คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 5 : วันพักผ่อน
เช้าวันต่อมา ตัวของจินตื่นขึ้นมาในห้องพักของเขา หลังจากที่ตัวของจินเฝ้ายามผลัดแรกเรียบร้อยแล้ว ตัวของเขาลุกขึ้นมาจากเตียง จากนั้นก็เดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำทันที เขาเดินเข้าไปและอาบน้ำฝักบัว เขาหลับตาและทำตัวให้ผ่อนคลาย แต่ในระหว่างที่เขากำลังอาบน้ำ เขาก็ดันจินตนาการไปถึงสการ์เล็ต ซึ่งเมื่อวาน เธอก็ใส่ชุดว่ายน้ำสุดเซ็กซี่
“จิน..” เขาจินตนาการเสียงของเธอ
แต่ไม่นานนัก ตัวของจินก็ดึงสติกลับมา จากนั้นเขาก็รีบอาบน้ำอย่างรวดเร็ว และออกไปด้านนอก เพื่อสมทบกับคนอื่นๆ เขาหยิบปืนพกของเขา เหน็บเอาไว้ที่เอว จากนั้นก็เดินออกไปในทันที ซึ่งในตอนนั้น สการ์เล็ตกับซิกส์ก็ยืนรออยู๋ที่หน้าห้องนานแล้ว
“เป็นไง หลับสบายมั้ย??” สการ์เล็ตถามจิน
“อ้อ ก็สบายดี แล้วเมื่อคืนมีอะไรหรือเปล่า??” จินถามไป
“อ้อ ไม่มีอะไรหรอก ไปหาอะไรกินที่ไลน์บุฟเฟ่ต์อาหารเช้าสิ” สการ์เล็ตบอกกับจิน จากนั้นตัวของเธอก็เดินออกไป ตัวของจินก็เดินตามสการ์เล็ตไปพร้อมกับซิกส์
ทุกคนออกมาจากลิฟต์ และพากันไปยังไลน์บุฟเฟต์อาหารเช้า ซึ่งตอนนี้ทุกคนพากันมานั่งรอจินอยู่เรียบร้อยแล้ว ทุกคนทักทายจินในทันที จากนั้นตัวของจินก็เดินไปนั่งร่วมกับทุกคนด้วย
“เป็นยังไงบ้างจิน??” ครูหนาถามเขาไป
“ก็โอเคครับ หลับสบายดีครับ” จินตอบ
“ก็แหม่ ได้พักฟรีก็ต้องสบายอยู่แล้วสิคะ” ชิดจันทร์พูดขึ้น
“แหม่ๆๆ ไม่แซวเขาซักวันนี่จะเป็นไรมั้ยจ้ะ??” เคนตะแซวชิดจันทร์กลับไป
“เฮ้ซิกส์ ใจเย็นๆนะพวก แม่นี่ไม่อะไรหรอก” มายด์รีบพูดห้ามซิกส์ไว้ก่อน แต่ซิกส์เองก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ได้แต่พยักหน้าตอบกลับ
“มีข่าวอะไรมั้ย??” ซิกส์ถามขึ้นมา และในขณะเดียวกัน โอ้เองก็รีบเช็คข่าวในกลุ่มลับทันที จากนั้นไม่นานนัก เขาก็รีบบอกกับทุกคน
“อีก 20 นาที เกาหลีใต้จะประกาศสงครามกับเกาหลีเหนืออย่างเป็นทางการ”
“อ้อ ไม่แปลกใจหรอก ตีกันมานานแล้วนี่” ไอรีนพูดขึ้น
“ยิงถล่มกันขนาดนั้น แต่แปลกใจว่าเกาหลีใต้กล้าเปิดก่อนเหรอ??” อิชมาเอลถามไป
“สงสัยคงจะเหลืออดจริงๆ” ลุงบุญช่วยตอบ
“เฮ้อ แล้วมันก็ใกล้บ้านเราซะด้วยสิครับ” จินพูดขึ้น
“เออ แล้วมีอะไรต่อหรือเปล่าหล่ะ??” สการ์เล็ตถามไป และในตอนนั้น โอ้เองก็หาข้อมูล
“โห ถ้าจะเอาใกล้ๆบ้านเรา ตอนนี้เวียดนามเองกำลังมีปัญหากับกัมพูชา ดูเหมือนว่าเวียดนามใกล้จะเอากำลังไปปิดชายแดนแล้ว” โอ้ตอบ
“เดี๋ยว เป็นไปได้ไงครับ??” จินถามไป
“มันก็น่าเป็นไปได้อยู่ กัมพูชาเองเป็นลูกน้องจีน เวียดนามเองตอนนี้ก็มีปัญหากับจีนด้วย” มายด์พูดต่อ
“โห อันนี้เพิ่งจะรู้นะเนี่ย” ชิดจันทร์พูดต่อ
“เอาจริงๆ มันมีปัญหามาตั้งนานแล้ว แต่แค่ไม่ค่อยเป็นข่าวหน่ะ” เคนตะพูดต่อ
“แล้วทางไทยว่ายังไงหล่ะ??” อิชมาเอลถามไป
“ก็คงเป็นกลางเหมือนเดิมหล่ะนะ” ไอรีนพูดต่อ
“คงจะรอดูว่าใครชนะมากกว่า” ครูหนาพูดขึ้นแบบขำๆ เรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนได้
“ข้างนอกก็วุ่นวาย ข้างในก็เละเทะ ไม่รู้จะยังไงต่อนะเนี่ย” ลุงบุญช่วยพูดขึ้น
“ใครขวางก็ฆ่าแม่งให้หมด” ซิกส์พูดออกมาสั้นๆ
“นายได้ฆ่าแน่ไม่ต้องห่วง แล้วเมื่อคืนมีใครมาป่วนโรงแรมหรือเปล่าครับ??” จินถามไป
“ไม่มีหรอก สถานการณ์ปกติ” ไอรีนตอบ
“ตอนนี้คงยังไม่ออกรสชาติอะไรหรอกค่ะ” สการ์เล็ตพูดขึ้น
“แต่คืนนี้สิไม่แน่” จินพูดขึ้น
“นี่ นายอย่าพูดให้กลัวสิ” ชิดจันทร์พูดขึ้น
“แต่มันก็น่าเป็นห่วงอยู่นะ” เคนตะพูดต่อ
“เฮ้ โอ้ มีข่าวอะไรในพัทยาหรือเปล่า??” มายด์ถามโอ้ไป
“ไม่มีอะไรอัพเดท แต่ฉันลองสังเกต รถตำรวจวิ่งกันวุ่นทั้งคืนเลย” โอ้ตอบ
“แปลว่าเกิดเรื่องแน่นอน” อิชมาเอลพูดต่อ
“ดูจากที่มีการปล้นกันในพัทยา ก็พอเข้าใจได้” ครูหนาพูดต่อ
“แล้วนี่ เราออกไปเดินข้างนอกได้หรือเปล่าหล่ะเนี่ย??” ลุงบุญช่วยถามไป
“ผมว่า ช่วงเช้าไม่น่าเป็นไรหรอกครับ” จินตอบ
“อืมๆ” ซิกส์พยักหน้าและตอบไป
“โอเค ว่าแต่ วันนี้นายจะทำอะไรหล่ะ??” สการ์เล็ตถามจินไป
“ก็ คงจะเที่ยวไปเรื่อยหล่ะมั้งครับ แต่ผมว่าจะไปว่ายน้ำซะหน่อย เมื่อว่ายยังไหวไม่พอเลย” จินตอบ และในขณะเดียวกันนั้นเอง คุณจันก็เดินเข้ามาในห้องอาหารด้วย และมาทักทายกับกลุ่มของจิน
“เฮ้ เป็นยังไงกันบ้างทุกคน??”
