คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : - {One Week} ❥ Intro : Lumin
- Intro -
{Lumin}
.
.
( เพื่อนเหี้ยนี่.. เออเดี๋ยวกูไปนอนละนะ ..)
"ดีมากเพื่อนร๊ากกกกกกก เยส!"สิ่งที่เสียงว่าโทรศัพท์ถูกโยนลงบนเตียงตามด้วยร่างของใครคนหนึ่งที่ลงไปนอนดิ้น..
โอ้วแม่เจ้า ลู่หานกำลังทำผิดอยู่ใช่มั้ยอ่ะ #โคฟเป็นไอซ์ฝากไว้แปปครับ คนหล่อก็แค่ชวนเพื่อนรักแบบรักโคตรรักเหี้ยเพื่อนกูรักมึงว่ะ รักมากขนาดตอนเด็กยังให้ยืมยางลบไปแดกเลย เล่าแล้วเขินเอ๊าะ -/-
อยากรู้มั้ย...กิจกรรมที่ลู่หานชวนคิมจงอินไปทำโดยที่เจ้าตัวมันก็ยังไม่รู้นั้นคืออะไร.. ให้ยี่สิบก่อนเดี๋ยวบอก ท่ดๆๆๆๆ
.. เรื่องมันก็มีอยู่ว่า
.
.
ที่สนามของมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งมีกลุ่มเด็กผู้ชายในชุดนักศึกษาวิ่งแย่งลูกบอลกันไปมาอย่างดุเดือด
'สัสลู่ ส่งทางนี้มึงทางนี้' เสียงจงอินดังขึ้น ผมหันไปมองพลางเสยผมเบาๆให้ดูหล่อแน่นอนสิครับพี่หาญออกจะหล่อล้ำ ความล้ำน่ะดูได้จากหน้าแข้งเลย ใครที่มันได้โดนแข้งของพี่หาญวิดวะไม่มีทางที่พวกมันจะตื่นก่อนตะวันขึ้นของอาทิตย์ที่สองหรอกครับ แต่ความล้ำมันไม่เกี่ยวกับริ้วรอยใช่มั้ย คือเวลายิ้มทีไรกูนึกว่าหนังหน้าตัวเองเพิ่งผ่านเครื่องซักผ้ามา แม่งยับสัส ยิ่งตอนหัวเราะนะมึง ไม่อยากจะพูดถึง ยิ่งกว่าสวนสัตว์เขาดินอีก ตีนกาสามล้านกว่าตัวได้ ถ้าไม่มีใครบอกกูนึกว่าหนังหน้าตัวเองเป็นลายลักษณ์อักษรที่ใช้ล่าสมบัติ เอิ่มม กูจะเผาตัวเองทำไมว่ะ ถถถถถถถถถถถถถถถถ ว่าแล้วก็เตะลูกบอลไปทางมัน ..ป่ะว่ะ
'เหี้ยยย ลู่ส่งให้พระบิดามึงหรอแสรด..'
พลั่ก!
'โอ้ยยยยย!!'
แต่ลืมตัวเตะแรงไปหน่อยทำให้ลูกบอลที่ส่งไปข้ามหัวไอ่ดำไปสู่หัวอีกคนที่อยู่ข้างสนามแทน.. ตายห่าแล้ว ใครว่ะนั่น หัวแตกมั้ย จะความจำเสื่อมป่ะเนี่ย กูป่าวนะ กูมาเยี่ยวแป๊ปเดียวกูก็ไป = =
'ขอโทษครับ เป็นอะไรมั้ย คือว่าไม่ได้ตั้.....'
