ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Last Man On The World - เมื่อฉันตื่นมาในยามเช้า

    ลำดับตอนที่ #34 : EP 31 : จุดจบของทุกสิ่ง (END)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 81
      2
      14 ธ.ค. 62

    เฮลิคอปเตอร์ของนาและพรรคพวกกำลังข้ามพรมแดนภาคอีสานเข้าสู่ภาคเหนืออย่างเร่งรีบ โดยที่พวกเขาต้องทำงานแข่งกับเวลาเพื่อไม่ให้พวกนั้นสงสัยเสียก่อน ในขณะที่อีกด้านหนึ่ง นายสมภพและพรรคพวกก็เชิญเหล่าบรรดาพ่อค้าอาวุธที่ยังมีเงินทุนหลงเหลืออยู่ ก็ถูกเชิญมารวมตัวกันที่ห้องๆหนึ่ง ซึ่งด้านในห้องมีสาวๆในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยมาคอยบริการบรรดาเศรษฐีพวกนั้น พร้อมด้วยอาหารชั้นเลิศซึ่งที่ยังเหลืออยู่ บรรดาเศรษฐีเหล่านั้นต่างพากันรอนายสมภพที่กำลังจะมาที่นี่ ซึ่งในไม่กี่อึดใจ นายสมภพก็เดินเข้ามาในห้องทันทีเพื่อต้อนรับมหาเศรษฐีเหล่านั้นในทันที

    สวัสดีท่านทั้งหลาย บัดนี้ทุกท่านคงจะได้ทราบแล้ว ว่าอะไรที่นำพวกท่านมาที่นี่

    นี่ เลิกพูดเยอะเถอะน่า เอาของที่เราต้องการมาดูเร็วสิ ชายฝรั่งวัยกลางคนคนหนึ่งพูดขึ้น

    ใจเย็นสิครับคุณเบอร์นาร์ด ของบางสิ่งมันก็ต้องรอถึงจะได้เจอมันนะครับ

    ว่าแต่ ยาตัวนั้นมันจะได้ผลงั้นเหรอ

    แน่นอนครับ ผมรับรองได้

    เออนี่ ว่าแต่ ตอนนี้ยาตัวนั้นอยู่ที่ไหน คุณไม่ได้มีมันในมือเหรอ

    ยาตัวนั้นกำลังมาที่นี่ครับ

    ในขณะที่นายสมภพกำลังพูดอยู่นั้น จู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา สมภพรับสายในทันที

    สวัสดีคุณดาร์วิน คุณอยู่ที่ไหนแล้ว

    อีก 10 นาทีถึง คุณเตรียมรอได้เลย

    โอเค อย่าให้ผมต้องรอนานหล่ะ จากนั้นนายสมภพก็วางสายไป

    เอาหล่ะ ทำตัวกันตามสบายนะครับผม นายสมภพพูดขึ้น จากนั้นบรรดาเหล่าเศรษฐีพวกนั้นก็สนุกไปกับสิ่งอำนวยความสะดวกที่อยู่ด้านในห้องอย่างสบายอารมณ์

     

    ซึ่งในขณะเดียวกัน เฮลิคอปเตอร์ของนาและพรรคพวกก็มาเจอกับตึกหลังหนึ่งซึ่งเป็นตึกระฟ้าตั้งสูงตระหง่าน พวกเขารู้ในทันทีว่ามันต้องเป็นตึกช้างเผือกแน่ๆ ในตอนนั้นเองจ่าแพตตันก็ใช้กล้องส่องทางไกลมองลงไปด้านล่าง พวกเขาก็พบกับเฮลิคอปเตอร์ประมาณ 6 ลำจอดอยู่เรียงกัน ทั้งบนดาดฟ้าและด้านล่างของอาคาร

    ตึกนี้แน่นอนครับ

    จ่าแพตตันพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาก็ตัดสินใจที่จะไปจอดที่ลานกว้างแห่งหนึ่งซึ่งไม่ห่างจากตึกนั้นเท่าไหร่นัก เมื่อฮอลงจอดเรียบร้อย พวกเขาก็เตรียมอาวุธในทันทีเพื่อเตรียมเข้าจู่โจมตึกแห่งนั้น โดยที่ผู้พันแซมจะเป็นหัวหอกในการบุกเข้าโจมตีตึกแห่งนั้น

    ผู้พันครับ กำลังเสริมของเราหล่ะ จ่าแพตตันถามไป

    เดี๋ยวพวกเขาก็มา อีกไม่เกิน 5 นาทีหรอก

    ผมก็หวังไว้แบบนั้นนะครับ ผู้กองมาร์ตินพูดขึ้น จากนั้นจู่ๆก็มีโทรศัพท์ติดต่อมาจากโทรศัพท์ของผู้พันแซม ผู้พันได้ยินดังนั้นจึงตอบกลับไปว่า