“อ้อ ก็ดีค่ะ แล้วสถานการณ์รอบโรงแรมเป็นยังไงบ้างคะ??” สการ์เล็ตถามไป
“ตอนนี้ก็ยังปกติครับ” คุณจันยังพูดไม่ทันจบดี ในตอนนั้นตัวของจินก็เห็นชายคนหนึ่งเดินเข้ามาด้านหลังคุณจัน จากนั้นก็ชักปืนออกมาจ่อยิงคุณจัน
“ระวังครับ!!” จินตะโกนออกมา จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปหามัน จินพยายามยกปืนของมันขึ้นมา ตอนแรกปืนของมันยิงไม่ออก แต่เมื่อกระบอกปืนขึ้นฟ้า ปืนก็ลั่นขึ้นมา
“ปัง!!”
“กริ๊ด!!” เสียงคนตกใจกันเกรียวกราว จากนั้นคุณจันก็หันมาและต่อยมันร่วงลงกับพื้น
“ตุ๊บ!!”
คุณจันรีบหยิบปืนของมันขึ้นมาเพื่อป้องกัน จากนั้นก็ตรวจสอบปืนของมันด้วย
“อืม คราวหน้าถ้าจะฆ่าฉัน หาปืนที่มันดีกว่านี้หน่อย” คุณจันตอบ จากนั้นไม่นานนัก บอดี้การ์ดของโรงแรมก็วิ่งเข้ามาและรวบตัวชายคนนั้นออกไปในทันที ส่วนตัวของจินเองก็รีบตรวจสอบตัวเองว่าโดนยิงหรือเปล่า
“เป็นยังไงบ้างนาย??” คุณจันถามจินไป
“ผมไม่เป็นไรครับ พวกมันจฆ่าคุณทำไมครับ??” จินถามคุณจันไป
“อ้อ เรื่องปกติหน่ะ ช่วงนี้ฉันมีศัตรูนิดหน่อย” คุณจันตอบ
“โห มันยังไม่ตายอีกเหรอคะ??” สการ์เล็ตถามต่อ
“เออ มันเรื่องอะไรกันครับ??” จินถามไป
“ช่วงนี้ มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้ มันต้องการจะซื้อโรงแรมฉัน แต่ฉันไม่ขาย มันเลยหาทางมาป่วนเรื่อยๆหน่ะ” คุณจันตอบ
“ว่าแต่ ไอ้พวกนี้มันเป็นใครครับ??” จินถามไป
“มันชื่อเสี่ยอำนาจ มันอยากจะฮุบพัทยาหน่ะ” ครูหนาตอบ
“เสี่ยอำนาจ อ้อ ที่เคยเป็นข่าวเอี่ยวทุจริตของนักการเมืองดังเหรอครับ??” จินถามไป
“ใช่ ตัวจริงเสียงจริงเลยหล่ะ มันคงอาศัยจังหวะนี้อยากจะครอบครองทุกอย่าง” โอ้พูดต่อ
“ไอ้นี่มันตัวอันตรายด้วย ได้ยินว่ามันเลี้ยงมือปืนไว้เพียบเลย” มายด์พูดขึ้น
“โห แล้วตำรวจทำไมถึงไม่จับตัวมันหล่ะคะ??” ชิดจันทร์ถามไป
“จะไปจับอะไรคนรวยหล่ะ อีกอย่าง ได้ยินว่ามันมีเส้นสายที่ดีมากด้วย” ลุงบุญช่วยอธิบาย
“จะว่าไป ซิกส์เคยสู้กับพวกมันด้วยนี่ ใช่มั้ยหล่ะ??” เคนตะถามซิกส์ไป
“ก็ใช่” ซิกส์ตอบแบบห้วนๆ
“ไอ้พวกนี้มันอันตราย เราถึงต้องมาที่นี่” อิชมาเอลพูดขึ้น
“ผมหมั่นไส้มันมานานแล้วไอ้เสี่ยนั่น” จินพูดขึ้น
“เฮ้ โอกาสของนายมาถึงแล้วนะ” สการ์เล็ตพูดขึ้น
“อีกไม่นานพวกมันคงยกโขยงมาที่นี่แล้วหล่ะ ที่มันส่งไอ้นั่นมา มันคงอยากจะทักทายเฉยๆ” คุณจันพูดขึ้น
“ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็คงต้องเล่นหล่ะครับ” จินตอบ จากนั้นไม่นานนัก ตัวของจินก็กินอิ่มและวางช้อนส้อมแล้ว
“โอเค ผมอิ่มหล่ะ” จินพูดขึ้น
“นายจะไปไหนหล่ะ??” สการ์เล็ตถามไป
“จะไปว่ายน้ำหน่อยหน่ะ” จินตอบ
“เฮ้ งั้นฉันไปด้วย ฉันเองก็อยากว่ายอยู่เหมือนกัน” สการ์เล็ตพูดกับจิน
“อะไรกัน หนูไปด้วยสิคะ” ชิดจันทร์พูดกับสการ์เล็ต
“จะไปก็ไปสิ ใครห้ามหล่ะ??” ไอรีนถามไป
“นั่นสิ เดี๋ยวฉันไปว่ายด้วยดีกว่า” เคนตะพูดแซวชิดจันทร์
“ฉันว่าจะเฝ้าโรงแรมนิดหน่อยหน่ะ” อิชมาเอลพูดขึ้น
“ก็ดีนะ ฉันเองก็ไม่รู้จะทำอะไรเหมือนกัน” ลุงบุญช่วยพูดเสริม
“เฮ้ยโอ้ นายช่วยหาข่าวเพิ่มเติมได้หรือเปล่า??” มายด์ถามโอ้
“ฉันก็หาอยู่ตลอดแล้วเปล่าวะ??” โอ้ถามกลับไป
“เอาไงก็เอา” ซิกส์พูดต่อ
“โอเคครับ ถ้ามีอะไรก็มาหากันได้นะครับ” คุณจันพูดขึ้น จากนั้นตัวของเขาก็เดินออกจากห้องอาหารไป
“โอเค งั้นฉันไปเปลี่ยนชุดนะ” จินบอกกับสการ์เล็ต จากนั้นตัวของเขาก็รีบลุกขึ้นและเดินออกไปในทันที ส่วนตัวของสการ์เล็ตก็ลุกขึ้นบ้าง
ต่อมาไม่นาน ตัวของจินเดินออกมาจากห้อง พร้อมด้วยกางเกงว่ายน้ำสามส่วนตัวหนึ่ง พร้อมด้วยเสื้อเชิ้ตขาวใส่กล้ามสีน้ำเงิน ตัวของเขาไม่ได้เดินเข้าไปในห้องอาบน้ำก่อนลงสระ เพราะเขาอาบน้ำมาก่อนแล้ว และเมื่อเขามาถึงสระ ตัวของเขาก็กำลังเจอสการ์เล็ตที่กำลังเกาะขอบสระรอเขาอยู่
“เฮ้ มาแล้วเหรอ??” สการ์เล็ตถามไป
“ก็มาแล้วครับ” จินตอบ ในตอนนั้น ตัวของชิดจันทร์ที่ใส่ชุดว่ายน้ำวันพีซที่เซ็กซี่ไม่แพ้กัน ตัวของเธอตอนนั้นรีบจ้องไปที่จินราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ก็แน่หล่ะ ตัวของเธอนั้นค่อนข้างหึงสการ์เล็ตมาก
“ไปว่ายตรงโน้นนะคะ!!” ชิดจันทร์พูดขึ้น ตัวของจินเองก็ยิ้มแห้งๆให้
“ไม่เป็นไรหรอก ลงมาเล่นด้วยกันสิ ถ้านายอยากเล่นนะ” สการ์เล็ตบอกจิน
“อ่า ผมว่าจะไปว่ายเล่นตรงโน้นหน่ะครับ” จินพูดขึ้น จากนั้นตัวของเขาก็เดินไปทางอื่น แต่ความจริงแล้ว เขาก็มองสการ์เล็ตราวตาไม่กะพริบตลอด ตัวของจินค่อยๆลงไปในน้ำ
“พรุ่บ!!”