'เห้ยไม่เห็นหรอว่ามีคนเดินอยู่น่ะ ห๊ะ?!' ร่างบางที่นั่งกุมส่วนที่ลูกบอลกระแทกเงยหน้าขึ้นมามองผม เสียงเล็กบ่นปนด่าผม แต่สิ่งที่นายหาญแซ่ลู่สนใจไม่ใช่คำด่าที่ด่าผมอยู่หรอก แต่เป็นใบหน้าที่ออกจะน่ารักมากกว่า ทำไม ทำไมถึงน่ารักขนาดนี้ แม่ให้อะไรกินตอนเกิด เกิดมาแล้วใช้อะไรทำอะไรถึงน่ารักน่าฟัดขนาดนี้นะ หรือว่าน้องแดร๊กบีอิ้งหนึ่งน่ารักพันเจ็ดร้อยมิลลิกรัมเข้าไปว่ะ กูจะได้ซื้อให้ไอ่ดำจงอินบ้างเผื่อขาว เกร้ดดดดด พี่หาญคนแมนใจจะละลายครับ แม่! หาญเจอเนื้อคู่ลูกสะใภ้ของแม่แล้วนะ ยูอาร์มายเดสสินี่อ่ะ คือบับบ่องตงรักจุงเบย #ไม่สก๊อยสิหาญไม่สก๊อย
'เอ่อ.. คือเราไม่ได้ตั้งใจ เดี๋ยวเราไปซื้อยามาให้นะ รอแปปนึ..'
'ไม่ต้อง!! ขอบใจมากนะ แต่จะดีมากกว่านี้ถ้าเตะบอลไม่ให้โดนคนอื่นอีกน่ะ! '
'มันจะดีกว่านี้ถ้านายทำหัวสีรุ้งหรือสีชมพูเรืองแสง เราจะได้รู้ว่ายังมีคนอยู่ตรงนี้น่ะ แล้วเราจะระวังให้มากขึ้น ก่อนไปถามหน่อยแม่ให้อะไรกินตอนเกิดทำไมถึงน่ารักจัง เราพี่หาญคนแมน หานแซ่ลู่ บ้านอยู่ปักกิ่ง ยังไม่มีหญิงชายคู่ใจจะดีมากถ้าเธอบอกว่าเธอชื่ออะไร แล้วเธอน่ะโสดมั้ย ถ้าเธอไม่ว่าอะไรอยากจะมาเกี่ยวใจกันมั้ย.. '
'ไม่ได้ชื่อเดียวกับพ่อมึงล่ะกันเควี่ย!!!!!!!!!'
สิ้นเสียงร่างบางก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ทิ้งให้ลู่หานอยู่กับลูกบอล โอ้ยเหี้ยยยยยยยยยยยย ขนาดเหวี่ยงยังน่ารักเลย พี่หาญจะเอาจะเอา ว่าแต่ชื่ออะไรว่ะ ลืมถามโถ่เอ้ย หลังจากที่โดนคนน่ารักเหวี่ยงใส่ จงอินเพื่อนรักที่แม่งยืนหลบกับพวกเพื่อนก็วิ่งเข้ามาถาม ผมก็ไม่ได้ทำอะไรแค่ตบกบาลไปคนล่ะทีแล้วกลับไปเล่นบอลต่อ แต่ในหัวน่ะไม่ได้คิดถึงเรื่องบอลเลย แต่กลับกลายเป็นใบหน้าที่เงยขึ้นมาสบตากันมากกว่า
บอกเลยว่าพี่หาญชอบมาก คนอะไรไม่รู้ยิ่งดูยิ่งนั่ลลั๊ค -/-
.
.
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ จุ๊จุ๊ ที่คนแมนเล่าไปน่ะ คือคนที่ร่วมในกิจกรรมนี้ไงครับ กิจกรรมที่ทำให้ลู่หานที่ไม่ใช่คนกระตือรือร้นเลย เกิดฮึดส่งรูปพร้อมประวัติ(ทั้งของผมและไอ่ดำ)ไปที่รุ่นพี่กิจกรรม ไม่อยากจะพูดเลยว่ากิจกรรมเนี่ยน่ะสำคัญต่อหัวใจพี่หาญมากนะควับส์ณ์ศ์ษ์ฐ์
เปิดตัวแล้วกับลู่หมินนนนน รออีกสองคู่นะคะ รับรองสนุกเด็ดเผ็ดมันส์แน่นอน
ไม่ทำตัวเป็นนักอ่านเงานะแง้ ติดตามกันด้วยนะ ติดแท็กฟิคได้ #จวฟล
[ @xxiumini_ ]
ความคิดเห็น