    โจมตีเต็มที่ จากนั้นเขาก็วางสายไป

    พวกเขาใกล้จะมาแล้วหรือเปล่าครับ พลทหารสตีฟถามไป

    ก็คงอย่างงั้นแหละ พวกเราไปกันดีกว่า พลทหารไมเคิลพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาก็เดินทางบุกเข้าไปในตึกช้างเผือกแถวนั้นในทันที โดยที่ชิโระก็นัดแนะแผนการของเขากับคนอื่นๆที่ตามมาด้วย

    เอาหล่ะทุกคน งานนี้อยู่หลังผมถ้าเห็นว่าไม่ไหว ชิโระพูดขึ้น

    ฝันเถอะ ใครจะให้นายลุยคนเดียวหล่ะ ปัดพูดขึ้น

    จิน งานนี้เธอต้องเซฟตัวเองหน่อยนะ นาพูดกับจิน

    บอกตัวนายเองดีกว่าน่า จินพูดขึ้นจากนั้นก็เดินทางต่อ

    หวังว่าเรื่องนี้จะจบได้ดีนะเซนพูดขึ้น

    มันต้องจบดีสิพี่ พวกเราซะอย่าง วายุพูดขึ้น

    แต่ยังไงก็ต้องระวังตัวหน่อยนะ ฉันเป็นห่วง ยูกิพูดขึ้น

    อ้าว นี่พวกนายทั้งคู่คบกันแล้วเหรอ ภพถามไปแต่ทั้งคู่หน้าแดงไม่ตอบ

    แสดงว่าคงเป็นแบบที่เราคิดแล้วหล่ะ วิคเตอร์พูดขึ้น

    ว่าแต่ พวกมันมีเยอะแค่ไหนกันหล่ะ อาซามิถามไป

    มีกี่คนก็ช่างเถอะ เราจัดการไหวอยู่แล้ว ไผ่พูดขึ้น

    นั่นดิ เท่าที่ดูด้านล่าง พวกมันน่าจะมีไม่กี่คนหรอก เอกพูดขึ้น

    แล้วด้านในตึกหล่ะ อย่าลืมคิดถึงตรงนั้นสิ มีร์พูดขึ้น

    นี่ ยังไงก็ระวังตัวกันหน่อยนะ มันอาจจะมีอันตรายรออยู่ก็ได้ เอลิซ่าพูดขึ้น

    ขอบคุณค่ะที่เตือน พวกเราเข้าใจนะ รันพูดไป

    นี่รัน เธอพาออโรร่ามาหลบด้านหลังฉันก็ได้นะ เชนพูดขึ้น

    หนูไม่กลัวพวกมันหรอกนะคะ ออโรร่าพูดขึ้น

    ถึงยังไงก็เถอะ ยังไงก็ต้องระวังไว้นะ เอ็ดเวิร์ดพูดขึ้น

    นั่นสิ ไม่รู้ว่าจะมีอะไรรออยู่หรือเปล่า จอห์นพูดขึ้น และในขณะเดียวกัน แบทก็ขอยืมโทรศัพท์ของผู้กองมาร์ติน จากนั้นก็โทรกลับไปยังนายสมภพในทันทีเพื่อคุยกับเขาในทันที

    สวัสดีคุณดาร์วิน คุณอยู่ไหนแล้ว

    ผมอยู่ด้านล่าง เขาพูดขึ้น แต่เสียงของเขาไม่ใช่ดาร์วิน นายสมภพถามต่อในทันที

    แกไม่ใช่ดาร์วิน นี่แกเป็นใครวะ

    คนที่แกไปชิงยายังไงหล่ะ ยาตัวนั้นฉันใช้มันไปแล้ว ยาตัวนั้นกำลังออกฤทธิ์ไปทั่วโลก

    ไอ้ระยำ แกทำแบบนี้ได้ยังไง ฉันจะตามล่าพวกแก

    ไม่ต้องตามล่าฉันหรอก ฉันมาหาแกแล้วไงหล่ะ

    นายสมภพพูดขึ้น จากนั้นลูกน้องของเขาก็มาพูดกับเขาในทันที

    ท่านครับ แย่แล้วครับ มีเฮลิคอปเตอร์สามลำกำลังมาทางนี้ครับ

    นายสมภพได้ยินดังนั้นจึงเดินออกไปดูด้านนอก เขาก็พบกับเฮลิคอปเตอร์สามลำกำลังบินมาทางเขา เฮลิคอปเตอร์พวกนั้นยิงใส่ตึกของนายสมภพอย่างหนัก ลูกน้องของเขาพยายามจะยิงสกัดพวกมันเอาไว้แต่ไม่เป็นผลเลย