ตัวของชิดจันทร์โผล่เข้ามาหาจินที่ข้างหน้าเขา ตัวของจินตกใจมาก เธอรีบชี้หน้าจิน จากนั้นเธอก็พูดขึ้น
“นี่ อย่าแม้แต่จะคิดเลยนะ” ชิดจันทร์พูดขึ้น ตัวของจินเองก็ทำเหมือนไม่ได้ยิน
“นี่ ชิดจันทร์ ไปทำอะไรหน่ะ??” สการ์เล็ตตะโกนถามชิดจันทร์กลับ ตอนนั้นชิดจันทร์ก็รีบว่ายน้ำกลับไปในทันที ตัวของจินก็ได้แต่แอบหัวเราะ จากนั้นเขาก็ยืนแช่น้ำตรงนั้น พลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยด้วย
“พยายามรู้จัก..”
“พยายามทักทาย กับเธอ...”
“หวังให้เธอได้มองฉันหน่อย..”
“พยายามพิสูจน์ พยายามพูดคุย...”
“ไม่เห็นว่าเธอจะมองบ้างเลย แต่ไม่เคย ท้อใจ..” ตัวของจินฮัมเพลงรออยู่ตรงนี้ออกมาอย่าง ในหัวก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ซึ่งก็ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
อีกด้านหนึ่งของสระ ในตอนนี้กลุ่มของ 3 สาวแก๊งหนูท่อ ริน เอม และทีน พวกเธอใส่ชุดว่ายน้ำเซ็กซี่มาบริเวณสระเพื่อว่ายน้ำเล่นพักผ่อน พวกเธอจองที่นั่งเอาไว้ที่ซุ้มที่นั่งซุ้มหนึ่ง ตัวของทีนย้ายร่มออกไปเพื่อที่ตัวเองจะอาบแดด
“จะอาบแดดเหรอ??” เอมถามทีนไป
“ใช่แล้วหล่ะ” ทีนตอบ จากนั้นตัวของเธอก็ทาครีมกันแดดไปในทันที
“เฮ้อ มาแบบนี้ซักทีก็ดีนะ” รินพูดขึ้น และในตอนนั้นเอง ตัวของรินก็เหลือบไปมองเจอกับเคนนี่ที่กำลังนั่งแช่อยู่ในน้ำและคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
“หู้ว” รินจ้องเคนนี่ไป และในตอนนั้นเอง ทีนก็แอบสังเกตเห็น
“เฮ้ เธอมองอะไรหล่ะ??” ทีนถามริน และในตอนนั้น ตัวของเธอก็หันไปมองตามสายตาที่รินส่อง แล้วก็เจอกับเคนนี่เข้า เอมเองก็ดันไปเห็นด้วย
“นี่ๆ น้ำลายไหลแล้ว” เอมสะกิดแซวริน ทำเอารินถึงกับต้องดึงสติกลับมา
“อ่า อะไรนะ??” รินถามไป
“แหม่ๆๆๆ ไม่เบาเลยนะ” ทีนพูดขึ้น
“อะไรของพวกเธอ ฉันก็แค่มองนั่นมองนี่ไปเรื่อยหน่ะ” รินตอบ
“นี่ๆๆ ไม่ต้องเลย เขาก็หล่อนะ แต่ดูจะมีอายุแล้วหล่ะ” ทีนตอบ
“เอ้ย แต่ฉันได้ยินว่าคนมีอายุเอาใจเก่งนะ” เอมพูดเสริม
“นี่ๆๆๆ ไม่ต้องเลย คิดอะไรแบบนั้น แต่ฉันยังสงสัย ผู้หญิงสองคนนั้นเป็นใคร??” รินถามไป
“แหม่ เธอชอบเขาจริงๆด้วยแหละ!!” ทีนพูดแซวต่อ ในตอนนั้นเองรินก็เหมือนกับว่าจะกำหมัดแล้ว
“ฉันว่าคงไม่มีอะไรหรอก คงเป็นเพื่อนกันหน่ะ” เอมตอบ
“เอาเถอะ ว่าแต่จบที่นี่แล้วเราจะไปไหนกันต่อหล่ะ??” รินถามไป
“ไม่รู้สิ บางทีเราอาจจะไปไหนไม่ได้หล่ะมั้ง ตอนนี้ข้างนอกกำลังวุ่นวายเลยนี่??” รินพูดต่อ
“แหม่ เธอชอบเขาจริงๆ” เอมที่ไม่ค่อยพูดอะไรก็เริ่มแซวรินแล้ว
“โว้ะ อะไรของพวกเธอเนี่ย ฉันไปว่ายน้ำดีกว่า” รินพูดขึ้น จากนั้นตัวของเธอก็ลุกขึ้นแล้วรีบเดินออกไปในทันที
“ฮ่าๆๆๆๆ!!” เอมกับทีนตอนนั้นหัวเราะแซวรินกันอย่างสนุกสนาน พลางมองรินที่ตอนนั้นค่อยๆถอดเสื้อคลุมเผยให้เห็นสัดส่วนของเธอ แล้วค่อยๆลงน้ำไป
“หยุดเธอไม่ได้แล้วหล่ะ เนอะ” ทีนพูดขึ้น
“นั่นสิ แล้วนี่ เราจะเอายังไงต่อล่ะ??” เอมถามไป
“เธอก็ไปจีบฝรั่งในนี้สิ” ทีนตอบพลางนอนอาบแดดไป
“โหว ไม่เอาอ่ะ กลัว” เอมตอบแบบสั้นๆ ทางด้านของริน ตอนนั้นตัวของรินก็ค่อยๆว่ายน้ำของเธอไปเรื่อยๆ แต่จริงๆแล้ว เธอก็พยายามจะเข้าใกล้ตัวของจิน ซึ่งกำลังอยู่
“พรึ่บ!!”
“ตุ๊บ!!”
ตัวของรินเผลอว่ายน้ำไปชนใครบางคน และเมื่อเธอโผล่ออกมา ก็พบว่านั่นคือชิดจันทร์ที่กำลังว่ายน้ำอยู่นั่นเอง
“เอ๊ะ ระวังหน่อยสิ!!” ชิดจันทร์บ่นออกมา
“อ่า ขอโทษค่ะ” รินบอกกับชิดจันทร์ไป
ในวันต่อมา ในห้องเช่าราคาถูกๆสำหรับนักท่องเที่ยวที่ไม่มีเงินมาก หลังจากที่โฮปและน้องสาวของเขาได้พักผ่อนกันเรียบร้อยแล้ว เขาก็ตื่นขึ้นมา โดยที่น้องสาวของเขายังนอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง โฮมเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวของเขา รวมถึงอาบน้ำไปด้วย หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ เขาก็เดินออกมา ในตอนนั้นน้องสวเขาก็เพิ่งจะตื่นด้วย
“มอนิ่งค่ะพี่”
“อืม ไปอาบน้ำก่อนนะ” โฮมตอบ จากนั้นตัวของเทียนก็รีบเก็บข้าวของและเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำธุระในทันที ส่วนตัวของโฮมก็เดินมาที่โทรศัพท์ของเขา จากนั้นก็เข้าแอพเพื่อเช็คข่าวไปเรื่อย แต่จู่ๆ ไลน์ของเขาก็เด้งเข้าข้อความมา
“Mook ส่งข้อความ..”
