ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Last Man On The World - เมื่อฉันตื่นมาในยามเช้า

    ลำดับตอนที่ #21 : EP 19 : เข้าประชิด

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 49
      1
      21 ก.ย. 62

    พวกของนาเตรียมพร้อมรับมือฝูงซอมบี้กลุ่มใหญ่ที่กำลังบุกเข้ามาหาพวกเขา พวกเขาตั้งปืนกลและปืนอื่นๆที่ได้จากแบทมา ตั้งเอาไว้ที่บนกำแพงบ้าน และพวกเขายังได้เตรียมระเบิดเอาไว้ใช้เผื่อฉุกเฉินด้วย ชิโระมองออกไปดูด้านนอก ชิโระก็เห็นว่าถ้าเกิดพวกมันเข้ามาได้ พวกเขาได้ตายกันหมดแน่ ชิโระจึงคิดแผนอะไรบางอย่างขึ้นมา

    ผมว่านะ ถ้าเราตั้งรับแบบนี้ เราอาจจะเสียที่นี่ไปก็ได้

    แล้วพี่จะทำยังไงต่อหล่ะคะ จินถามอย่างสงสัย

    พี่ว่า เราน่าจะต้อนพวกมันไปที่หน้าถนนใหญ่ เราน่าจะช่วยที่นี่ไว้ได้นะ

    แต่ว่านะ เราคงต้องมีรถที่พอจะต้อนพวกมันได้ แล้วคล่องพอที่จะหาทางกลับมาที่นี่ได้ด้วย เซนออกความเห็น

    ถ้าอย่างงั้นก็ต้องเป็นฉันแล้วหล่ะ ฉันเห็นมอไซค์จอดอยู่คันหนึ่ง น่าจะยังใช้ได้อยู่นะ ฉันจะจัดการเอง ปัดอาสาออกไปต้อนพวกมันให้ออกไปด้านนอก

    แล้วพี่ปัดรู้เส้นทางที่จะกลับมาที่นี่ได้งั้นเหรอ นาถามปัดอย่างเป็นกังวล

    พอรู้อยู่ นาไม่ต้องห่วงหรอก

    โอเค แต่ว่าเราต้องตั้งระเบิดเพื่อให้เกิดเสียงล่อพวกมันหน่ะ ฮันเตอร์ออกความเห็น

    ผมจะออกไปตั้งระเบิดเอง ถึงตอนนั้นเธอก็จัดการแล้วกัน ชิตรีบวิ่งออกไปด้านนอก ส่วนคนอื่นๆก็ยังคงตั้งรับอยู่ด้านใน และปัดก็วิ่งไปเอารถมอไซค์ที่อยู่ในบ้านมาด้านนอกในทันที

    นี่ พี่เชนเป็นยังไงบ้างเนี่ย เห็นเงียบไปนานแล้ว ยูกิถามอย่างแปลกใจ

    ไม่รู้สิ เดี๋ยวฉันลองไปถามเขาดูดีกว่า มีร์รีบวิ่งไปหาเชนที่กำลังนั่งอยู่ที่ม้านั่ง

    พี่เชนคะ เป็นยังไงบ้างคะ

    ปล่อยฉันเถอะ ฉันอยากอยู่คนเดียว เชนพูดอย่างไม่ใยดี แต่ในขณะเดียวกัน รันก็เดินเข้ามาหาเชนเพื่อถามไถ่อาการของเขา

    คุณเชนคะ เป็นยังไงบ้างคะ

    ปล่อยผมเถอะ ผมช่วยใครไม่ได้อีกแล้ว

    คุณทำดีที่สุดแล้ว ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อย่าโทษตัวเองไปเลยค่ะ

    น้องผมตายแล้ว ผมไม่รู้จะอยู่ไปทำไมแล้ว

    อ้าว นี่คุณรู้แล้วเหรอคะ แล้วเพื่อนคุณหล่ะ รันถามกลับไป แต่เชนก็ไม่ตอบอะไรกลับไป และทางด้านของมีร์ เธอกลับมาหาคนอื่นๆที่กำลังช่วยกันทำงานอยู่ด้านนอก

    นี่คุณเชนเป็นยังไงบ้างเนี่ย ว่าไงพี่มีร์ วิคเตอร์ถามอย่างสงสัย

    ปล่อยพี่เขาดีกว่านะ

    สงสัยพี่เขาจะเจอมาหนักเลยนะ พวกเธอว่ามั้ย อาซามิพูดขึ้น

    ก็แหงะหล่ะ ลองน้องชายตัวเองตาย แล้วเพื่อนตัวเองก็ตายอีกสิ ไผ่พูดขึ้น

     

