Descendant War - สมรภูมิปิตุฆาต

ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่ 14 : โซราบอลจู่โจม

หลังจากที่นอร์ดิกมาถึงยังสวนพักผ่อนในพระราชวัง ชายลึกลับที่กำลังรอนอร์ดิกอยู่ก็เริ่มเปิดประเด็นขึ้นมาในทันที

“สวัสดีคุณนอร์ดิก คุณไม่ต้องรู้หรอกว่าผมเป็นใคร รู้แค่ว่าผมมาเพื่อช่วยคุณเท่านั้นพอ”

นอร์ดิก : แล้วทำไมคุณถึงต้องมาช่วยผมอย่างงั้นเหรอ

“เพราะคุณจะเป็นมิตรที่ดีกับองค์กรของผมในอนาคตยังไงหล่ะ”

นอร์ดิก : แต่ผมยังไม่รับปากนะ ว่าตอนนี้เราจะยังร่วมงานกันได้หรือเปล่า

“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ยังไงคุณก็เป็นมิตรกับเราอยู่แล้ว”

นอร์ดิก : ว่าแต่พวกคุณเป็นใคร มาจากองค์กรไหนอย่างงั้นเหรอ

“ผมเป็นสมาชิกขององค์กรนกฮูกนำสารแห่งอาร์เธน่า เรามีหน้าที่ต่อต้านศาสนจักรที่กดขี่เราหน่ะ”

นอร์ดิก : ผมเคยได้ยินชื่อองค์กรของคุณนะ เอาเป็นว่าผมยินดีที่ได้รู้จักคุณก็แล้วกัน

และที่ด้านนอกของสวน อาร์เทอร์จัดกำลังพลเตรียมช่วยเหลือนอร์ดิกหากเกิดอะไรขึ้นกับเขา ในระหว่างนั้นเองอาร์เทมิสกับเนม่าพยายามจะขอพบนอร์ดิกแต่อาร์เทอร์ห้ามไม่ให้พวกเธอเข้าไปด้านใน

อาร์เทมิส : นี่มันอะไรกันคะ ทำไมถึงต้องเอาคนมาเฝ้าขนาดนี้

อาร์เทอร์ : ตอนนี้คุณนอร์ดิกกำลังคุยธุระอยู่ด้านในหน่ะครับ

เนม่า : แล้วทำไมถึงต้องมีทหารเฝ้าถึงขนาดนี้หล่ะคะ

อาร์เทอร์ : อ้อ ผมเอาไว้เผื่อว่ามันฉุกเฉินหน่ะครับ

อาร์เทมิส : ฉันว่ามันชักจะไม่ค่อยดีแล้วนะ ฉันเป็นห่วงพี่ชายเธอนะเนม่า

เนม่า : คุณอาบาตูคะ ถ้าอีก 5 นาทีพี่นอร์ดิกไม่ออกมา บุกเข้าไปช่วยพี่เขาด้วยนะคะ

อาบาตู : ได้ขอรับ กระผมเตรียมคนไว้พร้อมแล้วครับ

แต่ในไม่กี่อึดใจ นอร์ดิกก็เดินกลับบออกมาในสภาพที่ยังปกติดี ทำเอาทุกคนสงสัยและเป็นห่วง จึงเดินไปดูเขาในทันที

เนม่า : พี่นอร์ดิก ปลอดภัยนะคะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า

อาร์เทมิส : นั่นสิคะ ดิฉันเกือบจะเข้าไปช่วยแล้วนะคะ

นอร์ดิก : ผมไม่เป็นไรหรอกครับ น้าอาร์เทอร์ครับ ผมจะไปพักผ่อนก่อนนะครับ คุณอาบาตูครับ เตรียมของให้ผมหน่อยครับ

อาร์เทอร์ / อาบาตู : ได้ครับ

อีกด้านหนึ่งของพระราชวัง นิโคลัสกำลังวางแผนและเตรียมพร้อมสำหรับโครงการทางรถไฟของเขา และในขณะเดียวกัน เอลิซ่าก็เดินเข้ามาในห้องโถง แล้วมาเจอกับนิโคลัสโดยบังเอิญ

นิโคลัส : สวัสดีครับคุณผู้หญิง มีอะไรหรือเปล่าครับ

เอลิซ่า : ฉันมาหาคุณนอร์ดิกหน่ะ เออนี่ นายกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย

นิโคลัส : มันคือโครงการทางรถไฟขนาดใหญ่ที่ผมกำลังจะสร้าง สนใจมาลงทุนด้วยกันหรือเปล่าหล่ะครับ

เอลิซ่า : นายแน่ใจนะว่ามันจะทำเงินให้เราได้หน่ะ

นิโคลัส : แน่นอน การค้าในภูมิภาคนี้จะมั่งคั่งมากๆเลยหล่ะ

ในขณะเดียวกัน เอ็นกับอาเรียก็เผลอเดินเข้ามาในห้องโถงด้วยกัน ทำเอาทั้งนิโคลัสกับเอลิซ่าต่างก็แปลกใจ

เอ็น : นี่ วันหลังเธอก็เดินระวังๆหน่อยก็แล้วกันนะ

อาเรีย : นายก็อย่ามาชนฉันก่อนสิ แต่ยังไงก็ขอบใจนายมากนะ

นิโคลัส : นี่พวกนายสองคน มาทำอะไรแถวนี้เหรอ

เอลิซ่า : นั่นสิ มาจีบกันหรือไงเนี่ย

อาเรีย : เปล่านะคะ เขาพาฉันมาส่งเฉยๆ ฉันขอตัวก่อนนะคะ // เธอหน้าแดงจากนั้นก็รีบเดินจากไปทันที