“เฮ้ โฮม รีบเข้าไปในดูในกลุ่มลับด่วนเลย”
ข้อความของมุกเด้งเข้ามาในเครื่องของโฮม โฮมไม่รอช้ารีบเข้าไปอ่านข่าวในกลุ่มลับทันที และสิ่งที่เขาเจอก็คือมีการทำนายข่าวความวุ่นวายต่างๆในประเทศไทย ที่เกิดขึ้นอย่างแม่นยำ
“อะไรกันวะเนี่ย??” โฮมสบถออกมา
“เฮ้ และดูข่าวของวันนี้สิ” ทุกส่งข้อความมาอีกรอบ ก่อนที่ไม่นานนนัก โฮมจะลองอ่านข้อความในกลุ่มลับ ก็พบคำทำนายว่าในวันนี้ จะมีกองกำลังติดอาวุธ บุกเข้าพัทยา
“เฮ้ย วันนี้เนี่ยนะ??” โฮมสบถออกมา
“อ่านหรือยัง??” มุกส่งข้อความมาถามโฮมอีกรอบ
“อ่านแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลย” โฮมส่งข้อความตอบกลับมุก
“ก็นั่นสิ แล้ววันนี้นายจะทำอะไรหรือเปล่า??” มุกถามไป
“เดี๋ยวเอาไว้เจอกันก่อนแล้วกัน” โฮมตอบ และไม่นานนัก เทียนน้องสาวของเขาก็ทำธุระของเธอเสร็จเรียบร้อย และแต่งตัวเพื่อเตรียมจะออกไปข้างนอก
“พี่ ไปหาอะไรกินกันมั้ย พี่มุกคงกำลังรออยู่แล้ว??”
“อ้าว หิวแล้วเหรอ งั้นรอเดี๋ยวนะ” โฮมตอบ จากนั้นตัวของเขาก็หยิบเอากระเป๋าตังค์ รวมถึงกระเป๋าหิ้วออกมา จากนั้นเขาและเทียนก็ออกมาจากห้องเช่า จากนั้นก็ออกไปด้านนอก ซึ่งพวกเขาทั้งคู่ก็เห็นมุกกำลังยืนรอพวกเขาอยู่ พวกเขาทั้งคู่เลยเดินเข้าไปทักทายมุกในทันที
“อ้าว มุก มาแล้วเหรอ??” โฮมถามมุกไป
“ใช่ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับหน่ะ” มุกตอบ
“อ่า จะว่าไป เมื่อคืนก็ได้ยินเสียงเอะอะดังเหมือนกันนะคะ” เทียนพูดขึ้น
“นั่นสิ เราปหาอะไรกินดีกว่า” มุกพูดขึ้น ก่อนที่พวกเขาทั้งสามจะพากันเดินไปตามถนนเรื่อยๆ เพื่อหาร้านอาหารไว้ฝากท้องเป็นมื้อเช้า
“เฮ้ มุก เธอว่ามันจะเกิดขึ้นตอนไหนหล่ะ??” โฮมเดินไปกระซิบที่ข้างหูของมุก
“ฉันก็ไม่รู้ แต่เราระวังตัวไว้แล้วกัน” มุกตอบ
“เอาเถอะ วันนี้เราไปเดินหาดเล่นๆกันมั้ยหล่ะ??” โฮมถามไป
“นั่นสิคะ วันนี้อากาศดีมากเลยนะคะ??” เทียนถามมุกเสริม
“อืม ก็ดีเหมือนกัน เมื่อคืนก็ไม่ได้ไปเดินตลาดกลางคืนด้วย เสียดายเลย” มุกพูดขึ้น
“งั้นคืนนี้เราไปเที่ยวกันนะครับ??” โฮมถามไป
“อืม ได้เลย” มุกตอบกลับไป
วันต่อมา ที่ห้องพักสุดหรูของนักท่องเที่ยวที่มีเงินในพัทยา ห้องของชิริว ชิริวตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าหญิงสาวคนเดิมที่พาชิริวเที่ยวก็นอนเปลือยอยู่ข้างๆเขา ชิริวเองลุกขึ้นมาด้วยอาการเซงๆ ก่อนที่ไม่นานนัก หญิงสาวคนนั้นจะลุกขึ้นมาด้วย
“ดีค่ะ เป็นยังไงบ้างคะ??”
“อ้อ ก็ดีครับ ดีมากเลย” ชิริวตอบ
“คุณนี่ก็อึดดีนะคะ ฉันขออาบน้ำหน่อยนะคะ” หญิงสาวคนนั้นพูดขึ้น ชิริวพยักหน้า จากนั้นเธอก็เดินเปลือยตัวหยิบผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำในทันที ส่วนตัวของชิริวเองก็เดินไปเปิดโทรทัศน์เพื่อฟังข่าว แต่เขาก็เจอแต่ข่าวความวุ่นวายในประเทศไทย
“อะไรกันวะเนี่ย ดูเหมือนมันจะเกิดขึ้นเร็วกว่าที่คิดแหะ” ชิริวพูดขึ้น เขาดูทีวีไปเรื่อยๆ ไม่นานนัก หญิงสาวที่เขาซื้อบริการก็ออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็แต่งตัวต่อหน้าชิริว
“ช่วงนี้มีแต่ข่าวอะไรวุ่นวายเต็มไปหมด ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นนะคะ” หญิงสาวคนนั้นพูดขึ้นในขณะที่ฟังข่าวทีวีไปด้วย
“เฮ้อ ช่วงนี้คณก็ระวังตัวหน่อยแล้วกัน” ชิริวตอบ
“ฉันระวังตัวอยู่แล้วค่ะ” หญิงสาวพูดขึ้น และในตอนนั้นเอง ชิริวก็หยิบกระเป๋าตังค์ของเขาอีกรอบ จากนั้นก็หยิบแบงก์พันมาใบหนึ่ง จากนั้นก็วางไว้ที่เตียงเพื่อให้กับหญิงสาวคนนั้น
“ขอบคุณมากนะคะ ถ้าอยากขึ้นสวรรค์อีกก็เรียกใช้ฉันได้เลยนะคะ” หญิงสาวคนนั้นพูดขึ้น ก่อนที่เธอจะจดเบอร์โทรศัพท์ลงบนกระดาษโน๊ตในห้องให้กับชิริว จากนั้นเธอก็เดินออกจากห้องไป
วันต่อมา ตัวของน้ำฝนเองก็ตื่นขึ้นมา เธอรู้สึกดีที่ได้นอนตื่นสาย เธอจำไม่ค่อยได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดูในทันทีตามปกติ
“10 สายที่ไม่ได้รับ..”
“ใครวะ??” น้ำฝนสบถออกมาเล็กน้อย จากนั้นเธอก็โทรกลับไปในทันที
“ตู๊ด!!”
