Time Mercenary Hunter - ข้ามเวลารับจ้างเชือด

ลำดับตอนที่ #8 : Mission 1 : สงครามเวียดนาม : EP.2 สมรภูมิเคซานห์

ณ ฐานทัพใต้ดินขององค์กรหนึ่ง ซึ่งมีเหล่าบรรดาทหารและนักวิทยาศาสตร์กำลังทำงานกันอย่างขันแข็ง ในตอนนั้นเอง ชายคนหนึ่งวิ่งเข้าไปด้านในสำนักงานของชายในชุดสูทขาวที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าของที่นี่ เขารีบไปรายงานข่าวที่เขาได้รับมาในทันที

“ท่านครับ แย่แล้วครับ”

“มีอะไรงั้นเหรอ ว่ามาสิ” ชายคนนั้นพูดพลางจิบกาแฟ

“ตอนนี้หน่วยงานรัฐบาลเริ่มทำการตอบโต้พวกเราแล้วครับ”

“งั้นเหรอ รัฐบาลมาลงเล่นเองเลยเหรอ” เขาวางแก้วกาแฟลง

“พวกนั้นมีทหารรับจ้างมือดีมาช่วยครับ”

“ไปสืบประวัติพวกนั้นมาให้หมด แล้วส่งคนของเราไปตามมิติกาลเวลาเพื่อเริ่มงานได้”

“ครับท่าน” ชายคนนั้นรีบเดินออกจากห้องไป

ทางด้านของหน่วยต่อต้านการก่อการร้ายกาลเวลา พวกของนาวินกำลังนั่งพักผ่อนกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เนื่องจากว่าพวกเขาเหนื่อยกันมามากที่ลาตรัง ในขณะนั้นเองพวกเขาก็นั่งพูดคุยกันเพื่อผ่อนคลายตัวเอง

เซเบอรัส : ไม่น่าเชื่อเลยว่าที่เวียดนามจะสาหัสขนาดนี้

คูลุก : นั่นดิ ขนาดพวกเราที่มีประสบการณ์ยังเหนื่อยเลย

ปักษา : ไม่อยากนึกถึงทหารอเมริกันที่โดนเกณฑ์มาเลยนะ นายว่ามั้ยอมตะ

อมตะ : ก็จริง ว่าแต่ลุงครับ ที่เคซานห์มันเป็นยังไงกัน ผมเคยได้ยินแต่ชื่อหน่ะ

นิโคลัส : มันคือนรกของจริงเลยไอ้หลาน ฉันขับรถถังไล่ยิงพวกมัน แต่เกือบตายหน่ะ

เวเรียไนท์ : หนูเคยอ่านหนังสือมา ที่นี่โดนถล่มด้วยปืนใหญ่ก่อนนี่คะ ถล่มหนักด้วย

วาเลเรีย : ถ้าอย่างงั้นก็คงต้องหลบในหลุมกันหล่ะสินะ

อิโอ : ถ้ากำลังสนับสนุนทางอากาศดีก็คงจะดีหล่ะนะ

คางุยะ : ใช่ ตอนนี้กรรไกรของฉันก็จะหมดแล้วเนี่ย

ครูส : ไม่ต้องห่วงหรอก กำลังทางอากาศของสหรัฐเยี่ยมยอดจะตาย

ยู : แต่จำที่คุณนาตาชาเล่าให้ฟังได้หรือเปล่า เธอบอกพวกมันจะมากันเยอะขึ้นด้วย

อูลริค : หมายความว่า พวกมันจะมีมากขึ้นกว่าในประวัติศาสตร์จริงๆงั้นเหรอ

ทาเคชิ : ถ้าอย่างงั้นแต่ยี่สิบกว่าคนจะไปพออะไรกันหล่ะ

เซนโนว่า : แต่ว่า เราเป็นฝ่ายตั้งรับ น่าจะได้เปรียบนะคะ

โทไบอัส : ก็คงจะอย่างงั้น ถ้าเรามีกำลังพลเยอะหน่อย

โคลวิส : เออนี่ พวกเธอสองคนกำลังทำอะไรเนี่ย // โคลวิสถามราและวาเนสซ่าที่กำลังนั่งทำระเบิด

