คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1 : บทเริ่มต้น
“ติ๊ดๆๆๆๆๆๆ”
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นในห้องนอนห้องหนึ่ง
และมือของชายคนหนึ่งก็เอื้อมไปปิดมันอย่างเซงๆ
“โอ้ย กี่โมงแล้วนะเนี่ย” เขาหยิบนาฬิกาเรือนนั้นมาดู ก็พบว่าเป็น 7 โมงเช้า และไม่ทันไร
ก็มีเสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอก
“นนท์ นนท์ลูก 7 โมงแล้วนะ มีนัดไม่ใช่เหรอ”
ชายหนุ่มที่ถูกเรียกชื่อได้สติขึ้นมา
เขาก็เดินไปดูปฏิทินรูปสัญลักษณ์จักรวรรดิญี่ปุ่นในทันที
“20 เมษายน 1975”
วันนี้เขามีนัดสำคัญ
เขาจึงรีบไปอาบน้ำที่ห้องน้ำของตัวเองในบ้าน
เขาเปิดฝักบัวแล้วอาบน้ำโดยคิดถึงเรื่องอะไรบางอย่างไปด้วย เมื่ออาบน้ำเสร็จ
เขารีบไปแต่งตัวในชุดที่เรียบร้อยที่สุด
จากนั้นก็ไปนั่งทานข้าวกับครอบครัวที่กำลังรอเขาอยู่
“นนท์จ๊ะ วันนี้มีเนื้อย่างที่ลูกชอบด้วย
แล้วก็ซาซิมิชุดใหญ่ด้วย พ่อของลูกจัดให้เป็นพิเศษเลยนะ”
“ครับแม่ ก็แค่ผมไปเรียนต่อที่อเมริกานี่ครับ”
“มันไม่ใช่แค่นั้นนะ
ลูกจะต้องไปเรียนรู้เพื่อนำความรู้มาพัฒนาประเทศและจักรวรรดิ พ่อภูมิใจในตัวแกนะ” ชายแก่ดูภูมิฐานในชุดนายทหารญี่ปุ่นก็คีบชิ้นเนื้อให้กับเขา
พร้อมทั้งกดรีโมทดูโทรทัศน์กลางบ้านไปด้วย
“สวัสดีครับพี่น้องชาวไทย
ขณะนี้ถ่ายทอดสดจากกรุงเบอร์ลิน กับงานฉลองครบรอบวันเกิดอายุ 86 ปีของท่านผู้นำฮิตเลอร์ พบกับผม ทองอิน ไพศาล
ผู้ดำเนินรายการครับ และวันนี้ ประชาชนชาวเยอรมันก็มาฉลองกันอย่างเนื่องแน่น
ท่านผู้นำฮิตเลอร์ยังดูสดใสเหมือนกับตอนหนุ่มๆเลยครับผม และผู้หญิงที่มากันท่าน
เอวา บราวน์ ก็งามไม่แพ้กันเลยครับ”
“ท่านผู้นำนี่ยังดูไม่แก่เลยนะครับ” นนท์พูดขึ้นจากนั้นก็กินไปด้วย
“เฮ้อ เดี๋ยวถ้าเขาตาย แล้วจะเกิดอะไรขึ้นหล่ะ” พ่อของเขาพูดขึ้นพลางดื่มชา
“คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งคะคุณ” แม่ของนนท์พูดขึ้น
“คุณไม่รู้เหรอว่าตอนนี้ปัญหาทางชายแดนมีมากขึ้นทุกวัน
ทั้งในอเมริกา โซเวียตและเขตตะวันออกกลาง พ่อเชื่อนะ
วันหนึ่งเราอาจต้องทำสงครามกับพวกเขา”
“แล้วเราจะชนะพวกเขาเหรอครับ” นนท์ถามอย่างซื่อๆ
“แน่นอน ทหารขององค์พระจักรพรรดิต้องไม่มีวันแพ้
ลูกก็เหมือนกัน อย่าไว้ใจพวกคนขาวมากหล่ะ พวกนั้นมองคนเอเชียต่ำกว่าพวกเขา”
“เอ๊ะ นี่คุณ ไปพูดแบบนั้นกับลูกได้ยังไงคะ”
นนท์ตั้งหน้าตั้งตาทานอาหารต่อไป
เมื่อทานจนอิ่ม เขาก็ออกนอกบ้านไปในทันที
“เดี๋ยวผมกลับมานะคร้าบ”
ณ
งานฉลองวันเกิดครบรอบ 86 ปีของฮิตเลอร์ กรุงเบอร์ลิน