“ฮัลโหล??”
“ถึงบ้านปลอดภัยนะครับ??” เสียงผู้ชายตอบกลับมา เธอจำได้ว่าชายคนนั้นคือคุณศักดิ์สิทธิ์
“อ้าว คุณศักดิ์สิทธิ์ ว่าไงคะ คุณรู้เบอร์ฉันด้วยเหรอ??”
“ก็เมื่อคืนเราแลกเบอร์กันนี่ครับ”
“อ้อ ค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับเหล้าเมื่อคืน” น้ำฝนพูดกับเขา
“ครับ ว่าแต่ วันนี้คุณจะไปไหนหรือเปล่าครับ??”
“อ้อ ฉันว่าจะไปต่างจังหวัดหน่อยหน่ะค่ะ ฉันจะไปเชียงใหม่” น้ำฝนตอบ
“โห บังเอิญจังเลย ผมว่าจะไปเยี่ยมเพื่อนที่นั่นด้วย”
“อ้อ ค่ะ ถ้าอย่างงั้นก็เจอกันที่นั่นนะคะ ถ้าได้เจอกันค่ะ” น้ำฝนพูดขึ้น
“ได้เลยครับ” ศักดิ์สิทธิ์ตอบ น้ำฝนได้ยินดังนั้นก็วางสายไปในทันที
กลับมายังมูลนิธิ AFW ในตอนเช้า อดาเลนตื่นเช้าขึ้นมาหลังจากที่นอนหลับพักผ่อนของเธอตามปกติ หลังจากที่เธอทำธุระเรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินมาที่ห้องล็อบบี้รับรอง ซึ่งพนักงานตอนนี้ก็เพิ่งจะมาถึงที่ทำงาน
“คุณอดาเลน สวัสดีค่ะ”
“อ้อ มาสายนะวันนี้??” อดาเลนทักทายพนักงานของเธอ
“ค่ะ วันนี้มีอุบัติเหตุนิดหน่อย ตำรวจปิดถนนด้วยค่ะ”
“อ้อ ช่วงนี้ตำรวจพัทยาทำงานกันหนักนะ” อดาเลนพูดขึ้น
“ใช่ค่ะ เมื่อคืนก็ได้ยินว่ามีการปล้นกันอีกแล้ว คราวนี้ยิงสู้กับตำรวจด้วยค่ะ”
“โห สาหัสกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย” อดาเลนตอบ
“นั่นสิคะ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” พนักงานพูดเสริม ก่อนที่ไม่นานนัก พนักงานจะเปิดโทรทัศน์เพื่อฟังข่าว
“งันนี้ฉันจะไปหาเพื่อนหน่อยหน่ะ เตรียมรถให้ฉันด้วย” อดาเลนพูดขึ้น
“อ้อ ได้เลยค่ะ”
“ฉันอาจจะกลับอีกทีนานหน่อยนะ” อดาเลนพูดขึ้น และในตอนนั้นพนักงานก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาใครบางคน ส่วนตัวของอดาเลนก็กลับไปที่ห้องของเธอ
“โอเค ยังไม่ได้เก็บกระเป๋าเลยแหะ” อดาเลนพูดขึ้น
กลับมายังโบสถ์ของกลุ่มกางเขนดำ หลังจากที่กองกำลังของคาลลาฮานต้องเผชิญกับผู้บุกรุกทั้งคืน เช้าวันต่อมา คาลลาฮานก็ตื่นขึ้นมา และทำกิจวัตรของเขาไปตามปกติ แต่ในขณะเดียวกัน เสียงเคาะประตูห้องของเขาก็ดังขึ้น
“ก๊อกๆๆ!!”
คาลลาฮานรีบไปหยิบแว่นกันแดดของเขามาสวม ก่อนที่เขาจะเดินไปเปิดประตู โดยที่ยังไม่ได้สวมชุดบาทหลวงเต็มยศ และเมื่อเปิดประตูออกมา ก็พบว่าเป็นบาทหลวงคนหนึ่ง
“ท่านครับ”
“มีอะไรหล่ะ??” คาลลาฮานถามไป
“เราจับพวกที่บุกรุกมาได้เมื่อคืนด้วยครับ”
“ดี ฉันขอแต่งตัวก่อน เดี๋ยวจะไปดู” คาลลาฮานตอบ จากนั้นตัวของเขาก็กลับเข้าไปข้างในห้อง สวมชุดบาทหลวงของเขา จากนั้นก็เดินออกไปด้านนอก ซึ่งลูกน้องของเขาก็กำลังรออยู่
“ทางนี้ครับ” ลูกน้องของเขาพูดขึ้น ก่อนที่จะพาตัวคาลลาฮานออกไปที่ด้านนอก ซึ่งตอนนี้บาทหลวงสองคนกำลังถือปืน AK คุมชายมุสลิม 2 คนที่กำลังถูกจับมัดเอาไว้ คาลลาฮานรีบเดินเข้าไปหามันในทันที
“จับมาได้แค่ 2 คนงั้นเหรอ??” คาลลาฮานถามไป
“ครับ พวกมันไหวตัวเลยหนีไปได้ แต่เราก็ยังพอจับมันมาได้ครับ”
“อืม กลิ่นโคตรแรงเลย” คาลลาฮานพูดขึ้นพลางเอามือปัดจมูกของเขา
“เราจะเอายังไงกับมันต่อครับ??”
“มันพูดอะไรหรือเปล่า??” คาลลาฮานถามไป
“มันไม่พูดอะไรเลยครับ” บาทหลวงคนหนึ่งตอบ
“เค้นความลับจากมันก่อน ดูว่ามันรู้อะไรบ้าง” คาลลาฮานตอบ ก่อนที่ตัวของเขาจะเดินเข้าไปใกล้ๆมัน
“ไอ้พวกหมูโสโครกเอ้ย” คาลลาฮานพูดขึ้น
“ก็ไม่โสโครกเท่าพวกแกหรอก” เชลยคนหนึ่งตอบ
“ปากดีใช้ได้นี่หว่า” คาลลาฮานพูดขึ้น จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นมาในทันที
“เอามันไปสอบปากคำหน่อย อีกอย่าง เอามันไปอาบน้ำด้วย เหม็นชะมัด” คาลลาฮานพูดขึ้น
“เฮ้ย พวกแกรู้หรือเปล่าว่าพวกแกจับใครมา พวกแกไม่ได้ตายดีแน่!!” เชลยอีกคนตะโกนออกมา แต่บาทหลวงคนหนึ่งก็เอาสันปืนฟาดเข้าที่หน้าเชลยคนนั้น
“ตุ๊บ!!”