    และในบ้าน วายุ ภพและเอกก็พาชายคนนั้นไปสงบสติอารมณ์ในบ้าน ชายคนนั้นพยายามขัดขืน จนพวกเขาทั้งสามคนต้องเหวี่ยงเขาทิ้งไว้ที่โซฟาในบ้าน

    ไอ้สัส มึงฆ่ากูเลยสิ ชายคนนั้นตะโกนบอกทั้งสามคน

    เฮ้ยพี่ ใจเย็นๆสิ ทำแบบนี้เพื่อนพี่ก็ไม่ฟื้นขึ้นมาหรอก วายุพูดขึ้น

    ก็พวกมึงฆ่าเพื่อนกูนี่หว่า อย่าให้กูรอดไปได้นะเว้ย

    ทำไมวะ แล้วมึงจะทำอะไรกูวะ แสดงให้ดูหน่อยดิ เอกพูดจายั่วยุจนเขาโกรธ เขารีบลุกขึ้นแล้วจับชายเสื้อของเอกผลักไปติดกับกำแพงบ้าน แต่เอกปัดออกได้แล้วก็ซัดเขาเข้าที่หน้าไปหนึ่งหมัด จนภพต้องมาคอยห้ามไว้

    ใจเย็นสิวะ เดี๋ยวมันก็ตายพอดี

    มึงฆ่ากูเลยสิวะไอ้สัส

    ได้ มึงบังคับกูเองนะ เอกจะต่อยมันอีกหมัดแต่เอลิซ่าก็มาห้ามเอาไว้ก่อน

    ใจเย็นๆนะ เขาแค่กำลังโมโห อย่าทำอะไรเขาเลย

    ไอ้บ้านี่มันมายั่วผมก่อนนี่หน่า เอกพูดอย่างโกรธแค้น

    วายุ พาเอกออกไปข้างนอกก่อน เดี๋ยวพวกฉันจะดูเขาเอง นาโอมิพูดขึ้น จากนั้นวายุและภพก็ลากตัวเอกออกไปนอกบ้านก่อน

    ยังไงก็ฝากด้วยนะครับซิสเตอร์ วายุพูดขึ้น

    ใจเย็นนะเว้ย ไปรอนอกบ้านดีกว่า ภพพูดกับเอกจากนั้นพวกเขาทั้งสามก็เดินออกจากบ้านไป

    เป็นอะไรหรือเปล่าหล่ะคุณ เอชิซ่าถามชายคนนั้นไป

    ขอโทษด้วยครับซิสเตอร์ ผมแค่เป็นห่วงเพื่อนผมหน่ะ ไม่รู้ว่าหมอนั่นฆ่าเพื่อนผมตายหรือเปล่า

    เธอยังไม่ได้เห็นกับตาเธอจะรู้ได้ยังไงหล่ะ นาโอมิพยายามกล่อมชายคนนั้นไป

    ผมแค่ ช่างมันเถอะ ซิสเตอร์ ผมขอสวดมนต์ได้หรือเปล่าครับ

    คุณก็นับถือคริสต์เหรอคะ เอลิซ่าถามไป

    ใช่ครับ ผมขอห้องเงียบๆหน่อย ซิสเตอร์ไปกับผมหน่อยสิครับ

     

    และที่ด้านนอก โรงเก็บยานพาหนะ เอ็ดเวิร์ดและจอห์นกำลังเตรียมรถเพื่อใช้งาน ในตอนนั้นเองปัดก็เดินเข้ามาด้านใน จากนั้นเธอก็มาขึ้นมอไซค์ในโรงรถทันที

    นี่ปัด จะเอารถไปไหนงั้นเหรอเอ็ดเวิร์ดถามอย่างสงสัย

    จะเอาไปต้อนฝูงซอมบี้หน่ะค่ะ

    กุญแจรถอยู่กับปกรณ์เขาหน่ะ รอแป๊ปนึงนะ จอห์นพูดขึ้น จากนั้นปกรณ์ก็มาพอดี แล้วเขาก็โยนกุญแจรถให้กับปัดไป