วาเนสซ่า : ฉันกำลังทำกับระเบิดแบบใหม่หน่ะ ใช่มั้ยรา

รา : ใช่ คราวนี้ฉันปรับแต่งให้มันดีกว่าเดิมหน่ะ

แบล็ค : ส่วนผมก็คงจะต้องไปขับเครื่องบินสินะเนี่ย

เรย์นอร์ฟ : แล้วก็อีกอย่าง หาจุดซุ่มดีๆให้ผมหน่อยนะ รับรองผมจัดการได้แน่

เอิร์ท : นี่ นายจะไม่หาเผื่อฉันหน่อยงั้นเหรอเพื่อน

ไดโยวเซย์ : มะเนี่ยว เดี๋ยวฉันหาให้นายท่านก็แล้วกันนะคะ

และในขณะเดียวกันนั้นเอง นาตาชาก็เดินมาพร้อมกับ TARS มาหาพวกเขาที่กำลังนั่งพักผ่อนกันอยู่

นาตาชา : เอาหล่ะทุกคน อีก 20 นาทีเราจะไปกันแล้ว

นาวิน : อะไรกันครับ นี่เรายังพักได้ไม่เท่าไหร่เลย

นาตาชา : นี่นายวิน ลุกขึ้นมาซะดีๆดีกว่าน่า // เธอลากตัวนาวินขึ้นมา

TARS : ดูเหมือนว่าคุณวินกำลังปวดเมื่อยตามตัวอยู่นะครับ

นาวิน : ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า

จากนั้นไม่นาน โรโบโกะก็วิ่งมาหาทุกคนที่กำลังเตรียมตัวทำภารกิจ

โรโบโกะ : ทุกๆคนคะ อีก 20 นาทีเตรียมออกเดินทางค่ะ

หลังจากที่สิ้นเสียงของโรโบโกะ ทุกคนก็ไปเตรียมอาวุธและกระสุนสำหรับออกรบ หลังจากนั้นทุกคนก็มาเตรียมตัวกันอยู่ที่จุดปล่อยตัว

นาตาชา : เอาหล่ะทุกคน เตรียมตัวออกเดินทาง

โรโบโกะ : เตรียมการข้ามเวลาใน 3 2 1

หลังจากสิ้นเสียง พวกเขาก็ถูกข้ามเวลามายังฐานทัพอเมริกาแห่งหนึ่ง ซึ่งทหารอเมริกากำลังขุดหลุม สร้างบังเกอร์ ส่วนเฮลิคอปเตอร์ก็บินรับส่งทหารและเสบียงมาเป็นระยะๆ พวกเขาถึงกับตกตะลึงที่ได้เห็นฐานทัพสหรัฐที่นี่

และในระหว่างนั้นเอง ก็มีนายทหารคนหนึ่งเดินมาหากลุ่มของพวกเขา

“สวัสดีครับ พวกคุณมาจากไหนกันครับ”

นาตาชา : สวัสดีค่ะ ดิฉันมาจากหน่วยจู่โจมนานาชาติผสม มาทำภารกิจพิเศษค่ะ

“อ้อ ผมร้อยเอกวินเทอร์ ผมรับผิดชอบเขตนี้หน่ะครับ”

นาตาชา : สถานการณ์เป็นยังไงบ้างคะผู้กอง

“สถานการณ์ตอนนี้พวกข้าศึกสามารถบุกมาได้ทุกเมื่อครับ”

แต่ในระหว่างนั้นเอง ก็มีเสียงคนตะโกนมา

“ลูกปืนใหญ่ หาที่หลบเร็ว”

จากนั้นเองลูกปืนใหญ่นับร้อยลูกก็กระหน่ำลงมายังที่มั่นของพวกเขา มันทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า เรือนนอน บังเกอร สนามบิน แทบจะทุกอย่างที่อยู่ในค่ายเคซานห์โดนปืนใหญ่ถล่มอย่างหนักหน่วง

นาตาชา : ไม่ทราบว่าพวกเขาเก็บรถถังและเครื่องบินไว้ที่ไหนคะ

วินเทอร์ : อ้อ อยู่ทางด้านโน่นหน่ะครับ // ผู้กองวินเทอร์ชี้ไปยังโรงเก็บยานเกราะและอากาศยาน

นาตาชา : คุณนิโคลัส พาคนที่พอจะขับฮอกับรถถังได้ไปทางนั้นนะคะ

ในตอนนั้นเองนิโคลัสพาอิโอ ครูส ทาเคชิและแบล็คไปยังโรงเก็บรถถัง

นาวิน : ผมว่า รีบไปที่บังเกอร์ก่อนดีกว่านะครับ เรย์นอร์ฟ เอิร์ท นายสองคนไปหาที่ซุ่มยิงนะ // ทั้งคู่รีบวิ่งไปที่หอคอยด้านบนสุดที่พวกสไนเปอร์ชอบไปดักซุ่มที่นั่น