    เฮ้ย คุณสมภพ นี่มันอะไรเนี่ย เศรษฐีคนหนึ่งพูดขึ้น

    ใจเย็นๆก่อนนะครับ มันอาจมีอะไรผิดพลาด

    ผิดพลาดเหรอ เห็นอยู่พวกแกมันหลอกลวง

    รีบไปจากที่นี่เร็ว

    เศรษฐีคนหนึ่งในห้องพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาก็รีบขนเงินออกจากห้องรับรองในทันที ส่วนนายสมภพก็เรียกลูกน้องของเขามาคุยด้วยในทันที

    เฮ้ย รีบไปขนเงินฉัน แล้วหนีจากที่นี่ด่วนเลย

    ได้ครับท่าน

    ลูกน้องของเขารีบวิ่งไปในห้องเก็บเงินของเขาในทันที โดยที่ตัวเขาเองก็รีบหยิบปืนมาในทันทีเพื่อป้องกันตัวเขาเอง

     

    ที่ด้านล่าง พวกของนาก็ยิงปะทะกับลูกน้องของนายสมภพอย่างดุเดือด ซึ่งพวกนั้นมีกำลังไม่มากด้านล่าง ทำเอาพวกของนาเล่นงานพวกมันได้อย่างง่ายดาย จนกระทั่งพวกเขาก็มาถึงลิฟท์ซึ่งมีลิฟท์อยู่สองตัวกำลังตั้งเรียงกันอยู่

    เอาหล่ะ งานนี้ขอคนที่ลุยได้จริงๆไปด้านบนครับ ผู้พันแซมพูดขึ้น

    อ้าว ทำไมอย่างงั้นหล่ะครับ วายุถามอย่างสงสัย

    พวกมันอาจจะมีเยอะที่ด้านบน ซึ่งเราอาจจะตายกันเยอะก็ได้ครับ ผู้กองมาร์ตินพูดขึ้น

    ถ้าอย่างงั้นผมลุยด้วยครับ นาพูดขึ้นคนแรก

    ฉันด้วยค่ะ ฉันจะไปด้วย จินพูดขึ้นอีกคน

    เอาแบบนี้สิ ใครที่จับอาวุธได้ก็ไปข้างบน ส่วนใครที่ไม่ไหวก็อยู่ข้างล่าง เซนพูดขึ้น

    ถ้าอย่างงั้นหนูไปด้วย วิคเตอร์พูดขึ้น

    อย่าเลย ถ้าจะแก้แค้น ฉันทำแทนเธอเอง ภพพูดขึ้น

    แล้วนี่ใครจะอยู่ข้างล่างกันหล่ะ เอลิซ่าถามไป

    ลุงเอ็ดเวิร์ด ลุงจอห์น พวกคุณคุ้มกันผู้หญิงด้านล่างได้หรือเปล่าครับ ไผ่พูดขึ้น

    ได้ๆ เดี๋ยวฉันจัดการเอง เอ็ดเวิร์ดพูดขึ้น

    ยังไงก็ขอให้โลคดีนะทุกคน จอห์นตอบไป

    ผมจะอยู่คุ้มกันรันกับออโรร่าที่นี่เอง เชนพูดขึ้น

    ว่าแต่ พวกของคุณแซมจะไม่ยิงพวกเราเหรอ รันถามไป

    อ้อ ผมสั่งพวกเขาไว้แล้วหล่ะ ผู้พันแซมพูดขึ้น

    เฮ้อ ค่อยโล่งใจหน่อยค่ะ ออโรร่าพูดขึ้น

    ยังไงพวกนายก็ต้องระวังตัวด้วยนะ มีร์พูดขึ้น

    ใช่ งานนี้มันอันตรายมากเลยนะ อาซามิพูดเสริม

    เธอบอกพวกมันดีกว่าน่า เอกพูดขึ้น ในขณะเดียวกัน ลิฟท์ก็เปิดขึ้นในทันที

    เอาหล่ะ ลิฟท์มาแล้ว รออยู่ที่นี่นะ ปัดพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาก็ค่อยๆขึ้นลิฟท์กันไป

    นี่ พวกมันอยู่ที่ชั้นไหนอย่างงั้นเหรอ ชิโระถามไป

    สายของเราบอกมา น่าจะชั้น 18 ครับ จ่าแพตตันพูดขึ้น

    พวกมันอาจรอเราอยู่แล้วก็ได้นะ สตีฟพูดขึ้น

    ไม่เป็นไร ยังไงเราก็สู้ได้อยู่แล้ว ไมเคิลพูดขึ้น

    สั่งคนของเรายิงฮอทุกลำ ห้ามให้ใครออกไปเด็ดขาด ผู้กองมาร์ตินพูดขึ้น จากนั้นไม่นาน ลิฟท์ก็มาหยุดที่ชั้น 18 แต่ในตอนนั้นเองพวกมันก็รอพวกเขาอยู่แล้ว พวกมันยิงอัดเข้าไปในลิฟท์ กระสุนโดนไมเคิลและสตีฟจนล้ม แต่ตัวเขาเองยังพยายามขวางทางให้คนอื่นหาที่หลบ ส่วนสองคนนั้นก็ล้มลงในทันทีโดยที่ผู้กองมาร์ตินพยายามจะช่วย

