คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Mission 1 : สงครามเวียดนาม : EP.4 วันตรุษญวนสีเลือด
หลังจากที่พวกของนาวินข้ามเวลาผ่านประตูสีฟ้าซึ่งหลังจากที่พวกเขามาถึง
ก็มีเจ้าหน้าที่มาตรวจสอบร่างกายของพวกเขาในทันที
หลังจากที่พวกเขาโดนตรวจร่างกายไม่นาน โรโบโกะก็เดินเข้ามาหานาตาชาในทันที
เมื่อเธอได้รับข้อมูลใหม่จากหน่วย
โรโบโกะ :
คุณนาตาชาซัง
คุณต้องไปรายงานตัวที่หน่วยด่วนเลยค่ะ หัวหน้าต้องการจะพบคุณ
นาตาชา :
พบฉัน
เรื่องอะไรกันอย่างงั้นเหรอ
นาวิน :
ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
ก็ลองไปถามดูก่อนดีกว่า
นาตาชาเดินไปพบกับหัวหน้าหน่วยพร้อมกับนาวิน
ปล่อยให้คนอื่นๆถึงกับสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
ปักษา :
อะไรกัน
ทำไมหัวหน้าต้องเรียกเขาไปพบด้วยหล่ะ
TARS : โรโบโกะ
พอจะบอกผมได้หรือเปล่าครับ
โรโบโกะ :
อ้อ
คือว่าหัวหน้าเรียกไปพบเรื่องพวกคุณไปทำร้ายทหารอเมริกันหน่ะ
เซนโนว่า :
นี่มันอะไรกัน
พวกนั้นโจมตีเราก่อนแท้ๆ
เอิร์ท :
ใช่ๆ
แล้วแบบนี้จะมาลงโทษเราทำไมหละ
อูลริค :
ไม่รู้ว่างานนี้เราจะได้ค่าแรงหรือเปล่านะ
เวเรียไนท์ :
งานนี้ช่างหัวค่าแรงเถอะ
เงินที่มีตอนนี้ก็พอใช้อยู่หย่ะ
ไดโยวเซย์ :
ใช่ๆ
หรือไม่ฉันจะเข้าไปคุยกับคนข้างในเองนะ
เซเบอรัส :
ใจเย็นๆก่อนสิครับ
คุณนาตาชาอาจจะคุยได้ก็ได้
คูลุก :
เฮ้อ
ไม่น่าเชื่อว่าทำคุณบูชาโทษแท้ๆ
อมตะ :
เอาน่า
อย่าเพิ่งตีตนไปก่อนไข้สิเพื่อน
วาเลเรีย :
แล้วนี่เขาจะเอายังไงกับพวกเรากันหล่ะ
ทาเคชิ :
คงไม่หรอก
พวกเราเป็นแค่คนรับจ้างนี่นะ
นิโคลัส :
เฮ้อ
อยากดื่มอะไรเย็นๆจังเลยตอนนี้
เรย์นอร์ฟ :
เออ
เดี๋ยวฉันไปหาอะไรให้ดื่มก็แล้วกันนะ // เรย์นอร์ฟเดินไปที่ห้องเสบียง
แบล็ค :
ฉันชักเป็นห่วงวินเขาซะแล้วหล่ะเนี่ย
รา : ใช่
ถ้าวินเขาเป็นอะไรไปนะคะ ฉันจะระเบิดตึกนี้ให้ดู
วาเนสซ่า :
อย่ารุนแรงสิ
เขาไม่เป็นไรง่ายๆหรอกน่ะ
คางุยะ :
กรรไกรที่ฉันมีตอนนี้ใกล้หมดแล้วเนี่ย
อิโอ :
เดี๋ยวหาซื้อแถวคลองถมให้ก็แล้วกันนะ
ครูส :
เฮ้อ
ตอนนี้ฉันโคตรอยากอาบน้ำเลยเนี่ย
โคลวิส :
เออ