“เฮ้อ ปากดีแบบนี้ให้ได้ตลอดนะ” คาลลาฮานพูดขึ้น
“พวกเราจะไปพบพระเจ้า!!” ชายคนเดิมตอบ
“พระเจ้าของแกหน่ะ เรียกให้มันมาช่วยสิ” คาลลาฮานตอบกลับ ก่อนที่เขาจะพยักหน้าให้กับบาทหลวงของเขา จากนั้นบาทหลวงก็ลากชายสองคนนั้นขึ้นมา
“ปล่อยกู!!” เชลยสองคนพยายามจะขัดขืน แต่ไม่เป็นผลมากนัก บาทหลวงพาชายสองคนมาที่แอ่งน้ำแห่งหนึ่ง จากนั้นพวกเขาก็ถีบชายสองคนนั้นลงไปในแอ่งอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ย รีบๆอาบนะเว้ย!!” บาทหลวงคนหนึ่งตะโกนออกมา เชลยสองคนพยายามจะหนี แต่ก็ไม่เป็นผล บาทหลวงวิ่งไปดักพวกนั้นเอาไว้ทุกทาง
“เฮ้ย กูมีเวลาเล่นกับพวกมึงทั้งวันนะเว้ย!!” บาทหลวงคนหนึ่งตะโกนออกมา ชายสองคนนั้นไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยต้องอาบน้ำในแอ่งตามที่พวกบาทหลวงสั่ง
ณ ถนนพหลโยธิน ซึ่งลงไปทางใต้ รถของคิวชูขับลงใต้เพื่อไปจังหวัดนนทบุรี ซึ่งตอนนี้ถนนเข้าเมืองนั้นค่อนข้างโล่ง ถ้าเทียบกับเส้นที่ออกจากเมือง คิวชูนั่งฟังข่าววิทยุในรถไปด้วย
“ขณะนี้ ทางรัฐบาลไทย ได้ทราบเรื่องเกี่ยวกับกลุ่มลับในแพล็ตฟอร์มโซเชียล ซึ่งได้เผยแพร่เฟคนิวส์เกี่ยวกับการล่มสลายของโลก ทางรัฐบาลไทยขอยืนยันว่าไม่เป็นความจริง และจะดำเนินการทางกฎหมายอย่างถึงที่สุด สำหรับผู้ที่ออกมาก่อความไม่สงบ..”
“ดูเหมือนรัฐบาลไทยจะลงมาเล่นเรื่องนี้แล้วนะเนี่ย” คิวชูพูดขึ้น
“ครับ เมื่อวานผมก็ได้ข่าวความวุ่นวายทั่วประเทศเลยครับ” คนขับรถตอบ
“ไม่รู้ว่าในอนาคตจะประกาศกฎอัยการศึกหรือเปล่านะ” คิวชูพูดขึ้น
“ผมว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ ต้องมีการประกาศแน่ครับ”
“ก็นะ คงต้องรอดูกันต่อ” คิวชูตอบ
“ความจริง ท่านน่าจะนำกำลังยกแดนมาได้เลยนะครับ” คนขับรถพูดขึ้น
“ใจเย็น มันยังไม่ถึงเวลาหน่ะ เออนี่ ถ้าเกิดเจอปั๊มดีๆหน่อยก็จอดแวะหน่อยนะ” คิวชูบอกกับคนขับรถ คนขับรถพยักหน้าตอบ ก่อนที่ไม่นานนัก พวกเขาจะเจอปั๊มน้ำมันใหญ่ปั๊มหนึ่ง คนขับรถขับเข้าไปจอดในทันที เพิ่มเติมน้ำมันเพิ่มเติม
“ฉันไปหาซื้ออะไรหน่อยนะ” คิวชูพูดขึ้น จากนั้นตัวของเธอก็เดินลงจากรถ ตรงดิ่งไปยังร้านกาแฟชื่อดังร้านหนึ่ง เธอเดินเข้าไปในร้านและไปที่เคาน์เตอร์ในทันที
“ขออเมริกาโน่ร้อนแก้วนึงค่ะ”
“ได้เลยค่ะ” พนักงานร้านตอบ ก่อนที่จะทำกาแฟให้กับคิวชู ใช้เวลาไม่นานนักก็ได้กาแฟ คิวชูหยิบมาก่อนที่จะจ่ายเงินให้กับพนักงาน ส่วนคิวชูก็เดินไปที่โต๊ะของร้านเพื่อนั่งดื่มกาแฟ
“อืม เยี่ยม” คิวชูจิบกาแฟและพูดขึ้น จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อเช็คข่าวของเธอไปเรื่อย
ในวันต่อมา หลังจากที่ตัวของลี่หยางทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว เธอก็เรียกลูกน้องคนสนิทของเธอเข้ามาคุยในทันที ลูกน้องของเธอรีบวิ่งเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว
“นายหญิงครับ”
“อืม ตอนนี้ในพัทยาเป็นยังไงบ้างหล่ะ??” ลี่หยางถามไป
“ครับ ตอนนี้ไอ้ผู้กองปฐวีร์ ลูกชายคนโตของพวกพุทธกัลยา มันไปที่นั่นแล้วครับ”
“อืม แล้วบอกข่าวพวกเรายัง??” ลี่หยางถามไป
“บอกแล้วครับ ตอนนี้พวกเรากำลังเตรียมปกป้องตัวเองอยู่ครับ”
“อืม ระวังด้วย พวกกองปราบไทยฝีมือมันฉกาจ แล้วนี่คุณคิวชูอยู่ที่ไหนแล้วหล่ะ??” ลี่หยางถามลูกน้องของเธอต่อ
“ใกล้จะมาถึงแล้วครับ เราเตรียมห้องรับรองไว้แล้วครับ”
“อืม ถ้ามาก็บอกด้วยแล้วกัน แล้วเรื่องในพัทยา รายงานมาเป็นระยะๆ แล้วนี่ ที่ลาวตอนนี้เป็นยังไงบ้าง??” ลี่หยางถามต่ออีกรอบ
“ตอนนี้ของๆเรากำลังถูกลำเลียงเข้ากัมพูชาแล้วครับ”
“อืม รีบหน่อยแล้วกัน เดี๋ยวเรือสินค้าก็คงจะมาแล้ว” ลี่หยางพูดต่อ
“ผมจะรีบจัดการครับ” ลูกน้องของเธอพูดขึ้น จากนั้นก็รีบเดินออกไปในทันที ส่วนตัวของลี่หยางก็เดินมานั่งที่โซฟาของเธอเพื่อนั่งพักผ่อน
วันต่อมา ในวันนี้ตัวของไม้และโรสก็ตื่นขึ้นมาตามปกติ โดยที่ทั้งคู่ก็นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ทำอะไร เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ไม้รีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาในทันที จากนั้นเขาก็รับสาย
“ฮัลโหล??”
“นายครับ ตอนนี้ผมเจอตัวมันแล้วครับ”
“งั้นเหรอ มันอยู่ไหนหล่ะ??” ไม้ถามไป
“มันกำลังจะหนีออกจากบางนา เราเจอตัวมันก่อนครับ”
“อืม เก็บมันได้เลย เงียบๆหล่ะ” ไม้พูดจบก็วางสายไป และในตอนนั้นเองโรสก็ตื่นขึ้นมา เธอบิดขี้เกียจเล็กน้อย จากนั้นก็เดินเข้ามาหาไม้
“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณ??” โรสถามไป
“เจอตัวคนของเจ้าคอปเปอร์ที่กำลังหนีแล้ว ผมสั่งเก็บมันแล้ว” ไม้ตอบ
“แล้วมันว่ายังไงบ้างคะ??” โรสถามไป
“ใครสนหล่ะครับ แค่เก็บมันให้ได้ก็พอ เราไปอาบน้ำกันดีกว่า” ไม้พูดขึ้น ก่อนที่ไม่นานนักพวกเขาทั้งคู่ก็จะพากันเข้าไปอาบน้ำ และเมื่อทั้งคู่อาบน้ำกันเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็เดินลงมาข้างล่างอย่างรวดเร็ว ซึ่งคนใช้ของบ้านนั้นเตรียมอาหารไว้รอเรียบร้อยแล้ว
“คุณท่านคุณนายคะ อาหารพร้อมแล้วค่ะ”
“อืม แล้วนี่ลูกผมกลับมาหรือยังหล่ะ??” ไม้ถามไป
“ยังเลยค่ะท่าน”
“อืม ไม่เป็นไร สงสัยคงจะยุ่งๆหน่ะค่ะ แต่วันอาทิตย์แท้ๆ น่าจะได้อยู่กินด้วยกันนะ” โรสพูดขึ้น
“อ่ะนะ เอาเถอะ แต่ไม่เป็นไร” ไม้ตอบ จากนั้นตัวของเขาก็นั่งลงบนโต๊ะอาหารในทันที แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้กิน โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ไม้รีบรับสายในทันที
“ฮัลโหล??”
