คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : World of Magice บทที่ 2 จุดเริ่มต้นของสงคราม ตอนที่ 6 ทำความรู้จัก และ ภารกิจ
World
of Magice
บทที่
2 ุเริ่ม้นอสราม
อนที่
6 ทำวามรู้ั และ ภาริ
‘’ ทำวามเาพ ‘’
‘’ สรรเสริ! ‘’
เสียปืนยิเป็นัหวะ 3 นั
ัึ้นเป็นระยะ ผมอยู่ในพิธีศพอ
ทหารอทัพอาาศสหรั ที่อาสาเป็นแนวหน้าในสมรภูมิแร อโลแห่นี้
ใน่วเวลาที่เาปะทะันผมไ้แ่นั่ฟัวิทยุสื่อสาร ในศูนย์บัาารั่วราว แ่
วันนี้ ผ่านไป เพียแ่ 3 วัน อทัพสหรั
นรถ่อสร้า ทุรูปแบบ มาไว้ ที่แห่นี้แล้ว พวเาทำานอย่ารวเร็ว น
อนนี้ เรามีำแพล้อมรอบภูเา รวมถึ านอบัาารเรียบร้อยแล้ว
พวเาทำานเร็วมาๆ ที่เหลือ็ือ
สนามบิน ที่พวเายั่อสร้าไม่เสร็
พวเรายึทุ่โล่ที่เป็นุยุทศาสร์นี้เอาไว้ มันเหมาะแ่ารป้อันอย่ามา
ทั่น่านฟ้า ทั่บนบ เพราะว่าเป็นทุ่โล่เราเลยไ้เปรียบทุสถานาร์
แม้ว่านพื้นเมือะเ้าีเราาทาไหน็าม
‘’ วนะไ้เวลาแล้วนะ ‘’
หัวหน้าหน่วยอผมล่าวึ้น ผมเพิ่ทราบมาว่าหลัพิธีศพ
พวเราะ้อเ้าไปรับฟัภาริ ที่ะไ้รับมอบหมายใหม่ึ้น
พวเรายัใสุ่เรื่อแบบประำาิอนอยู่ ที่ริแล้วเราวระไ้พั แ่นี่มัน็
3วันแล้วละะพัมาว่านี้มีปัหาแน่....หลัาเสร็พิธีศพ
หน่วยอผม็เริ่มแยย้ายันไปที่อบัาารภาริ
ึ่ผมามไป้าที่สุ แ่็ไปทัน่อน
ผู้มอบหมายภาริะเ้ามาอธิบาย
อนที่ผมเ้าไป ผม็้อใ เนื่อาไม่ใ่แ่มีหน่วยอผมอยู่้วย แ่มี
หน่วยทหารสหรั หลายนายนั่อยู่ใน อบัาารภาริ้วย
ผมเ้าไปนั่ใล้ๆ ฟาเรีย สาวแห่เมือแฟั่น
มือสไนเปอร์ ะว่าไปแล้วเธอ็่อน้าสวย รูปร่า็ี เสียาย
ัวสูว่าผมไปนินึ...ออแนวสาวบึบึน
‘’ ทุนทำวามเารพ ‘’
ูเหมือนนมอบหมายภาริะมาถึแล้ว
‘’ ล่าวสวัสีทุน ผมนายพัน าเธอร์
ะมารับำแหน่ ผบ. ภารินี้ ...เอาละามสบาย ‘’
ทุๆนนั่ล
‘’ อย่าแร ผมอยาะล่าวออบุ
สมาิโรารรูหนอน ที่ให้เราไ้้าวเ้ามาสู่ ินแนแห่โลใหม่ที่เรา้นพบ ปรบมือให้แ่พวเาหน่อย ผู้ล้าอเรา ‘’
ทหารที่ไม่ใ่สััหน่วยผม พวเาพร้อมเพรียปรบมือัทั่วทั่ห้อ ริๆ็แอบเิล
แ่หน่วยอผมเา้อมีมาเท่เ้าไว้ เพราะพวเราหัวะทิ เรา้อเนี๊ยบๆ เ้าไว้
ฮ่าๆ
‘’ เอาละ ผมะอธิบาย ภาริใหม่ อพวุ
ให้ฟั ‘’
‘’ ทานา่า รวมถึเพนา้อน อยาะให้อทัพพิเศษอเรา
ออสำรวรูปแบบารปรอ รวมถึ ทรัพยารทาธรรมาิ และ ลุ่มนพื้นเมือ เพราะอย่านั้น ึเป็นหน้าที่อพวนาย
ที่ะออไปสำรวบริเว้านนอ’’
‘’ อะๆ
อย่าเพิ่สสัยว่าเราะไปันยัไ
พรุ่นี้ เวลา 06.00 น. ร ะมีรถฮัมวี่ำนวน 20 ันมารอป เราะไ้ใ้ฮัมวี่ัน ‘’
ทุนภายในห้อูเหมือนะื่นเ้นันมามายที่ะมีรถับ
ัน...