ฉันก็อยากอาบเหมือนกันหว่ะ ไปด้วยดิ
ยู : เหมื่อยจัง
จบงานนี้ฉันขอไปนวดตัวหน่อยดีกว่า
โทไบอัส :
เฮ้อ
ได้นวดซะหน่อยก็ดีเหมือนกันนะ
ในห้องของผู้บัญชาการหน่วย
นาตาชาและนาวินเข้าไปในห้องที่มีชายคนหนึ่งในชุดสูทกำลังรอพบนาตาชา
เมื่อนาตาชากับนาวินเข้ามาในห้อง ชายคนนั้นก็เปิดประเด็นในทันที
“คุณนาตาชา
คุณรู้หรือเปล่าพวกคุณทำเกินกว่าเหตุไปแล้วนะ”
นาตาชา :
เราทราบค่ะท่าน
แต่ว่าเราไม่ได้เริ่มก่อนนะคะ
“แต่ที่พวกคุณทำ
ทำให้หน่วยของเราโดนเพ่งเล็งนะ”
นาวิน :
แล้วเราไม่มีสิทธิป้องกันตัวเหรอครับท่าน
“ผมรู้
แต่ว่าอย่าทำให้เรื่องนี้มันโฉ่งฉางเกินไปสิ”
นาวิน :
ถ้าคุณต้องการคนรับผิดชอบ
ผมยอมลาออก
“ผมไม่ได้ต้องการคนรับผิดชอบ
แต่คุณไม่รู้เหรอ การกระทำของพวกคุณอาจทำให้กาลเวลาเสียหาย ผมไม่ลงโทษพวกคุณหรอก
แต่ถ้ากาลเวลาเสียหายไป คุณต้องรับผิดชอบทุกอย่าง”
นาวิน :
ขอบคุณมากครับท่าน
นาวินหัวเสียเดินออกจากห้องไป
โดยที่นาตาชาก็ตามเขาไปด้วย
นาตาชา :
วิน
เธอต้องใจเย็นๆหน่อยนะ
นาวิน :
ผมรู้
แต่จะทำยังไงได้หล่ะครับ
นาตาชา :
ฉันว่าคุณต้องใจเย็นหน่อย
เชื่อฉันสิ
นาวิน :
เอาเถอะครับ
ผมจะทำตามที่คุณบอกก็แล้วกัน
1 วันต่อมา
หลังจากที่พวกเขาพักผ่อนกันเสร็จ พวกเขาก็ได้รับงานใหม่
หลังจากนั้นทุกคนก็รีบไปติดต่อกับนาตาชาในทันที เมื่อทุกคนมาอยู่กันครบแล้ว นาตาชาก็อธิบายเกี่ยวกับภารกิจของเธอในทันที
นาตาชา :
เอาหล่ะทุกคน
มากันครบแล้วหล่ะสินะ
นาวิน :
มีงานอะไรใหม่อีกหล่ะครับเนี่ย
โรโบโกะ :
ภารกิจของการรุกวันตรุษญวนค่ะ
พวกคุณจะต้องไปที่เมืองเว้และไซง่อน
เราได้ข่าวมาว่าพวกผู้ก่อการร้ายได้ใช้เมืองนั้นเป็นที่ซ่อนเครื่องกาลเวลา
แต่ว่างานนี้พวกคุณอาจเจอข้าศึกราว 10000 นายนะคะ
นิโคลัส :
โห
พวกมันมีตั้งหมื่นนึงเลยเหรอเนี่ย ตายๆๆ
อมตะ :
ผมว่า
พวกกลุ่มก่อการร้ายต้องมีคนมาเสริมแน่ๆ
คางุยะ :
งานนี้พวกเราลำบากแน่
ถ้าไม่มีอาวุธที่ดีพอ
อิโอ :
ไม่ใช่แค่อาวุธดี
แต่ต้องกระสุนพร้อมด้วย
ปักษา :
ถ้ารบในเมือง
ผมว่าปืนกลสั้นน่าจะดีที่สุดนะ
เซเบอรัส :
ถ้างั้นฉันขอลูกซองก็แล้วกันนะ