พวกเขารีบวิ่งไปหลบในบังเกอร์ จากนั้นก็เตรียมโหลดกระสุนให้พร้อมสำหรับการรบในครั้งนี้ หลังจากที่ปืนใหญ่หยุดยิง เสียงโห่ร้องของทหารเวียดนามเหนือก็เฮโลบุกมายังที่มั่นที่เคซานห์ในทันที

นาวิน : ทุกคนพร้อมนะ พวกมันมาแล้ว

พวกเขายิงสกัดพวกเวียดนามที่บุกเข้ามา พวกนั้นจู่โจมอย่างสายฟ้าแลบโดยใช้ทั้ง AK-47 กับ RPG บุกเข้ามา

ปักษา : โห ที่ว่าพวกมันมาเยอะน่าจะจริงหว่ะ

เซเบอรัส : นั่นสิ กระสุนจะพอยิงหรือเปล่าเนี่ย

อมตะ : เราต้องยิงสกัดแล้วถอย ไม่งั้นเราตายกันหมดแน่

คูลุก : แล้วทำแบบนั้นค่ายมันจะไม่แตกเหรอ

ในตอนนั้นเองพวกนั้นก็ติดดาบปลายปืนบุกเข้ามา ทำเอาพวกเขาต้องสู้ในระยะประชิดกับพวกมัน

วาเลเรีย : มาเลย แน่จริงพวกแกก็เข้ามาเลย // เธอกวาดหอกใส่พวกมัน

เวเรียไนท์ : นี่ อย่ามัวแต่พูดมากเลย รีบถอยก่อนดีกว่า

ในณะเดียวกัน พวกมันคนหนึ่งก็โดดเข้ามาใส่คางุยะ คางุยะใช้กรรไกรตัดเป้าของมันแล้วก็กรีดคอมัน มันอีกคนหนึ่งจะวิ่งเข้ามาใส่แต่ไดโยวเซย์มาช่วยไว้ได้ โดยการปาดาวกระจายใส่มัน

ไดโยวเซย์ : ปลอดภัยนะ มันยิงเข้าตรงไหนหรือเปล่า

คางุยะ : มันไม่มีทางที่จะแตะตัวฉันได้หรอกน่า

และในตอนนั้นเอง โคลวิส อูลริคและเซนโนว่าก็สู้กับพวกมันที่รุมพวกเขา

โคลวิส : เข้ามาเลย มาให้ฉันเตะซะหน่อย // โคลวิสกระโดดเตะก้านคอมัน ส่วนอูลริคก็แทงหอกทะลุปืนของมัน ส่วนเซนก็ใช้มีดพกของเธอสู้กับพวกมัน

อูลริค : นี่ ถ้าเราไม่ถอย เราตายกันหมดแน่

เซนโนว่า : ฉันรู้ แต่ฉันพยายามจะฝ่าไปอยู่เนี่ย

โทไบอัส : เซน รีบหนีไปทางนั้น ทุกคน รีบไปทางบังเกอร์ด้านนั้น เร็ว // โทไบอัสวิ่งสาดปืนกลใส่พวกมัน จากนั้นทุกคนก็ถอนกำลังไปยังอีกด้านหนึ่งของบังเกอร์

ยู : ทุกคนวิ่งเร็ว ไม่งั้นเราตายกันหมดแน่

นาตาชา : TARS ตั้งป้อมปืนสกัดพวกมันที

TARS : รับทราบ ระบบป้อมปืนทำงาน // TARS กลิ้งตัวเองแล้วแปลงตัวเองเป็นป้อมปืนยิงสกัดพวกมัน

อีกด้านหนึ่งของค่าย หอคอยซุ่มยิง เรย์นอร์ฟและเอิร์ทยิงสกัดพวกเวียดกงที่บุกเข้ามา โดยที่พวกเขาเล็งเป้าหมายที่เป็นเป้าสำคัญ แต่จากนั้นไม่นาน พวกเขาก็เห็นกองพลรถถังของพวกนั้นบุกเข้ามา

เรย์นอร์ฟ : เอิร์ท นั่นใช่รถถังพวกข้าศึกหรือเปล่า

ในตอนนั้นเองเอิร์ทส่องดูพวกมัน ก็พบว่ามีกองทัพรถถังของข้าศึกกำลังเคลื่อนพลมายังที่มั่น

เอิร์ท : นาตาชา นี่ผมเอิร์ทนะ มีกองพลรถถังกำลังเคลื่อนที่มาทางคุณ เปลี่ยน

นาตาชา : รับทราบ ฉันกำลังฝ่าพวกมันไป

อีกด้านหนึ่ง นิโคลัสพาทาเคชิ แบล็ค อิโอและครูสไปยังโรงเก็บยานเกราะและอากาศยาน ในตอนนั้นเอง นิโคลัสก็มาเจอกับรถถัง M48 ที่ตั้งตระหง่านอยู่ด้านนั้น นิโคลัสไม่รอช้าไปดูรถถังคันนั้นทันที