    ได้ข่าวว่าคุณจะใช้รถนี่

    ใช่ คุณเอากุญแจรถไปทำอะไรมาเหรอ

    ฉันแค่เอาไปทดลองขี่ข้างนอกมาหน่ะ ยังไงก็ระวังๆหน่อยนะ

    ปัดไม่พูดอะไรจากนั้นเธอก็เข็นออกไปด้านนอก ส่วนจอห์นและเอ็ดเวิร์ดก็ยังคงทำงานต่อไป

    เอ้ยนี่ ข้างนอกเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ ปกรณ์ถามทั้งสองคน

    กำลังจะมีซอมบี้ฝูงใหญ่มาหน่ะ ฉันเตรียมรถไว้เผื่อฉุกเฉินหน่ะ เอ็ดเวิร์ดพูดขึ้น

    ไม่รู้ว่าฝูงใหญ่แค่ไหน แต่น่าจะใหญ่มากเลยหว่ะ จอห์นพูดทิ้งท้าย ส่วนปกรณ์ก็เดินกลับออกไปด้านนอกตามเดิม

     

    หลังจากที่ปัดเข็นมอไซค์ออกมาด้านนอก ในตอนนั้นเองปัดก็ไอแบบแปลกๆ แต่เธอก็ยังฝืนมาได้ แต่เธอเกือบจะประคองมอไซค์ไม่ไหว ออโรร่าเห็นในตอนนั้นเลยมาช่วยประคองเอาไว้ด้วย

    พี่ปัด เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

    ไม่เป็นไรจ้ะ ขอบใจมากนะออโรร่า

    เหมือนพี่จะไม่สบายนะคะ

    พี่มเป็นไรหรอก พี่สบายอยู่แล้ว

    ปัดแข็งใจเข็นมอไซค์ต่อไปเรื่อยๆ จนมาถึงด้านหน้าที่พวกของชิโระกำลังรออยู่แล้ว

    อ้าว ปัด มาพอดีเลย เป็นยังไงบ้างเนี่ย ชิโระถามปัดไป

    ไม่เป็นไรหรอก แล้วพวกมันมาหรือยังเนี่ย

    ไม่รู้เหมือนกัน ตอนนี้ชิตกำลังออกไปดูอยู่

    และไม่กี่อึดใจ ชิตก็วิ่งหน้าตาตื่นมาพอดี โดยที่ฮันเตอร์เปิดประตูรับเขาเข้ามา

    เฮ้ย เป็นยังไงบ้างวะพวกฮันเตอร์ถามอย่างสงสัย

    พวกมันมากันเยอะมาก ห่างจากเราไปตอนนี้ไม่ถึง 200 เมตรได้หว่ะชิตพูดขึ้น

    ถ้าอย่างงั้นก็ไม่มีเวลาแล้ว รีบไปกันเลยดีกว่า เซนพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาบางส่วนก็แยกย้ายออกไปด้านนอก เพื่อที่จะเตรียมตัวต้อนพวกมันให้ห่างออกไปจากค่ายของพวกเขา โดยที่ในตอนนั้นเองไผ่ก็ได้รับคำสั่งให้คุมพวกของตัวเองให้อยู่ ไม่ให้พวกมันเข้ามาใกล้ค่าย

    ที่ด้านนอก กลุ่มของชิโระก็กำลังจ้องมองพวกมันที่กำลังเข้ามาใกล้ทุกที พวกมันในตอนนั้นน่าจะมีไม่ต่ำกว่าร้อย ชิโระเห็นจึงค่อนข้างหวั่นใจพอสมควร

    ปัด เธอทำไหวแน่นะ ชิโระถามย้ำกับปัด

    แน่นอน ฉันไม่เป็นไรอยู่แล้วน่า

    ถ้าอย่างงั้นคงต้องรีบหน่อย ไม่งั้นพวกมันอาจมาใกล้พวกเราก็ได้ เซนพูดขึ้น จากนั้นปัดก็เตรียมมอไซค์ของเธอเอาไว้เพื่อเตรียมขี่ออกไป

    พวกมันกำลังมาแล้ว เตรียมพร้อมไว้นะ

    จินใช้กล้องส่องทางไกลมองออกไป พวกเขารอจนกว่าจะได้ระยะที่จะลงมือ

    เข้ามาใกล้หน่อยสิพวก

    ใช่ เข้ามาแบบนั้นแหละไอ้หนู

    ชิตพูดขึ้นในขณะที่มือของเขาถือชนวนจุดระเบิดอยู่ และไม่กี่อึดใจ พวกมันก็เข้ามาใกล้ระยะระเบิดแล้ว

    ตอนนี้แหละครับ เอาเลย

    นาตะโกนขึ้น จากนั้นชิตก็กดระเบิดในทันที

    ตู้ม!!”