รา : งานนี้ฉันว่าใช้แค่ระเบิดควรเป็นระเบิดขว้างนะ
วาเนสซ่า :
ถ้างั้นก็เข้าทางฉันหล่ะสิ
ฉันมีของดีๆใช้เยอะเลย
ไดโยวเซย์ :
แล้วงานนี้เรามีเฮลิคอปเตอร์บินสนับสนุนหรือเปล่า
นาตาชา :
มีนะคะ
แต่บินได้จำกัดค่ะ
ทาเคชิ :
แค่บินได้ก็พอแล้ว
ที่เหลือฉันจัดการเอง
แบล็ค :
งานนี้ขอแค่สองลำพอ
ฉันจะบินไปส่งพวกนายในเมืองเอง
ครูส :
ทำไมต้องไปบินไปส่งในเมืองหล่ะ
เดินทางเข้าเมืองไม่ดีกว่าเหรอ
โคลวิส :
ที่ฉันได้ยินมา
พวกเวียดกงมันล้อมเมืองไว้นี่
อูลริค :
แบบนี้เราต้องเจอ
RPG ของพวกมันแน่ๆ
เซนโนว่า :
จริงด้วย
คงต้องฝ่าพวกมันเข้าไปด้านในสินะ
โทไบอัส :
งานนี้เราต้องโจมตีเร็ว
พวกมันมีเยอะเกินไป
เวเรียไนท์ :
เราต้องเจอพวกอเมริกันอยู่หรือเปล่าเนี่ย
วาเลเรีย :
นั่นสิ
เพิ่งจะเซงกับพวกนั้นได้ไม่นานเลยเนี่ย
ยู : เอาน่า
พวกเขาอาจจะไม่เหมือนกับพวกที่เราเจอก็ได้
เรย์นอร์ฟ :
แต่ถ้าเจออีก
คราวนี้ฉันยิงไม่เลี้ยงแล้วนะ
เอิร์ท :
ใจเย็น
คุณวินเพิ่งจะโดนด่าเปิงไปเรื่องนี้นะ
คูลุก :
เออนี่
ว่าแต่ลูกธนูของฉันนี่ทำเสร็จหรือยังหล่ะ // วาเลเรียยื่นลูกธนูให้กับเขา
TARS : ประเมินสถานการณ์แล้ว
งานนี้อาจจะลำบากนะครับ
นาตาชา :
ไม่เป็นไรหรอก
งานนี้เราน่าจะคุมได้อยู่นะ
จากนั้นไม่นาน
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งก็มาแจ้งพวกเขาให้เริ่มข้ามกาลเวลา
หลังจากที่พวกเขาเตรียมอาวุธได้ไม่นาน
พวกเขาก็เตรียมเข้าประตูกาลเวลาเพื่อข้ามเวลาในทันที
โรโบโกะ :
เอาหล่ะนะคะ
จะเริ่มกระบวนการข้ามเวลาใน 3 2 1
หลังจากที่พวกเขาข้ามเวลามา
พวกเขาก็มาอยู่ที่ค่ายย่อยค่ายหนึ่ง ซึ่งมีเฮลิคอปเตอร์อยู่สองลำ
โดยที่มีทหารอเมริกันขับฮอบินเข้าออกเมืองอย่างทุลักทุเล จากนั้นไม่นาน โรโบโกะก็โฮโลแกรมหานาตาชาในทันที
เพื่ออัพเดทภารกิจของพวกเขาเพิ่มเติม
โรโบโกะ :
คุณนาตาชาคะ
งานของคุณก็คือต้องพาลูกทีมไปที่ตึกนี้ เนื่องจากเป็นตึกที่พวกเวียดกงยึดไว้
พวกคุณต้องฝ่าพวกเวียดกงเพื่อตามหาเครื่องกาลเวลา ที่เราสงสัยว่าอยู่ถัดไปประมาณ
10 ช่วงตึกค่ะ
นาวิน :
ทำไมเราไม่บินไปตึกนั้นเลยหล่ะ
โรโบโกะ :
ในเขตนั้นมีปืนต่อสู้อากาศยานมาก
