีทั้งพวก ที่จ้องทำร้ายเหล่ามนุษย์ และพวกที่ไม่ทำร้ายมนุษย์ พวกมอนสเตอร์ที่ไม่ทำร้ายนั้น พวกมนุษย์ก็จะนำไปเลี้ยงอยู่ตามบ้านเรือนต่างๆมากมาย ทั้ง 2 คน ต่างก็มองสภาพแวดล้อมที่สวยงามอย่างมีความสุข
ครืน....ครืน.....ครืน......
เสียงบางอย่างดังขึ้น ทำให้ทั้ง 2 คน จับ อาวุธทันที และหันหลังมามองต้นเสียงแห่งนั้นทันที ต้นไม้ต้นใหญ่ล้มลง ทั้งคู่ค่อยๆมองผ่านกลุ่มควันที่เกิดจากต้นไม้ที่ล้มไป ร่างของมอนสเตอร์ที่เดินออกมาจากกลุ่มควัน มันค่อยๆ มองไปรอบๆ บริเวณที่ยืนอยู่ สายตาของมันก็หยุดลง และมองมาที่ไลก้าและซิเธีย...
"คิดเหมือนกันไหม ซิเธีย...." ไลก้าพูดด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย
"อื้ม....น่าจะเหมือนนะ" ซิเธียจับหอกของเธออย่างแน่นหนา เพื่อไม่ให้มันหลุดมือ ส่วนไลก้าก็ไม่ต่างกัน ที่จับดาบมรกตด้วยมือ 2 มือ นั้น อย่างแน่นเช่นกัน มอนสเตอร์ร่างยักษ์นั้น แยกเขี้ยวออกและพุ่งตรงเข้าหา ทั้งคู่ทันที
ตูม............ กงเล็บของมันตวัดพลาดไปโดนพื้นดิน ทำให้ ดินกระจายออกเหมือนระเบิด ส่วน ไลก้าและซิเธียนั้น กระโดดแยกออกจากกันทันที ไลก้ากระโดดมาลงที่กิ่งต้นไม้ขนาดใหญ่ก่อนที่จะมองไปที่มอนสเตอร์มังกร สีเขียวอ่อน แต่แววตาของมันเป็นสีทอง สายตาของมันหันมาที่ไลก้าทันที และพุ่งเข้าหาเด็กหนุ่มที่กำลังตั้งท่าจะกระโดดหลบอีกครั้ง
"ฮึ่ย....." เด็กหนุ่มกระโดดหลบทันทีก่อนที่กงเล็บของมันจะพุ่งไปทำลายต้นไม้ที่ไลก้ายืนอยู่ แต่เขาก็ล้มลงกับพื้นดิน มอนสเตอร์ร่างยักษ์ก็ไม่ละสายตา หันมามองไลก้าต่อทันที
"เวรแล้วไง......." ไลก้าพยายามดีดตัวลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว แต่ปีศาจมังกรก็พุ่งเข้าหาไลก้าอย่างรวดเร็วเช่นกัน
"Triple Fire Halk...." อินทรีเพลิงที่เกิดจากหอกของซิเธียพุ่งเข้าใส่ข้างหลัง ด้านหลังของมังกร 3 ตัว ทำให้มอนสเตอร์ที่กำลังจะตวัดกงเล็บเข้าใส่ไลก้า หยุดลง และหันมามองเด็กสาวที่ยืนอยู่ แววตาของมันยิ่งแสดงความโกรธมากขึ้นไปอีกจนกลายเป็นสีส้มเข้ม และพุ่งเข้าใส่เด็กสาวทันที
"กริ๊ด............." เด็กสาวร้องลั่น แต่ไลก้าที่ตั้งสติได้แล้ว ก็จับดาบแน่น และพุ่งเข้าไปหาปีศาจ ดาบมรกตค่อยๆเปล่งแสงออกมาอย่างช้าๆ เด็กหนุ่มกระโดดขึ้น และฟันดาบลงไปที่หางของมังกรที่กำลังบุกเข้าหาซิเธีย
ฉับ...............................................................................
"ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ" เสียงของมังกรดังขึ้นหลังจากที่เด็กหนุ่มฟันดาบลงไปที่หางของมัน มังกรสีเขียวที่กำลังอาละวาดนั้น ก็ค่อยๆสงบลง และล้มลงกับพื้น ต่อหน้าของ ไลก้าและซิเธีย...
"ฟู่......ดีนะ ที่คิดออก ว่ามันน่าจะมีจุดอ่อนที่หาง..." เด็กหนุ่มปาดเหงื่อและค่อยๆเดินมาหาซิเธียที่กำลังยืนอึ้งและงงอยู่
"ไม่เป็นไรใช่เปล่า...ซิเธีย..." ไลก้ายืนยิ้มตรงหน้าของเด็กสาว ส่วนเด็กสาวก็รวมรวบสติก่อนที่จะยิ้มเล็กๆออกมาและมองมาที่ไลก้า ทันใดนั้น ร่างของมอนสเตอร์ที่เพิ่งล้มลงไปนั้น ก็ส่องแสงขึ้น และค่อยๆบีบแสงนั้นเล็กลงเรื่อยๆ ไลก้าและซิเธียหันมามองแสงนั้นแบบหรี่ตาและเอามือขึ้นมาป้องตา แสงนั้นค่อยๆถูกอัดจนกลายเป็นการ์ด และตกลงบนพื้นดิน
ทั้งคู่ยืนอึ้งเล็กน้อย แล้วไลก้าก็เดินเข้าไปหยิบการ์ดใบนั้น ก่อนที่จะตามด้วยซิเธีย....
"มันคืออะไรอะ ซิเธีย...." เด็กหนุ่มยื่นมาถามเด็กสาว ซิเธียยืนมองสักพักก่อนที่จะทำหน้าเหมือนดีใจอะไรบางอย่าง
"การ์ดมอนสเตอร์ไง...ไลก้า ระดับของมัน ตั้งระดับ B แหนะ ไม่ได้หาได้ง่ายๆเลยนะ" ซิเธียพูดด้วยท่าทางดีใจ ส่วนไลก้าก็ยืนงง เล็กน้อย ก็ที่จะคิดว่า ดีใจไปก่อนแล้วกัน และยิ้มออกมา
"แล้วใช้มันยังไงอะ...." ไลก้าชูมันขึ้นไปสะท้อนกับแสงแดดในยามเช้า....และพิจารณามองมันอย่างช้าๆ ส่วนซิเธียที่ยืนยิ้มอยู่นั้น ก็ฉกการ์ดที่อยู่บนมือไลก้าไป
"เฮ้ย...ทำอะไรน่ะ"
"เก็น..." ซิเธียโยนการ์ดขึ้นไปในที่ๆโล่งๆ ทันใดนั้นร่างของมอนสเตอร์ที่อยู่ในการ์ดก็โผล่ออกมา ส่วนการ์ดก็กลับเข้ามาอยู่ในมือของเด็กสาวอีกครั้ง
"ว้าววววววววว...ทำได้ไงเนี่ย" ไลก้ามองด้วยความตกตะลึง ก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ๆ มอนสเตอร์มังกรที่สู้กับพวกเขาเมื่อกี้ อ่างไม่สนใจว่าเมื่อกี้ยังเป็นศัตรูกันอยู่เลย ส่วนเจ้ามังกรก็ทำตัวเชื่องกับพวกเขาเช่นกัน...
"ราเก็น..." ซิเธียพูดขึ้น ทันใดนั้นร่างของมังกรก็กลับเข้ามาอยู่ในการ์ดเหมือนเดิม
"การใช้การ์ดพวกนี้อะ พูด เก็น เพื่อเรียกมอนสเตอร์ออกมา ส่วน ราเก็น ก็เรียกกลับเข้ามาในการ์ด เข้าใจเปล่า ไลก้า" ซิเธียยืมอธิบายไลก้า ในทันที
"คร้าบบบบ..." ไลก้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทันที และเดินไปหยิบการ์ดที่อยู่ในมือซิเธียทันที
"งั้นขอเล่นหน่อยนะ......" ไลก้ายิ้มออกมาและ....."เก็น"
ความคิดเห็น