“เออ จัดการต่อได้เลย” ไม้พูดจบก็วางสายไป
“มีอะไรเหรอคะคุณ??” โรสถามไป
“ตอนนี้เราเริ่มงานของเราแล้วหล่ะ” ไม้ตอบ
“แล้ว วันนี้จะเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ??” โรสถามไป
“ก็คงจะมีเหตุวุ่นวายนิดหน่อย แต่ว่านั่นก็เป็นแผนหลอก ความจริง เราจะให้คนของเราบั่นทอนกำลังของทางราชการให้ได้มากที่สุดหน่ะ” ไม้ตอบ
“แล้วทางนั้นจะไม่สงสัยเราเหรอคะ??” โรสถามไป
“พวกนั้นแยกไม่ออกหรอก ว่าใครเป็นพวกเรา ใครเป็นพวกก่อความวุ่นวายหน่ะ ตอนนี้กรุงเทพก็แทบจะเกิดจลาจลกันแล้ว” ไม้พูดขึ้น
“แล้วฉันจะรอดูความสำเร็จนะคะ” โรสพูดขึ้น จากนั้นเธอก็หยิบแก้วไวน์ของเธอขึ้นมาจิบ
“แน่นอนครับ แผนนี้เราเตรียมการกันมานาน แถมเส้นทางในทางราชการเราก็มีเยอะแยะ แล้วงานนี้แหละ เราจะครองทุกอย่าง” ไม้พูดขึ้น จากนั้นตัวของเขาก็ตัดชิ้นเนื้อสเต็กในจานกินในทันที
“เนื้อนี่ดีมากเลยนะ” ไม้พูดขึ้น
กลับมายังวิลล่าของคอปเปอร์ ในวันนี้ตัวของคอปเปอร์ก็กำลังนอนอยู่ในห้อง พร้อมกับควงเอาคุณโสที่เขาซื้อมานอนด้วย ในขณะเดียวกันนั้นเอง เพื่อนของเขาก็รีบมาปลุกเขาในทันที
“เฮ้ คอปเปอร์ ตื่นเว้ย!!”
“เฮ้ย อะไรของมึงวะ??” คอปเปอร์ตะโกนออกมาอย่างหงุดหงิด และเมื่อเขาตื่นขึ้นมา เขาก็เจอกับผู้กองโซ่ที่กำลังยืนอยู่ปลายเตียงเขา
“พี่!!”
“เออ ไงหล่ะมึง??” ผู้กองโซ่ถามไป ตัวของคอปเปอร์แทบจะหน้าซีดเป็นไก่ต้ม
“เฮ้ ให้ทุกคนที่ไม่เกี่ยวออกไปหน่อย” ผู้กองโซ่พูดกับเพื่อนของคอปเปอร์ เพื่อนของคอปเปอร์รีบเคลียร์ห้องให้กับผู้กองโซ่และคอปเปอร์ในทันที
“ว่าไง มีอะไรจะพูดมั้ย??” ผู้กองโซ่ถามคอปเปอร์ไป
“โธ่พี่ ผมจัดการได้อยู่แล้ว ถ้าไม่มีไอ้พวกเสือกนั่น!!” คอปเปอร์ตอบ
“งั้นเหรอ แล้วแกรู้หรือเปล่า ไอ้พวกที่เสือกเนี่ย มันเล่นซะวุ่นไปหมด และฉันจะบอกให้ ไอ้พวกเหี้ยนั่น มันน่าจะมืออาชีพเลย” ผู้กองโซ่สบถออกมาใส่น้องชายของเขา แต่น้องชายตัวดีของเขาจะไม่ค่อยรู้สึกรู้สาอะไรเท่าไหร่ ราวกับว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาโดน
“เอาน่าพี่ อย่างน้อยมันก็ไม่รู้ว่าเราเป็นใคร” คอปเปอร์ตอบ
“แถมไอ้พวกนั้นมันยังทิ้งเงินที่ปล้นมาเอาไว้ ที่น่าแปลกคือ มันเอาแต่เงินของพวกแก เราลองเอาโทรศัพท์มันมาเช็คแล้ว พบว่าเงินของพวกเพื่อนๆแกทั้งหมดโดนโอนออกไป” ผู้กองโซ่ตอบ
“หะ ไอ้พวกนี้มันอะไรของมัน ทำไมไม่เอาเงินที่ปล้นมาได้ไปวะ??” คอปเปอร์ถามไป
“ฉันก็ไม่รู้ แต่ช่างมันเถอะ” ผู้กองโซ่ตอบ
“แล้วเพื่อนผมที่มันหนีไปได้หล่ะ??” คอปเปอร์ถามไป
“พ่อเก็บมันแล้วหล่ะ” ผู้กองโซ่ตอบ
“เฮ้อ โอเคพี่” คอปเปอร์ตอบ
“ฉันไม่สนว่าแกจะทำอะไร แต่ฉันจะมาคุมแกด้วย” ผู้กองโซ่ตอบ
“อ้าว แล้วพี่ไม่มีงานทำไง??” คอปเปอร์ถามไป
“งานของฉันก็อยู่ที่พัทยานี่หล่ะ ฉันต้องทำลายเครือข่ายยาเสพติด คู่แข่งของพ่อเราไง” ผู้กองโซ่ตอบ
“เอาไงก็เอาเถอะพี่” คอปเปอร์ตอบ
“แล้วถ้าแกก่อเรื่องอีก ฉันเล่นงานแกแน่” ผู้กองโซ่พูดขึ้น จากนั้นตัวของเขาก็เดินออกจากห้องนอนของคอปเปอร์ไป
“โชคดีพี่!!” คอปเปอร์ตะโกนไล่หลัง และตัวของผู้กองโซ่เองก็เดินออกจากวิลล่า และเดินไปรวมกับลูกน้องของเขาที่กำลังยืนอยู่ข้างหน้าวิลล่า
“เป็นยังไงบ้างครับผู้กอง??” ลูกน้องของเขาถามไป
“ช่างมันเถอะ เราไปจัดการงานของเราดีกว่า หาคนมาคุมความประพฤติน้องชายฉันด้วย” ผู้กองโซ่พูดขึ้น
“ได้ครับ”
“เออ แล้วนี่เราต้องไปสืบที่ไหนต่อหล่ะ??” ผู้กองโซ่ถามไป
“มีบาร์ชื่อ Thunder Bar ต้องสงสัยอยู่ เราจะไปสืบที่นั่นครับ” ลูกน้องของเขาพูดขึ้น
วันต่อมา ในวันนี้ตัวของแฮปปี้ได้เข้าพักที่โรงแรมเดิมที่เธอเพิ่งจะทำการแสดงไป เธอตื่นขึ้นมาในช่วงสายๆ แต่ดูเหมือนว่าจะยังทันไลน์อาหารเช้าอยู่ เธอเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำซักพัก จากนั้นเธอก็เดินลงไปที่ชั้นล่าง เพื่อไปที่ไลน์อาหารเช้า
“ติ้ง!!”
