คลังตัวละครของ Shinobinon

ลำดับตอนที่ #6 : จับ ป่า ใต้ {พีเรียดไทย} : อาหยาง

“(ลื้อไม่พอใจก็มาซัดกับอั๊วได้นะ!!)”

บทที่เลือก : 9

ชื่อ-นามสกุล : หยาง เซียเหมิน Yang Xiamen

ชื่อเล่น : อาหยาง Yang

ความหมายของชื่อ : ไม่มี

อายุ : 22

เพศ : ชาย

รูปร่างลักษณะ : เป็นชายหนุ่มรูปร่างเตี้ย สูงแค่ 165 เซนติเมตร แต่หน้าตาจัดว่าขาวตี๋แบบชาวจีน ผมสีดำสั้น แต่เป็นชาวจีนไม่กี่คนที่มีสันจมูกและตาไม่ตี่ ชอบยืนเท้าสะเอวเป็นที่สุด

อุปนิสัย : ชายหนุ่มชาวจีนอพยพซึ่งดูฉากหน้าเป็นคนที่สนุกสนาน เฮฮา แต่ความจริงแล้วหมอนี่เป็นคนที่อมทุกข์เป็นอย่างมาก บางครั้งไม่ค่อยบรรยายความรู้สึกให้ใครเห็นหรือรับรู้เนื่องจากเขาคิดว่าคงไม่มีใครสนใจ อาหยางโดยเนื้อแท้แล้วไม่ใช่คนดีเหมือนพ่อพระ แล้วก็ไม่ใช่คนเลวเหมือนซาตาน ซึ่งมีแต่สถานการณ์เท่านั้นที่จะบีบให้เขาทำอะไร แต่นิสัยส่วนตัวของเขาโดยเนื้อแท้นั้น เขาเป็นคนที่เกลียดความอยุติธรรมเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นความอยุติธรรมแบบไหนหมอนี่จะต้องโดดไปช่วยก่อนเสมอ และแม้ว่าหมอนี่ชอบทำงานเพื่อเงิน แต่ก็ไม่เคยหักหลังใครเพื่อเงินเช่นกัน และเวลาที่เขารับจ้างใครและช่วยเหลือใครเขาจะไม่มีวันขายนายของตัวเองเป็นอันขาด เรียกได้ว่าภักดีขนาดที่สามารถตายแทนนายได้ถ้ามีโอกาส เพราะตลอดชีวิตของเขานั้นใกล้ความตายมามากแล้ว

ประวัติ : เด็กหนุ่มชาวจีนอพยพที่บรรพบุรุษได้หนีลงเรือสำเภามาตั้งแต่สมัยยุครัชกาลที่ 5 แล้ว ถึงแม้ว่าตัวเขาจะเกิดบนแผ่นดินไทยแต่ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นคนต่างด้าวอยู่ และเนื่องจากว่าเขาสูญเสียครอบครัวไปตั้งแต่ยังเด็ก เนื่องจากว่าพ่อแม่ของเขาทำงานหนักจนตายโดยไม่มีใครเลียวแล และขนาดเงินยังไม่มีจะใช้ทำศพ หมอนี่จึงต้องออกหากินข้างถนนตั้งแต่ยังเห็นเด็ก จนกระทั่งโตขึ้น เขาก็เริ่มรับจ้างทำงานทั่วไป แต่ก็หาเงินได้ไม่เท่าไหร่นัก  จนกระทั่งเขาอพยพมาหากินทางใต้และมาทำงานให้กับนายพรานผู้ยิ่งใหญ่ทางใต้และนายพรานคนนั้นเคยช่วยชีวิตเขาไว้ (ในตอนนั้นอาหยางเกือบจะถูกเสือในป่ากัดตาย แต่นายพรานมาเจอแล้วช่วยชีวิตเขาไว้) ทำให้อาหยางมองนายพรานคนนี้เปรียบเสมือนผู้มีพระคุณที่สุดของเขา และเมื่อเขามารับงานเป็นหนึ่งในคณะเดินทางนี้ เขาจึงต้องปกป้องและรักษาคณะเดินทางยิ่งชีวิต 

ความสามารถพิเศษ : ชกต่อยเก่งมาก เป็นทั้งมวยไทย มวยจีน และมีความรู้เรื่องหาของกินในป่าใหญ่ 

อุปกรณ์คู่ใจ : มีดพกแบบจีน,ขลุ่ยจีน

สิ่งที่ชอบ : เงิน ผู้หญิง

สิ่งที่ไม่ชอบ : คนเอาเปรียบ

โรคประจำตัว/แพ้ : ไม่มี 

งานอดิเรก : (เป่าขลุ่ยเล่นๆ) 

ลักษณะการพูด : 