เอ็น : เอ๊ะ จะรีบไปไหนของเธอกันนะ

และที่ห้องรับรองแขกพิเศษ สองครอบครัวใหญ่ที่ตอนนี้แบ่งออกเป็นกลุ่มย่อยๆ แยกออกไปในแต่ละส่วนของห้อง กลุ่มใหญ่ซึ่งนำโดยมาร์ธิวละเมเทอร์ก็ไปนั่งคุยกันกับดราโก้และอาร่า หัวหน้าครอบครัวใหญ่จากฟิลล์บอนอย่างคุ้ยเคย

มาร์ธิว : ว่าแต่ ที่ฟิลล์บอนพวกคุณทำอะไรกันอย่างงั้นเหรอครับ

ดราโก้ : ผมมาจากอังกฤษ ลูกสาวของผมเป็นนักวิจัยน้ำมันของที่นี่หน่ะ

คาเนส : ผมเป็นนักธุรกิจหน่ะ ผมคาเนส ยินดีที่ได้รู้จักครับ

อาร่า : ตอนนี้ธุรกิจของเรากำลังไปได้สวยมากๆเลยนะคะตอนนี้

เมเทอร์ : ว่าแต่ สถานการณ์ในฟิลล์บอนตอนนี้เป็นยังไงบ้างหล่ะ

คาลิมบ่า : ก็อย่างที่เห็นนั่นแหละครับ พวกโซราบอลโจมตีอย่างหนัก ทำเอาพวกเราต้องหนีมานี่ครับ

คาเนส : ห้องแล็ปของเราก็โดนพวกมันยึดไป พวกมัคงกำลังหาวิธีขุดน้ำมันอยู่แน่ๆ

เอเทอร์ : เหมือนกับที่มอร็อคเลยครับพี่ พวกมันยึดทั้งแคว้นเอาไว้ได้หมดแล้วครับ

ดราโก้ : ก็เห็นจะมีแต่ริงก้าเท่านั้นแหละครับที่พอจะหยุดโซราบอลได้

มาร์ธิว : ผมเห็นด้วย ตอนนี้ทางนอร์ดิกเขาก็กำลังรุกคืบอยู่ครับ

อาร่า : เอ็อ เมื่อไหร่สงครามมันจะจบซะทีนะเนี่ย

คาลิมบ่า : มีทางเดียวหล่ะครับ คงต้องจัดการนายพลเนโรให้ได้ครับ

เอเทอร์ : แหม่ พี่ก็พูดตรงไปนะ

อีกด้านหนึ่ง เลออนกำลังชวนอาเรียสนั่งดื่มไวน์ด้วยกัน ท่ามกลางบรรยากาศที่แสนจะอบอุ่น ด้วยความเป็นหนุ่มเพลย์บอยของเขา ทำให้อาเรียสค่อนข้างที่จะหลงคารมของเขาไปในทันที

เลออน : ไม่ทราบว่า คุณอาเรียสมีแฟนหรือยังครับ

อาเรียส : อ้อ ดิฉันยังไม่มีหรอกค่ะ ตั้งแต่เกิดฉันก็ไม่เคยมีหน่ะ

เลออน : น่าเสียดายจริงๆ คนสวยแบบคุณเนี่ย ไม่ทราบว่าผมอยากจะไปเยี่ยมคุณบ่อยๆ คุณจะว่าอะไรหรือเปล่าครับ

อาเรียส : ก็ถ้าพ่อแม่ฉันไม่ว่า ฉันก็ยินดีค่ะ

เลออน : ดีจังเลยครับ

และอีกด้านหนึ่ง แมทธิวพาโคน่าออกมาเดินเล่นด้านนอก เนื่องจากว่าโคน่าต้องการจะเดินเล่นสูดอากาศ และในตอนนั้นบรรยากาศด้านนอกก็ค่อนข้างที่จะร่มรื่นมากเลยทีเดียว

โคน่า : สวนนี้สวยจังเลยนะคะ อยู่ที่ฟิลล์บอนเห็นแต่ทะเลทรายทั้งวัน

แมทธิว : ผมก็อยากไปฟิลล์บอนเหมือนกันนะครับ

โคน่า : ไว้ว่างๆฉันจะพาคุณไปเที่ยวูนะคะ

แมทธิว : เยี่ยมไปเลยครับ ผมว่าคุณอยากจะมอร็อคแน่ๆ ที่นั่นสวยกว่าสวนนี้อีก

โคน่า : จริงนะคะ คุณสัญญากับฉันแล้วนะคะ

กลับมายังชายแดนของริงก้า ในขณะนั้น เซเลนส์กำลังป้องกันชายแดนและวางแผนการรบอยู่ ในตอนนั้นเขาก็ได้รับสาสน์ให้ไปเสริมกำลังที่ฟิลล์บอน เนื่องจากมีรายงานมาว่าสถานการณ์ที่ฟิลล์บอนกำลังย่ำแย่ พวกนั้นอาจเข้าประชิดริงก้าได้ทุกเมื่อ เซเลนส์ได้ทราบข่าวดังนั้นจึงรีบไปบอกกับซอลว่าตนจะต้องไปจัดการเรื่องที่ฟิลล์บอนในทันที