    เรียกหน่วยๆ เจ้าหน้าที่ถูกยิง

    ฉันดูเขาเอง พวกคุณไปลุยเถอะค่ะ เซนพูดขึ้นในขณะที่กดแผลช่วยพวกเขา

    ฉันก็จะช่วยด้วย ไม่ต้องห่วงค่ะ จินพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาก็บ้าเลือดบุกเข้าไปยิงกับพวกของนายสมภพอย่างบ้าคลั่ง พวกเขาวิ่งเข้าไปแล้วเล่นงานลูกน้องของนายสมภพที่กำลังขวางทางอยู่อย่างดุเดือด แบทเป็นตัวชูโรงเข้าไปเนื่องจากแค้นที่เขาบังอาจซื้อตัวคนในหน่วยให้ทรยศได้

    ทุกคน งานนี้จับตายทุกคนเลยนะ แบทพูดขึ้นอย่างโมโห

    ใจเย็นแบท เราต้องจับเป็นสมภพนะ ผู้พันแซมพูดขึ้น

    ไม่รู้ว่าสตีฟกับไมเคิลจะรอดหรือเปล่านะ ผู้กองมาร์ตินพูดขึ้น

    ตอนนี้จับตัวพวกมันให้ได้ก่อน ชิโระพูดขึ้น จากนั้นก็มีเสียงรายงานมาจากวอของเขา

    ผู้กอง ตอนนี้เราจับกุมพวกมันบางส่วนที่กำลังจะหนีขึ้นฮอได้ คุณอยากมาดูหรือเปล่า

    จับตัวมันไว้ก่อน เดี๋ยวฉันจะไปดูมันเอง เขาตอบกลับไป

    แล้วตอนนี้พวกมันไปไหนแล้วหล่ะวายุพูดขึ้นในขณะที่ยิงกับพวกมัน

    ไม่รู้ ลองวิ่งดันพวกมันไปสิ ภพพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาก็ดันพวกมันเข้าไปเรื่อยๆ เข้าใกล้ตัวนายสมภพทุกที แต่ลูกน้องของเขาก็พยายามสกัดพวกเขาเอาไว้

    นี่ พวกมันจะเยอะไปไหนเนี่ย ปัดพูดขึ้น

    คงต้องค่อยๆจัดการพวกมันหน่ะ ไผ่พูดขึ้นจากนั้นก็ค่อยๆแอบยิงพวกมันไปทีละคน

    เอาระเบิดไปแดกหน่อยโว้ย เอกพูดขึ้นจากนั้นก็ปาระเบิดใส่พวกมัน จนพวกมันกระเด็นไปคนละทาง และในขณะเดียวกันนั้นเองพวกเขาก็เห็นชายคนหนึ่งกำลังถือกระเป๋าใบหนึ่งพร้อมด้วยลูกน้องของเขาที่กำลังคุ้มกันสองคนกำลังรีบหนี ในตอนนั้นเองนาก็วิ่งตามเขาไปในทันที ลูกน้องสองคนนั้นพยายามจะยิงสกัดนาเอาไว้ แต่นาก็ยิงพวกมันสองคนจนร่วงไป จากนั้นก็จับตัวนายสมภพมา แต่ในตอนนั้นเอง เมื่อนาเห็นหน้านายสมภพ เขาก็พูดขึ้น

    ท่านประธาน

    คุณนา นี่คุณ...

    นาไม่พูดพร่ำทำเพลงลากคอสมภพเข้าไปในห้องๆหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องพักห้องหนึ่งซึ่งมีเตียงนอนสำหรับรองรับแขก เมื่อนาพาเขาเข้าไปด้านใน นาก็ปิดประตูห้องในทันทีแล้วล็อคประตู จากนั้นการสนทนาก็เริ่มขึ้นในทันที

    ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับท่านประธาน

    คุณนา คุณมาทำอะไรที่นี่

    เรามาตามล่าคนที่ฆ่าพวกเราหน่ะ นาพูดจากนั้นก็ขึ้นลำปืนของเขา

    นี่ คุณอย่าทำอะไรผมเลย คุณอยากได้เท่าไหร่บอกผม

    งั้นเหรอ ตอนนี้เงินกี่ล้านก็ซื้อชีวิตคุณไม่ได้หรอก ไหนๆก็ไหนๆ มาพูดเรื่องเก่าของเราเลยดีกว่า นาพูดขึ้นจากนั้นก็ลากเก้าอี้ตัวหนึ่งมานั่งต่อหน้าท่านประธานของเขา

    และที่ด้านนอก หลังจากที่พวกเขาเคลียร์สถานการณ์ได้เรียบร้อยแล้ว ทหารของผู้พันแซมก็เข้ามารายงานตัวกับผู้พันแซมในทันทีที่ชั้น 18

