(Fic-BLEACH)จะไม่มีวันปล่อยมือเธอ(ฮิซึ-ฮินา)

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่7

ที่โลกมนุษย์ ณ. บ้านอิโนอุเอะ แล้ววันนี้ฮินาโมริก็ได้มาถึงที่โลกมนุษย์แล้ว 
รันงิคุ: งาย~ ฮินาโมริ มาถึงซักทีนะ 
โมโมะ: อ่ะ..ค่ะ 
โอริฮิเมะ: อ่ะ ฮินาโมริจัง เข้ามาพักก่อนซิ 
โมโมะ: ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ คุณอิโนอุเอะ 
โทชิโร่: เดินทางมาเหนื่อ ไปพักซะไป 
โมโมะ: จ้า ฮิซึกายะคุง 
เร็นจิ: แหมหัวหน้าฮินาโมริจังมาทั้งที พูดจาดีๆหน่อยสิครับ 
โทชิโร่: พูดมาก เงียบไปเลยมัตสึโมโต้ 
ทุกคน: แล้วทามไมต้องหน้าแดงด้วยหละคร้า/ค่ะ 
โทชิโร่: เงียบปากไปให้หมดเลยยยย 
หลังจากที่ฮินาโมริไปอยู่โลกมนุษย์ได้1เดือน ก็มีเหตุเกิดขึ้นที่โซลโซไซตี้ 
ณ โซลโซไซตี้ 
ยมทูตคนที่1: นี้ ตรงนี้มีศพอยู่ด้วย 
ยมทูตคนที่2: อะไรกันเนี่ย 
ยมทูตคนที่3: โธ่เอ๊ย ที่มันรายที่5แล้วนะ 
ยมทูตคนที่2: จะมีเพิ่มอีกระป่าวเนี่ย 
ยมทูตคนที่1: เอาเหอะ รีบพากลับไป แล้วแจ้งที่หน่วยเถอะ 
ทุกคน: ครับ! 
ที่โลกมนุษย์ ณ.บ้านอิจิโกะ 
อิจิโกะ: นี้ลูเคีย เธอว่ามันแปลกๆมั้ย 
ลูเคีย: อะไรหละ 
อิจิโกะ: ก็ไอ้เจ้าพวกนั้นหนะสิ ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่ได้มาอีกเลยนะ 
ลูเคีย: อ๋อเรื่องนั้นเอง ข้าว่าเจ้าหนะ คิดมากไปเองมั้ง 
อิจิโกะ: นี้เธอ ไม่คิดว่าแปลกหรือไง 
ลูเคีย:ก็คิดว่าแปลกเหมือน แต่ว่าในเมื่อพวกมันไม่มาแล้ว เจ้าก็ไม่ต้องคิดมากหรอก 
อิจิโกะ: นี้เธอใจเย็นมากไปมั้ยเนี่ย 
ลูเคีย:ก็นะ ข้าไม่เหมือนเจ้านิ 
อิจิโกะ: ชิ เอาเหอะ แล้วนี้เธอ 
ลูเคีย: อะไรหรอ 
อิจิโกะ:จะอ่านการ์ตูนไปถึงไหน 
ลูเคีย: เรื่องของข้าหนะ 
เร็นจิ: นี้พวกนาย รู้สึกจะสบายกันจังนะ 
ลูเคีย: อ้าวเร็นจินี้เจ้ามานี้มีไรหรอ 
เร็นจิ: อ๋อพอดีเบื่อๆเลยแวะมาหนะ 
อิจิโกะ: นี้นายเห็นบ้านฉันเป็นอะไรเนี่ย 
รันงิคุ: ไงอิจิโกะ ลูเคีย 
อิจิโกะ: อ่ะ คุณรันงิคุ มีอะไรหรอ 
รันงิคุ: พอดีจะชวนไปเที่ยวหนะ 
ลูเคีย/อิจิโกะ: เอ๊ะ? ไปเที่ยว 
รันงิคุ: ก็แหม ในเมื่อมันไม่มีไรแล้ว แล้วก็ว่างๆด้วยก็น่าจะไปเที่ยวนะ 
ลูเคีย: แล้วจะไปที่ไหนหรอค่ะ 
รันงิคุ: สระว่ายน้ำจ้า 
ลูเคีย/อิจิโกะ:หา! 
