The Mask Land - สมรภูมิแยกแผ่นดิน

ลำดับตอนที่ #4 : บ้าคลั่ง

บนถนเกิดการต่อสู้กันใหญ่ ผู้คนที่ไม่มีอาวุธป้องกันตัวต่างโดนทำร้ายโดยพวกนักเลงนั้น ใครที่ดูเป็นคนรวยจะโดนทำร้ายอย่างไม่ปรานี ในระหว่างนั้นพวกมันก็เข้ามาจะทำร้ายผ้าฝ้ายเนื่องจากผ้าฝ้ายใส่เครื่องประดับที่ดูมีราคาแพง แต่เนสซีเข้ามาขวางไว้

นักเลงคอมมิวนิสต์ : มึงเสือกอะไรด้วยวะ อยากตายใช่มั้ย

เนสซี : เก่งจริงก็เข้ามาสิ ไอ้พวกสวะคอมมิวนิสต์

จากนั้นพวกมันก็รุมทำร้ายเนสซี เนสซีพยายามโต้ตอบแต่พวกมันก็มีเยอะกว่า ผ้าฝ้ายพยายามร้องให้คนช่วย แฮมเตอร์กับแมงมุมแม่ม่ายดำมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น

แฮมเตอร์ : ผ้าฝ้าย ปลอดภัยนะจ๊ะ

ผ้าฝ้าย : นี่พวกเธอ ใครก็ได้ ช่วยเขาด้วย

แมงมุมแม่ม่ายดำ : งั้นรอตรงนี้นะ

แมงมุมแม่ม่ายดำวิ่งเข้าไปต่อยพวกนักเลงที่เข้ามารุมทำร้ายเนสซี ในขณะนั้นเหตุการณ์ชุลมุนไปหมด ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ทันใดนั้น ก็มีเสียงปืนดังขึ้นจากตำรวจแถวนั้น พวกเขายิงพวกนักเลงคอมมิวนิสต์ทุกคนที่ขัดขืน หลังจากนั้นพวกมันก็หนีกระจายไปคนละทาง ระหว่างนั้นผ้าฝ้ายเห็นเนสซีเลือดออกอยู่นั้น เลยเข้าไปดูอาการ

ผ้าฝ้าย : นี่คุณ เป็นอะไรมั้ยคะ

เนสซี : ไม่เป็นไรครับ หนักกว่านี้ก็โดนมาแล้ว

แฮมเตอร์ : นี่ พาเขาไปทำแผลในร้านก่อนดีกว่านะ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : พวกเธอพาเขาไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปทำงานแป๊ปนึง

จากนั้นผ้าฝ้ายและแฮมเตอร์ก็พาเนสซีไปทำแผลในร้าน ฟินิกซ์เจ้าของร้านเห็นก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น

ฟินิกซ์ : ตายแล้ว นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย

แฮมเตอร์ : เขาหัวแตกหน่ะค่ะ

ฟินิกซ์ : เดี๋ยวฉันไปเอากล่องยามาให้นะ // จากนั้นฟินิกซ์ก็วิ่งไปหลังร้านเพื่อหากล่องยา ระหว่างนั้นผ้าฝ้ายก็พยายามห้ามเลือดไว้

ผ้าฝ้าย : เจ็บตรงไหนมั้ย คุณ…..

เนสซี : ผมเนสซีครับ แล้วคุณ…..

“ฉันผ้าฝ้าย แล้วนี่เพื่อนฉันแฮมเตอร์หน่ะ”

ระหว่างนั้นฟินิกซ์ก็เดินกลับมาพร้อมกับกล่องยา จากนั้นผ้าฝ้ายก็พยายามทำแผลให้กับเนสซี

เนสซี : คุณทำงานที่นี่เหรอ

ผ้าฝ้าย : เปล่า แต่แฮมเตอร์เขาทำงานที่นี่หน่ะ ฉันเป็นเพื่อนกับเธอเฉยๆหน่ะ แล้วคุณทำงานอะไรหล่ะ

เนสซี : ผมเป็นทูตหน่ะ พรุ่งนี้ผมต้องไปอเมริกาแล้วหล่ะ

ผ้าฝ้าย : จริงเหรอ แหม่ เสียดายจังพรุ่งนี้คุณก็ต้องไปแล้ว

เนสซี : ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมไม่ได้ไปอยู่ตลอดไปนี่ครับ // จากนั้นพวกเขาก็อยู่ทำแผลด้วยกันจนเสร็จ

