ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2(แก้ไข)
ตอนที่2
v
v
v
v
v
หลังจากเหตุการที่เกิดขึ้นในวันนั้นก็ผ่านไปได้2เดือน
โทชิโร่: (ความคิด) ทำไมกันนะ...ทำไมกัน...ทำไมข้าถึงช่วยเจ้าไม่ได้
1เดือนก่อนณ.ที่ทำการหน่วย1
โทชิโร่:ทำไมหละทำไมถึงหาเค้าไม่พบ
ปู่ยามะ:ทุกหน่วยพยายามเต็มที่แล้วหัวหน้าฮิตซึกายะ แต่ก็ไม่พบอะไร สงสัยจะ...
โทชิโร่:ไม่ครับ ข้าเชื่อว่าฮินาโม่ริยังอยู่ เธอยังมีชีวิตอยู่แน่ๆ ข้าจะหาเค้าให้เจอให้ได้
ณ.ปัจจุบัน
โทชิโร่: นี้มันก็ผ่านมา2เดือนแล้ว ฮินาโมริเจ้า..อยู่ที่ไหนกัน นี้เจ้าตายไปแล้วจริงๆหนะหรอ
มัตสึโมโต้:หัวหน้าค่ะ.....หน้าหน้าค่ะ....หัวหน้า
โทชิโร่:อ่ะ..เจ้าเองหรอมัตสึโมโต้
มัตสึโมโต้: หัวหน้าดูไม่ร่าเริงเลยนะค่ะ หรือว่ายังคิดมากอยู่
โทชิโร่:ข้าไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่เจ้ามีอ่ะไร
มัตสึโมโต้: อ๋อ นี้ค่ะมีคำสั่งให้เราไปที่โลกมนุษย์ค่ะ เห็นว่าเกิดเรื่องแปลกๆขึ้น
โทชิโร่: งั้นหรอ เข้าใจและงั้นเราไปกันเถอะ
ณ.ประตูสู่โลกมนุษย์
โทชิโร่: แล้วทำไมพวกเจ้าถึงมาด้วยหละ อาบาไร คุจิกิ อิคาคุ ยูมิจิกะ
มัตสึโมโต้:ข้าเป็นคนชวนพวกเค้ามาหนะค่ะ ไปหลายคนน่าจะดีกว่านะค่ะ
โทชิโร่:เอาเหอะ งั้นเราไปกันได้แล้ว
ณ.โลกมนุษย์
ที่บ้านของอิจิโกะ
คอน:อิ~จิ~โกะ~ เมื่อไหร่เจ๊จะมาอีกหละ ข้าคิดถึงเจ๊จะตายแล้วนะ
อิจิโกะ:ฉันไม่รู้
คอน:ว่าไงนะ นี้นายไม่คิดถึงเจ๊บ้างหรือไง
อิจิโกะ:น่ารำคาญชะมัดไปไกลๆเลยไป
ลูเคีย: นี้พวกเจ้ายังไม่เลิกทะเลาะกันอีกหรือไง
อิจิโกะ: ละ....ลูเคีย นี้เธอมาได้ไง
ลูเคีย: เหาะมามั้งเจ้าบ้า
อิจิโกะ:นี้...เธอ
คอน:จะ...เจ๊จ้า คิดถึงเจ๊จังเลยยยยยยยยยย
ปึก!(ต่อย)
ลูเคีย:อ้าว ว่าไงคอนดูท่าทางสบายนี้นะ
อิจิโกะ: เธอนี้ไม่เปลี่ยนเลยนะ
อาบาไร:ไงอิจิโกะไม่ได้เจอตั้งนาน
อิจิโกะ:เระ..เร็นจินี้นาย อ่ะ อิคาคุ ยูมิจิกะ คุณรันงิคุ โทชิโร่
โทชิโร่: ไม่ใช่โทชิโร่ ต้องหัวหน้าฮิซึกายะสิ
อิจิโกะ:ทำไมพวกนายถึงได้...
อาบาไร: พอดีพวกเราได้รับคำสั่งให้มาที่โลกมนุษย์หนะ เป็นว่ามีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น
อิจิโกะ: เรื่องแปลกๆงั้นหรอ แต่ว่า...