ซอล : เซเลนส์ นายมีอะไรหรือเปล่า

เซเลนส์ : ฉันได้รับคำสั่งใหม่ ให้กลับไปเสริมกำลังพลที่ฟิลล์บอนหน่ะ

ซอล : อ้าว ทำไมหล่ะ สถานการณ์ที่นั่นกำลังย่ำแย่งั้นเหรอ

เซเลนส์ : ใช่แล้วหล่ะ ยังไงฉันฝากนายตรึงกำลังไว้ที่นี่ด้วยหล่ะ

ซอล : ได้สิ ยังไงก็ขอให้โชคดีนะ

เซเลนส์เดินจากไป ในขณะเดียวกันซอลก็ต้องคอยอยู่กับบรรดานายทหารคนอื่นๆเพื่อตรึงกำลังทหารที่ชายแดน ในขณะเดียวกัน เฟรย์อาก็มาขอเยี่ยมเขา ซอลรีบเชิญเธอเข้ามาด้านในทันที

เฟรย์อา : เป็นยังไงบ้างซอล

ซอล : คุณเฟรย์อาครับ คุณมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ

เฟรย์อา : ฉันก็มาช่วยเป็นที่ปรึกษาให้นายไง ว่าแต่ นายคุมที่นี่คนเดียวงั้นเหรอ

ซอล : เปล่าหรอกครับ ก็มีนายทหารคนอื่นคอยช่วยหน่ะครับ ว่าแต่คุณไม่มีธุระที่องค์กรงั้นเหรอครับ

เฟรย์อา :  อ้อ ทางองค์กรส่งฉันมาเพื่อช่วยนายนั่นแหละ นายน่าจะดีใจนะที่ฉันมา

ซอล : ครับ ผมต้องดีใจอยู่แล้วล่ะครับที่คุณมา

เฟรย์อา : ถ้าคุณต้องการอะไรเพิ่มเติมก็บอกฉันได้นะคะ // เฟรย์อาพูดจากนั้นก็เดินออกไปด้านนอกเต้นท์บัญชาการ

กลับมายังเมืองหลวงของฟิลล์บอน หลังจากที่กองกำลังของโซราบอลเข้ายึดเมืองไว้ได้ไม่นาน ทหารของไซโซและเคจาก็เตรียมความพร้อมอยู่ที่ด้านนอกกำแพง เพื่อทำการอะไรบางอย่าง

ซิกนัส : พวกคุณแน่ใจนะครับว่าแผนนี้จะได้ผล

เคจา : แน่นอนสิ ตอนนี้พวกมันกำลังเหนื่อยและการป้องกันก็หละหลวมด้วย

ไซโซ : ทุกคนระวังตัวด้วยนะ ถ้าพลาดขึ้นมาเราตายกันหมดแน่ๆ

หลังจากที่เคจาให้สัญญาณ ทัพม้าของเคจาก็บุกเข้าจู่โจมทหารโซราบอลอย่างไม่ทันตั้งตัว ทหารโซราบอลที่เพิ่งจะหนีล้าและยังไม่ได้ตั้งแนวป้องกันก็ระส่ำระส่ายอย่างหนัก

“ทุกคน พวกโจรมันบุกมาแล้ว”

กองทัพของโซราบอลถูกตีอย่างหนัก สการ์เล็ตเห็นสถานการณ์ไม่ดีจึงนำกำลังทหารไปสกัดพวกมันเอาไว้ก่อน

สการ์เล็ต : พ่อคะ เดี๋ยวหนูจะนำทหารไปสกัดพวกมันไว้เอง พอลลี่ เรียกทหารม้ามากับฉัน

พอลลี่ : ได้ค่ะท่าน

ทหารม้าของสการ์เล็ตพยายามจะเข้าสกัดทหารริงก้า แต่ในตอนนั้นทหารโซราบอลต่างเหนื่อยล้าและยังไม่พร้อมจะสู้ ทำเอาพวกเขาถูกตีแตกอย่างง่ายดาย สการ์เล็ตพยายามนำทหารม้าไปสกัด แต่เธอดันมาเจอกับเคจาโดยบังเอิญ สการ์เล็ตเห็นว่าเคจาเป็นศัตรู จึงทำการควบม้าจากนั้นก็ประดาบกับเคจา ทั้งคู่ประลองกันไปมา ต่างฝ่ายก็ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ

สการ์เล็ต : อย่าคิดนะว่าฉันจะกลัวแกหน่ะ

เคจา : ใจเย็นๆสิ นี่เธอจำฉันไม่ได้อย่างงั้นเหรอ

และในขณะเดียวกัน นายพลนอร์ทเห็นว่าสถานการณ์กำลังย่ำแย่ จึงสั่งให้ทหารถอนกำลังในทันที โดยที่ทิ้งลูกสาวของตนและทหารบางส่วนอยู่ในเมือง สการ์เล็ตสู้กับเคจาจนพลาดท่าทำดาบหลุดมือ จากนั้นก็โดนจับเอาไว้ได้

พอลลี่ : นายหญิง ฉันมาช่วยแล้ว // พอลลี่พยายามขี่ม้าเข้าไปช่วย แต่ไซโซเล่นงานเธอจนตกจากหลังม้า จากนั้นก็จับเธอเอาไว้ได้

ไซโซ : ใจเย็นสิ ฉันไม่อยากทำร้ายผู้หญิงนะ

และในขณะเดียวกัน ซิกนัสก็เข้ามารายงานสถานการ์ของเขาให้กับไซโซและเคจาได้ฟัง

ซิกนัส : ท่านครับ ตอนนี้พวกโซราบอลถอยกลับไปแล้ว จับเชลยได้บางส่วนพร้อมอาวุธด้วยครับ

เคจา : ดีมาก เอาตัวเชลยกลับไป ส่วนอาวุธก็ยึดเอาไว้

สการ์เล็ต : นี่พวกแก คิดจะทำอะไรกันแน่

ไซโซ : ใจเย็นๆน่า พวกเราไม่ทำอะไรเธอหรอก

พอลลี่ : ถ้าพวกแกทำอะไรนายหญิง ข้ามศพฉันไปก่อน อย่าคิดว่าเชือกพวกนี้จะทำอะไรฉันได้นะ

