คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ลอบโจมตี
จอมยุทธ์สั่งให้หมูป่าขับรถไปยังหน่วยงานของตน
หลังจากที่มาถึง ผบ.แมวตาเดียวก็รอต้อนรับจอมยุทธ์กับเพื่อนๆอยู่พอดี
จอมยุทธ์ : ท่านครับ
นี่มันเกิดอะไรขึ้นในเมืองเหรอครับ
แมวตาเดียว : ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ
ผมไม่แน่ใจว่าเป็นการจลาจลธรรมดาหรือเปล่า อ้าว คุณหมูป่าสบายดีมั้ยครับ
จอมยุทธ์ : รู้จักด้วยเหรอครับ
แมวตาเดียว : ลูกสาวมหาเศรษฐีอันดับต้นๆของ
Mask Land ทำไมผมจะไม่รู้หล่ะ คุณพ่อคุณสบายดีนะครับ
หมูป่า : สบายดีค่ะ
จอมยุทธ์ : แล้วตอนนี้สถานการณ์ข้างนอกเป็นยังไงบ้างครับ
แมวตาเดียว : ที่ผมได้รับแจ้งมา
ได้ยินว่าหนักเลยหล่ะ ศัตรูมีอาวุธสงครามด้วย
จอมยุทธ์ : ผมว่าแค่ตำรวจไม่น่าจะพอนะครับ
คงต้องถึงมือทหารด้วย
แมวตาเดียว : อันที่จริง
ผมอยากจะให้คุณนำหน่วยของเราไปจัดการพวกมันเพิ่มเติมด้วย แต่คุณก็ยังไม่หายดีนี่
ถ้าคุณรับงานไม่ได้ผมก็ไม่ว่าอะไรนะ
จอมยุทธ์ : เอิ่ม
ผมพอทำงานได้ครับ
หมูป่า : คุณยุทธ์
แต่คุณยังไม่หายดีเลยนี่
เงา : ผมอาสาไปเองครับหัวหน้า
โซ่ตวง : ผมก็ไปด้วยครับหัวหน้า
หัวหน้ารักษาตัวที่นี่เถอะ
จอมยุทธ์ : แต่…
หมูป่า : อย่าดื้อสิคะคุณยุทธ์
เดี๋ยวฉันพาไปรักษาให้นะ
เงา : ท่านครับ
ผมขออาสานำทีมแทนเองครับ
แมวตาเดียว : ก็ได้
แต่คุณต้องระวังตัวด้วยนะ พวกมันมีอาวุธสงครามชนิดร้ายแรงหลายอย่างมาก
ผมมองว่ามันไม่ได้แค่ก่อจลาจลธรรมดาแน่ๆ
เงา : ทราบครับหัวหน้า
จากนั้นเงาก็พาโซ่ตวง
หมาป่าดำและแมงมุมแม่ม่ายดำไปยังคลังอาวุธเพื่อที่จะเอาปืนไปสู้กับพวกมัน
เงา : เออนี่
พวกนายคิดว่าพวกมันจะมีเยอะมั้ยอ่ะ
โซ่ตวง : จากที่เห็น
น่าจะเยอะพอสมควรนะ
หมาป่าดำ : กลับมาจากสงครามแล้วนี่ยังต้องมารบในประเทศอีกเหรอเนี่ย
แมงมุมแม่ม่ายดำ : ใครสน มันเกือบจะยิงฉันได้เมื่อกี้ ฉันต้องเอาคืนบ้างหล่ะ
เงา : เอ้านี่
ฉันว่านายชอบปืนนี้นะ
โซ่ตวง : อยากได้ปืนกลแบบที่ฉันเอามาใช้ที่เกาหลีมากกว่าหว่ะ
หมาป่าดำ : มัวแต่เลือกกันอยู่นั่นแหละ
มีให้ใช้ก็ดีแล้ว
แมงมุมแม่ม่ายดำ : เฮ้อ ไม่ไหวๆๆ