นิโคลัส : ไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะ ลูกพ่อ

ครูส : นี่ลุง จะรำลึกความหลังอีกนานมั้ยครับเนี่ย

อิโอ : ผมว่านะ รีบเข้าไปในรถถังดีกว่านะ

พวกเขาเข้าไปในรถถัง ในตอนนั้นเขาก็พบว่ามีกระสุนเจาะเกราะอยู่จำนวนหนึ่ง ส่วนนิโคลัสก็รีบไปตรวจดูสภาพรถถังในทันที

อิโอ : มีกระสุนเจาะเกราะอยู่หลายนัดเลย น่าจะสู้ได้นะ

ครูส : ลุงจะขับหรือเปล่า ผมจะได้เล็งปืนให้

นิโคลัส : โอเค เล็งแม่นๆหล่ะ ฉันจะลุยแล้ว

นิโคลัสขับรถถังเคลื่อนออกไปยังบังเกอร์ เพื่อช่วยเหลือคนอื่นๆที่ติดอยู่ในแนวหน้า

อีกด้านหนึ่ง ทาเคชิและแบล็คก็ไปขึ้นเฮลิคอปเตอร์ UH 1 ที่เพิ่งจะเติมกระสุนเสร็จ แต่นักบินโดนระเบิดบินขึ้นไม่ได้ ทั้งคู่รีบไปขับเฮลิคอปเตอร์ลำนั้นทันที

“มีลำเดียวนะครับ ผมเติมกระสุนและจรวดให้แล้ว” ช่างคนหนึ่งพูดกับแบล็ค

แบล็ค : แค่นี้ก็พอแล้ว ที่เหลือผมจัดการเอง

ทาเคชิ : ต้องการผู้ช่วยมั้ย ไม่ก็ให้ฉันไปบังคับปืนก็ได้นะ

แบล็ค : โอเค นายไปบังคับปืนกลด้านข้างให้หน่อยสิ

ทาเคชิ : ได้เลย // ทาเคชิรีบบรรจุกระสุน จากนั้นฮอก็บินขึ้นไปช่วยคนอื่นๆในทันที

และที่แนวหน้า พวกของนาวินถอยกลับมายังบังเกอร์ชั้นในที่มีรังปืนกลและจรวดต่อต้านรถถังมากมาย พวกเขารีบไปตั้งแนวรับใหม่ก่อนที่พวกเวียดนามเหนือจะบุกทำลาย

นาตาชา : เราต้องถ่วงเวลาพวกมันไว้

นาวิน : วาเนสซ่า รา เธอสองคนพอจะใช้ระเบิดได้หรือเปล่า

วาเนสซ่า : แน่นอน รอฉันแป๊ปนึงนะ

วาเนสซ่าและราวิ่งไปที่หน้าบังเกอร์ พวกเธอสองคนไปติดตั้งระเบิดที่ทำพิเศษ ส่วนคนอื่นๆก็ช่วยยิงคุ้มกันพวกมันไม่ให้เข้าใกล้ตัวเธอ

วาเนสซ่า : รา เสร็จหรือยัง

รา : เรียบร้อยแล้ว รีบกลับไปแนวหลังกันเถอะ

พวกเธอสองคนรีบวิ่งไปรวมตัวกับคนอื่นๆ จากนั้นเธอก็เตรียมรีโมทของเธอมา

วาเนสซ่า : รอพวกมันมาใกล้ๆ เดี๋ยวโชว์ให้ดู

วาเนสซ่ากดปุ่มเมื่อพวกนั้นบุกเข้ามาใกล้ ระเบิดทำงานเป็นแนวยาว ทำเอาพวกเวียดนามเหนือตายกันมากมาย แต่ถึงกระนั่นพวกมันก็ยังบุกเข้ามาเรื่อยๆ

ในตอนนั้นเอง โรโบโกะก็ยิงโฮโลแกรมเข้ามาหานาตาชา

โรโบโกะ : คุณนาตาชาคะ พวกคุณเป็นไงกันบ้าง

นาตาชา : หนักเลยสิ พวกมันมีมากกว่าเราตั้งเยอะหน่ะ

และในขณะเดียวกันนั้นเอง รถถัง T-55 ของเวียดนามก็แล่นเข้ามายิงใส่พวกเขา นาวินเห็นท่าไม่ดีจึงดึงตัวนาตาชาให้หลบ