ฉันเกรงวาพวกคุณจะได้รับอันตรายค่ะ
นาตาชา :
โอเค
อย่าเสียเวลาเลย ทาเคชิ แบล็ค พวกคุณไปขับฮอได้เลย
ทั้งสองคนรีบไปขึ้นฮอ
จากนั้นฮอก็ค่อยๆบินขึ้นไป
ฮอทั้งสองลำบินเข้าไปยังใจกลางเมืองเว้
ซึ่งพวกเขาต้องบินฝ่ากระสุนของพวกเวียดกง ซึ่งยิงใส่พวกเขาเป็นระยะๆ แต่ทาเคชิกับแบล็คก็บินฝ่ามันมาได้อย่างทุลักทุเล
จากนั้นพวกเขาก็บินมาอยู่เหนือตึกเป้าหมายจนได้
จากนั้นพวกเขาก็โรยเชือกลงมาด้านล่าง
ทาเคชิ :
พวกคุณมีเวลา
30 วินาทีรูดเชือกลงไป ด่วนเลย
นาตาชา :
เอาหล่ะ
พวกเรา ลงไปเลย
พวกเขาค่อยๆไต่เชือกลงทีละคน
โดยที่คนบนฮอก็ยิงสกัดพวกเวียดกงเอาไว้ จากนั้นไม่นานพวกเขาก็ลงมาบนตึกกันจนหมด
จากนั้นฮอของทาเคชิและแบล็คก็เคลื่อนออกไป
แบล็ค :
เอาหล่ะ
ฉันขอไปเตรียมกระสุนก่อนนะ แล้วจะกลับมาช่วย
นาวิน :
โอเคครับ
แล้วแบบนี้จะเอายังไงกันต่อล่ะ
TARS : ผมจะลงไปสำรวจในตึกก่อนก็แล้วกันนะครับ
TARS กลิ้งตัวเองลงไป
แต่ในตอนนั้นเองเขาก็เห็นพวกเวียดกงพร้อมอาวุธครบมือ พวกนั้นเห็น TARS เข้า
พวกมันไม่เข้าใจว่า TARS เป็นตัวอะไร
และจากนั้นเอง
TARS ก็เปิดระบบปล่อยแก๊สออกมา ทำเอาพวกเวียดกงหายใจไม่ออก
แล้วก็ตายอย่างน่าอนาถ แล้ว TARS ก็ส่งสัญญาณให้ทุกคนลงมาด้านล่างในทันที
โดยที่พวกเขาก็เจอศพพวกเวียดกงมากมาย
คูลุก :
ไม่น่าเชื่อพวกมันจะเยอะขนาดนี้เนี่ย
อมตะ :
เออใช่
รีบไปจากที่นี่กันดีกว่าหว่ะ
พวกเขารีบลงไปด้านล่างของตึก
โดยที่ทหารเวียดกงอยู่ในตึกมากมาย พวกเขาจัดการยิงพวกเวียดกงทุกคนที่เจอ
เซเบอรัส :
ตายห่าไปซะพวกมึง
ตาย // เซเบอรัสอัดลูกซอง SPAS 12 เข้าใส่พวกเวียดกง
อิโอ :
ใจเย็นๆ
อย่าประมาท พวกมันยังมีอีกเยอะ
ในขณะเดียวกันพวกมันก็บุกมาขนาบข้างพวกเขา
ปักษาปามีดใส่มันจากนั้นก็วิ่งเข้าไปลุย โดยที่โคลวิส
โทไบอัสและอูลริคก็เข้าไปช่วยด้วย
ปักษา :
เฮ้ย
เก็บตัวที่อยู่ตรงนั้นด้วย // ปักษาดึงมีดบนศพมันออก
โคลวิส :
ได้เลย
ฉันจัดการเอง // โคลวิสวิ่งไปกระโดดถีบมัน
พวกมันคนหนึ่งจะยิงโคลวิสแต่โทไบอัสยิงมันจนร่วง
โทไบอัส :
ทีหลังก็ระวังหน่อยสิ
อูลริค :
เออใช่
ไม่ไหวเลยนะพวกนายเนี่ย // เขาซัดหอกใส่พวกมัน