‘’ ภาริ่ายๆ แ่สำรว และ
ทำวามรู้ัับนพื้นเมือ
และส่้อมูลมาให้ทาานทัพ ็ะเป็นอันบภาริ’’
‘’ เอ่อท่านรับ ถ้าหาพบว่า
นพื้นเมือเป็นภัยุาม่อีวิเราละรับ ‘’
‘’ ทาอทัพอนุาิให้
สามารถใ้ำลัำัไ้...แ่้อูสถานาร์ว่าเาู่โมเรา่อนหรือไม่!้วย’’
‘’ ทานา่าเรียมนำลื่นวิทยุ
เาะทะลุรูหนอน ให้ัวนำวิถี สัา เ้ามาภายในโลนี้วันพรุ่นี้ะใ้านไ้
08.00 น. เพราะั้น วิทยุ ารสื่อสาระใ้ระหว่าันไ้ไม่้อห่ว ‘’
‘’ เอาละ...ภาริ่ายๆ พรุ่นี้ เรียมึ้นรถันเวลา 07.00 อนนี้็ไปพัันไ้แล้ว
‘’
ทุๆนในเริ่มทยอยันออไป
‘’ นี่ะไปลอันหน่อยไหม ‘’
‘’ หือ?’’
ฟาเทีย ถามผม ผมเลยสสัยว่าลออะไร
‘’ ็นะ หัวหน้าหน่วยเรา เาอยาลอ
ที่รอมาาาร่อสู้ทีุ่สำรวไ้หนะ ‘’
‘’ ็ีนะรับ...โอเ
ผมว่าพอยัไ็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว ’’
หัวหน้าหน่วยที่นั่อยู่แถวหน้า
หันมายิ้มให้ผม ผม็เลยยิ้มลับให้ เอิ่ม....
[ ห้อพัหน่วย ]
‘’ ลอ!!! ‘’
ทุๆน นแ้ว น้ำเปล่าัน เพราะไม่มีน้ำอะไรพิเศษานี้ลอันแล้ว
‘’ แหม่ นายทำไ้ีมาเลยนะเรย์ อนที่
ุฮอล์หนะ เ้ามาโฟเวอร์ไ้ีมา รวมถึ เธอ้วยฟาเรีย าัส็เ่นัน ‘’
‘’ อบุ่ะ ‘’
‘’ อบุรับ ‘’
ูเหมือนหัวหน้าะมเราเป็นพิเศษแหะ
‘’ แล้วร. ไ้้อมูลอะไรไปบ้าละรับ
หลัาที่เรามาัน ‘’
‘’ ารัส นายสสัยหรือ...เอิ่ม พวเาบอว่า
มิิโลนี้หนะ
มันเื่อมับโลเรามานานแล้ว...เพียแ่สัามันอ่อน...แ่ที่เรา้ามมาันไ้นี่
ูเหมือนนอทาโลนี้ะเปิประูไว้ แ่้วยเหุผลอะไร หรือไม่มีใรทราบ แ่
าที่เพนา้อนเาาินะ เรียมทำารบุโลอเรา หนะ ‘’
‘’ ถ้ามันะบุโลอเราทำไม
มันไม่รีบทำารลมือละรับ ทำไม้อรอให้เราเ้ามา้วย? ‘’
‘’
ันไม่รู้...ถ้าอยารู้สสัย้อไปถามพวมัน ในวันพรุ่นีู้ันแล้วละ ‘’
‘’ ฮ่าๆๆๆๆ
นั่นสินะรับ ‘’
เอิ่ม...อยู่ๆทั้สอน็เฮฮา ึ้นมา
‘’ เออนี่ พรุ่นี้ ะมี่าภาพอี่ปุ่นเินทาไปับเรา้วยนะ
‘’
‘’ ่าภาพี่ปุ่น? ‘’
‘’ ใ่ มาาCNN
แ่เป็นสัาาิ ี่ปุ่นเาะมา ถ่ายรูปเราไปลป่าว นิยสาร หรือ
พวเนื้อหาาวหนะ พร้อมับเ็บภาพ วิวสวยๆาโลนี้ไป้วย ‘’
‘’ เฮ...เราสามารถเินทาลับไ้้วยหรือ
...ผมนึว่า้อรอนานว่านี้อี ถึประูมิิะเสถียร ‘’
‘’ อ้อ...ทานา่า แ้ทาอบัาารแล้วละ
ว่าเราสามารถเินทาไปลับ ระหว่าโลนี้ ับโลเราไ้แล้ว เลยสะวึ้นเยอะ ‘’
‘’ ผมไม่อยานึเลยว่า ถ้าอทัพสหรั
เอาเรือ้ามมิิมาั้แ่อนแร มันะเป็นยัไ ‘’
‘’ ลไปในหลุมหุบเาละมั่ ฮ่าๆๆๆ ‘’
‘’ ็ว่าันไปนะะ ‘’
‘’ ฮ่าๆ ‘’
ทุๆ ่าหัวเราะับมุลอารัส ูเหมือนพวเราะสนิทันึ้นมามา
ั้แ่ภาริแร
หลัานั้นอีรึ่ม
ทุๆ็เริ่มแยย้ายันไปทำธุร และเรียมเ้านอน รวมถึผม้วย แ่ผมนอนไม่หลับหรอ...