ประชาชนแห่ออกมาให้กำลังใจผู้นำของพวกเขา โดยที่ฮิตเลอร์ต้องใช้เครื่องช่วยในการเดินเนื่องจากเดินไม่ค่อยไหวแล้ว
และรอบข้างของพวกเขายังมีฮิมม์เลอร์ เกิบเบลล์ บอร์มันและสมาชิกพรรคนาซีคนอื่นๆ หลังจากที่พวกเขาโบกมือทักทายประชาชนแห่งมหาจักรวรรดิไรซ์ที่
3 ฮิตเลอร์ก็ไปพบกับแขกเมืองคนสำคัญของแต่ละดินแดนในทันที
ซึ่งพวกเขากำลังรอพบฮิตเลอร์อย่างใจจดใจจ่อ และเมื่อฮิตเลอร์เข้าไปในห้อง
ก็มีการประกาศราชชื่อของแขกเมืองคนสำคัญในทันที
“บัดนี้ แขกเมืองคนสำคัญแห่งมหาอำนาจอักษะ
ได้มาร่วมแสดงความยินดีกับท่านผู้นำแห่งจักรวรรดิไรซ์”
“1.มกุฎราชกุมารอากิฮิโตะ
ตัวแทนองค์พระจักรพรรดิฮิโรฮิโตะ และตัวแทนของมหาจักรวรรดิญี่ปุ่น
2.โรมาโน่ มุสโสลินี ผู้นำแห่งจักรวรรดิอิตาลี
3.จอมพล ป พิบูลสงคราม ผู้นำแห่งมหาราชอาณาจักรไทย
4.จอมพลการันด้า พอลโก้ ผู้นำแห่งจักรวรรดิสเปน”
และยังมีเหล่าบรรดาแกนนำฝ่ายอักษะอีกมากมาย
ที่มาร่วมแสดงความยินดีกับงานฉลองวันเกิดของฮิตเลอร์อย่างชื่นมื่น
โดยที่พวกเขายังไม่รู้กันเลยว่า อำนาจของฝ่ายอักษะกำลังถูกสั่นคลอน
กลับมายังโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง
ซึ่งนนท์เดินทางมารายงานตัวเพื่อเตรียมความพร้อมในการเดินทางไปศึกษาต่อยังแคลิฟอร์เนีย
เขาเดินเข้ามาในโรงเรียนในขณะที่หญิงสาวคนหนึ่งเจอหน้าเขา
เธอรีบวิ่งมาหานนท์ในทันที
“โอไฮโย นนท์คุง มาเช้าจังเลยนะคะ”
“ซานะ มาเช้ากว่าผมอีกนะครับเนี่ย” ซานะ เธอเป็นดาวประจำโรงเรียน ทูตวัฒนธรรม
พ่อของเธอเป็นรัฐมนตรีใหญ่
“ไหนๆก็ได้ไปเรียนต่อเมืองนอกแล้ว
คิดถึงนนท์คุงที่สุดเลย”
“แหม่ คุณซานะ เราไปรายงานตัวดีกว่าครับ” นนท์และซานะเดินต่อไปยังตึกของโรงเรียน
ในขณะที่ชายสองคนก็กำลังนั่งอยู่แถวนั้น จู่ๆเมื่อพวกเขาเห็นหน้านนท์
พวกเขาก็เดินเข้ามาทักในทันที
“เฮ้ย ไอ้นนท์ ดีใจด้วยนะเว้ยที่จะไปเมืองนอกหน่ะ”
“อ้าว ไอ้ชิต ไอ้ฮายะเตะ มาด้วยเหรอวะเนี่ย”
“พวกเราไม่ได้ไปด้วยหรอก แต่ไม่เป็นไร
เราจะไปเรียนต่อโรงเรียนทหารแทน” ชายที่ชื่อฮายาเตะบอกกับเขา
“ฉันเข้าใจหล่ะ ยังไงก็ขอให้โชคดีนะ” นนท์พูดพลางแตะไหล่พวกเขาทั้งคู่
“นี่ นายอยู่ที่นี่คงจะไปจีบฝรั่งหล่ะสินะ” ชิตแซวนนท์
“นั่นสิ ได้ยินว่าสาวๆที่นั่นเสน่ห์แรงด้วยนะ” ฮายะเตะพูดเสริม
“นี่ๆ หุบปากไปเลย นนท์คุง ไปกันเถอะ” ซานะควงแขนนนท์ไปรายงานตัวที่ห้องอาจารย์ จากนั้นผ่านไปไม่นาน
นนท์ก็พาซานะออกมาจากห้อง จากนั้นซานะก็คุยกับนนท์ต่อ
“นนท์คุง พ่อฉันอยากเลี้ยงข้าวเธอ
นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว ไปกันนะ”
“อ่า ได้สิ พ่อฉันคงอนุญาตนะ”
“แน่นอน พ่อเธออนุญาตอยู่แล้วหล่ะ”