    ท่านครับ โชคดีที่เจอท่าน เราจับพวกมันเอาไว้ได้หมดแล้วครับ

    พาคนเจ็บไปรักษาด่วน ว่าแต่เจอนายสมภพหรือเปล่า

    อ่า เขาอยู่ที่ไหนเหรอครับ ที่เราจับได้ไม่ใช่คนไทยนะครับ ลูกน้องของเขาพูดขึ้น

    อ่า ผมเห็นนาแว้บๆอยู่นะครับ เห็นเขาวิ่งไปด้านนั่นหน่ะ วายุพูดขึ้นจากนั้นก็ชี้ไปยังห้องที่นาเพิ่งจะลากนายสมภพเข้าไป

    เออ แล้วเขาอยู่ในห้องนั้นเหรอ ผู้กองมาร์ตินถามอย่างสงสัย

    อ่า ลองเข้าไปดูหรือเปล่าหล่ะครับ ภพออกความเห็นไป

    ถ้างั้นก็ลองดู แบทวิ่งไปที่ประตูนั่น แต่เขาก็พบว่าประตูถูกล็อค แบทจึงพยายามพังประตูเข้าไปแต่ไม่เป็นผล

    บ้าเอ้ย ประตูนี่มันหนาชิบเป๋งเลย

    ระเบิดประตูเลยมั้ยหล่ะครับ ไผ่ถามไป

    ก็ดีนะ งั้นก็ระเบิดเลยสิครับ เอกพูดขึ้น

    จะบ้าเหรอ เดี๋ยวนาก็โดนไปด้วยหรอก ปัดห้ามพวกเขาไว้ก่อน

    ถ้างั้น พวกคุณรีบไปหาที่เปิดประตูมาเร็ว ผู้พันแซมสั่งลูกน้องของเขาไป จากนั้นลูกน้องของเขาก็รีบวิ่งไปหาที่เปิดประตูในทันที

    หวังว่านาคงจะไม่ทำอะไรบ้าๆนะ ชิโระพูดขึ้น

     

    และที่ด้านในห้อง ซึ่งในตอนนั้นเองนาก็เผชิญหน้ากับท่านประธานของเขาอย่างเคร่งขรึม บรรยากาศในห้องดูไม่ค่อยน่าอภิรมย์เท่าไหร่นัก เนื่องจากทั้งสองฝ่ายดูท่าจะเคร่งเครียดกันมาก

    สบายดีนะครับท่านประธาน

    ผมก็สบายดี  แล้วคุณหล่ะ ลาออกไปเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหมท่านประธานถามอย่างใจสั่นๆ

    คุณคิดว่าคนที่เพิ่งจะโดนไล่ออกไปนี่ดีหรือเปล่าครับนาตอบไป

    เรื่องนี้ผู้จัดการเขาจัดการทั้งหมด ผมก็แค่ทำตามหน้าที่นะ

    ผมเข้าใจ ตอนแรกผมก็คิดว่าท่านไม่รู้เหมือนกัน

    แล้วคุณจะมาจับผมทำไม ปล่อยผมไปเถอะ แล้วเงินนี่คุณก็เอาไปให้หมดเลยท่านประธานยื่นกระเป๋าใส่เงินให้กับนนท์ไป

    ตอนนี้เงินไม่มีความหมายอะไรสำหรับผมแล้วหล่ะ

    แล้วคุณต้องการอะไรงั้นเหรอ

    ไอ้ผู้จัดการมันคายทุกอย่างออกมาหมดแล้วหล่ะครับ คุณอยากรู้ไหมเขาพูดอะไรบ้างนาพูดจากนั้นเขาก็จ้องหน้าท่านประธานราวกับจะกินเลือดกินเนื้อไป

    ย้อนกลับไปยังวันที่นากำลังโดนผู้จัดการจับตัวไป ในตอนนั้นเอง บทสนทนาบทหนึ่งที่ผู้จัดการคุยกับเขา นายังคงจำฝังหัวมาจนถึงวันนี้

    ไหนๆวันนี้แกก็จะตายแล้ว ฉันจะบอกอะไรแกให้อย่างนึงก็แล้วกัน ความจริงแล้วท่านประธานต้องการเล่นงานแกมานานแล้ว เพราะแกไปรู้เรื่องที่ท่านประธานโกงหุ้น เขาเลยให้ฉันเล่นงานแกยังไงหล่ะ น่าเวทนาแกจริงๆหว่ะนาเอ้ย อย่าถือสาฉันเลยนะเว้ย ฉันก็ทำตามคำสั่งเขาเหมือนกัน

    ใช่แล้วครับท่าน ท่านโกงหุ้นไปสิบล้าน เงินนั่นคงอยู่ในกระเป๋านั้นสินะครับนาตอบกลับท่านประธานของเขาไป

    ไม่ใช่แบบนั้น ไอ้ผู้จัดการนั่นแหละมันจัดการทุกอย่าง ผมไม่รู้อะไรด้วยเลยประธานพูดขึ้น