หลังจากที่พวกเขาเตรียมตัวเสร็จ
เขาได้เอารถของหน่วยและคนของหน่วยไปอีกจำนวนหนึ่งไปยังพื้นที่ที่มีการปะทะกันทันที
ณ พระราชวัง Mask Land
หลังจากที่คิงอีกาดำได้ทราบข่าว
ก็เรียกประชุมขุนนางของพวกเขาทันที
คิงอีกาดำ : นี่มันเกิดอะไรขึ้น
มีการจลาจลกันเหรอ
นกอินทรี : คิดว่าใช่ขอรับ
แต่ครั้งนี้มันรุนแรงกว่าที่เคยมากครับ
วัว : ใช่ครับ
พวกมันมีทั้งอาวุธสงคราม และมีจำนวนมากกว่าที่เคยพบครับ
คิงอีกาดำ : แล้วแมวตาเดียวหายไปไหนซะหล่ะ
ระฆัง : ผมได้ยินว่าตอนนี้กำลังเอาทหารไปควบคุมสถานการณ์อยู่ครับ
คิงอีกาดำ : สั่งประกาศภาวะฉุกเฉินที่เขตอันตราย
พยายามให้สูญเสียให้น้อยที่สุด
นกอินทรี : ได้ครับ
ผมจะรีบจัดการให้
คิงอีกาดำ : แล้วผมก็ต้องการรู้ให้เร็วที่สุดว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
หลังจากที่ประชุมเสร็จ
คิงอีกาดำคอยเฝ้าดูสถานการณ์อย่างใกล้ชิด ทุเรียนกับจิงโจ้ก็คอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆ
บนเรือสำราญที่กำลังจะมาถึง Mask Land
3 เกลอบนเรือกำลังพักผ่อนอยู่อย่างสบายใจ
จากนั้นก็มีประกาศจากทางเรือเข้ามา
“ประกาศๆ ขณะนี้ เราต้องเปลี่ยนเส้นทาง
จากเดิมที่เข้าท่าเรือทางตะวันตก ไปทางตะวันออกแทน เนื่องจากมีการจลาจลเกิดขึ้น
กลุ่มผู้ก่อจลาจลได้ทำการปิดท่าเรือทางฝั่งตะวันตก ขออภัยในความไม่สะดวกมา ณ
ที่นี้”
ความมืด : เกิดอะไรขึ้นกันวะ
กระดาษ : คงมีการประท้วงหยุดงานกันหล่ะมั้ง
เนสซี : ฉันว่าไม่น่านะ
อาจจะหนักกว่านั้น
ความมืด : ทำไมเหรอ
เนสซี : ช่างนี้พวกคอมมิวนิสต์อาละวาดหนักข้อขึ้นทุกวัน
ไม่แน่มันอาจจะยึดประเทศนี้ก็ได้
กระดาษ : เอ้า
ตายห่า นี่เรามาผิดเวลาหรือเนี่ย
ระหว่างนั้น
เรือก็มีสัญญาณเตือนเนื่องจากมีกลุ่มโจรสลัดกลุ่มหนึ่งได้พยายามขึ้นเรือมาเพื่อที่จะปล้นคนบนเรือ
ทั้งสามคนจึงไปเอาปืนในห้องเพื่อที่จะป้องกันตัว พวกมันค้นทุกห้องบนเรือเพื่อที่จะหาของมีค่า
แต่มันมาเจอทั้งสามคนซะก่อน เลยโดนยิงตายไปส่วนหนึ่ง
ความมืด : พวกนายไปทางด้านนั้นนะ
เดี๋ยวฉันไปทางนี้เอง
กระดาษ : ฉันจะไปที่ห้องกัปตัน
ไม่รู้ว่าพวกมันจะยึดที่นั่นหรือเปล่านะ