ซิกนัส : ให้เอาผ้าปิดปากนังนี่ดีมั้ยครับ

เคจา : อย่าเพิ่งทำอะไรพวกเธอเด็ดขาด ตอนนี้ก็วางแนวป้องกันเมืองก่อน อย่าลืมรักษาคนเจ็บด้วยหล่ะ

ซิกนัส : ได้ครับ

พอลลี่ : นายหญิงคะ ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันจะพานายหญิงหนีไปให้ได้

สการ์เล็ต : ขอบใจมากนะ แต่ตอนนี้เราอยู่เฉยๆไว้ก่อนจะดีกว่านะ

กลับมายังแคว้นเดลล์ หลังจากที่นายพลบูลจัดการสกัดกองทัพของผู้เฒ่าตาร์กได้สำเร็จ เขาก็จัดการความเรียบร้อยในเมือง ระหว่างนั้นเอง ทหารของเขาได้มารายงานสถานการณ์ของแคว้นเดลล์ให้เขาได้ทราบ

“ท่านครับ มีข่าวจากชายแดนมาใหม่ครับ”

บูล : ไหน ว่ามาหน่อยสิ

“ตอนนี้กองทัพของนายพลเนโรข้ามชายแดนแคว้นเดลล์มาแล้ว ตอนนี้กำลังรุกคืบเข้ายึดทีละเมืองไปเรื่อยๆครับ”

บูล : ไอ้เนโรงั้นเหรอ ตอนนี้มันอยู่ที่ไหนแล้ว

“ตอนนี้มันกำลังรจะผ่านเมืองของพวกสก๊อตตี้แล้วครับ”

บูล : ดีมาก ปล่อยให้พวกขุนศึกกิ๊กก๊อกนั่นตีกันให้ตายไปก่อน

“ตอนนี้ทางริงก้ากำลังเคลื่อนกำลังพลมาประชิดชายแดนแล้วครับ”

บูล : งั้นเหรอ ริงก้าไม่ใช่ศัตรูของเรา อย่าเพิ่งทำอะไรวู่วามหล่ะ

“ได้ครับท่าน ว่าแต่ ท่านจะโจมตีตอนไหนหล่ะครับ”

บูล : ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการกับพวกมันแน่ แคว้นรูดิวของันจะต้องยิ่งใหญ่อีกครั้งแน่นอน

และที่เมืองซอร์ม แคว้นริงก้า โอลลี่พาอราชมาตามหาเอลิซ่าที่มาอยู่ในเมือง เธอไปถามสมาชิกสมาคมลับคนหนึ่งที่อยู่ในเมือง โอลลี่แสดงตราของกลุ่มสมาคม จากนั้นก็ถามเขาในทันที

โอลลี่ : ตอนนี้คุณเอลิซ่าอยู่ที่ไหนคะ

“เธออยู่ในพระราชวังของริงก้าหน่ะ”

หลังจากนั้นเอง เธอก็กลับมาหาอราชเพื่อปรึกษาอะไรกันบางอย่าง

อราช : เป็นยังไงบ้าง ได้เรื่องอะไรหรือเปล่า

โอลลี่ : คุณเอลิซ่าตอนนี้อยู่ที่พระราชวังริงก้าหน่ะ

อราช : แล้วเธอจะไปหาเขาหรือเปล่าหล่ะ

โอลลี่ : ก็ต้องไปสิ ฉันเป็นสมาชิกของเขานี่นะ

อราช : โอเค งั้นฉันไปเป็นเพื่อนเธอด้วยก็แล้วกันนะ

โอลลี่ : ได้สิ ขอบใจเธอมากๆเลยนะ ฉันจะไม่ลืมเลย

อราช : ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้ เรารีบไปกันดีกว่านะ

และที่ชายแดนแคว้นริงก้า ในขณะนั้นฟีนด์ก็นำทหารของเขามาถึงยังริงก้าจนได้ ทหารของเขาดูจะดีใจมากที่มาถึง แต่จากนั้นไม่นาน ทหารริงก้าก็มาจัดการตรวจสอบกองทัพของพวกเขาในทันที เพื่อดูว่าจะเป็นอันตรายหรือเปล่า

“พวกคุณเป็นใคร ทำไมถึงมีอาวุธกันด้วยหล่ะ”

ฟีนด์ : เรามาจากแคว้นมอร็อค ขอพบนายพลอาร์เทอร์หน่อยครับ

“แล้วคุณเป็นใคร ทำไมถึงรู้จักนายพลอาร์เทอร์หล่ะ”

ฟีนด์ : ผมผู้พันฟีนด์ พาผมไปพบกับนายพลอาร์เทอร์หน่อยเถอะครับ

“งั้นเหรอ เราจะพาคุณไป แต่ทหารของคุณต้องอยู่ที่นี่”

ฟีนด์ : แล้วใครจะดูแลทหารของผมหล่ะครับ

“ไม่ต้องห่วงครับ เรื่องนี้เราจะจัดการเองครับ”

ในระหว่างนั้นเอง ฟีนด์ก็สั่งให้ทหารของเขาตั้งค่ายแถวนั้นไปก่อนชั่วคราว ก่อนที่ฟีนด์จะรีบไปพบกับนายพลอาร์เทอร์

ฟีนด์ : ผู้หมวด รอผมอยู่ที่นี่ก่อนแล้วกันนะ

“ได้ครับท่าน”

