ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Lovely Girlfriend เพื่อนคนนี้ ฉันคิดว่า(น่า)รัก

    ลำดับตอนที่ #2 : Lovely Girlfriend : Chapter 1

    • อัปเดตล่าสุด 12 ส.ค. 56



    Lovely   Girlfriend   Chapter   1

     

    Bua’s Part

    ฉันเดินไปตามทางเดินโล่งของตึกเรียนที่อยู่ใกล้จะครบ 1 เทอมแล้ว  อีกไม่กี่อาทิตย์ก็ถึงช่วงสอบ  ทั้งๆที่ฉันเป็นเด็กใหม่ แต่เกรดตอนสอบกลางภาคของฉันกลับได้ถึง 3.88 และฉันก็คงจะอ่านหนังสือเตรียมสอบแล้ว ถ้าไม่มีเรื่องอย่างนี้มากวนใจ

    “บัว!!

    “มีอะไรหรอ? ฝน” ฉันหันไปตามเสียงเรียก  แล้วแสร้งถามด้วยความสงสัย  ทั้งๆที่ในใจก็รู้อยู่แล้วว่าฝนกำลังจะพูดเรื่องอะไร

    “รู้เรื่องตัวแทนห้องที่จะประกวดดาวโรงเรียนหรือยัง?!

    “อ๋อ ยังหรอกจ้ะ ทำไมหรอ? แต่เราคงไม่ได้หรอกมั้ง” ฝนก็ต้องมาบอกว่าฉันได้เป็นตัวแทนห้องอยู่แล้ว เหอะ! แต่ก็ต้องตีหน้าซื่อ ถ่อมตัวไปก่อนแหละ ทุกๆคนจะต้องเห็นฉันเป็นนางฟ้าผู้ใสซื่อบริสุทธิ์  ไร้มลทิน ฉันจะได้ดูน่ารักน่าเอ็นดูในสายตาของทุกๆคน  แล้วทุกๆคนก็จะพากันเทคะแนนให้ฉัน และความคิดของฉันก็เป็นจริงเมื่อได้ฟังคำตอบของฝน

    “แต่บัวได้คะแนนอันดับ 1 ของห้องเลยนะ!  รองลงมาคือไอติมแล้วก็แป้งหอม เป็นตัวแทนห้องไปกัน 3 คนนะ! ดีใจด้วยนะบัว!” เสียงเธอตื่นเต้นกว่าคนที่ได้อีกนะฝน

    “จ..จริงหรอ อย่างเราเนี่ยนะ” ฉันตอบไปอย่างถ่อมตัวตามเคย

    “จริงสิ! บัวออกจะน่ารักนี่นา ได้ข่าวมาว่าป๊อปห้อง 2 แอบเล็งเธออยู่นะ ป๊อปนี่ได้คะแนนอันดับ 1 ของห้อง 2 เลยนะ! เธอนี่น่าอิจฉาชะมัด!” เหอะ! มันก็ดีนะที่มีคนมาชอบแบบนี้ แต่ฉันมีแฟนแล้วนะ ใสเจีย-เสียใจ

    “อ๊ะ! ลืมไป บัวมีแฟนแล้วนี่เนอะ แถมแฟนบัวยังได้อันดับ 1 ของห้อง 3 อีกด้วย นี่แน่ะ! เนื้อหอมนะเราเนี่ย!” ฝนหยิกแขนฉันเบาๆที แหงสิ! ก็แฟนฉันนะ หน้าตาก็ดี  เรียนก็เก่ง แถมยังแสนดี อบอุ่นสุดๆ ใครไม่โหวตก็บ้าและ ฮิฮิ

    “งั้นป๊อปเราขอนะ ส่วนก้อยอ่ะ รักษาไว้ดีๆละกัน คนอย่างนี้หายาก  ระวังจะโดนแย่งนะ”ฝนบอกฉัน ไม่บอกก็รู้อยู่แล้ว ว่าก้อยน่ะฮอตแค่ไหน ก็ฉันเกือบจะโดนแฟนคลับก้อยรุมตบแล้วล่ะเนี่ย แต่โชคดีนะที่ก้อยมาช่วยไว้ก่อน

    “เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนพักกลางวัน ครูณัฐให้ตัวแทนห้องไปพบที่ห้องประชุม 1 นะ”งั้นฉันก็ต้องเจอกับป๊อปอะไรนั่นด้วยสิ  เฮ้อออ  ในล็อกเกอร์ของฉันนะ ประมาณ 2%เป็นของส่วนตัวที่ฉันเก็บไว้ ที่เหลือ 49% เป็นพวกขยะที่แฟนคลับก้อยมายัดใส่ และอีก 49% เป็นของขวัญและจดหมายรักจากแฟนคลับของฉันเอง อนาถจิต แถมยังต้องมาแอ๊บเป็นนางฟ้าอะไรนี่อีก น่าเบื่อ!  แต่ถ้าแอ๊บแล้วได้แฟนดีๆอย่างนี้ ฉันยอมแอ๊บตลอดชาติเลย

    อ๊ะ! รู้ตัวอีกทีก็มายืนหน้าโรงอาหารแล้ว คุยเพลินเลยนะเนี่ย  ฉันลาฝนแล้ววิ่งตรงไปที่โต๊ะอาหารประจำของเราสองคน เห็นก้อยนั่งอ่านหนังสืออยู่  แฟนฉันนี่ขยันจริงๆ  หุหุ