ลิฟต์ของเธอลงมาที่ชั้น G ของโรงแรม แต่เมื่อเธอลงมาถึงได้ไม่ทันไร เธอก็ได้ยินเสียง
“ปังๆๆ!!”
เสียงปืนดังขึ้นมาจากหน้าโรงแรมขึ้น 3 นัด ตัวของแฮปปี้รีบหลบอยู่ที่ด้านหลังลิฟต์ ในตอนนั้นบรรดาพนักงานโรงแรมก็รีบวิ่งไปปิดประตูโรงแรมเพื่อป้องกันแขกในโรงแรมด้วย
“อะไรกันเนี่ย??” แฮปปี้ถามขึ้น และในตอนนั้นเอง เธอก็เจอกับเศรษฐีคนหนึ่งที่เพิ่งจะออกจากลิฟต์มาได้ไม่นาน เขาเจอกับแฮปปี้ก็ทักทายเธอทันที
“อ้าว เธอ”
“ค่ะ ว่าไงคะ??” แฮปปี้ถามไป
“รีบไปจากที่นี่สิ” เศรษฐีคนนั้นตอบ
“อ้าว ทำไมหล่ะคะ??” แฮปปี้ถามไป
“เอาเถอะ แต่ที่นี่มันเละเทะหมดแล้ว ผมไปนะ” เศรษฐีคนนั้นพูดอย่างลนลาน และรีบหอบข้าวหอบของออกไปจากโรงแรม
ในตอนเช้า ตัวของอเล็กซ์เดินไปตามถนนเรื่อยๆ แต่เขามีงานที่ต้องทำ เขาเดินไปเรื่อยๆ จนมาถึงตึกแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นตึกศูนย์การค้าชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ตอนนี้ห้างยังไม่ได้เปิด แต่เขาก็นั่งรออยู่ที่หน้าห้าง เพื่อรออะไรบางอย่าง ในขณะเดียวกัน
“ปัง!!”
เสียงปืนดังขึ้นต่อหน้าอเล็กซ์อีกแล้ว ในคราวนี้ตัวของเขาเห็นชายคนหนึ่งกำลังยิงหญิงแก่คนหนึ่งร่วงลงกับพื้น จากนั้นก็รีบไปค้นตัวหญิงแก่คนนั้น
“แม่งเอ้ย ทำกูซะเหนื่อยเลย” โจรคนนั้นพูดขึ้นและพยายามค้นหาของมีค่าจากร่างของหญิงแก่คนนั้น แต่ไม่นานนัก อเล็กซ์ก็ลุกขึ้นมา จากนั้นก็ชักมีดออกมา
“เฮ้ย!!” มันรู้สึกตัวและเล็งปืนใส่อเล็กซ์ แต่อเล็กซ์ก็หลบได้ จากนั้นก็แทงเข้าไปที่ร่างของมัน
“ฉึก!!”
อเล็กซ์ใช้มีดแทงเข้าร่างของโจรคนนั้น ทำเอาปืนของโจรคนนั้นตกพื้น จากนั้นก็ค่อยๆทิ้งร่างของชายคนนั้นให้นอนเจ็บอยู่ข้างๆหญิงแก่
“ไอ้ระยำ..” โจรคนนั้นพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแผ่วลง
“เฮ้อ มึงดีตายแหละไอ้หอก” อเล็กซ์ตอบกลับ ตัวของเขามองซ้ายมองขวายังไม่เห็นมีใครมาดูเหตุการณ์ เขาเลยเดินหนีออกมาจากที่ตรงนั้นเพื่อความปลอดภัย เขาเดินไปเรื่อยๆ แต่ในตอนนั้น จู่ๆ เขาก็เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กำลังยืนถือพวงมาลัยอยู่ตรงข้ามกับเขาไม่ไกลนัก
“พี่คะ พวงมาลัยมั้ยคะ??” เด็กสาวคนนั้นถามอเล็กซ์ ไม่รู้ว่าอเล็กซ์เกิดอะไรดลใจเขาไม่ให้ฆ่าเด็กสาวคนนั้น เขาควักแบงค์ร้อยให้กับเด็กสาวคนนั้น จากนั้นก็รีบเดินหนีออกไป
“บ้าเอ้ย” อเล็กซ์สบถออกมา
กลับมายังโรงแรม หลังจากที่ตัวของจินเล่นน้ำอย่างสบายใจแล้ว ตัวของเขาก็กลับเข้ามาในห้องนอน เพื่อนอนพักเล็กน้อย ในหัวพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย เพลงในห้องที่เปิดนั้นบ่งบอกอารมณ์ของเขา
“ไม่เอาอีกแล้ว ฉันพอทีกับความรัก
ทุ่มเทกี่ครั้ง ฉันก็ยังต้องผิดหวัง
กี่ทีกี่ครั้งที่เสียน้ำตาเจ็บจนอ่อนล้าฉันซ้ำเกินไป
วิ่งตามแค่ไหนก็ได้เพียงเงากับความเหงาใจ แค่เท่านั้น
ได้เจอกับเธอ ก็เริ่มเข้าใจในความรัก
คนที่บอบซ้ำ ได้มาเจอกับความหวัง
จากสิ่งที่คิดว่ามันว่างเปล่า ที่เราไขว่คว้าไม่เคยมีจริง
เธอนำความรักแท้จริงเข้ามาผูกพันในหัวใจ
และวันนี้ฉันเปลี่ยนไป
ตั้งแต่เมื่อฉันรู้จัก และฉันได้มาพบเธอ
มันทำให้ฉันต้องเปลี่ยน เปลี่ยนแปลงหัวใจฉันไป
ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ที่ฉันไม่เคยพบเจอ
เพราะสำหรับฉันแต่ก่อน ความรักคือการคว้ามา
แต่ในวันนี้ฉันเปลี่ยนความรักคือการให้ไป
เพิ่งจะรู้และเข้าใจ เมื่อฉันได้มารักเธอ..”
“เฮ้ย!!” ตัวของจินลุกขึ้นและสลัดความคิดออกจากหัวของเขา ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรแบบนี้ ในขณะที่เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
“ก๊อกๆๆ!!”
ตัวของจินเดินไปที่หน้าประตู จากนั้นก็ไปเปิดประตูรับคน ซึ่งคนที่มาหาจินคือซิกส์นั่นเอง
“เฮ้ จิน สการ์เล็ตเรียกหานายหน่ะ”
“อ้อ ไปไหนเหรอ??” จินถามกลับไป
“พวกนั้นบอกไปหาอะไรกินหน่ะ”
“อ้อๆ ก็ได้ๆ เดี๋ยวขอแต่งตัวแป๊ปนะ” ตัวของจินพูดขึ้น จากนั้นตัวของจินก็กลับเข้าไปในห้อง แล้วก็หยิบเอาเสื้อผ้าของเขาออกมา แล้วรีบสวมมันในทันที ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้อง ไปสทบกับซิกส์ที่กำลังยืนรออยู่ ซิกส์เองรีบพาจินลงไปที่ชั้นล่างในทันที
==================================================================
เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป อย่าลืมติดตามชมกันเน้อ
ขอคนละเม้นท์ด้วยเน้อ แหะๆ
https://www.youtube.com/channel/UCEzIY9j4fuPDx4Ofz8U0Fig ซับแนลหนูด้วย
ให้ของขวัญเป็นกำลังใจกันได้ครัช ไหว้หล่ะ
ความคิดเห็น