นาวิน : นี่คุณ ระวัง // เสียงระเบิดดังสนั่น แต่พวกเขาปลอดภัยทั้งคู่ จากนั้นนาวินก็พานาตาชามายังบังเกอร์ต่อ

หลังจากนั้นไม่นาน รถถังก็เคลื่อนพลมาใกล้บังเกอร์พวกเขา ยิงกดพวกเขาไว้ไม่ให้โผล่ออกมา

อมตะ : นี่คูลุก เอาธนูนายยิงรถถังหน่อยสิ

คูลุก : จะบ้าเหรอวะ ยังล้อไม่เลิกนะนายเนี่ย

เวเรียไนท์ : นี่ เธอพอจะไปฆ่ามันข้างในได้มั้ย // เธอลองถามไดโยวเซย์

ไดโยวเซย์ : ไม่ไหว มันยิงกดขนาดนี้เนี่ย ฉันออกไปไม่ได้หรอก

วาเลเรีย : บ้าเอ้ย แล้วไม่มีอะไรที่ยิงใส่รถถังได้เลยเหรอ

คางุยะ : เออใช่ รู้สึกว่าตรงนั้นมีจรวด M72 อยู่นี่หน่า

โคลวิส : ว่าแต่ ใครจะวิ่งออกไปเอากันหล่ะเนี่ย

ในตอนนั้นเอง ปักษาและเซเบอรัสรีบวิ่งออกไปหยิบจรวด M72 มา โดยที่รถถังยังยิงกดพวกเขาไว้อยู่

เซนโนว่า : ระวังด้วยนะพวกนาย มันยิงไม่หยุดเลย

อูลริค : พวกทัพอากาศหายไปไหนกันหมดวะเนี่ย

โทไบอัส : ฉันก็ไม่รู้ คงไปเตรียมของเล่นมาช่วยพวกเราหล่ะมั้ง

ในตอนนั้นเอง ปักษาและเซเบอรัสก็ขนจรวดมาถึงบังเกอร์ โดยที่ยูเป็นคนช่วยรับจรวดมา

ยู : โอเค แล้วใครจะออกไปยิงมันหล่ะเนี่ย

ปักษา : ฉันจัดการเอง ปืนนี้ฉันใช้เป็นหน่ะ // ปักษายิงจรวดใส่รถถังที่เข้ามาใกล้ จรวดนั้นได้ทำลายรถถังเป็นชิ้น

เซเบอรัส : เดี๋ยวฉันยิงทางนี้เอง // เซเบอรัสยิงต่อใส่รถถังพวกมัน แต่คราวนี้จรวดถึงเด้งออกไป ทำเอาพวกเขาตกใจมาก

TARS : ระดับความซวยตอนนี้ 99 %

แต่ในระหว่างที่รถถังพวกนั้นหันปากกระบอกปืนมาทางพวกเขา นิโคลัสและรถถังของเขาก็ยิงใส่รถถังพวกมันจนไม่มีชิ้นดี ท่ามกลางเสียงดีใจของคนแถวนั้น

นิโคลัส : เหลืออีกเป็นสิบคัน พวกนายเล็งได้มั้ย

อิโอ : พอได้อยู่ครับ ผมจัดการเอง // อิโอใส่กระสุนเข้าไป จากนั้นก็เล็งปืนไปยังรถถังพวกมัน

ครูส : เอาหล่ะ ยิงใส่มันเลย

อิโอ : ยิงแล้ว!!

พวกเขายิงถล่มรถถังของข้าศึกไปมากมาย จากนั้นพวกเขาก็พยายามขับหักหลบกระสุนของพวกข้าศึกไปด้วย แล้วก็ยิงกลับใส่พวกมัน

และอีกด้านหนึ่ง เฮลิคอปเตอร์ของทาเคชิก็บินมาแล้วยิงจรวดใส่รถถังข้าศึก พวกนั้นบินวนอยู่เหนือรถถังจากนั้นก็ยิงจรวดใส่พวกมัน ในตอนนั้นเอง พวกเขาก็เห็นพล RPG เตรียมเล็งใส่ฮอของพวกเขา

แบล็ค : ทาเคชิ RPG 12 นนนาฬิกา จัดการที

ทาเคชิบังคับปืนกลยิงใส่พล RPG จนตายเกลี้ยง

ทาเคชิ : ข้าศึกทุกทำลาย!!