บนเรือสำราญลำหนึ่ง หลังจากที่จอมยุทธ์ได้ฝึกที่ CIA ได้สำเร็จและจบหลักสูตร พวกเขากลับมาพร้อมคนสนิทของเขาสองคน ไม่ใช่ใครที่ไหน เงากับโซ่ตวงนั้นเอง ทั้งสองคนนี้ตัดสินใจมาทำงานกับจอมยุทธ์ด้วย พวกเขาอยู่ในห้องร่วมสุดหรูบนเรือแห่งหนึ่ง

จอมยุทธ์ : ยินดีต้อนรับกลับมานะพวกนาย

เงา : ครับหัวหน้า ขอบคุณมากครับที่ชวนผมมา

โซ่ตวง : จะได้กลับ Mask Land ซะทีนะเงา

เงา : นั้นสิ ยังจำได้เลย สมัยมาอเมริกาใหม่ๆ ห้องสบายๆแบบนี้ไม่ได้อยู่หรอก โน้นเลย ใต้ท้องเรือ ร้อนก็ร้อน เสียงก็ดัง

โซ่ตวง : 555 เขาไม่ไล่นายลงเรือไปก็ดีแค่ไหนแล้วน่า

จอมยุทธ์ : เอาหล่ะ เดี๋ยววันนี้เขามีงานเลี้ยงบนเรือ ยังไงพวกนายอย่าไปเมาอาละวาดหล่ะ

เงา โซ่ตวง : รับทราบคร้าบหัวหน้า

จากนั้นพวกเขาก็แต่งตัวสำหรับงานเลี้ยงบนเรือสำราญลำนั้น พวกเขาแต่งตัวในชุดสูทดูน่าหลงใหล จากนั้นพวกเขาก็ขึ้นไปยังชั้นบนเพื่อเข้าสู่งานเลี้ยงนั้น

งานเลี้ยงราวกับปาร์ตี้หน้ากาก เพราะส่วนใหญ่ในงานจะสวมหน้ากากกันทั้งสิ้น พวกเขาทั้งสามเดินไปหาไรกิน ระหว่างนั้นเงากับโซ่ตวงก็แยกย้ายไปหาเหล้ากิน เงาซดว๊อดก้าไปหลายช็อตเลยหล่ะ

โซ่ตวง : นี่เงา กะจะเอาให้อ้วกแตกเลยเหรอ

เงา : เอาน่า นายก็รู้นี่ฉันคอแข็งจะตาย ว่าแต่นายเถอะ ไม่เห็นนายแตะเหล้าเลย (พูดเสียงเมาๆ)

โซ่ตวง : อยากอยู่นะ แต่ฉันเห็นสภาพนายแล้วไม่อยากเมาหว่ะ เพราะเดี๋ยวฉันต้องแบกนายกลับห้องอีก

เงา : ไม่ต้องห่วงน่า แค่นี้จิ๊บๆ // โซ่ตวงถึงกับเพลียในการดื่มของเงา

ทางด้านจอมยุทธ์ซึ่งกำลังเดินหาไรกินในงาน ก็มีผู้หญิงท่าทางเมาๆเดินมาชนเขา หญิงสาวในหน้ากากหมูป่าดูท่าทางเมาๆหันหน้ามาหาจอมยุทธ์โดยที่พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง

หมูป่า : นี่คุณ มองไม่เห็นผู้หญิงหรือไงห่ะ

จอมยุทธ์ : ขอโทษครับ

หมูป่า : วันหลังก็ดูทางดีๆหน่อยเส่ (ทำท่าเหมือนจะอ้วก)

จอมยุทธ์ : นี่คุณเมาแล้วนะเนี่ย กลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่ามั้ย

หมูป่า : อาราย ฉันสบายมาก ฉัน…// จากนั้นเธอก็สลบลงไป จอมยุทธ์ต้องแบกเธอขึ้นมาในสภาพที่คนทั้งงานมองมาที่ตาเดียว จอมยุทธ์ต้องพาเธอไปนั่งพักนอกงานก่อน ระหว่างนั้นเธอก็ตื่นขึ้นมาโดยสภาพที่ยังไม่รู้เรื่องอะไรมาก

หมูป่า : นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย

จอมยุทธ์ : ผมพาคุณออกมานอกงานหน่ะ

หมูป่า : ก็บอกแล้วว่าฉันไม่เมา ฉันไหวน่า

จอมยุทธ์ : นี่คุณ คุณล้มลงไปกลางงานเลยนะ แบบเนี้ยเหรอ ไม่เป็นไร

 ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังคุยกันอยู่นั้น มีชายสองคนในชุดสูทเดินเข้ามาทางหมูป่าและจอมยุทธ์ จากนั้นก็มาพูดกับหมูป่าว่า