จากนั้นไม่นาน ฟีนด์ก็ขี่ม้าไปพบกับนายพลอาร์เทอร์โดยมีทหารริงก้าบางส่วนพาเขาไป

กลับมายังแคว้นเดลล์ หลังจากที่ทหารโซราบอลบุกผ่านแนวตั้งรับของแคว้นเดลล์ พวกเขาก็รุกคืบเข้าไปเรื่อยๆเพื่อที่จะได้เข้าถึงใจกลางแคว้น แต่พวกเขาก็ต้องเผชิญกับการต่อต้านที่หนักขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากเหล่าขุนศึกหลายก๊กไม่ยอมที่จะขึ้นตรงต่อโซรอน ทำให้การบุกแคว้นเดลล์ในตอนนี้ไม่ค่อยจะราบรื่นนัก

โซรอน : ตอนนี้เราเหลือทหารอยู่เท่าไหร่คูเปอร์

คูเปอร์ : ที่พอจะรบได้ก็มีประมาณห้าแสนนายครับ

โซรอน : ก็ยังดี ถ้างั้นเราต้องลุยเข้าไปให้หนักกว่าเดิม

คูเปอร์ : ผมว่า เราควรจะประวิงเวลาและจัดกลยุทธมากกว่านี้นะครับ

โซรอน : ตอนนี้ทหารเราก็มีมากกว่า ปืนใหญ่ก็มีเยอะกว่า ทำไมต้องกลัวพวกมันด้วยหล่ะ

คูเปอร์ : แต่ลูกปืนใหญ่ของเราคงจะไม่พอถล่มมันนะครับ

โซรอน : ฉันจะส่งจดหมายไปถึงเพื่อนฉันที่คุมกองเรือสหรัฐ ให้เขายิงปืนใหญ่จัดการพวกกบฏตามชายฝั่งหน่ะ

คูเปอร์ : อย่างงั้นเหรอครับท่าน

โซรอน : ไม่ต้องห่วง พวกเขาจะช่วยเราจัดการข้าศึกเอง

คูเปอร์ : ครับท่าน // จากนั้นคูเปอร์ก็เดินจากไปโดยที่ค่อนข้างที่จะหัวเสียนิดหน่อย

และอีกฝากหนึ่งของสงคราม หลังจากที่เอ็ดเวิร์ดได้ข้อมูลมามากพอจากชาวบ้าน เขาก็เริ่มออกตามล่ากลุ่มต่อต้านในแคว้นเดลล์ที่เหลือ เขานำทหารบุกลัดไปยังป่าแห่งหนึ่ง เพื่อตามล่ากลุ่มกบฏที่แอบซ่อนอยู่ แต่ระหว่างที่เขากำลังออกลาดตระเวน เขาก็ถูกซุ่มโจมตีโดยกองโจรของแคว้นเดลล์ พวกเขาพยายามจะป้องกันตัวอย่างสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะทหารของเอ็ดเวิร์ดแทบจะมองไม่เห็นตัวของโจรกลุ่มนั้น

“หัวหน้าครับ เหมือนว่าพวกมันจะล้อมเราไว้หมดแล้ว เอายังไงดีครับ”

เอ็ดเวิร์ด : ให้พวกเราคนหนึ่งฝ่าออกไป รายงานพวกเราว่าเราโดนโจมตี

“แล้วหัวหน้าหล่ะครับ ไม่ไปเหรอครับ”

เอ็ดเวิร์ด : ไม่เป็นไร ผมจะอยู่คุ้มกันพวกคุณเอง

พวกมันจู่โจมใส่ทหารของโซราบอลอย่างบ้าคลั่ง ทหารของโซราบอลไม่มีกำลังใจที่จะต่อสู้แล้ว บางส่วนก็พยายามหนีเข้าไปในป่า แต่ก็ไม่รอดจากฝีมือพวกมัน เอ็ดเวิร์ดก็พยายามจะหาทางฝ่าออกไปเหมือนกัน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก

พวกมันคนแล้วคนเล่าพยายามจะฆ่าเอ็ดเวิร์ด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะฝีมือของเขาเก่งกาจ เอ็ดเวิร์ดฝ่าเข้าไปในป่าเพื่อหนีจากศัตรู เขากระสุนหมดแล้วในตอนนั้น จึงต้องชักดาบออกมาแทน เอ็ดเวิร์ดเห็นท่าไม่ดีจึงหนีเข้าไปในป่า ในขณะที่พวกมันกำลังตามล่าเขาอย่างไม่ลดละ

“หัวหน้า จะให้ผมตามไปฆ่ามันเลยมั้ยครับ”

“ไม่ต้อง ปล่อยให้ป่าแห่งนี้ฆ่ามันเอง”

กลับมายังคฤหาสน์ของมาร์ธ่า หลังจากที่ซิลเวียร์พยายามรักษาตัวนายพลเนโรได้ซักพัก ในทันใดนั้นนายพลเนโรก็ได้สติแล้วฟื้นขึ้นมา โดยที่เขาไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นในระหว่างที่เขากำลังหลับไป

มาร์ธ่า : เนโร ลูกแม่ ฟื้นแล้วเหรอลูก

เนโร : แม่ครับ นี่ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับเนี่ย

ซิลเวียร์ : ท่านนายพลเป็นไข้ป่าหน่ะค่ะ ตอนนี้ดิฉันพาท่านมารักษาค่ะ

เนโร : หะ แล้วตอนนี้การรบเป็นยังไงบ้างหล่ะครับ

ซาร่า : นี่ พี่ว่าเธอควรจะห่วงตัวเองก่อนดีกว่านะ

เนโร : นี่พี่ครับ ทหารของผมกำลังแย่นะครับ

และในขณะเดียวกัน วิเวียนที่ร้อยวันพันปีไม่เคยจะมาดูทำดูดีนายพลเนโร เธอก็ดันโผล่มาจนได้ พร้อมกับแกล้งร้องไห้ฟูมฟายใส่เขา