    เสียงระเบิดดังลั่นสนั่นป่า แรงระเบิดไปโดนพวกซอมบี้จนกระเด็นกระดอนออกไป จากนั้นปัดก็เริ่มสตาร์ทรถแล้วขี่ออกไปในทันที

    ทางนี้โว้ย

    ปัดยิงปืนขึ้นฟ้า พวกมันได้ยินเสียงปืนจึงหันไปทางปัด พวกมันจึงค่อยๆหันไปทางปัดแล้วเดินตามไป

    โอเค พวกมันไปแล้ว ชิโระพูดขึ้น จากนั้นพวกมันก็ค่อยๆตามเสียงรถมอไซค์ของปัดไป แต่ก็เกิดเรื่องไม่คาดฝัน เมื่อพวกมันบางส่วนยังไม่ตามมา พวกมันยังคงแยกไปทางอื่น ไม่รวมตัวกันเป็นฝูงใหญ่ต่อ

    เฮ้ยพี่ พวกมันฝั่งโน้นไม่ตามพี่ปัดไปอ่ะนาถามอย่างสงสัย

    ชิต นายมีระเบิดเหลือหรือเปล่าเนี่ย ฮันเตอร์ถามชิตไป

    พอมี เอาหล่ะ

    ชิตกดระเบิดไปอีกลูก ระเบิดทำงานทำให้พวกมันหันเหความสนใจไปทางปัดบางส่วน ปัดเห็นดังนั้นจึงเร่งเครื่องไป พวกมันบางส่วนก็ไล่ตามเสียงมอไซค์ของปัด แต่จู่ๆก็เกิดเรื่องไม่คาดฝัน พวกมันบางส่วนดันหันเหความสนใจไปยังค่ายของพวกเขาไป

    ตายหล่ะ พวกมันกำลังจะไปทางอื่น นาพูดอย่างตกใจ

    พวกมันไปที่ค่ายเราแน่ๆ แย่แล้วหล่ะ จินพูดขึ้น

    ยิงกับพวกมันเลยดีกว่าแบนนี้ เซนพูดขึ้น

    ไม่ ถ้าเรายิงกับพวกมัน มันจะมาเล่นงานเราแน่ ชิโระห้ามไว้

    แล้วเราจะเอายังไงต่อหล่ะแบบนี้ ชิตถามไป

    สะกดรอยตามพวกมันไป เล่นงานพวกมันจากด้านหลัง ชิโระพูดขึ้น

    ถ้างั้นเราลุยเลยดีกว่า ไม่งั้นพวกเราตายหมดแน่

    ฮันเตอร์พูดจากนั้นพวกเขาก็ชักมีดออกมา แล้วสะกดรอยตามกลุ่มของพวกมันไป

     

    และอีกด้านหนึ่ง ที่กำแพง ไผ่มองดูพวกเขาที่กำลังไปไล่ต้อนพวกมันให้ออกไปจากเขตค่ายของพวกเขา แต่ในตอนนั้นเอง ไผ่ก็เห็นกลุ่มซอมบี้กลุ่มหนึ่งกำลังเข้ามาใกล้ค่ายของพวกเขา

    พวกมันมา ทุกคนรีบมาที่กำแพงเร็ว

    ไผ่ตะโกนบอกทุกคนที่อยู่แถวนั้น จากนั้นคนที่อยู่ในบ้านก็หยิบปืนออกมาแล้วมาที่กำแพง พวกเขาขึ้นมายังเชิงเทินแล้วมองไปยังฝูงซอมบี้ที่กำลังบุกเข้ามา

    พวกมันมากันเยอะขนาดนี้เลยเหรอวะเนี่ย เอกพูดอย่างแปลกใจ

    แต่เท่าที่ดู มันน่าจะมีไม่กี่ร้อยตัวเองนะ ไผ่พูดขึ้นมา

    ถ้าอย่างงั้นต้องยิงสกัดพวกมันไว้ก่อน ยิงที่หัวนะ วายุพูดขึ้น

    ถ้าอย่างงั้นก็ลุยกับพวกมันเลยดีกว่า ภพพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาก็ยิงสกัดพวกมัน เสียงปืนดังลั่นไปทั่วป่า ฝูงซอมบี้ล้มลงไปทีละตัว แต่พวกมันก็ยังคงเข้ามาใกล้ๆพวกเขาเรื่อยๆ