    งั้นเหรอครับท่าน อย่าคิดว่าผมโง่นะนาตอบกลับไป

    แล้วนายจะทำอะไร ฆ่าฉันตอนนี้นายก็ไม่ได้เลยหรอก

    ไม่ ผมไม่ฆ่าท่านหรอก ผมก็แค่อยากจะบอกท่านว่าไอ้ผู้จัดการนั่นมันโดนอะไรบ้าง ตอนนี้ มันกับชู้รักของมันคงกำลังเป็นศพอยู่ชายแดนพม่าแล้วหล่ะ

    แล้วนี่คุณจะเอายังไง คุณว่ามาเลยดีกว่า

    เอายังไงงั้นเหรอ คนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ แกคิดว่าฉันจะทำอะไรหล่ะ

    นาต่อยเข้าไปที่หน้าของท่านประธาน จนเขาล้มลงจากเตียง แต่เขายังไม่ละความพยายาม เขาเตะเข้าไปที่ร่างของเขาอีกอย่างไม่ยั้ง จนเขาเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว

    ถ้านายไม่ปล่อยฉัน ก็ฆ่าฉันให้ตายเถอะ

    อย่างแกความตายมันง่ายไปหว่ะ

    นาลากคอเขามาจากนั้นก็เตรียมจะเอาหัวเขาโขกกับกำแพง แต่ในตอนนั้นเอง ที่ด้านนอกของห้อง กลุ่มหน่วยรบพิเศษพยายามพังประตูเข้าไปด้านในเพื่อลากตัวนาออกมาจากนอกห้อง แต่จนแล้วจนรอดประตูก็ยังไม่พังซะที

    บ้าเอ้ย ประตูนี่แข็งชิบหายเลยทหารคนหนึ่งพูดขึ้น

    แล้วนี่ มีทางเข้าทางอื่นหรือเปล่าผู้กองมาร์ตินถามไป

    ไม่น่ามีแล้วครับพี่วายุพูดขึ้น

    พวกเขาพยายามกระแทกประตูจนประตูเริ่มจะหลุดแล้ว พวกเขาจึงรีบดันอย่างสุดแรงเกิดให้ประตูมันหลุดออก ซึ่งในตอนนั้นเองนาก็กำลังจะฆ่านายสมภพตายคาห้องอยู่แล้ว

    รีบๆหน่อยสิ เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอกผู้พันแซมบอกลูกน้องของเขาไป

    นา อย่าทำอะไรบ้านะเว้ยชิโระตะโกนเข้าไปในห้อง แต่ดูเหมือนว่านาจะไม่ฟังอะไรแล้ว

    ไอ้นา นี่แกเป็นอะไรของแกวะเอกตะโกนบอกไป

    นา ตอบกลับมาสิ  ปัดพูดขึ้น ในขณะที่พวกเขาพยายามอย่างหนักที่จะดันประตูเข้าไป

    นา อย่าทำแบบนี้นะเว้ย เปิดประตูให้เราไผ่พูดขึ้น

    นา อย่าเพิ่งทำอะไรมัน ฉันขอดูหน้ามันก่อนเว้ยแบทพูดขึ้นในขณะที่กำลังใช้ไหล่ดันประตูไป และในขณะเดียวกัน จินกับเซนก็รีบวิ่งมาที่ห้องที่นนท์อยู่หลังจากที่ช่วยสตีฟกับไมเคิลได้แล้ว

    นี่ พี่ชิโระ กำลังทำอะไรอยู่เนี่ยจินถามไป

    นากำลังคลั่ง เราต้องรีบเปิดประตูด่วนเลยชิโระพูดขึ้น

    ตายแล้ว นี่นาเป็นอะไรของเขาเนี่ยเซนพูดขึ้น ในขณะที่พวกเขากำลังจะพังประตูได้แล้ว

    และที่ด้านในห้อง หลังจากที่นาเล่นงานนายสมภพจนเขาใกล้จะตายแล้ว นายสมภพพยายามลากตัวเองหนีแต่นาก็จับตัวเขาไว้

    กราบตีนกูเดี๋ยวนี้

    นาชี้ไปที่เท้าของตัวเขาเอง จากนั้นนายสมภพก็ค่อยๆไหว้ลงไปที่เท้าของนา และในตอนนั้นเอง พวกของผู้กองมาร์ตินก็พังประตูเข้ามาได้พอดี จากนั้นเขาไม่รอช้ารีบแยกตัวนาออกจากนายสมภพในทันทีก่อนที่นาจะคลั่งไปมากกว่านี้ โดยที่นายสมภพก็รีบไปหลบอยู่หลังผู้พันแซมในทันที

    ช่วยด้วย มันจะฆ่าผม

    ไอ้สัส มึงอย่าคิดว่ามึงจะรอดนะนาพยายามจะไปเล่นงานมัน แต่ในตอนนั้นเองคนอื่นๆก็ห้ามเอาไว้ก่อน