แต่ยังไม่ทันจะเดินไปไหน นนท์ก็เกิดอาการปวดหัว วิงเวียนศีรษะ
และนั่นทำให้เขามองเห็นภาพหลอน
“มันอะไรกันเนี่ย อีกแล้วเหรอ
ฝ่ายอักษะกำลังโดนทำลายย่อยยับ อีกแล้วงั้นเหรอ มันอะไรกันเนี่ย” ภาพที่เขาเห็นก็คือทหารเยอรมันและญี่ปุ่นกำลังวางอาวุธยอมแพ้กับทหารสหรัฐอเมริกาในสงครามโลกครั้งที่
2
“นนท์คุง” ซานะถึงกับเขย่าตัวเขา
“อ้อ ผมแค่อาการกำเริบนิดหน่อยหน่ะ” นนท์บอกไป
“แหม่ นนท์คุงน่าจะไปหาหมอหน่อยนะ
พ่อฉันรู้จักหมอเก่งๆเยอะเลยหล่ะ” และไม่กี่อึดใจ
ซานะก็พานนท์ขึ้นรถ แล้วไปยังร้านอาหารหรูใจกลางกรุงเทพ
ซึ่งร้านนี้ต้อนรับแต่แขกดังๆคนสำคัญ ซานะควงแขนนนท์ขึ้นไปยังห้อง V.I.P ในทันที และไม่ทันไร
พ่อและแม่ของซานะก็กำลังรออยู่พอดี
“อ้าว นนท์เหรอ มานั่งก่อนสิ”
นนท์นั่งข้างๆกับซานะด้วยอาการเกร็งๆ
จากนั้นอาหารดีๆก็มาเสิร์ฟให้นนท์เยอะแยะมากมาย
“นี่ ฉันขอบคุณแทนลูกสาวฉันนะ
หน้าตาดีแท้ๆแต่เรียนไม่ค่อยเอาไหน ดีนะที่นนท์คอยช่วยหน่ะ” พ่อของซานะพูดขึ้น
“นี่พ่อ หนูก็เก่งเหมือนกันนะคะ” ซานะพูดพลางหยิบปลาแซลม่อนเข้าปาก
“นนท์คุง ไปที่อเมริกายังไงก็ระวังตัวด้วยนะ
ที่นั่นได้ยินว่ามันอันตรายหน่ะจ้ะ ยังไงก็ฝากดูแลซานะด้วยนะ” แม่ของซานะพูดกับนนท์
“แหม่ แม่คะ นนท์คุงเขายูโดสายดำเลยนะคะ
แถมยังเก่งมวยไทยอีก เคยสอนหนูด้วย” ซานะพูดอย่างมั่นใจ
“เออนี่ นนท์ลูก อาการปวดหัวเป็นยังไงบ้างหล่ะ” พ่อซานะถามนนท์
“ก็ยังมีปวดบ้างหน่ะครับ” นนท์ตอบไป
“แหม่ แย่จังเลย
ไว้ถ้ามีโอกาสแม่จะส่งหมอไปรักษาเธอที่อเมริกานะ” แม่ของซานะพูดขึ้น
“ขอบคุณมากๆครับ”
“ยังไงมื้อนี้ก็เต็มที่เลยนะ
อยากกินอะไรก็บอกเลยนะนนท์”
อาหารมื้อนี้คงจะเป็นมื้อที่ดีมากๆสำหรับนนท์
ซึ่งในอนาคตต่อไป ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอีกหรือเปล่า
แต่ถ้ามองออกไปยังอีกฝากหนึ่งของโลก
ณ
ซานฟรานซิสโก เขตปกครองตัวเองภายใต้อำนาจจักรวรรดิญี่ปุ่น
ผู้คนเดินสัญจรไปมาตามถนน
ซึ่งก็ดูเหมือนจะมีชีวิตเป็นปกติธรรมดาทั่วไป แต่ไม่ใช่เลย
วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งกำลังถือป้ายอะไรบางอย่าง รวมถึงบางคนก็เอาชุดของตัวเองโดยการวาดธงชาติอเมริกาบนตัวของเขา
เมื่อทุกอย่างพร้อม พวกเขาก็เริ่มในทันที
“กู้ชาติอเมริกา นาซีออกไปซะ”
กลุ่มวัยรุ่นพวกนั้นถือป้ายและเดินไปตามท้องถนน
ปลุกระดมให้ทุกคนลุกขึ้นสู้ ผู้คนส่วนใหญ่ทำได้แค่มอง แต่ไม่กี่อึดใจ
รถหุ้มเกราะของกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่นก็มารออยู่ที่หน้าขบวนของพวกเขา
“กลับบ้านของพวกคุณไปเถอะ เราไม่อยากทำร้ายคุณ” เจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นคนหนึ่งพูดภาษาอังกฤษ