“คุณเพชรเขาอยากเต้นรำกับคุณ คุณช่วยไปหน่อยได้มั้ย”

หมูป่า : ฉันเต้นไม่ไหวหรอก จะลุกยังแทบไม่ขึ้นเลย

“แต่คุณเพชรเขาสนใจตัวคุณนะ จะไม่ให้เกียรติคุณเพชรหน่อยเหรอ” ชายคนนั้นพูดซ้ำ

จอมยุทธ์ : นี่คุณ เธอเมามากเลยนะ เธอไปไม่ไหวหรอก

“แกยุ่งอะไรด้วย”

“ผมไม่อยากมีเรื่องนะ กลับไปบอกเจ้านายคุณเถอะ ว่าเธอเมาไปไม่ไหวหรอก”

จากนั้นสองคนนั้นก็เดินกลับไป ปล่อยให้จอมยุทธ์อยู่กับหมูป่าสองคน ระหว่างนั้นจอมยุทธ์ก็ถามหมูป่าว่าห้องพักอยู่ที่ไหน หมูป่าบอกว่าอยู่ที่ชั้น VIP ของเรือ จอมยุทธ์เลยอาสาจะพาไปส่งที่ห้อง เงากับโซ่ตวงซึ่งตามหัวหน้าเขามาก็เข้ามาแซวเขาทันทีที่เจอจอมยุทธ์อยู่กับหญิงสาวในเรือ

เงา : แหม่หัวหน้า ไวจริงๆเลยนะเนี่ย

โซ่ตวง : ก็หัวหน้าเราหล่อซะอย่าง เรื่องแค่นี้จิ๊บๆน่า

จอมยุทธ์ : มัวแต่แซวอยู่ได้พวกนาย มาช่วยกันหน่อยสิ ฉันจะพาเธอไปส่งห้อง ท่าทางเมาหนักเลยหล่ะ

จากนั้นจอมยุทธ์ก็พาหมูป่าไปส่งที่ห้องพร้อมกับเงาและโซ่ตวง แต่ระหว่างนั้น มีคนกลุ่มหนึ่งมาล้อมพวกเขาไว้ จอมยุทธ์เดาได้เลยว่าเป็นพวกไหน จากนั้นจอมยุทธ์ก็วางคุณหมูป่าลงที่เก้าอี้แถวนั้น จากนั้นคนกลุ่มนั้นก็เข้ามารุมพวกของจอมยุทธ์ แต่พวกของจอมยุทธ์เก่งกว่า พวกเขาไล่เตะพวกนั้นจนเละไม่เป็นท่า หลังจากนั้นก็มีชายคนหนึ่งในหน้ากากที่ประดับไปด้วยเพชรเดินออกมาพร้อมกับพูดว่า

“ฝีมือดีนี่พวกแก”

“คุณเป็นใคร” จอมยุทธ์ถามชายในหน้ากากคนนั้น

“ฉันเสี่ยเพชร แกรู้ไว้แค่นั้นแหละ ฉันแค่ต้องการหมูป่า ก็เท่านั้นแหละ” เพชรตอบจอมยุทธ์ไป

“ดูสภาพคุณหมูป่าก่อนสิ จะลุกยังไม่ไหวเลย คุณยังจะพาเธอไปอีกเหรอ” จอมยุทธ์ถาม จากนั้นหมูป่าในสภาพสลึมสะลือก็พูดออกไปว่า

“อ้อ เพชรนี่เองเหรอ ยังตามตื้อฉันไม่พอใช่มั้ย บอกให้นะ คนอย่างแก ไม่มีวันได้เห็นขาอ่อนฉันหรอก ถ้าแกแตะต้องฉัน พ่อฉันเอาแกตายแน่” หมูป่าตะโกนออกไป

“เดี๋ยวเราจะได้รู้กันคนสวย แล้วแกเป็นใครวะถึงมายุ่งเรื่องนี้” เพชรถามจอมยุทธ์

“ไม่รู้จักผู้พันจอมยุทธ์หรือไงฟะ” เงาในสภาพยังเมาๆอยู่พูดไป

“ผมเป็นใครไม่สำคัญ แต่คุณทำแบบนี้ไม่ถูก ผมขอให้คุณเข้าใจนะ” จอมยุทธ์ตอบไป

เพชร : งั้นเหรอ งั้นผมขอโทษแทนลูกน้องผมด้วยก็แล้วกันนะ เฮ้ย พวกมึง กลับเว้ย // จากนั้นลูกน้องของเพชรก็เดินออกไปในสภาพที่บอบช้ำ ปล่อยให้จอมยุทธ์และพวกพาหมูป่ากลับไปยังห้องนอนของเธอต่อ