ลื้อเอาเปรียบกันหน้าด้านๆแบบนี้ ไม่สวยเลยนะ!! - เวลาเห็นคนโดนเอาเปรียบ

ถ้าลื้อตายอย่ามาโทษอั้วไม่มีเงินทำศพให้นะเว้ย เก๊าเจ๋ง - เวลาชกต่อยกับคนอื่น

ถ้ามีอะไรให้อั๊วช่วยก็บอกได้นะคร้าบ - เวลาเจอผู้หญิงสวยๆ

ได้ค่าแรงเท่าไหร่ บอกอั๊วหน่อยเซ่?? - เวลาที่มีคนจ้างงาน

ปวกเปียกแบบนี้ไปต่อยกับเด็กเถอะวะ!!  - เวลาที่ต่อยชนะใคร

เพิ่มเติม : 

สถานเรือนจำใหญ่ของชายแดนภาคใต้บรรยากาศอึมครึมเต็มไปด้วยความเศร้าโศกลอยอยู่ในมวลอากาศ เมื่อเดินลึกเข้าไปอีกสักหน่อยก็พบกับห้องกระจกคั่นที่มีแสงสว่างเล็ดรอดเข้ามาดูท่าจะหายใจหายคอได้มากขึ้น เจ้าหน้าที่หน่วยหน้านิ่งผู้นำทางยังคงนิ่งแข็งเป็นหินเช่นเดิม เขาโค้งอย่างนอบน้อมและผายมือไปยังห้องกระจกเบื้องหน้า

"ถึงที่แล้วครับ พลโทชัยวัฒน์จะเป็นคนสัมภาษณ์คุณในวันนี้ขอให้โชคดี"

"ยินดีครับท่าน!!"

เมื่อเจ้าหน้าที่คนนั้นเดินกลับไปทางเดิมแล้ว (อาหยาง) ก็พบกับพลโทที่เพิ่งได้ยินชื่อมาหมาดๆ  ช่างผิดหูผิดตากับพล.อ.เสียจริงเขาดูองอาจราวกับราชสีห์ แม้จะมีริ้วรอยแห่งวัยขึ้นบนใบหน้าแต่ก็ดูเกรงขามอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง

"นั่งคุยกันเสียก่อนซิคุณ (หยาง เซียเหมิน เรียกผมอาหยางก็ได้ค้าบ)"

พลโทยิ้มและนั่งลงเอนหลังราวกับ ณ ตอนนี้เป็นเพียงบทสทนาสบายๆไม่มีอะไรที่จะต้องกังวล ทั้งในปัจจุบัน และอนาคต

"ผมถูกขอร้องโดยตรงจากพล.อ.ให้มาสัมภาษณ์พิเศษดูว่าคุณเหมาะสมกับการเดินทางนี้หรือไม่ ถ้ากังวลว่าผมจะบอกอะไรเขาคุณเลิกคิดไปได้เลย ผมมีหน้าที่บอกแค่คุณ ผ่าน หรือ ไม่ เพียงเท่านั้นจะไม่มีอะไรหลุดไปจากห้องนี้ดังนั้นคุณเป็นอิสระในการพูดได้เลย"

"ครับผม"

"เอาล่ะ เรามาเริ่มกันเถอะ"

พลโทลุกขึ้นนั่งหลังตรงประสานมือกันไว้บนโต๊ะเบื้องหน้า แววตาของเขาบ่งบอกว่ากำลังจะเข้าเรื่องจริงจังแล้ว ณ บัดนี้

"ก่อนอื่นเลย แรงจูงใจเป็นเรื่องที่สำคัญมาก บอกหน่อยซิว่าทำไมคุณถึงตัดสินใจร่วมคณะเดินทาง"

"ผมอยากช่วยเหลือนายของผมหน่ะครับ นายไปไหนผมจะไม่ไปด้วยได้ยังไง?"

รอยยิ้มอ่านยากปรากฏบนใบหน้าของพลโท ท่าทางเขาไม่สามารถบอกได้เลยว่าตกลงจะให้ผ่านหรือไม่ มันทำให้ (อาหยาง) รู้สึก (หน้าเจื่อนๆ) แต่ถึงอย่างนั้นก็พอเข้าใจได้ว่าเขาอาจะทำไปเพียงแค่ให้รู้สึกสบายใจที่จะยังพูดต่อไป

"แล้วความสามารถของคุณล่ะ อะไรที่ทำให้คิดว่าคุณเหมาะสมและเป็นประโยชน์ในการร่วมคณะครั้งนี้"

"ผมเคยเป็นยามตามสถานที่ต่างๆมาก่อน ผมสามารถเฝ้ายามให้พวกคุณได้ และผมเก่งเรื่องหมัดมวยครับ"

"อืม คุณเป็นคนมีความสามารถนะ"

พลโทพูดยกย่องในความสามารถของ (อาหยาง) ไม่ผิดเลยที่ผู้นี้เป็นหนึ่งในผู้ถูกเลือกให้เข้าร่วมคณะ แต่แล้วฉับพลัน บรรยากาศก็เปลี่ยนไปเป็นเย็นเฉียบด้วยคำถามอันไม่น่าพิศมัย