    นี่นายเป็นอะไรของนายไปเนี่ยชิโระพูดขึ้น

    นี่มันเรื่องส่วนตัว อย่ามายุ่งนะเว้ยนาพูดไป

    มันจะฆ่าผม ช่วยผมด้วย ผมจะให้เงินคุณทั้งหมดเลยนายสมภพพูดขึ้น แต่ในตอนนั้นเองแบทก็ต่อยหน้ามันจนสลบ จากนั้นเซนลาคอคอเขาไปใส่กุญแจมือเขาไว้ในทันที ส่วนจินก็พยายามทำให้นาใจเย็นลงในอ้อมกอดของเธอ

    ใจเย็นนะนา ทุกอย่างมันจบไปแล้วนะ

    มันเอาชีวิตทั้งชีวิตของผมไป ตอนนี้ผมจะเอาคืนบ้าง

    ตอนนี้มันก็จบแล้ว นายพอแค่นี้เถอะนะ

    ในตอนนั้นเองนาก็ร้องไห้ออกมาโดยที่มีจินคอยปลอบใจเขาอยู่ และในตอนนั้นเองแบทก็ไปดูสภาพของนายสมภพที่นอนสลบอยู่ตรงนั้น

    เฮ้ยนี่ แล้วนายจะเอายังไงกับมันหล่ะผู้พันแซมถามแบทไป

    ผมจะเอามันไปประหารเอง เพราะมันมาซ่าส์กับผมก่อนแบทพูดขึ้น

    จะเอายังไงก็เอานะ มันไม่ใช่ความรับผิดชอบของฉันนี่ผู้กองมาร์ตินพูดขึ้น จากนั้นแบทก็ลากคอนายสมภพไปที่ระเบียงหน้าต่าง จนกระทั่งนายสมภพก็ตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงียๆ

    เฮ้ย นี่มึงเป็นใครวะ

    เป็นคนในหน่วยที่มึงใช้เงินซื้อตัวจนทรยศยังไงหล่ะ

    เฮ้ย อย่านะเว้ย

    แบทไม่รอช้ายิงมันเข้าไปที่หัวของนายสมภพ จากนั้นเขาก็โยนศพลงไปด้านล่าง แล้วก็ดูเหมือนว่าเรื่องทุกอย่างจะค่อยๆจบลงได้ด้วยดีแล้ว

     

    และที่ชั้นล่าง ในระหว่างที่กลุ่มของนาคนอื่นๆที่ไม่ได้ขึ้นไปด้านบน ก็กำลังรอดูสถานการณ์ด้านล่างอย่างใจจดใจจ่อ และในไม่กี่อึดใจ ลิฟท์ในตึกก็พาพวกของนาลงมาด้านล่างได้อย่างปลอดภัย ทุกคนที่อยู่ด้านล่างรีบเข้ามาทักทายกับคนที่เพิ่งจะลงมาด้านบนทันที บรรยากาศดูค่อนข้างจะอบอุ่น โดยที่ในตอนนั้นเอง ผู้กองมาร์ติน ผู้พันแซมและจ่าแพตตันก็ไปดูอาการของไมเคิลและสตีฟที่กำลังนอนรักษาอยู่

    เป็นยังไงบ้างครับผู้กองสตีฟถามหัวหน้าของเขาไป

    ทุกอย่างเรียบร้อย ฉันซะอย่าง

    นั่นสินะครับ กลับไปผมขออะไรดีๆกินหน่อยนะครับไมเคิลพูดขึ้น

    นี่ เอาให้รอดไปจากที่นี่ก่อนเถอะจ่าแพตตันพูดขึ้น ในขณะเดียวกัน มีทหารคนหนึ่งก็มารายงานสถานการณ์กับผู้พันแซมอย่างเร่งด่วน

    ท่านครับ เราตรวจสอบพวกที่เราจับตัวมาได้ ส่วนใหญ่เป็นพวกพ่อค้าอาวุธที่ทางการต้องการตัวครับ

    ดี ทำรายการส่งไปที่หน่วย เอาตัวพวกมันไปให้หมดเลยผู้พันแซมพูดขึ้น และในขณะเดียวกันนั้นเอง คนอื่นๆก็แยกย้ายกันไปพักที่ด้านล่างเนื่องจากเหนื่อยกันมามากแล้ว แต่ละคู่ก็แยกย้ายกันไปสวีทกันในแต่ละที่ แต่ในขณะเดียวกันนั้นเอง จู่ๆนาก็เดินออกไปด้านนอกแล้วไปนั่งกอดเข่าอยู่คนเดียวด้านนอก จินเห็นดังนั้นจึงแปลกใจว่านาเป็นอะไรไป เธอจึงเดินไปคุยกับเขาในทันที โดยที่จินก็ตามนาออกไป จากนั้นเธอก็ไปนั่งข้างๆเขาในทันที