กลับมาที่ Mask Land คิงอีกาดำเรียกประชุมเหล่าขุนนางอีกตามเคย ซึ่งเรียกประชุมบ่อยขึ้นมากหลังจากช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เรื่องปัญหาพวกคอมมิวนิสต์เต็มประเทศอีกนั่นแหละ พวกเขากำลังหาแนวทางร่วมกับหัวหน้ากลุ่มแรงงานซึ่งจะมาช่วยแก้ไขปัญหานี้

คิงอีกาดำ : ปัญหานี้มันลุกลามใหญ่โตมากแล้วนะทุกคน ถ้าปล่อยไปแบบนี้ผมว่าประเทศจะเสียหายอย่างหนักแน่

นกอินทรี : ผมว่าเราควรที่จะฟังข้อเรียกร้องของพวกเขาก่อนนะครับ เพราะยังไงนั่นก็ประชาชนของเรา

แมวตาเดียว : ท่านครับ นี่คุณเงาะป่า หัวหน้ากลุ่มองค์กรแรงงาน เขามีอะไรจะเสนอครับ

เงาะป่า : ขออนุญาตขอรับพระองค์ พวกเขาต้องการเรียกร้องค่าแรงและค่าเช่าที่ดินที่เป็นธรรมจากเจ้าที่ดินครับ และพวกเขาไม่ต้องการโดนเจ้าที่ดินและนายจ้างกดขี่ครับผม

คิงอีกาดำ : อืม อันนี้เราก็เข้าใจอยู่ เราคงต้องประสานงานกับเจ้าที่ดินนะ

วัว : ผมว่าเราควรเก็บภาษีเจ้าที่ดินให้มากหน่อย เก็บภาษีโดยหักจากกำไรที่ได้ครับ เอาภาษีนั้นมาเป็นสวัสดิการให้ประชาชนขอรับ

คิงอีกาดำ : ความคิดดีนี่ ผมว่าวิธีนี้น่าลดความขัดแย้งลงได้นะ

กลองชุด : มีอีกเรื่องหนึ่งครับท่าน ตอนนี้ทางสหประชาชาติส่งสาสน์มายังเรา เรื่องท่าทีของเราในสงครามเกาหลีที่เพิ่งปะทุครับ

คิงอีกาดำ : แต่ทางเราได้ส่งเสบียง น้ำมัน และถ่านหินไปช่วยเหลือแล้วนี่

นกอินทรี : แต่สิ่งที่เขาต้องการ คือกำลังทหารขอรับ

แมวตาเดียว : ทหารของเราที่มีในตอนนี้มีพอแค่ป้องกันประเทศเองนะ เราคงส่งไปได้แค่เจ้าหน้าที่บางคนเท่านั้น กับทหารไม่กี่กองพันเองครับ

คิงอีกาดำ : งั้นเราคงต้องส่งเจ้าหน้าที่พิเศษที่มีความชำนาญไปช่วยแล้วหล่ะ เพราะทางนั้นเขาเร่งรัดมาทุกวันเลย

แมวตาเดียว : ผมมีคนไว้แล้วครับ เรื่องนี้ผมจัดการเอง

หลังจากที่ประชุมเสร็จ แมวตาเดียวกลับไปยังค่ายของเขา แมวตาเดียวมีคำสั่งเรียกเจ้าหน้าที่ของเขาคนหนึ่งมาพบ

แมวตาเดียว : อ่า หมาป่าดำ เชิญนั่งก่อนสิ

“หญิงสาวในหน้ากากหมาป่าสีดำนั่งคุยกับผบ.ของเธอ”

หมาป่าดำ : ท่านคะ ท่านมีอะไรหรือเปล่าคะ

แมวตาเดียว : ผมมีภารกิจหนึ่งให้คุณทำ

หมาป่าดำ : ได้ค่ะ ว่าแต่ให้ทำอะไรคะ

แมวตาเดียว : ผมอยากให้คุณคุมกองร้อย Seal ของเราไปช่วยกองกำลัง UN ทำสงครามหน่ะ

หมาป่าดำ : ที่ไหนคะ

แมวตาเดียว : เกาหลีหน่ะ

หมาป่าดำ : ท่านจะให้ฉันออกเดินทางตอนไหนคะ

แมวตาเดียว : พรุ่งนี้ เก้าโมงเช้าเลย

หมาป่าดำ : ดิฉันขอรับคำสั่งค่ะ

แมวตาเดียว : ผมฝากด้วยแล้วกันนะ เพราะนอกจากคุณผมยังคิดไม่ออกเลยว่าใครเหมาะจะรับงานนี้ ตอนนี้ที่นั่นกำลังปะทุเดือดเลยหล่ะ