"แล้วถ้าคุณไม่มีโอกาสได้กลับออกมาจากป่าใต้ล่ะ"

"เอิ่ม ผมไม่ได้คิดเรื่องนั้นครับ มันเป็นเรื่องของอนาคต ผมไม่สนหรอกถ้าวันนี้ผมจะตาย"

พลโทถอนหายใจเฮือก บรรยากาศผ่อนคลายลงเมื่อเขาเอนหลังและหลับตาสักพักหนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้นเป็นเชิงให้กำลังใจ

"เอาเถอะ ยังไงก็ตามผมก็หวังว่าพวกคุณจะกลับมาอย่างปลอดภัย"

"ขอบคุณมากครับ"

เสียงเคาะประตูกระจกดังขึ้นก่อนที่จะมีเจ้าหน้าที่ท่าทางแข็งเป็นหินคนเดิมเข้ามาเสิร์ฟน้ำส้มให้ด้วยท่าทางนอบน้อม พลโทหยิบแก้วแรกขึ้นดื่มและยื่นอีกแก้วให้ชวนดื่มท่าทางใจดี

"ผมคิดว่าผมหมดคำถามแล้ว ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือในการสัมภาษณ์"

เจ้าหน้าที่หน้าประตูพร้อมแก้วน้ำส้มทั้งสองที่บัดนี้ว่างเปล่า ยืนผายมือราวกับอยากจะให้แขกออกไปจากที่นี่ซะเต็มแก่ (อาหยาง) ลุกขึ้นยืนก่อนที่จะเดินกลับทางที่ผ่านเข้ามา ในขณะนั้น พลโทเองก็เหมือนนึกอะไรขึ้นได้

"เดี๋ยว ผมขอถามคำถามสุดท้าย"

"ยินดีมากครับ!!"

"มันสำคัญเสียด้วย"

พลโทถอนหายใจราวกับนี่เป็นเรื่องที่เขาหนักใจมากที่สุดเมื่อเทียบกับคำถามที่แล้วมา

"การเดินทางครั้งนี้คุณต้องทำงานร่วมกับคนในหมู่คณะอีกหลายๆคน ถึงแม้คุณอาจะยังไม่พบหน้าพวกเขา แต่พอจะบอกได้ไหมว่าคุณมีความพยายามหรือคาดว่าจะเข้ากับพวกเขาได้มากแค่ไหน"

"ผมเป็นคนรับจ้าง ผมไม่สนหรอกครับว่าพวกเขาจะเป็นยังไง แต่ผมต้องดูแลพวกเขาให้ได้ เมื่อผมถูกจ้างมาแล้ว"

เสียงสูดหายใจลึกของพลโทดังไปรอบห้องในเมื่อห้องนั้นเงียบกริบจนได้ยินเสียงพัดลมบนฝาผนังหมุนรอบ เขายกมือไหว้ลาดังมารยาทไทยควรทำและกล่าวลาด้วยคำพูดที่คาดว่าคัดกรองมาดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

"ไม่ว่ายังไงผมหวังว่าพวกคุณจะเข้ากันได้ดี ความสามัคคีเป็นสำคัญโดยเฉพาะภารกิจอันตรายเช่นนี้ ขอให้คุณโชคดีมีชัย"

"ขอบคุณครับท่าน (คำนับแบบจีน!!)"

สวัสดีค่า เรานักเขียนมือใหม่ (หรือเรียกได้ว่ากลับมาใหม่//แหะ) นามปากกาคุณช่างฝันนะคะ คุณล่ะชื่ออะไร?

:: เรียกผมว่า Shinobinon คร้าบ

ก่อนอื่นเลยขอบคุณที่มาสมัครเรื่องนี้มากๆ ว่าแต่ทำไมถึงเลือกบทนี้หรือเรื่องนี้ล่ะคะ?

:: รู้สึกสนใจมากครับ ไม่เคยเห็นนิยายพีเรียดแบบนี้มาก่อน

สำนวนเราอาจะยังไม่ดีมากสามารถติได้ ส่วนตลค.ก็ขอคัดและวิจารณ์ตามความเหมาะสม ไม่ว่ากันน้าT_T

:: ยินดีคร้าบ

เรื่องนี้วายนะคะ รับได้นะ? ส่วนจะมีผช.คนนึงคู่กับแหม่มเป็นนอมอลคู่เดียวในเรื่อง ถ้าแจ็คพอตโอเคใช่มั้ยคะ?

:: ผมไม่มีคู่ก็ได้นะครับ มารับจ้างอย่างเดียว อิอิ

แค่นี้ล่ะค่ะขอให้โชคดีน้า สุดท้ายมีอะไรจะบอกเราหรือตลค.ของคุณมั้ยเอ่ยย

:: ฝากเนื้อฝากตัวด้วยแล้วกันคร้าบ