วิเวียน : คุณพี่ขา เป็นยังไงบ้างคะ ฉันเป็นห่วงแทบแย่

ซิลเวียร์ : เขายังไม่เป็นอะไรหรอกค่ะตอนนี้ ฉันจัดยาให้เขาไว้แล้ว

วิเวียน : งั้นเหรอจ๊ะ แหม่ๆๆๆ ดีจังเลยนะจ๊ะ

เนโร : นี่ ว่าแต่เธอเถอะ คิดยังไงถึงมาเยี่ยมฉันเนี่ย

วิเวียน : แหม่ คุณพี่ขา ก็ฉันเป็นเมียพี่นี่คะ

มาร์ธ่า : เอาเป็นว่า ลูกพักผ่อนไปก่อนก็แล้วกันนะ ส่วนแม่ขอไปพักก่อนก็แล้วกัน // จากนั้นมาร์ธ่าก็ออกจากห้องไป โดยที่ซาร่าและซิลเวียร์ก็ตามออกไปด้วย

กลับมายังแคว้นเดลล์ หลังจากที่แพททรีเซียและแอนตาร์กติกเพิ่งจะได้ข้อมูลมาใหม่จากอิริคที่เพิ่งจะเผยไต๋ออกมา พวกเธอสองคนต้องรีบไปเจอโทมารอฟโดยเร็ว เนื่องจากว่าโทมารอฟน่าจะรู้ข้อมูลของอเล็กซ์สกี้ พวกเธอสองคนรีบไปสถานทูตรัสเซีย แต่เมื่อพวกเธอไปถึง สถานทูตรัสเซียก็เริ่มจะมีการอพยพคนและของออกจากสถานทูต โดยที่พวกเธอไม่ทราบว่าพวกเขาจะรีบไปไหนกัน

แอนตาร์กติก : สวัสดีค่ะ พวกคุณจะไปไหนกันเหรอคะ

“พวกเราได้รับคำสั่งให้อพยพไปที่ริงก้า ตอนนี้สงครามกำลังจะมาถึงที่นี่แล้ว”

แพททรีเซีย : สงคราม มันเรื่องอะไรกันเหรอคะ

“ไม่รู้เหรอครับ ตอนนี้พวกโซราบอลกำลังบุกมาแล้ว”

แอนตาร์กติก : ห่ะ ทหารโซราบอลบุกมาได้เร็วขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

แพททรีเซีย : แบบนี้ไม่ดีแน่ๆ คิดว่าแต่ละสถานทูตกำลังอพยพกลับแน่ๆ

แอนตาร์กติก : แบบนี้ฉันต้องกลับไปที่สถานทูต ดูว่าจะมีอะไรหรือเปล่าหน่ะ

แพททรีเซีย : ว่าแต่ ข้อมูลที่เราจะถามหล่ะ

แอนตาร์กติก : ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้เรากลับไปก่อนดีกว่านะ

แพททรีเซีย : โอเค ไว้เจอกันนะคุณแอนตาร์กติก // แพททรีเซียรีบเรียกรถลากกลับไปยังที่พักของเธอ ส่วนแอนตาร์กติกก็รีบกลับไปสถานทูตของเธอเหมือนกัน

ทางด้านของโทมารอฟ หลังจากที่พวกเขาเคลียร์พื้นที่แล้วยึดอาวุธของอเล็กซ์สกี้มาได้ พวกเขาก็นำอาวุธเหล่านั้นกลับไปยังสถานทูต แต่ในระหว่างนั้น มีม้าเร็วมาส่งข่าวให้เขาโดยที่เขากำลังจะเดินทางกลับพอดี

“สวัสดีครับคุณโทมารอฟ ผมมีข่าวจากสถานทูตมาส่งให้คุณ”

โทมารอฟ : มีอะไรหรือเปล่า ผมกำลังจะกลับสถานทูตพอดี

“ตอนนี้เรากำลังจะย้ายสถานทูตไปที่ริงก้า คุณต้องไปรายงานตัวด่วนครับ”

โทมารอฟ : ห่ะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงย้ายสถานทูตหล่ะครับ

“ตอนนี้สงครามกำลังจะมาถึงแล้วครับ ทหารโซราบอลคงจะยึดแคว้นเดลล์ในไม่นานนี่แล้วครับ”

โทมารอฟ : ไม่น่าเชื่อว่าพวกมันจะมาได้เร็วขนาดนี้

“ว่าแต่อาวุธพวกนี้เราจะเอายังไงต่อครับ”

โทมารอฟ : ผมว่าจะเก็บอาวุธไว้กับพวกเรา ไม่งั้นอเล็กซ์สกี้มันจะเอาไปใช้ก่อการแน่ๆ

“ได้ครับ ท่านทูตกำลังรออยู่นะครับ”

โทมารอฟรีบเคลื่อนกำลังกลับไปยังสถานทูตของเขา เพื่อไปรายงานตัวก่อนที่สถานทูตจะอพยพคนของพวกเขาออกไป

และที่สถานทูตอังกฤษ หลังจากที่นายพลจอร์จไปถึง พวกเขาเห็นนายพลคนอื่นๆมารอเขาอยู่ก่อนแล้ว จากนั้นนายพลจอร์จก็เข้าไปนั่งที่ของเขาทันทีเพื่อเริ่มการประชุม แต่ในระหว่างนั้นเองนายพลจอร์จก็ไม่ลืมที่จะสั่งชาร้อนมาเสิร์ฟเขาด้วย