    ขอกระสุนหน่อย เร็ว

    พวกผู้หญิงที่อยู่แถวนั้นช่วยกันใส่กระสุนให้กับพวกเขาอย่างเร่งรีบ แต่ดูเหมือนว่าพวกมันก็เริ่มจะเข้าใกล้กำแพงมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว

    วิคเตอร์ นายใส่กระสุนให้ภพ ฉันจะใส่ให้วายุเอง ยูกิพูดขึ้น

    ได้ๆ ภพ ใช้ประหยัดๆหน่อยนะ วิคเตอร์ยื่นกระสุนให้กับภพ แต่พวกมันก็เข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนเธอต้องเอาปืนลูกโม่ของเธอมายิงสกัดพวกมันไว้

    พวกมันจะมาแล้ว มีระเบิดหรือเปล่าเนี่ย มีร์ถามอย่างสงสัย จนกระทั่งอาซามิก็ไปหยิบระเบิดในกล่องแล้วยื่นให้กับไผ่ ไผ่หยิบระเบิดมาจากนั้นก็ขว้างใส่พวกมัน

    ตู้ม

    ระเบิดลูกนั้นทำเอาพวกมันล้มกันเป็นฝูง

    พวกมันจะมากันเยอะไปไหนหล่ะเนี่ย อาซามิพูดขึ้น

    ถ้าพวกมันพังประตูเข้ามาได้ พวกเราตายหมดแน่ เอ็ดเวิร์ดพูดขึ้น

    ถ้าอย่างงั้นก็เอารถไปขวางประตูไว้สิ นาโอมิพูดขึ้นในขณะที่กำลังยิงกับพวกมัน จอห์นรีบวิ่งไปยังโรงรถ เพื่อไปเอารถที่จอดไว้ จากนั้นเขาก็ไปขึ้นรถ แล้วก็ขับรถไปขวางประตูเอาไว้ ไม่ให้พวกมันเข้ามาด้านใน

    นี่ แล้วพวกชิโระเขาหายไปไหนหล่ะเนี่ย จอห์นตะโกนถามจากในรถ

    ไม่รู้เหมือนกันค่ะ น่าจะยังอยู่ข้างนอกนะคะ รันพูดขึ้น ในขณะที่พวกมันก็เข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนพวกมันแทบจะเข้ามาด้านในได้แล้ว

    แต่ในตอนนั้นเอง พวกของชิโระก็ยิงพวกมันจากด้านหลัง จินกับนาชักมีดออกมาแล้วเล่นงานพวกมันในระยะประชิด พวกเขาต้องจัดการกับพวกมันที่มีมากกว่า ในขณะที่พวกของไผ่ก็ชักมีดออกมา แล้วกระโดดลงจากกำแพงในทันที

    พี่ชิโระ มาทางนี้เร็ว

    ไผ่ตะโกนเรียกทุกคนที่อยู่ด้านนอก พวกเขาต่างก็ช่วยกันฝ่าวงล้อมเข้ามาด้านในตัวบ้านอย่างทุลักทุเล แต่พวกมันก็มีเยอะเกินไป เกินกว่าที่พวกเขาจะรับมือ

    พี่ รีบหนีเข้ามาด้านในเถอะพี่เอกตะโกนบอกทุกคนด้านนอก

    พวกมันมีเยอะเกินไป เราฝ่าไปไม่ได้เลยฮันเตอร์พูดขึ้นในขณะที่แทงหัวมันแล้วทิ้งศพไว้ตรงนั้น

    ถ้าอย่างงั้นเราหนีไปประตูด้านข้างมั้ยหล่ะชิตพูดขึ้น

    พวกเธอ รีบไปเปิดประตูตรงนั้นก่อน ฉันจะล่อพวกมันไว้เองจินพูดขึ้น แต่จู่ๆ ชายคนที่เป็นเพื่อนของวัฒน์ก็หยิบปืนจากในค่ายมากระบอกหนึ่ง จากนั้นก็กระโดดลงจากกำแพง เขาหลบหลีกซอมบี้พวกนั้น จากนั้นก็ยิงปืนขึ้นฟ้า

    ปัง

    เสียงปืนที่ดังขึ้นช่วยเบนความสนใจพวกมันให้ออกไปทางอื่น ในขณะเดียวกัน นาก็สะกิดทุกคนให้กลับเข้าไปในประตูอย่างใจเย็น