หลังจากที่จัดการข้าศึกทางด้านนั้นได้สำเร็จ จู่ๆโรโบโกะก็โฮโลแกรมมาอีกรอบ

โรโบโกะ : คุณนาตาชาซัง ตอนนี้บังเกอร์ด้านตะวันออกถูกโจมตีค่ะ

นาตาชา : รับทราบ ฉันจะพาคนไปเดี๋ยวนี้แหละ

นาวิน : โอเค พวกเรารีบไปกันดีกว่า คุณนิโคลัส ขับตามพวกเราไปด้วย แบล็ค คุณจัดการยิงเปิดทางให้พวกเราก่อน // นาวินวอสั่งพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็รีบไปป้องกันทางด้านตะวันออกทันที

ทางด้านตะวันออก พวกเวียดนามบุกเข้ามาราวกับสายน้ำหลาก แบล็คและทาเคชิขับฮอไปยิงสกัดพวกมันไว้ได้ แต่พวกมันก็ยังคงบุกมาอย่างไม่ลดละ จากนั้นเองพวกของวินก็ไปประจำที่บังเกอร์ด้านนั้นในทันที

วิน : บังเกอร์ใหญ่ขนาดนี้ เราต้องแบ่งเป็น 3 ส่วนนะ ใครจะไปกับใครบ้าง

พวกเขาแยกกันไปเป็นสามกลุ่ม ไปประจำที่ปืนกลแต่ละเขต ในขณะที่เวียดนามกำลังบุกเข้ามา

กลุ่มแรก ปักษา เซเบอรัส เวเรียไนท์ คางุยะและโทไบอัสไปป้องกันทางด้านซ้าย โทไบอัสไปประจำปืนกล M60 ยิงสกัดพวกเวียดนามเอาไว้ไม่ให้พวกนั้นเข้ามา

คางุยะ : นี่ ถ้ามีระเบิดแบบ M79 นี่น่าจะดีนะ

เวเรียไนท์ : ฉันเห็นอยู่ตรงโน้นนะ น่าจะพอมีกระสุนเหลืออยู่

ปักษาไม่รอช้าวิ่งไปเอา M79 มายิงสกัดพวกนั้นไว้ในทันที ระเบิดพวกนั้นทำให้พวกเวียดกงแตกกระเจิงไปมากมาย

โทไบอัส : นี่พวกนาย มีกระสุนเพิ่มหรือเปล่า

เซเบอรัส : เอ้านี่ ใช้ประหยัดๆหน่อยนะเพื่อน // โทไบอัสหยิบกระสุนมาบรรจุในทันที จากนั้นก็ยิงต่อ

ปักษา : บ้าเอ้ย นี่พวกมันมากันกี่คนหล่ะเนี่ย

กลุ่มที่สอง คูลุก อมตะ อูลริค เซนโนว่าและไดโยวเซย์ไปสกัดพวกมันทางด้านขวา ซึ่งพวกมันติดดาบปลายปืนบุกเข้ามา พวกเขาต้องสู้กับพวกมันในระยะประชิด แต่พวกเขาก็สู้ได้ดีเนื่องจากว่าพวกเขาเก่งการต่อสู้ระยะประชิดอยู่แล้ว ในระหว่างที่พวกเขากำลังตะลุมบอนกับข้าศึก มันคนหนึ่งถือปืนพ่นไฟยิงใส่พวกเขา ในตอนนั้นเองพวกเขาก็หาที่หลบกันก่อนที่จะโดนไฟคลอก

อมตะ : บ้าเอ้ย พวกมันมีปืนพ่นไฟด้วยเหรอเนี่ย

อูลริค : ทำอะไรซักอย่างสิ ไม่งั้นเราตายแน่

ในตอนนั้นเองไดโยวเซย์ก็วิ่งออกไปเชือดคอมัน จากนั้นก็บังคับปืนพ่นไฟของมันเผามันกลับไป

ไดโยวเซย์ : ช่วยยิงคุ้มกันให้ฉันหน่อยเซ่

เซนโนว่า : ได้เลย ยินดีจัดให้ // เซนยิงปืนกลใส่พวกมัน

อูลริค : โอ้ย เมื่อไหร่พวกมันจะหมดซะทีหล่ะเนี่ย

และที่จุดกลาง นาวิน นาตาชา วาเลเรีย โคลวิส ยู TARS ราและวาเนสซ่าก็ป้องกันพวกมันที่ส่วนกลาง พวกมันยังคงบุกเข้ามาอย่างไม่กลัวตาย ในตอนนั้นเองปืนกล M60 ของพวกเขาโดนระเบิดจนพัง ทำให้ไม่มีปืนกลจะสู้กับพวกมัน

นาตาชา : TARS เปลี่ยนเป็นระบบปืนกลยิงสกัดมัน

TARS : รับทราบ ระบบปืนกล ทำงาน // TARS เปลี่ยนตัวเองเป็นป้อมปืนกล แล้วจัดการยิงสกัดพวกเวียดนามที่ยังบุกเข้ามา