โทชิโร่: มัตสึโมโต้เดี๋ยวฉันมานะ
มัตสึโมโต้:เอ๊ะจะไปไหนหรอค่ะ
โทชิโร่: แถวนี้แหละ
มัตสึโมโต้:ค่า งั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่บ้านโอริฮิเมะ นะค่ะ
โทชิโร่: อืม
มัตซึโมโต้:ไปซะแล้ว
อิจิโกะ: เออจริงสิจะว่าไปแล้วเรื่องเมื่อกี้นะ...
มัตสึโมโต้: ไหนๆหัวหน้าไม่อยู่ ฉันจะบอก...
อิจิโกะ: เอ๊ะ?
มัตสึโมโต้: จริงๆแล้ว เรามาที่นี้กันก็เพราะหัวหน้านั้นแหละ
อิจิโกะ: ทำไมหละ
ลูเคีย: ข้าจะเล่าเอง คือเมื่อเดือนก่อน รองหัวหน้าฮินาโมริหายตัวไปหนะ สิ่งที่เจอก็มีแค่กองเลืดกับที่รัดผม ทางเราก็ตามหาจนทั่วแต่ก็หาไม่เจอ และตอนนี้คนที่เครียดมากที่สุดก็คือหัวหน้าฮิซึกายะนะ เลยมีคำสั่งให้มาพักที่โลกมนุษย์
อิจิโกะ: อย่างงี้นี้เอง งั้นเรื่องเมื่อกี้ก็แต่งขึ้นใช่มั้ย
มัตสึโมโต้: ไม่หรอก นั้นก็อีกเรื่องนึง ที่จริงพวกข้าได้ข่าวกันมาว่า ตอนนี้ที่โลกมนุษย์ กำลังจะเกิดเรื่องแปลกๆขึ้นหนะ
อิจิโกะ: เรื่องแปลกงั้นหรอ แล้วเรื่องอะไรหละ
มัตสึโมโต้:ข้าเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
อิจิโกะ:เข้าใจและ ถ้างั้นพวกฉันจะช่วยอีกแรงแล้วกัน
ลูเคีย:อืม ขอบใจมากนะ อิจิโกะ
..............................................
v
v
v
v
v
หลังจากเหตุการที่เกิดขึ้นในวันนั้นก็ผ่านไปได้2เดือน
โทชิโร่: (ความคิด) ทำไมกันนะ...ทำไมกัน...ทำไมข้าถึงช่วยเจ้าไม่ได้
1เดือนก่อนณ.ที่ทำการหน่วย1
โทชิโร่:ทำไมหละทำไมถึงหาเค้าไม่พบ
ปู่ยามะ:ทุกหน่วยพยายามเต็มที่แล้วหัวหน้าฮิตซึกายะ แต่ก็ไม่พบอะไร สงสัยจะ...
โทชิโร่:ไม่ครับ ข้าเชื่อว่าฮินาโม่ริยังอยู่ เธอยังมีชีวิตอยู่แน่ๆ ข้าจะหาเค้าให้เจอให้ได้
ณ.ปัจจุบัน
โทชิโร่: นี้มันก็ผ่านมา2เดือนแล้ว ฮินาโมริเจ้า..อยู่ที่ไหนกัน นี้เจ้าตายไปแล้วจริงๆหนะหรอ
มัตสึโมโต้:หัวหน้าค่ะ.....หน้าหน้าค่ะ....หัวหน้า
โทชิโร่:อ่ะ..เจ้าเองหรอมัตสึโมโต้
มัตสึโมโต้: หัวหน้าดูไม่ร่าเริงเลยนะค่ะ หรือว่ายังคิดมากอยู่
โทชิโร่:ข้าไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่เจ้ามีอ่ะไร
มัตสึโมโต้: อ๋อ นี้ค่ะมีคำสั่งให้เราไปที่โลกมนุษย์ค่ะ เห็นว่าเกิดเรื่องแปลกๆขึ้น
โทชิโร่: งั้นหรอ เข้าใจและงั้นเราไปกันเถอะ
ณ.ประตูสู่โลกมนุษย์
โทชิโร่: แล้วทำไมพวกเจ้าถึงมาด้วยหละ อาบาไร คุจิกิ อิคาคุ ยูมิจิกะ