“นี่ จอร์จ ยังเอาแต่ดื่มชาเหมือนเดิมเลยนะ”

จอร์จ : นายน่าจะดีใจนะ ที่ฉันไม่ดื่มอย่างอื่น ว่าแต่เรียกมาประชุมมีอะไรงั้นเหรอ

“ตอนนี้ทหารโซราบอลกำลังจะยึดแคว้นเดลล์ได้ นายพลโซรอนส่งสาสน์มาขอให้เราช่วยด้วย”

จอร์จ : จะให้ฉันช่วยอะไรอย่างงั้นเหรอ

“เขาต้องการเรือปืนเพื่อถล่มริงก้าหน่ะ”

จอร์จ : นี่ไม่ใช่สงครามของเราซะหน่อย อีกอย่างริงก้าก็มีปืนใหญ่พอจะยิงเราได้ มันจะเป็นการได้ไม่คุ้มเสียหน่ะสิ

“นั่นสิ แต่ยังไงเราน่าจะช่วยเขาได้นะ”

ในระหว่างนั้นเอง แมทธิวที่เพิ่งจะได้ข้อมูลมาใหม่ก็มาที่สถานทูตอังกฤษเพื่อมารายงานพ่อของเขาในทันที

แมทธิว : พ่อครับ ผมมีข้อมูลใหม่มารายงานหน่ะครับ

จอร์จ : งั้นเหรอ มีอะไรหรือเปล่าหล่ะ

แมทธิว : ตอนนี้ผมพอจะเดาได้แล้ว ว่าใครมีเอี่ยวกับเรื่องที่พ่อเจออยู่

จอร์จ : จริงเหรอ มันเป็นใครอย่างงั้นเหรอ

แมทธิว : นายใหญ่ของมันชื่ออเล็กซ์สกี้ ตอนนี้ผมกำลังตามสืบกับลูกน้องมันอยู่

จอร์จ : งั้นเหรอ ก็ดีนี่ งั้นก็ไปจัดการตามนั้นซะ

แมทธิว : ได้ครับ // แมทธิวเดินออกไปจากห้อง ปล่อยให้นายพลจอร์จประชุมกับคนอื่นๆต่อ

และที่โบสถ์ลึกลับแห่งเดิม ในระหว่างที่ทั้งสี่คนกำลังรอพี่ใหญ่ของเขากลับมา ในระหว่างนั้นเอง ก็มีคนบุกเข้ามาพร้อมอาวุธ ในขณะนั้นกลุ่มของเขาก็ชักอาวุธออกมาแล้วยิงสกัดพวกมัน แต่ในระหว่างนั้นเองพวกมันก็มากันเยอะขึ้นเรื่อยๆ จนพวกเขาเริ่มที่จะโดนพวกมันจัดการแล้ว

เบต้า : ชาร์ลี ขอกระสุนเพิ่มหน่อยสิ

ชาร์ลี : ฉันว่านะ เรารีบออกไปจากที่นี่กันดีกว่า

อัลฟ่า : กระสุนฉันหมดแล้ว เราตายกันหมดแน่ๆ

เดลต้า : ทุกคน รีบหนีไปก่อน ฉันจะยิงสกัดพวกมันไว้เอง

แต่ในขณะที่พวกเขากำลังจะหนีออกไป ในตอนนั้นเองพวกมันก็โดนยิงมาจากด้านนอก พวกมันโดนยิงจนตายกันหมด ทำเอาพวกเขาสงสัยว่าใครเป็นคนยิงพวกนั้นกันแน่ แต่ในตอนนั้นเอง โอเมก้าพี่ใหญ่ของพวกเขาก็เดินมาทางหน้าประตูทันที

โอเมก้า : ปลอดภัยกันดีนะทุกคน

เดลต้า : พี่ นึกว่าพี่จะไม่กลับมาซะแล้ว

โอเมก้า : ว่าแต่พวกมันเป็นใครกัน ทำไมถึงจะมาฆ่าพวกเรา

ชาร์ลีไปดูสัญลักษณ์ที่บนเสื้อของพวกมัน จากนั้นก็เจอสัญลักษณ์ของพวกศาสนจักร พวกเขารู้ในทันที

ชาร์ลี : ดูเหมือนว่าพวกศาสนจักรเริ่มจะเดินเกมกับพวกเราแล้ว

เบต้า : ผมว่านะ เรารีบไปจากที่นี่กันดีกว่า

อัลฟ่า : เห็นด้วยนะ ไม่งั้นพวกมันอาจจะกลับมาอีกก็ได้

โอเมก้า : ที่ริงก้าเราจะปลอดภัย ถ้าเราจะไป เราต้องไปกันเดี๋ยวนี้เลย

กลับมาแคว้นบาส์ก ที่เรือโจรสลัดของลอเรนซ์ แพทกับเมดเพิ่งจะได้มาร่วมเดินทางกับเธอครั้งแรก พวกเธอตื่นเต้นมากที่ได้มานั่งเรือแบบนี้

แพท : อากาศที่นี่ดีมากเลยนะ ว่ามั้ยเมด

เมด : เห็นด้วย ดูสิ บรรยากาศดีมากเลยเนี่ย

ลอเรนซ์ : ตามสบายเลยนะจ๊ะสาวๆ เดี๋ยวเจ๋จะพาทัวร์เอง

แต่ในระหว่างที่เรือของเธอกำลังแล่น จู่ๆก็มีเรือราชนาวีของโซราบอลแล่นมาใกล้พวกเธอ ทำเอาโจรสลัดคนอื่นๆต้องรีบเตือนภัยในทันที