    นา คิดอะไรอยู่หรือเปล่า

    เรื่องนี้มันจบแล้วใช่หรือเปล่านาถามจินอย่างสงสัย

    ก็ต้องจบแล้วสิ ทำไมนายคิดแบบนั้นหล่ะ

    ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกว่าฉันเจอเรื่องแย่ๆมาเยอะหน่ะ จนฉันรู้สึกไม่ชินซะแล้วตอนนี้นาพูดกับจินไป

    ถ้าอย่างงั้นนายก็ทำตัวให้ชินซะนะจินพูดกับนาพลางแตะไหล่นาไป

    ฉันพยายามอยู่ บางทีฉันก็เคยคิดอยากจะไปให้ไกลจากจุดนี้เหมือนกัน

    นี่ ถ้านายไปแล้วลูกจะอยู่กับใคร นายทำฉันท้องนะเฟ้ยจินตอบเขาไป

    ฉันรู้ ฉันขอบใจมากเลยนะจินที่เข้าใจฉันนาพูดขึ้นจากนั้นก็กอดกับจินไป จากนั้นนาก็พูดขึ้นในทันที

    ขอให้มันจบทุกอย่างเถอะนะ

    หลังจากนั้นไม่นาน ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอยู่ด้านใน นาและจินก็เดินกลับเข้าไปด้านในทันทีเพื่อกลับไปหาคนอื่นๆที่อยู่ด้านใน และชิโระก็เดินเข้ามาหานาและจินในทันที

    อ้าวนี่ พวกนายทั้งคู่ไปไหนมาเหรอ

    คือ พี่ชิโระ หนูท้องกับนาเขาแล้วนะ

    ใช่ครับพี่ชิโระ ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างเองครับ ชิโระได้ยินดังนั้นจึงพูดขึ้น

    อ่า อย่าทำให้น้องฉันเสียใจก็แล้วกัน ไม่งั้นฉันเอานายตายแน่ ชิโระพูดขึ้น

    ว่าแต่ นายจะรับผิดชอบฉันหรือเปล่าเนี่ย ปัดพูดแล้วเดินเข้ามาควงเขาไว้

    แหม่ ฉันรู้แล้วน่าที่รัก ชิโระพูดขึ้นจากนั้นทุกคนก็หัวเราะกันเกรี้ยวกราว

    เอาหล่ะ เดี๋ยวอีก 10 นาทีเราจะไปจากที่นี่นะครับ ผมเรียกเฮลิคอปเตอร์มาช่วยเสริมแล้ว เราจะไปที่เรือกันก่อน แล้วรอให้เหตุการณ์มันดีขึ้นแล้วเราจะกลับมา ผู้กองมาร์ตินพูดขึ้น

    เซน เธอจะไปอยู่กับฉันหรือเปล่า แบทถามเซนไป

    แน่นอนสิ นายไปไหนฉันก็ไปด้วยเหมือนกัน เซนตอบกลับไป

    เอาหล่ะครับ เรารีบไปรอเฮลิคอปเตอร์ที่ด้านนอกกันดีกว่าครับผม

    ผู้พันแซมพูดขึ้น จากนั้นไม่นานเฮลิคอปเตอร์ที่พวกเขาเรียกมาก็ค่อยๆมารับพวกเขากันทีละลำสองลำ ซึ่งเมื่อทุกอย่างเข้าสู่ภาวะปกติแล้ว พวกเขาก็รีบไปขึ้นฮอในทันทีเพื่อกลับไปยังเรือบรรทุกเครื่องบินของพวกเขา

    เฮลิคอปเตอร์ค่อยๆขึ้นสู่ท้องฟ้า ค่อยๆบินไปยังเป้าหมายของพวกเขา นามองออกไปด้านนอกเครื่องอย่างปล่อยวางทุกอย่าง ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะจบลงแล้วสำหรับเขา จากนั้นนาก็หันไปหาจิน ทั้งคู่ยิ้มให้กันในทันทีเมื่อมองตากัน

     

    ทุกอย่างมันจบแล้วสินะ เรื่องเลวร้ายที่เจอ

     

    ผมคงไม่ใช่ผู้ชายคนสุดท้ายบนโลกนี้ที่ต้องเผชิญอะไรแบบนี้

     

    แต่สุดท้าย ไม่ว่ามันจะเป็นอย่างไร เราก็คงต้องเผชิญหน้าและท้าทายกับมัน

    =====================================================================================

    จบแล้วจ้า เย้ๆ

    หวังว่าคงจะชอบกันนะครัช

    ต่อไปก็เตรียมอ่านเรื่องนี้ได้เลย 
    https://writer.dek-d.com/shinobinon/writer/view.php?id=2028409

    https://www.youtube.com/channel/UCEzIY9j4fuPDx4Ofz8U0Fig?view_as=subscriber ซับแนลผมด้วย!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×