มัตสึโมโต้:ข้าเป็นคนชวนพวกเค้ามาหนะค่ะ ไปหลายคนน่าจะดีกว่านะค่ะ
โทชิโร่:เอาเหอะ งั้นเราไปกันได้แล้ว
ณ.โลกมนุษย์
ที่บ้านของอิจิโกะ
คอน:อิ~จิ~โกะ~ เมื่อไหร่เจ๊จะมาอีกหละ ข้าคิดถึงเจ๊จะตายแล้วนะ
อิจิโกะ:ฉันไม่รู้
คอน:ว่าไงนะ นี้นายไม่คิดถึงเจ๊บ้างหรือไง
อิจิโกะ:น่ารำคาญชะมัดไปไกลๆเลยไป
ลูเคีย: นี้พวกเจ้ายังไม่เลิกทะเลาะกันอีกหรือไง
อิจิโกะ: ละ....ลูเคีย นี้เธอมาได้ไง
ลูเคีย: เหาะมามั้งเจ้าบ้า
อิจิโกะ:นี้...เธอ
คอน:จะ...เจ๊จ้า คิดถึงเจ๊จังเลยยยยยยยยยย
ปึก!(ต่อย)
ลูเคีย:อ้าว ว่าไงคอนดูท่าทางสบายนี้นะ
อิจิโกะ: เธอนี้ไม่เปลี่ยนเลยนะ
อาบาไร:ไงอิจิโกะไม่ได้เจอตั้งนาน
อิจิโกะ:เระ..เร็นจินี้นาย อ่ะ อิคาคุ ยูมิจิกะ คุณรันงิคุ โทชิโร่
โทชิโร่: ไม่ใช่โทชิโร่ ต้องหัวหน้าฮิซึกายะสิ
อิจิโกะ:ทำไมพวกนายถึงได้...
อาบาไร: พอดีพวกเราได้รับคำสั่งให้มาที่โลกมนุษย์หนะ เป็นว่ามีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้น
อิจิโกะ: เรื่องแปลกๆงั้นหรอ แต่ว่า...
โทชิโร่: มัตสึโมโต้เดี๋ยวฉันมานะ
มัตสึโมโต้:เอ๊ะจะไปไหนหรอค่ะ
โทชิโร่: แถวนี้แหละ
มัตสึโมโต้:ค่า งั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่บ้านโอริฮิเมะ นะค่ะ
โทชิโร่: อืม
มัตซึโมโต้:ไปซะแล้ว
อิจิโกะ: เออจริงสิจะว่าไปแล้วเรื่องเมื่อกี้นะ...
มัตสึโมโต้: ไหนๆหัวหน้าไม่อยู่ ฉันจะบอก...
อิจิโกะ: เอ๊ะ?
มัตสึโมโต้: จริงๆแล้ว เรามาที่นี้กันก็เพราะหัวหน้านั้นแหละ
อิจิโกะ: ทำไมหละ
ลูเคีย: ข้าจะเล่าเอง คือเมื่อเดือนก่อน รองหัวหน้าฮินาโมริหายตัวไปหนะ สิ่งที่เจอก็มีแค่กองเลืดกับที่รัดผม ทางเราก็ตามหาจนทั่วแต่ก็หาไม่เจอ และตอนนี้คนที่เครียดมากที่สุดก็คือหัวหน้าฮิซึกายะนะ เลยมีคำสั่งให้มาพักที่โลกมนุษย์
อิจิโกะ: อย่างงี้นี้เอง งั้นเรื่องเมื่อกี้ก็แต่งขึ้นใช่มั้ย
มัตสึโมโต้: ไม่หรอก นั้นก็อีกเรื่องนึง ที่จริงพวกข้าได้ข่าวกันมาว่า ตอนนี้ที่โลกมนุษย์ กำลังจะเกิดเรื่องแปลกๆขึ้นหนะ
อิจิโกะ: เรื่องแปลกงั้นหรอ แล้วเรื่องอะไรหละ
มัตสึโมโต้:ข้าเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
อิจิโกะ:เข้าใจและ ถ้างั้นพวกฉันจะช่วยอีกแรงแล้วกัน
ลูเคีย:อืม ขอบใจมากนะ อิจิโกะ
..............................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น