ที่สระว่ายน้ำ 
อิจิโกะ: แล้วทำไมพวกนายถึงมาด้วยหละ อิคาคุ 
อิคาคุ:เงียบเหอะหนะ พวกฉันก็โดนยัยนี้บังคับมานั้นแหละ 
อิจิโกะ:เหอะๆ 
ฮินาโมริ: อ่ะ คุณคุโรซากิ คุณลูเคีย คุณอิชิดะ คุณชาโดะ สวัดดีค่ะ 
ลูเคีย: อ้าวฮินาโมริ เปงไงบ้างสบายดีนะ 
ฮินาโมริ: ค่ะ 
โทชิโร่: พูดมากกันอยู่ได้ จะว่ายมั้ยเนี่ยน้ำเนี่ย 
ทุกคน:คร้าบ/ค่ะ 
รันงิคุ: เอาหละถ้างั้นเราไปเปลี่ยนชุดกันเถอะ ผู้ชายก็ไปทางนั้นนะ 
ทุกคน: เออๆ 
อิคาคุ:นี้อิจิโกะ 
อิจิโกะ:ไร 
อิคาคุ: นายว่าลูเคียจะใส่ชุดแบบไหนวะ 
อิจิโกะ:เฮ้ย! เจ้าบ้า ทำไมถึงมาถามฉันเนี่ย 
อิคาคุ: ก็แหมอยากถามความเห็น อิอิ แล้วนายหละอิชิดะ คิดว่าโอริฮิเมะจังจะแต่งแบบไหน 
อิชิดะ: เฮ้ย แล้วมาถามผมทำไมเนี่ย 
อิจิโกะ: แหมๆ หน้าแดงใหญ่เลยนะนาย 
อิชิดะ: คุโรซากิ นี้นายก็เอากะเค้าด้วยหรอ 
โทชิโร่: พวกนายเงียบกันได้ยัง 
เร็นจิ:แหมๆ หัวหน้าทำมาพูด ที่จริงก็อยากเห็นฮินาโมริจังใส่ชุดว่ายน้ำใช่มั้ยหละ 
โทชิโร่: ใช่ที่ไหนกันเพวกบ้า 
ทุกคน:แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยหละคร้าบบบบ 
โทชิโร่: เงียบปากไปให้หมดเลยยยยยยยย 
ฝั่งผู้หญิง 
รันงิคุ: พวกผู้ชายนี้เสียงดังกันจัง ว่ามั้นโอริฮิเมะ 
โอริฮิเมะ: นั้นหนะสิค่ะ คงสนุกกันหน้าดูเลย 
รันงิคุ: ลูเคียจัง 
ลูเคีย: ค่ะ 
รันงิคุ: เธอกับอิจิโกะ ไปถึงไหนกันแล้วหละ 
ลูเคีย:เอ๊?~ คะ.....คุณรันงิคุทำไมพูดแบบนั้นหละค่ะ ข้ากับอิจิโกะไม่ได้.. 
รันงิคุ: แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยหละ 
ลูเคีย: ป่าวน้า 
โมโมะ:อะไรกัน ลูเคียกับคุณอิจิโกะ เป็นแบบนี้เองหรอเนี่ย 
ลูเคีย: ไม่ใช่นะ ไม่ใช่ 
รันงิคุ: เธอเหมือนกันฮินาโมริ เธอกับหัวหน้าเมื่อไหร่จะคืบหน้า 
โมโมะ: เอ๊! อะไรกันค่ะคุณรันงิคุ ฉันกับชิโร่จังเป็นแค่เพื่อนกันนะค่ะ 
ลูเคีย:หรออออออ 
โมโมะ: คุณลูเคียก็ด้วยหรอเนี่ย 
---------------------------------------