โคลวิส : พวกมันเข้าประชิดขนาดนี้ คงต้องทำอะไรหน่อยหล่ะ

ในตอนนั้นเอง ราและวาเนสซ่าขว้างระเบิดพิเศษของเธอไปสกัดพวกมัน ราวกับเป็นเกราะป้องกันไม่ให้พวกเวียดนามบุกเข้ามาประชิดพวกเขา

รา : มีเท่าไหร่ใส่ให้หมดไปเลยนะ

วาเนสซ่า : ได้เลย เอานี่ไปกินเลย

พวกเธอขว้างระเบิดใส่พวกนั้นจนพวกมันเกือบจะถอยไปแล้ว ในระหว่างนั้นเอง มีคนจะยิงปืนใส่นาตาชา แต่นาวินเห็นเสียก่อนจึงเอาตัวเข้ามาขวาง นาวินล้มงต่อหน้านาตาชาในทันที

นาตาชา : ช่วยด้วย วินเขาโดนยิง

ยูรีบวิ่งมาปฐมพยาบาลวินเบื้องต้น เธอหาผ้าขาวมาปิดจากนั้นก็เอายาของเธอออกมา

ยู : ยานี่ช่วยแก้ปวดและสมานแผลได้ชั่วคราว กินให้หมดนะ // นาวินหยิบมากระดกทั้งขวด

วาเลเรีย : เขาจะเป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย

นาตาชา : ฉันจะดูแลเขาเอง พวกเธอช่วยยิงคุ้มกันด้วย

และในขณะเดียวกัน รถถังของนิโคลัสและฮอของแบล็คก็มาช่วยยิงสกัดพวกนั้นไว้ ช่วยให้พวกเขาอุ่นใจได้บ้าง เนื่องจากว่าพวกมันไม่กล้าวิ่งเข้าใส่รถถังของนิโคลัส

นิโคลัส : นี่พวกนาย ไปประจำปืนกลหน่อยสิ

อิโอไปบังคับปืน .50 cal ยิงสกัดพวกนั้นไว้ ทำเอาพวกเวียดนามตายไปมากมาย

ครูส : เฮ้ยนี่ อย่าเอาแต่สนุกคนเดียวสิ

อิโอ : ทำไงได้หล่ะ กำลังมันส์เลยเนี่ย

ทางด้านของแบล็คและทาเคชิ พวกเขาก็ช่วยกันยิงทั้งปืนกลและจรวดใส่พวกเวียดนาม แต่จู่ๆฮอของพวกเขาก็โดนยิงอย่างหนักจนควันดำเริ่มออกมาแล้ว

ทาเคชิ : แบล็ค พอประคองเครื่องไหวหรือเปล่า

แบล็ค : พอไหว ฉันต้องกลับฐานก่อนนะ ไม่งั้นฮอฉันร่วงแน่

แบล็คพยายามประคองเครื่องกลับฐาน และอีกด้านหนึ่ง เอิร์ทและเรย์นอร์ฟก็ยิงข้าศึกกันอย่างสนุกสนาน รวกับว่าพวกเขากำลังเล่นเกมล่าสัตว์อยู่ในป่า

เรย์นอร์ฟ : เดี๋ยวดูสถิติ 5 ไมล์ของฉัน ฉันจะยิงให้โดนชายคนนั้น

เอิร์ท : นายทหารคนนั้นงั้นเหรอ โชว์ให้ดูหน่อยดิ

เรย์นอร์ฟยิงจ่าเวียดนามคนหนึ่งที่กำลังออกคำสั่งให้ทหารบุก จ่าคนนั้นโดนเข้าที่หัวจนตายคาที่

เอิร์ท : ตาฉันบ้าง เดี๋ยวทำอะไรให้ดู

เรย์นอร์ฟชายคนหนึ่งที่กำลังบรรจุ RPG เขายิงมันจนมันเผลอยิงจรวดลงพื้น แล้วระเบิดใส่พวกเดียวกันตาย

เรย์นอร์ฟ : เหยด ทำได้ไงวะนายเนี่ย

แต่ในระหว่างที่พวกเขากำลังคุยเฮฮากัน จู่ๆพวกเขาก็เห็นกำลังเสริมกลุ่มใหญ่ของพวกเวียดนามบุกเข้ามา พวกเขารีบวอบอกคนอื่นๆให้รู้ในทันที

เอิร์ท : คุณนาตาชา แย่แล้ว เราเจอกองหนุนพวกมัน

เรย์นอร์ฟ : น่าจะไม่ต่ำกว่าพันนาย กำลังไปทางคุณ ระวังตัวด้วย

นาตาชา : จริงเหรอ แต่ว่า....