เนสซี : งั้นเดี๋ยวฉันไปช่วยคนอื่นๆเอง
จากนั้นทั้งสามคนก็แยกย้ายกันไป
ความมืดกำจัดพวกมันทางด้านใต้ท้องเรือเพื่อไม่ให้พวกมันทำอะไรกับเรือลำนี้
ความมืดจัดการพวกมันได้อย่างง่ายดาย
ส่วนเนสซีก็ไปช่วยคนอื่นๆที่โดนจับเป็นตัวประกัน
กระดาษขึ้นไปบนห้องคนขับก็พบพวกมันกำลังข่มขู่กัปตันเรือ กระดาษยิงสู้กับพวกมัน แต่พวกมันยิงกระดาษเข้าที่แขน
กระดาษต้องหาที่หลบพวกมัน พวกมันกำลังจะฆ่ากระดาษ
แต่เนสซีกับความมืดก็กลับมาช่วยทันพอดี
ความมืด : เป็นอะไรมากมั้ย
เจ็บมากมั้ยอ่ะ
กระดาษ : โห
ไม่มั้ง แล้วข้างล่างเป็นยังไงบ้างหล่ะ
ความมืด : เก็บไปเยอะเลย
บางส่วนก็โดดทะเลหนีไปหล่ะ
เนสซี : นั้นสิ
แม่งมีไม่กี่คนเสือกมาทำซ่าส์
กระดาษ : โอ้ย
แม่งเอ้ย พาฉันไปหาหมอหน่อยเถอะ
ความมืดกับเนสซีต้องหิ้วปีกกระดาษไปรักษาตัวในห้องพยาบาลบนเรือ
กลับมายัง Mask Land เงา โซ่ตวง หมาป่าดำและแมงมุมแม่ม่ายดำได้นำกำลังพลบุกไปถึงเขตอันตราย
ทั้งสี่คนปะทะกับพวกมันอย่างหนักหน่วง
เงา : แม่งเอ้ย
พวกมันมีเยอะจังวะ
โซ่ตวง : นั่นสิ
ไม่คิดว่าจะเยอะขนาดนี้เลย
หมาป่าดำ : เสียดายไม่ได้พกระเบิดมาเยอะกว่านี้หน่อยอ่ะ
แมงมุมแม่ม่ายดำ : ยังไงต้องประหยัดกระสุนกันหน่อยนะ
พวกเขายิงกับพวกมันอยู่พักนึง
แต่พวกมันก็มีปืนกลหนักยิงกดพวกเขาอยู่ ทำเอาพวกเขาขยับไปไหนไม่ได้
เงา : บ้าเอ้ย
ถ้าเรากำจัดปืนกลนั่นไม่ได้ เราตายกันหมดแน่
โซ่ตวง : เอางี้
หมาป่าดำ เธอไปทางด้านซ้าย แมงมุมแม่ม่ายดำไปทางขวา ฉันจะยิงคุ้มกันให้
หมาป่าดำกับแมงมุมแม่ม่ายดำต่างแยกย้ายกันไปท่ามกลางดงกระสุน
ส่วนเงากับโซ่ตวงต้องคอยยิงคุ้มกันให้ หมาป่าดำบุกไปด้านข้างแล้วกำจัดพวกมัน
จากนั้นโอบล้อมพวกมันไว้
ส่วนแมงมุมแม่ม่ายดำที่บุกขนาบข้างขวา
แม่ม่ายดำปะทะกับพวกมันจำนวนหนึ่ง แต่แม่ม่ายดำสังเกตเห็นชายที่หน้าคุ้นๆตรงหน้า
ซึ่งนั้นก็คือเทวดา คนที่เธอเพิ่งจับเข้าคุกไปนั่นเอง
แมงมุมแม่ม่ายดำ : นี่แกอีกแล้วเหรอ ออกจากคุกตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
เทวดา : ไม่สำคัญหรอกเว้ย
วันนี้ฉันจะเอาแกไปอยู่ในคุกบ้าง
แมงมุมแม่ม่ายดำ : ถ้าทำได้ก็ลองดูสิโว้ย