ไ้แ่นอนื้นอยู่บนเีย รอบๆ ผม็มีเสียฮอล์บินมาเป็นระยะ
ส่วนเสีย่อสร้าหนะหายไปแล้ว พวเาพัานัน...อีอย่าอิไม่ไ้เลยว่า
พรุ่นี้มันะมีอะไรมาื่นเ้นให้เราไ้สัมผัสัน....
แ่อีสัพัเียว็หลับเอแหละ เริ่มรู้สึ มึนๆแล้ว....
[ เ้าวันรุ่ึ้น วันที่ 5
หลัาเ้ามาสู่โลแห่เวทมนร์ ]
‘’ เอาละ พวนาย เรียมพร้อมหรือยั ‘’
‘’ พวนายะไ้รับ รถฮัมวี่ 2 ัน มี .50 cal
ับแบบธรรมา อย่าละัน’’
‘’ ภายในรถะมีรว่อ้านรถถัสำหรับป้อันัวอยู่
1 ระบอ มี 3 นั ใ้พวมันให้มีประโยน์ละ’’
‘’ เอาละเรียมึ้นรถันไ้ ‘’
‘’ โอเ าล้ออเรามาถึแล้ว
ไ้เวลาออรถแล้ว ‘’
หัวหน้าอแบปืนมาราานอทัพบสหรั
สะพายไว้ ้าไหล่ ฟาเรียำลันั่เ็สไนเปอร์อเธออยู่ ส่วนผมหนะหรอ มีปืL86A2 ับปืนพ
พิัวแ่นี้็สบายใแล้ว ผมเห็นาล้ออเรา่าภาพี่ปุ่น
วิ่มา้วยวามเร็วสูาฮอร์ีนุ เาริ่มาที่รถอพวผม
‘’ สวัสีรับ ‘’
‘’ ฟันะ ถ้าเิเหุุเิน
นาย้ออยู่แ่ในรถ ไม่็ หาที่ำบัีๆเอาไว้เ้าใละ ‘’
หัวหน้าอผมให้ำแนะนำแ่เา
‘’ ารัส นายไปุม .50call’’
‘’ ฟาเรีย ับ เรย์ไป ันหลั ันที่ไม่มี
.50 call ‘’
‘’
าล้อมาันแรับผม...โอเ สแนบายไว้ ‘’
ผมมอหน้าฟาเทีย และพยายามถามเธอว่า
‘’ ใระับรถร้าบบบ ‘’
‘’ นายละัน ผู้ีแนอัฤษ ‘’
‘’ ป..ประป่าวเนี้ยะ ‘’
ผมระโเ้าไปนั่ฝั่นับ สาร์รถ บวนฮัมวี่หลายัน ำลัเรียมออา ประู
เฟโน ทีละัน ทีละัน และ แยันไปามบวนอน
หัวหน้าอผมเาเปิประูลมาารถ และล่าวว่า
‘’ อี 1 ม วิทยุสื่อสาระใ้ารไ้ ระหว่านี้เราะรไปทาทิศเหนือนะ
ับรถามมาันีๆละ’’
‘’ เ้าใแล้วรับท่าน! ‘’
หัวหน้าอผมรีบวิ่ลับึ้นรถ
ฟาเรียมอมาที่หน้าผม เธอล่าว่อว่า
‘’ ถ้ามีอะไรผิปิ หรือ อะไรแปลๆ
หรือน่าื่นเ้น็ปลุ้วยนะ ‘’
‘’ นี่ะะนอนอย่าเียวเลยหรือ?....’’
ผมื่นเ้นริๆอะไระรอพวเราอยู่
นะ ในโลแห่นี้ ! บวนรถ
อผมเริ่มเลื่อนที่แล้ว!
ความคิดเห็น