นาตาชายังพูดไม่ทำจบ พวกมันนำพันก็บุกเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้พวกมันมาพร้อมกับรถถังด้วย พวกเขาต้องเตรียมกระสุนล๊อตใหม่เพื่อสู้กับพวกมัน พวกมันบุกเข้ามาใกล้มากขึ้นทุกที ตาในคราวนี้

“ตู้ม!!”

เสียงปืนใหญ่ดังมาจากแนวหลัง ทหารอเมริกันยิงปืนใหญ่ใส่พวกเวียดนามตายไปมากมาย รวมถึงเฮลิคอปเตอร์นับร้อยบินมาจัดการพวกเวียดนามให้ ทำเอาพวกนั้นต้องรีบถอยกลับไปในทันที หลังจากนั้นไม่นาน โรโบโกะก็โฮโลแกรมมาหานาตาชาในทันทีหลังจากที่พวกเวียดนามถอย

โรโบโกะ : คุณนาตาชาซัง คุณทำสำเร็จ คุณป้องกันเคซานห์ได้

นาตาชา : โรโบโกะ นาวินถูกยิง รีบพากลับไปโลกอนาคตด่วนเลย

โรโบโกะ : อ้าว ได้ค่ะ จะรีบเตรียมการใน 3 2 1

จากนั้นเอง ประตูมิติสีฟ้าเจ้าเดิมก็เปิดออกมา คนอื่นๆในทีมรวมถึงนิโคลัสและแบล็คก็รีบออกมาจากยานพาหนะแล้วรีบกลับไปยังโลกอนาคตในทันที

กลับมายังโลกอนาคต พวกเขารีบแบกร่างของนาวินไปยังเตียงรักษาในทันที โดยที่นาตาชาไปคุยกับหมอที่อยู่ด้านในด้วยตัวเอง

นาตาชา : คุณหมอคะ ช่วยเขาด้วยนะคะ

หมอ : ได้สิ เดี๋ยวผมจัดการเอง

ในระหว่างนั้นเอง ลูกทีมคนอื่นๆก็คอยรออยู่ด้านนอก โดยที่รอลุ้นว่านาวินจะเป็นอย่างไรบ้าง จากนั้นไม่นาน หมอก็เดินออกมาหาพวกเขาในทันที

นาตาชา : หมอคะ นาวินเป็นยังไงบ้างคะ

หมอ : อ้อ ผมจัดการใช้เทคโนโลยีรักษาเนื้อเยื่อให้เขาแล้ว แต่เขาคงต้องพักฟื้น 3 วันหน่ะ ต้องขอบคุณยาที่เขากินด้วยหล่ะ

นาตาชา : ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ ฉันไปดูเขาได้มั้ยคะ

หมอ : ตอนนี้คงยังไม่ได้หรอก ไว้พรุ่งนี้ก็แล้วกันนะ // จากนั้นหมอเองก็เดินจากไป

ปักษา : แล้วแบบนี้จะเอายังไงต่อหล่ะ ต้องพักงานก่อนหรือเปล่า

เซเบอรัส : พักก็ดีนะ ฉันอยากนอนมากเลยตอนนี้

นาตาชา : ตอนนี้ยังไม่มีภารกิจใหม่อัพเดท พวกคุณก็ไปพักกันในที่ๆเราจัดไว้ให้ก่อนค่ะ หรือถ้าใครอยากออกไปข้างนอกก็ได้นะคะ ตอนนี้เงินค่าจ้างคงเข้าบัญชีพวกคุณแล้วหล่ะ

พวกเขารีบหยิบโทรศัพท์มาเช็คเงินในบัญชี ก็พบว่ามีเงินเข้ามาในบัญชี 1 แสนดอลล่าห์  พวกเขาดีใจกันมากที่ได้เงินในส่วนนี้มา

นาตาชา : ถ้ายังไง ฉันจะเป็นคนโทรติดต่อพวกคุณเองค่ะ

พวกเขาแยกย้ายกันไปพักผ่อนในที่ของแต่ละคน ส่วนนาตาชาก็ยังคงเฝ้าอยู่หน้าห้องพักของนาวินอยู่ไม่ห่าง

===================================================================

ดูเหมือนว่าภารกิจของพวกเขาจะสำเร็จไปอีกงาน แต่นาวินจะเป็นอย่างไรต่อไปตอนหน้าเน้อ
ขอคนละเม้นท์ด้วยจ้า
https://writer.dek-d.com/shinobinon/writer/view.php?id=1924526 ไปสมัครเพิ่มกันได้เน้อ ไหว้หล่ะ