“พวกคุณนั่นแหละกลับญี่ปุ่นไปเถอะ” ฝั่งผู้ต่อต้านตะโกนกลับไป
รวมถึงผู้ชุมนุมคนอื่นๆก็ไม่ยอมเลิกรา และไม่ทันไร
ทหารญี่ปุ่นก็ยิงแก๊สน้ำตาใส่ผู้ชุมนุม กลุ่มผู้ชุมนุมต่างหนีกระจัดกระจายกันไป
ส่วนเจ้าหน้าที่เคมเปนไตก็พากันไล่จับผู้ประท้วง
บางคนก็ยิงต่อสู้แต่พวกเขาก็โดนทหารไล่ยิงจนตายคาถนน บรรยากาศในตอนนั้นราวกับดินแดนมิคสัญญีไม่มีผิดเลย
2 วันต่อมา ณ สนามบินดอนเมือง มหาราชอาณาจักรไทย
เครื่องบินญี่ปุ่นลำใหม่กำลังรอให้นักศึกษาแลกเปลี่ยนขึ้นเครื่อง
และก็อย่างที่เห็น นนท์กอดพ่อและแม่ของเขาก่อนที่จะออกเดินทางไปยังอีกซีกโลกหนึ่ง
ซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนี้มันจะเปลี่ยนชีวิตของเขาไปตลอดกาล
“รักษาให้ดีนะลูก ถ้าเงินไม่พอใช้ก็บอกกกันนะ” แม่ของเขาพูดทั้งน้ำตา
“ลูกพ่อ พกมีดสั้นนี้ไว้กับตัว
ใช้เมื่อยามมีภัยกับลูกนะ”
พ่อของนนท์มอบของให้กับเขา
“ขอบคุณครับ พ่อ แม่ ผมจะไม่ทำให้ผิดหวังเลยครับ”
และไม่ทันไร
ซานะก็มาสะกิดให้นนท์ขึ้นเครื่องบิน
“ไม่ต้องห่วงค่ะคุณน้าคะ หนูจะดูแลเขาเองค่ะ”
ซานะควงแขนนนท์ขึ้นเครื่องบิน
โดยที่คนอื่นๆต่างก็รอพวกเขาแค่สองคน
โดยที่นนท์และซานะได้นั่งที่นั่งพิเศษซึ่งพ่อของซานะได้เลือกไว้ให้
“นั่งตรงนี้แหละนนท์ เมาน้อยที่สุดแล้ว”
“อ้อ ก็ดีเหมือนกันนะ”
ก่อนเครื่องจะขึ้น
นนท์หันไปมองที่หน้าต่าง เพื่อมองหน้าพ่อและแม่ของเขาก่อนจะจากลา และจากนั้น
ก็มีเสียงสัญญาณเตือนให้คาดเข็มขัดนิรภัย ก่อนที่เครื่องจะขึ้นบิน
หลังจากที่เครื่องบินขึ้นสู่ท้องฟ้า
สัญญาณปลดเข็มขัดก็ดังขึ้น พวกเขาถอดเข็มขัดนิรภัยออกได้แล้ว
ซานะดูตื่นเต้นมากๆเมื่อมองออกไปด้านนอกเครื่องบิน
“นี่ดูสิ นนท์คง สวยจังเลยนะ”
“จริงด้วย ว่าแต่ ไม่รู้ว่าอีกกี่วันจะถึงนะ”
“พ่อบอกว่า เครื่องมิซซูลำนี้ ไม่เกิน 1 วันก็ถึงอเมริกาแล้วหล่ะ”
“อืม
ถ้างั้นอยู่บนนี้ก็คงต้องพักผ่อนให้เต็มที่หล่ะนะ”
นนท์เอนเบาะนอนบนเครื่องบิน
พลางคิดถึงเรื่องทุกอย่างที่เขาพอจะนึกได้ โดยที่เขาได้คิดเลย ว่าทางข้างหน้า
เขาจะต้องเจอกับอะไร
=====================================================================================
เอามาให้อ่านออเดิร์ฟก่อน แต่ว่าตอนหน้าทุกตัวละครจะออกมาแน่นอนจ้า
รอดูได้เลยว่าเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ
แล้วก็ ตอนนี้ผมสร้าง Channal Youtube ใหม่ของผมแล้วเน้อ
อย่าลืมไปช่วยติดตามหน่อยเน้อจ้า
https://www.youtube.com/channel/UCEzIY9j4fuPDx4Ofz8U0Fig?view_as=subscriber
อิอิ
ความคิดเห็น