หมาป่าดำ : ฉันจะดูแลเองค่ะ // จากนั้นหมาป่าดำก็เดินออกจากห้องไป

ทางด้านร้านขายเสื้อผ้าของผ้าฝ้าย แมงมุมแม่ม่ายดำมาส่งเธอถึงที่ร้าน

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ช่วงนี้เธอต้องระวังตัวด้วยนะ พวกคอมมิวนิสต์มันอาละวาดหนักเลยหล่ะ

ผ้าฝ้าย : แล้วนี่ เธอคิดว่าระเบิดวันนี้ เป็นฝีมือพวกคอมหรือเปล่าหล่ะ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ฉันยังไม่แน่ใจ แต่อาจเป็นไปได้ เพราะเจ้าของร้านที่โดนเป็นคนอเมริกาด้วย ยังไงเธอก็ระวังตัวด้วยหล่ะ อย่าให้พวกนั้นรู้ว่าเธอทำงานให้ฉันนะ

ผ้าฝ้าย : จ้ะๆๆๆ // จากนั้นผ้าฝ้ายก็กลับเข้าร้านไป

บนเรือสำราญลำเดิม ซึ่งจอมยุทธ์พาหมูป่ากลับเข้าไปในห้อง บอดี้การ์ดของหมูป่าเห็นก็เข้ามาพาหมูป่ากลับเข้าห้องไป จากนั้นพวกของจอมยุทธ์ก็กลับออกมา จากนั้นเงากับโซ่ตวงซึ่งดูอยู่ห่างๆก็เขามาถามจอมยุทธ์

เงา : ไงหัวหน้า จีบติดหรือเปล่าคร้าบ

จอมยุทธ์ : จีบอะไรหล่ะ เมาไม่ได้สติแบบนั้น

โซ่ตวง : เป็นผมไปส่งเธอข้างในห้องแล้วครับหัวหน้า

จอมยุทธ์ : ในห้องกับผีอะไรหล่ะ บอดี้การ์ดเธอมาพาไปแล้วหน่ะ

เงา : ท่าทางเธอจะเป็นลูกสาวคนรวยนะพี่

โซ่ตวง : ก็เออดิ ไม่งั้นบอดี้การ์ดที่เฝ้าไม่เยอะขนาดนั้นหรอก

ไม่กี่วันต่อมา เรือมาจอดเทียบท่าที่ Mask Port พวกเขาก็ลงจากเรือ เข้าสู่ด่านตรวจคนเข้าเมือง

ตม. : แสดงบัตรและพาสปอร์ตด้วยครับ // จอมยุทธ์ยื่นให้ และของเงาและโซ่ตวงด้วย

ตม. : ผู้พันครับ สองคนนี้เขามีคดีอยู่นะครับ

จอมยุทธ์ : เขาเป็นคนของผมเอง ผมรับรองเขาได้

ตม. : อ้อครับ

จากนั้นตม.ก็ตอกบัตรให้พวกเขา จากนั้นก็ปล่อยพวกเขาออกมาจากด่าน จอมยุทธ์เรียกรถแท็กซี่แถวนั้นแล้วกลับไปยังที่พักของเขา

ระหว่างทางนั้น มีคนตะลุมบอนกันใหญ่ พวกเขาทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า จอมยุทธ์และพรรคพวกเลยลงจากรถไปดูสถานการณ์ ทันใดนั้นพวกเขาก็เห็นรถหรูคันหนึ่งกำลังโดนพวกนั้นกำลังโดนโจมตี ท่าทางพวกเขาจะโกรธแค้นมาก จอมยุทธ์มองไปดูข้างในรถ ก็เห็นเจ้าของรถคันหรูนั่นคือ “ตายหล่ะ นั่นคุณหมูป่านี่หว่า” จอมยุทธ์เลยวิ่งเข้าไปช่วยทันที

======================================================================

ตอนหน้าสาบานว่าตัวละครมาครบแน่นอน 

ขอคนละเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจจ้า