    นี่ คุณจะทำอะไรคุณเนี่ยชิโระตะโกนถามชายคนนั้น แต่ชายคนนั้นไม่พูดอะไร ได้แต่ยิงปืนขึ้นฟ้าอย่างต่อเนื่อง ล่อให้พวกมันตามเขาไป

    เฮ้ย นั่นเขาจะฆ่าตัวตายหรือเปล่าเนี่ยนาถามอย่างสงสัย

    รีบยิงสกัดพวกมันเอาไว้ดีกว่า พวกนาย ตั้งปืนบนกำแพง เร็ว

    เซนพูดขึ้น จากนั้นประตูด้านหน้าก็เปิดขึ้น พวกเขารีบเข้าไปในประตูทันที ภพและวายุต่างช่วยกันตั้งปืนอย่างเร่งรีบ โดยที่ในตอนนั้นเองภพก็ยิงพวกมันด้วยปืนกลหนักที่ได้จากแบท แต่ก็ไม่ค่อยจะโดนพวกมันเท่าไหร่

    ถอยไปพวก ฉันจะยิงเอง

    วายุพูดขึ้นจากนั้นก็เอาปืนจากภพมา แล้วยิงสกัดพวกมันที่กำลังจะเดินออกไป ในขณะเดียวกัน ภพก็วิ่งไปหาคนอื่นๆเพื่อขอกระสุนเพิ่มเติม

    มีใครมีกระสุนอีกบ้าง ฉันขอด่วนเลย

    เดี๋ยวฉันวิ่งไปเอามาเองยูกิพูดขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปด้านในโกดัง ส่วนคนอื่นๆในตอนนั้นก็เอาระเบิดขวดที่ทำไว้ขว้างใส่พวกมันจนพวกมันโดนไฟคลอกตายไปทีละตัว

    นี่ อาวุธเราจะไม่เหลืออยู่แล้วนะมีร์พูดขึ้น

    เดี๋ยวฉันไปช่วยพี่ยูกิเองแล้วกันวิคเตอร์พูดขึ้นจากนั้นก็วิ่งตามยูกิเข้าไปในบ้าน

    อาซามิ รีบไปเอาอะไรมาขวางประตู เร็วนาโอมิพูดขึ้น อาซามิพยักหน้าแล้วรีบวิ่งไปหาของที่จะมาใช้ยันประตู ในขณะที่พวกมันก็ค่อยๆกระแทกประตูเข้ามาทุกที ชิโระรีบวิ่งไปขว้างไว้ทันที

    ทุกคน มาช่วยกันหน่อยเร็ว

    ทุกคนรีบไปช่วยชิโระยันประตูเอาไว้ แต่แรงของพวกมันก็มีมหาศาล เกินกว่าที่พวกเขาจะรับไหว

    บ้าเอ้ย พวกเรายันไม่อยู่แน่เลยฮันเตอร์พูดขึ้น

    หุบปากแล้วยันเอาไว้แบบนั้นแหละชิตพยายามพูดดึงสติของฮันเตอร์

    เดี๋ยวฉันจัดการเอง

    เซนพูดขึ้นจากนั้นก็วิ่งไปบนกำแพง จากนั้นเธอก็ใช้ระเบิดมือขว้างไปที่ประตู

    ตู้ม

    พวกมันกระจายไปคนละทิศละทาง แต่พวกมันก็ยังบุกเข้ามาเรื่อยๆอยู่ดี

    ดูแล้วพวกมันเหลือแค่ 40 กว่าตัวเองนะจินตะโกนขึ้นตอนที่เธอมองไปทางพวกมัน

    ถ้าอย่างงั้นเราปล่อยให้พวกมันเข้ามา แล้วจัดการพวกมันรวดเดียว พอไหวหรือเปล่าครับนาออกความเห็นกับทุกคนในขณะที่มือยังยันประตูอยู่

    ฉันว่าเราน่าจะลุยกับพวกมันด้านนอกดีกว่าเอ็ดเวิร์ดพูดขึ้น

    ใช่ ถ้าพวกมันเข้ามา มันอาจทำร้ายเด็กกับผู้หญิงได้นะจอห์นพูดขึ้น แต่จู่ๆเชนที่เงียบๆซึมๆก็เกิดลูกบ้าอะไรบางอย่างขึ้นมา เขาลุกขึ้นพร้อมกับถือมีดเดินมาทางพวกของนา