    “อ้าวบัว! คุยกับฝนเสร็จแล้วหรอ มาทานข้าวกันเถอะ ก้อยซื้อไส้กรอกมาให้บัวด้วย เห็นว่าบัวชอบ”ก้อยบอก แล้วก็ยิ้มให้ฉัน รอยยิ้มนี้แหละที่ทำให้ฉันตกหลุมรัก  แถมยังรู้ใจฉันซะขนาดนี้

    “ขอบใจนะก้อย ก้อยนี่รู้ใจเราตลอดเลยอ่ะ” “ก็เราเป็นแฟนกันนี่นา” เป็นคำตอบที่ถูกใจฉันมากเลยอ่ะก้อย  เขินอ่ะ ฉันตกหลุมรักก้อยตั้งแต่แรกเห็น แล้วสุดท้ายเราก็ดันมาสารภาพรักกันซะงั้น ฮิฮิ

    แล้วเราก็เลยมาคบกันนี่ไง!!

    “ไส้กรอกร้านนี้อร่อยตลอดเลยนะ” ก้อยพูดทั้งๆที่ยังเคี้ยวไส้กรอกตุ่ยๆอยู่เลย ฉันก็เลยอ้อนก้อยนิดหน่อย “เพราะก้อยเป็นคนซื้อนั่นแหละ ถ้าเป็นคนอื่นซื้อก็คงจะเฉยๆอ่ะ” ใบหน้าของกก้อยขึ้นสีแดงจางๆ พร้อมกับนิ้วเรียวที่หยิกแก้มฉันเบาๆอย่างมันเขี้ยว “เดี๋ยวนี้หัดอ้อนแล้วหรอ นี่แน่ะๆ” ฉันแลบลิ้นใส่ก้อย แล้วก็ซบหน้าลงกับไหล่นุ่มๆของก้อย

    “เย็นนี้ไปเที่ยวกันไหม?” ก้อยถาม เล่นเอาฉันงงไปเลย เพราะปกติแล้วก้อยจะบอกให้รีบกลับหอไวๆ “ฝนคงตกขึ้นฟ้าเลยล่ะมั้ง ถ้าก้อยเป็นฝ่ายชวนแบบนี้ ฮิฮิ”ฉันยิ้มหวานแล้วหัวเราะเบาๆ “ก็ฉลองที่เรา 2 คนได้เป้นตัวแทนห้องไง แล้วก็เป็นรางวัลให้มือใหม่หัดอ้อนด้วย” รู้งี้ ฉันอ้อนตั้งแต่วันแรกแล้ว

               “แล้วบัวอยากได้อะไรเป็นพิเศษไหม?” ก้อยทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกอะไรได้ คงจะเพิ่งนึกได้ว่าพรุ่งนี้วันเกิดฉันละมั้ง เก็บอารมณ์ไม่เก่งเอาซะเลย แต่ไหนๆก็อุตส่าห์ถามอ่ะนะ เดี๋ยวจะตอบให้ “เราอยากได้ชุดว่ายน้ำ!” ฉันตอบพร้อมทำท่าอ้อนๆใส่ก้อย เล่นเอาก้อยหน้าขึ้นสีอีก

              “งั้นเย็นนี้ไปห้างกัน  เดี๋ยวก้อยซื้อชุดว่ายน้ำให้” “ซื้อของขวัญวันเกิดทั้งที  ไม่คิดจะเซอร์ไพรส์หน่อยหรอ?” ฉันทำหน้ารู้ทัน จนก้อยเหวอ “บ..บัวรู้ได้ไงอ่ะ!!” “ก็เราเก่งอ่ะ” ก้อยทำหน้าเอิ่ม.. “ล้อเล่น ก็แฟนเราดูง่ายจะตาย” ฉันตอบตามความจริง จริงๆนะ!  ถึงแม้ว่าฉันจะเก่งจริงๆก็เถอะ!

               “จ้าๆ แม่คนเก่ง รีบกินเข้า จะได้มีเวลาไปทำอย่างอื่น” ก้อยแขวะ ฉันเลยทำหน้างอใส่ “อย่างอื่นที่ว่านี่คือไรอ่ะ ไม่อยากอยู่กะเราหรอ ชิ” ฉันทำท่างอน “ก็เอาเวลาไปคิดถึงบัวไง” ฮิ้ววววว เสี่ยวอ่ะ แฟนฉัน “จ้าๆ มือใหม่หัดเสี่ยว” ฉันแซว ทั้งๆที่หน้าฉันเองก็จะไหม้อยู่แล้ว

                “อ๊ะ! ก้อยต้องไปก่อนนะ ต้องไปช่วยงานครูที่ห้องสมุดอ่ะ  เย็นนี้เจอกัน” ก้อยหอมแก้มฉันอย่างรวดเร็ว แล้วก็วิ่งหน้าแดงไปในทันที แฟนฉันนี่เขินง่ายนะ แถมเอาใจเก่งอีกด้วย แต่เชื่อไหมว่า..

              เราไม่เคยทำอะไรเกินเลยไปกว่าการหอมแก้ม...

              จริงๆนะ!

    --------------------------------------------------------------
                    TBC.

      ช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยได้อัพนะงับ การบ้านเยอะมวากกก

     
     

       

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×