จากนั้นพวกเขาก็ยิงปะทะกันไปมา ด้านหมาป่าดำก็ถล่มรังปืนกลของพวกมัน ให้เงานำคนบุกเข้ามาได้
แต่ระหว่างนั้นเอง เงาเห็นพวกมันอีกนับพันคนดาหน้าวิ่งเข้ามาแต่ไกล
เงาเห็นท่าไม่ดีเลยสั่งให้ทุกคนถอนกำลัง
เงา : โซ่ตวง
ไปบอกทุกคนให้ถอยด่วนเลย
โซ่ตวง : ฉันยังสู้ไหวน่า
เรื่องอะไรจะถอยหล่ะ
เงา : พวกมันมีมากไป
ถ้าเราเสียคนตรงนี้ไป เราตายกันหมดแน่
จากนั้นโซ่ตวงก็ไปบอกคนอื่นให้ถอยจากพื้นที่อันตราย
หมาป่าดำกับแมงมุมแม่ม่ายดำพอได้รับคำสั่งจากเงาก็ถอนกำลังออกมาทันที
ที่หน่วยปฏิบัติการของจอมยุทธ์
ผ้าฝ้าย แฮมเตอร์
ราชินีกำลังปรึกษากันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
ผ้าฝ้าย : ฉันว่าจะกลับบ้านหน่ะ
แฮมเตอร์ : ตอนนี้มันอันตรายนะ
ฉันว่าอย่าเพิ่งเลยดีกว่า
ราชินี : ฉันก็ยังไม่อยากกลับเหมือนกัน
ฉันเป็นห่วงโซ่ตวงหน่ะ
แฮมเตอร์ : แหม่
ถ้านายโซ่รู้คงรักตายเลยแบบนี้
ราชินี : ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย
ผ้าฝ้าย : เอาเถอะจ้ะ
แต่ฉันเป็นห่วงที่ร้านหน่ะสิ
แฮมเตอร์ : ที่ร้านเธออยู่ห่างจากเขตอยู่
ไม่เป็นไรหรอกน่า
ราชินี : ป่านนี้พวกคนที่ฉันรู้จักคงทำอะไรกันอยู่แน่ๆ
ผ้าฝ้าย : เธอคิดว่าน่าจะเป็นฝีมือใครหล่ะ
ราชินี : จะใครซะอีกหล่ะ
คงจะพี่ฉันอีกแหงะๆ
แฮมเตอร์ : แต่พี่เธอติดคุกอยู่นี่
ฉันว่าไม่น่าใช่หรอก
ราชินี : ช่างเถอะ
ว่าแต่ว่าคุณยุทธ์เป็นยังไงบ้างหล่ะ
ผ้าฝ้าย : ถึงมือหมอแล้วไม่ต้องเป็นห่วงอะไรหรอก
แฮมเตอร์ : ฉันเป็นห่วงที่ร้านหน่ะสิ
ราชินี : ป่านนี้ร้านเธอปิดไปแล้วหล่ะมั้ง
บนเรือสำราญที่กำลังจะไปยัง Mask Land
ความมืดกับเนสซีพากระดาษมายังห้องพยาบาล
จากนั้นหมอก็ทำการรักษาเขา
กระดาษ : โอ้ย
โคตรเจ็บเลยหว่ะ
ความมืด : โธ่
ร้องเป็นเด็กไปได้ ดีนะที่กระสุนทะลุออก
เนสซี : แล้วแบบนี้จะเป็นยังไงบ้างครับ
หมอ : อีกไม่กี่วันก็คงหายเป็นปกติหล่ะครับ
ความมืด : ไงหล่ะเพื่อน
ถือซะว่าโชคดีไปก็แล้วกัน
กระดาษ : มาโดนแบบฉันมั้ยหล่ะเพื่อน
เนสซี : หง่ะ
สงสัยวันนี้ยังอีกยาวไกลแน่ๆ
กลับมายังพระราชวัง Mask Land ตอนเย็น
อีกาดำเฝ้าดูสถานการณ์อย่างใกล้ชิด