ลอเรนซ์ : พี่น้องทุกคน ประจำสถานีรบด่วนเลย

พวกเขารีบไปประจำที่ปืนใหญ่ จากนั้นก็ยิงสกัดเรือของโซราบอลไว้ แต่เรือของโซราบอลมีปืนใหญ่ดีกว่า ทำเอาเรือของลอเรนซ์ค่อนข้างที่จะเสียเปรียบพวกนั้น

แพท : โอ้ย ถ้าเราไม่ทำอะไรซักอย่าง เรือพวกเราจมแน่ๆ

ลอเรนซ์ : ดูเหมือนเราต้องเข้าประชิดพวกมันแล้วหล่ะ พวกเธอสองคน เตรียมเข้าจู่โจมได้

เมด : รับทราบค่ะ เดี๋ยวฉันจะจัดการเอง

เรือของพวกเธอพยายามจะแล่นไปประชิดเรือของมัน หลังจากนั้นพวกเขาก็เข้าจู่โจมทหารโซราบอลในทันที การรบเป็นไปอย่างดุเดือด ในตอนนั้นเองพวกโซราบอลใช้ปืนใหญ่ข้างเรือยิงใส่เรือของลอเรนซ์ ทำเอาเรือของพวกเธอใกล้จะจมลง

ลอเรนซ์ : แย่แล้ว ยึดเรือของพวกมันให้ได้

กลุ่มโจรสลัดบุกเข้าไปในเรือจากนั้นก็กำจัดทหารโซราบอลไปมากมาย แต่เรือของลอเรนซ์ก็จมลงในจนได้ ทหารโซราบอลคนอื่นๆรีบนั่งเรือบดหนีก่อนที่จะโดนพวกนั้นจับได้

แพท : เมด เธอเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเนี่ย

เมด : ฉันไม่เป็นไร ไปดูนายหญิงก่อนดีกว่านะ

ลอเรนซ์ : ฉันไม่เป็นไรหรอก ท่าทางตอนนี้พวกมันกำลังกวาดล้างอย่างหนักเลยนะเนี่ย

แพท : เฮ้อ เราเสียเรือไปลำหนึ่ง แต่ก็ได้ลำนี้มานะคะ

เมด : ฉันว่าดีซะอีกนะ เรือนี้เป็นเรือทหาร น่าจะดีกว่าเรือของเราแน่นอน

ลอเรนซ์ : เอาหล่ะ เคลียร์พื้นที่ จากนั้นก็กลับไปที่เกาะของเราก่อนดีกว่า

กลับมายังเกาะของโรส หลังจากที่กลุ่มโจรสลัดออกไปจากเกาะแล้ว สองหนุ่มก็รีบไปหาโรสในทันที

อาร์มเมอร์ : คุณโรสครับ กลับไปส่งเราที่แผ่นดินใหญ่ที

โรส : อ้าว พวกคุณจะกลับกันแล้วเหรอคะ

สกาย : ถ้าพวกผมยังอยู่ ชาวบ้านอาจจะไม่ปลอดภัยก็ได้นะครับ

โรส : ว่าแต่ คุณไม่รอสองคนนั้นหน่อยเหรอคะ

สกาย : ผมว่าพวกเธอคงดูแลตัวเองได้หล่ะครับ

อาร์มเมอร์ : ใช่ อย่างสองคนนั้นคงไม่มีใครทำอะไรได้แน่นอน

โรส : ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปเอาเรือมาก่อนนะคะ

โรสรีบไปหาเรือลำหนึ่ง จากนั้นก็พาสองหนุ่มไปส่งยังแผ่นดินแม่ในทันที

อาร์มเมอร์ : ฉันว่านะ ต้องรีบส่งเรื่องให้หน่วยของเรามาตรวจสอบแล้วหล่ะ

สกาย : นั่นสิ ถ้าฉันกลับไปฉันจะรีบไปทำเรื่องเลย

กลับมายังริงก้า นอร์ดิกกำลังนั่งอ่านจดหมายที่ซิลเวียร์ส่งถึงเขาอยู่ นอร์ดิกฝันเอาไว้ว่าเขาจะต้องไปพาเธอมาจากโซราบอลให้ได้ แต่ในระหว่างนั้นเอง อาร์เทอร์ก็เดินเข้ามาหานอร์ดิกโดยที่มีเรื่องสำคัญมาคุยกับเขาด้วย

นอร์ดิก : อ้าว คุณอาร์เทอร์ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ

อาร์เทอร์ : คุณหนูครับ ตอนนี้พวกโซราบอลกำลังผ่านแคว้นเดลล์ แล้วมุ่งตรงมาทางเราแล้วครับ

นอร์ดิก : ห่ะ จริงเหรอครับ แล้วสถานการณ์ของฟิลล์บอนเป็นยังไงบ้างครับ

อาร์เทอร์ : ตอนนี้ทหารของเรายึดเมืองหลวงฟิลล์บอนคืนได้แล้วครับ

นอร์ดิก : ตอนนี้เราคงต้องจัดการทางเดลล์สินะครับ จัดเตรียมกองทัพหลวงให้ประชิดชายแดนแคว้นเดลล์เดี๋ยวนี้เลยครับ

อาร์เทอร์ : ได้ครับ

==================================================================

กองทัพโซราบอลกำลังจะประชิดชายแดนริงก้าแล้ว กองทัพของนอร์ดิกจะทำอย่างไรต่อไป ติดตามชมต่อตอนหน้าจ้า

ขอคนละเม้นท์ด้วยนะครัช