    ถ้าอย่างงั้นก็ลุยกับพวกมันเลยดีกว่า

    เชนกระโดดลงจากกำแพงไปสู้กับพวกมัน คนอื่นๆก็ตามลงไปเพื่อจะช่วยเชน พวกเขาปะทะกับพวกมันอยู่นาน โดยที่พวกผู้หญิงที่อยู่ด้านบนก็คอยช่วยยิงสกัดพวกมัน เชนดูบ้าเลือดมากกว่าที่ผ่านมา เขาเล่นงานพวกมันแบบไม่เว้นหน้าอินทร์หน้าพรหม ทำเอาคนอื่นๆตกใจมาก

    เฮ้ย นี่พี่เขาจะฆ่าตัวตายหรือไงเนี่ยเอกพูดในขณะที่กำลังสู้กับพวกมัน

    ไม่รู้ดิ แต่พวกมันจะหมดแล้ว ฆ่ามันก่อนเถอะวายุพูดขึ้น ในตอนนั้นเองภพกำลังจะไปช่วยยันพวกมันด้านใน แต่จู่ๆเขาก็โดนพวกมันผลักล้มลง ภพพยายามขัดขืน

    ไอ้บ้าเอ้ย ปล่อยกูนะเว้ย

    ในตอนนั้นเอง วิคเตอร์เห็นจึงยิงไปที่พวกมัน แล้วเธอก็กระโดดลงจะไปลากภพเข้ามาด้านใน

    ใครก็ได้ช่วยด้วย เขาจะไม่ไหวแล้ววิคเตอร์พยายามช่วยลากภพเข้าไปด้านใน

    บ้าเอ้ย อดทนไว้นะภพไผ่วิ่งไปหาภพ จากนั้นก็ช่วยแบกเขาเข้าไปด้านในบ้าน

    ตอนนี้ไม่เหลือไม่กี่ตัว อดทนไว้นะทุกคนฮันเตอร์พูดขึ้นจากนั้นก็แทงหัวพวกมัน

    เออ ก็ขอให้เป็นแบบนั้นเถอะวะชิตพูดขึ้นในขณะที่สู้กับพวกมัน

    ทุกคน รีบถอยไปที่ประตูก่อนเร็ว็วจินพูดขึ้น แต่ดูเหมือนในตอนนั้นเชนไม่ยอมฟังใครอีกแล้ว เขาพยายามเล่นงานพวกมันจนตัวสุดท้าย จนเซนทนไม่ไหวต้องลากตัวเชนเข้ามาด้านใน

    ใครก็ได้มาช่วยฉันหน่อยเร็ว

    เซนจะโกนเรียกให้คนช่วย จากนั้นนาก็มาช่วยลากเชนไปอีกครั้ง พวกเขาลากเชนไปที่หน้าประตู ส่วนพวกผู้หญิงที่อยู่ด้านบนก็ระดมยิงพวกมันที่เหลือจนตัวสุดท้าย นาโอมิก็เด็ดชีพมันด้วยปืนลูกโม่ของเธอ หลังจากพวกมันตายกันหมด พวกเขาก็พากันกลับเข้ามาด้านในบ้าน หลังจากที่นาและเซนลากเชนเข้ามาในบ้านเรียบร้อย จู่ๆรันก็เดินเข้ามาหาเชน แล้วเขย่าตัวเขาไปหนึ่งที

    คุณเชน นี่คุณทำอะไรอยู่เนี่ย

    ผมก็แค่ฆ่าพวกมันยังไงหล่ะ

    แต่ที่คุณทำ มันจะฆ่าพวกเราทั้งหมดนะคะรันพยายามพูดเตือนสติของเชน ในขณะที่คนอื่นๆได้แต่มองหน้ากัน

    แต่ช่างมันก่อน เราปลอดภัยก็ดีแล้วนะคะยูกิพยายามพูดเพื่อให้สถานการณ์ผ่อนคลายลง

    ว่าแต่ เราจะเอายังไงกันต่อดีหล่ะเนี่ยมีร์ถามอย่างสงสัย

    หนูว่าตอนนี้หนูขอนั่งพักก่อนดีกว่าค่ะอาซามิพูดขึ้นจากนั้นก็นั่งกอดเข่าลงตรงนั้น

    ผมว่านะ ตอนนี้เรามาเคลียร์ศพพวกมันออกจากหน้าประตูก่อนดีกว่าครับปกรณ์ออกความเห็น

    ก็ดีนะ แต่ตอนนี้เรายังไม่ทันได้พักกันเลยเอ็ดเวิร์ดพูดขึ้น

    ถ้าใครยังไหวก็ไปทำก่อนก็ได้นะจอห์นออกความเห็น

    เรื่องข้างในไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวแม่จะจัดการเองเอลิซ่าพูดขึ้น