แต่เหตุการณ์ก็ยังไม่สงบลงซะที อีกาดำจึงเรียกลูกๆและควีนมังกรมาคุยด้วย
ควีนมังกร : ยังไม่สงบอีกเหรอคะคุณ
คิงอีกาดำ : ยังเลยคุณ
รบกันตั้งแต่บ่ายแล้วตอนนี้เสียงปืนยังดังอยู่เลยนี่
จิงโจ้ : ผมอยากจะออกไปช่วยครับ
คิงอีกาดำ : อย่าเลยลูก
เดี๋ยวลูกจะบาดเจ็บเอาเปล่าๆ
ทุเรียน : แต่พวกเราเคยรบนะครับ
ที่ฝรั่งเศสหน่ะ
ควีนมังกร : ฟังพ่อเขาหน่อยสิลูก
สงครามไม่ใช่เรื่องสนุกนะลูก
ทุเรียนกับจิงโจ้ก็เงียบไป จากนั้นอีกาดำก็พูดขึ้นว่า
“ผมจะส่งพวกคุณไปที่ฝรั่งเศสก่อนนะ
ถ้าสถานการณ์ยังไม่ดีขึ้น”
ควีนมังกร : ทำไมหล่ะคะคุณ
คิงอีกาดำ : ผมไม่อยากให้พวกคุณเป็นอันตรายหน่ะ
ควีนมังกร : ถ้าฉันต้องตาย
ฉันขอตายกับคุณนะอีกาดำ
คิงอีกาดำ : แต่ว่า
จิงโจ้ ทุเรียน : เราก็ไม่ยอมทิ้งพ่อไปไหนเหมือนกันครับ
คิงอีกาดำ : ถ้าเราตายกันหมด
มันจะมีประโยชน์อะไรหล่ะลูก
จากนั้นบรรยากาศในห้องก็เงียบงันเพราะทุกคนพูดอะไรไม่ออก
ที่ห้องพยาบาลของหน่วย M.A.S.K
จอมยุทธ์ที่นอนพักอยู่บนเตียง
กำลังคิดอะไรไปเรื่อย โดยที่มีหมูป่าคอยนั่งเฝ้าอยู่ใกล้ๆ
หมูป่า : คิดอะไรอยู่เหรอคะยุทธ์
จอมยุทธ์ : ผมไม่รู้ว่าคิดถูกหรือเปล่าที่ไม่ไปช่วยพวกเขาหน่ะ
หมูป่า : คุณยุทธ์
ยังไงคุณก็ต้องเป็นห่วงตัวเองบ้างนะคะ
จอมยุทธ์ : แต่ผม
หมูป่า : ถ้าคุณเกิดเป็นอะไรขึ้นมา
พวกเขาจะรู้สึกยังไงคะ
จอมยุทธ์ : ผมแค่ไม่อยากทิ้งเพื่อนหน่ะครับ
หมูป่า : พวกเขาเข้าใจคุณนะ
จอมยุทธ์ : แล้วนี่คุณยังไม่กลับบ้านเหรอครับ
หมูป่า : อ้อ
บ้านฉันอยู่แค่นี้เอง ฉันไม่เป็นไรหรอก
ระหว่างนั้นเอง ด้านนอกก็เกิดมีเสียงเอะอะโวยวายกันขึ้น
มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกำลังโจมตีหน่วยของเขา เสียงปืนดังสนั่นมาจากด้านนอก
หมูป่าได้ยอนจึงตกใจเข้าไปใกล้จอมยุทธ์
จอมยุทธ์ต้องลุกจากเตียงเพื่อไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
======================================================================
แย่หล่ะ พวกเขากำลังตกอยู่ในอันตราย พวกของเงาจะกลับมาช่วยทันหรือเปล่านะ รอติดตามชมตอนหน้าจ้า
ขอคนละเม้นท์ด้วยเน้อ
ความคิดเห็น