สาวน้อยกับสายลม

เนื้อเรื่อง

สาวน้อยกับสายลม

                            สายลมที่พัดผ่านไปอย่างเอื่อย ๆ ในปลายฤดูหนาวได้พัดพาเอาความแห้งแล้งไปและนำพาเอาความชุ่มชื่นเข้ามาแทน  สาวน้อยนั่งอยู่ที่ระเบียงหน้าบ้านนั่งรับลมในเวลาเช้าจนถึงเย็นของทุกวัน  และไม่มีวันไหนที่เธอจะไม่ออกมานั่งที่ระเบียงเลย  ชาวบ้านแถวนั้นเล่าว่าเธอออกมานั่งที่หน้าบ้านแบบนี้ทุกวันตั้งแต่พ่อของเธอออกจากบ้านไป  บางคนก็บอกว่า เธอออกมารอพ่อของเธอ  แต่บางคนก็บอกว่าเธอเสียสติตอนพ่อของเธอจากไป  เพราะไม่ใช่แค่เธอจะออกมานั่งรับลมหน้าบ้านเท่านั้น  เธอยังบอกใครต่อใครหลาย ๆ คนว่า   “มาดูซิ มานี่มาจับดูสายลม มาจับมันดูสิ” แม่ของเธอก็เคยเตือนอยู่เหมือนกันว่า “สายลมไม่มีรูปทรงหรือรูปร่างหรอกนะลูกมันเป็นไปไม่ได้หรอก”  แต่เธอก็ยังเถียงและบอกให้แม่ของเธอมาจับสายลมดู แต่ก็ไม่เคยมีใครเคยจับสายลมที่สาวน้อยว่าหรอก แม้แต่แม่ของสาวน้อยเองก็บอกว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ  ถึงแม้ว่าสายลมที่พัดผ่านกายของเราจะไม่มีรูปร่างหรือรูปทรงอย่างที่เราคิด ๆ กันอยู่  แต่สำหรับสาวน้อยแล้วมันมีรูปทรงและรูปร่าง  เธออาจจะมานั่งคุย และเป็นเพื่อนกับสายลมมานานแล้ว  สายลมจึงยอมให้เธอสัมผัสสายลมได้

……………………….……จบ……….……………………