    เออใช่ ว่าแต่นายคนนั้นหายไปไหนแล้วหล่ะครับปกรณ์ถามอย่างสงสัย ในขณะที่คนอื่นยังคงปิดปากเงียบ

    ผมว่า เขาคงไม่รอดแล้วหล่ะนาพูดอย่างเศร้าๆ ในขณะที่คนอื่นๆก็เศร้าไปด้วย

    เอาเป็นว่า เราเคลียร์พื้นที่ตรงนี้ก่อนดีกว่า เรื่องอื่นค่อยว่ากันนะ

    ชิโระพูดขึ้น จากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกันไปจัดการพื้นที่ของแต่ละคน

     

    บนเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง สังกัดหน่วย HECU เหนือน่านฟ้าจังหวัดสิงห์บุรี พวกเขาเดินทางมาจากอ่าวไทยเพื่อมาทำภารกิจตามหาวิคเตอร์ ยูนะ ลูกสาวของนักการเมืองชื่อดังคนหนึ่ง พวกเขารายงานความคืบหน้ากลับไปอย่างหน่วยของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง

    ท่านครับ ผมรายงานจากจังหวัดสิงห์บุรี คาดว่าอีก 1 ชั่วโมงเราจะถึงครับ

    ดีมาก รายงานผมเป็นระยะๆ ผมจะติดต่อพื้นที่ให้เอง

    ในระหว่างที่พวกเขากำลังเดินทาง จู่ๆก็มีปืนยิงขึ้นมาทางเฮลิคอปเตอร์ของพวกเขา พวกเขาต้องรีบหาที่หลบกันให้วุ่น

    บ้าเอ้ย มันยิงมาจากทางไหน

    มันยิงมาจากบนเขา รีบหาที่หลบเร็ว

    พวกเขาพยายามขับหลบรัศมีปืนพวกนั้น แต่พวกมันก็ยิงมาจากหลายด้าน ทำเอาพวกเขาต้องรีบยิงตอบโต้พวกมัน

    ไอ้บ้าเอ้ย พวกมันเป็นใครวะเนี่ย

    คาดว่าจะเป็นกองกำลังท้องถิ่น รีบรายงานไปทางหน่วยเราทันที

    แต่ยังไม่ทันขาดคำ จู่ๆพวกเขาก็โดนยิงที่หางจนเสียการควบคุม นักบินต้องพยายามประคองเครื่องไม่ให้เครื่องเสียหลักไปมากกว่านี้

    เราถูกยิง เราถูกยิง เมย์เดย์ๆ

    พวกเขาพยายามส่งสัญญาณกลับไปยังหน่วย แต่เฮลิคอปเตอร์ก็ตกลงบนภูเขาอย่างแรง พวกเขาต้องหาที่ยึดไม่ให้ร่างกระแทกกับพื้น

    โครม

    หลังสิ้นเสียงปืน ฮอลำนั้นก็ตกลงพื้นในสภาพที่ยับเยินทั้งลำ แต่โชคยังดีที่เจ้าหน้าที่ยังปลอดภัยอยู่ พวกเขาค่อยๆออกมาจากเฮลิคอปเตอร์ โดยที่พวกเขาก็เอาอาวุธบางส่วนออกมาด้วย

    ทุกคน มีใครเป็นอะไรหรือเปล่า

    นักบินตายแล้วครับ ชายคนหนึ่งพูดขึ้น

    เราจะมาเก็บศพเขาทีหลัง ตอนนี้รีบเช็คอาวุธ แล้วไปจากที่นี่กันดีกว่า พวกมันเป็นร้อยคงจะมารุมทึ้งเราแน่ๆ

    พวกเขารีบเช็คอาวุธและกระสุน โดยพวกเขาหยิบไปทั้งหมด เพื่อไม่ให้คนอื่นเอาไปใช้ได้ จากนั้นพวกเขาก็ออกเดินทางเพื่อทำภารกิจของพวกเขาในทันที

    ==================================================================================

    เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป อย่าลืมติดตามชมต่อในตอนหน้าจ้า
    ขอคนละเม้นท์ด้วยเน้อ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×