ยู : รีบออกจากตึกนี้ก่อนดีกว่า
เร็ว
ไดโยวเซย์ :
ฉันรู้
แต่เคลียร์ทางไปก่อนสิ // เธอพูดแล้ววิ่งไปปาดาวกระจายใส่พวกมัน
พวกเขารีบลงบันไดกันต่อ
แต่ในตอนนั้นพวกเวียดกงตั้งปืนกลยิงสกัดพวกเขาเอาไว้ และในตอนนั้นเอง
พวกมันก็ระดมยิงใส่เขาต่อจากอีกตึกหนึ่ง ทำเอาพวกเขาไปไหนไม่ได้
เวเรียไนท์ :
พวกซุ่มยิงแน่ๆ
เรย์นอร์ฟ เอิร์ท จัดการที
เอิร์ทและเรย์นอร์ฟส่องไปตึกด้านข้างก็เจอกับพวกซุ่มยิงคอยยิงสกัดเขาไว้
เอิร์ท :
เรย์นอร์ฟ
นายเล่นทางขวา ที่เหลือฉันเอา
พวกเขาจัดการกระหน่ำยิงพวกซุ่มยิงของเวียดกงจนตายกันหมด
เรย์นอร์ฟ :
เข้าเป้า
ทำได้ดีมากสหาย
คางุยะ :
นี่
จะเอายังไงกับปืนกลพวกนั้นหล่ะเนี่ย
รา : วาเนสซ่า
ใช้ระเบิดของเธอหน่อยสิ
วาเนสซ่า :
ได้
เดี๋ยวแม่จัดให้แจ่มๆเลย
วาเนสซ่าปาระเบิดของเธอออกไป
จากนั้นระเบิดก็กลิ้งเข้าไปหาทหารเวียดกง
“ตู้ม”
แรงระเบิดทำให้ปืนกลของพวกนั้นโดนทำลาย
ส่วนพวกเขาก็วิ่งออกไปฆ่าพวกมันที่เหลืออยู่
นิโคลัส :
เข้ามาเลยไอ้พวกเวียดกงเอ้ย
// เขาใช้ท่อนเหล็กแถวนั้นฟาดเข้าไปที่หัวเวียดกง
ครูส :
แล้วที่หมายของเราอยู่อีกไกลมั้ยเนี่ย
เซนโนว่า :
ฉันว่าไม่ไกลแล้ว
นี่ก็ใกล้จะออกจากตึกแล้ว
วาเลเรีย :
ถ้างั้นฉันจะไปรอที่ด้านล่างก็แล้วกัน
พวกเขายิงฝ่าพวกเวียดกงมาจนถึงชั้นล่างของตึก
จากนั้นพวกเขาก็หาที่หลบแถวนั้นเพราะกลัวว่าพวกเวียดกงจะตามมาฆ่าพวกเขาด้านใน
หลังจากที่พวกเขาวางแผนการกันซักพัก พวกเขาก็ออกเดินทางกันต่อ
พวกเขาเดินทางฝ่าแนวรับของพวกเวียดกงที่อยู่แถวนั้น
โดยที่ทหารอเมริกาบางหน่วยก็บุกจู่โจมเพื่อชิงเมืองคืน
แต่ในตอนนั้นเองพวกเขาก็เจอกับแนวรับของเวียดกงที่ติดตั้งปืนต่อสู้อากาศยาน ZSU
ซึ่งทำเอาเฮลิคอปเตอร์ของอเมริกาถูกยิงร่วงไปหลายลำ
และในตอนนั้นเองที่ทหารอเมริกันกำลังโดนยิงกดอย่างหนัก พวกของนาวินจึงรีบเข้าไปช่วยในทันที
นาตาชา :
นี่พวกคุณ
ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้กันหล่ะ
“พวกเราโดนยิงกดไว้หน่ะครับ
จะเรียกฮอก็ไม่ได้ มีปืนต่อสู้อากาศยานติดอยู่ครับ”
นาวิน :
แล้วแบบนี้เราจะฝ่าไปยังไงกันหล่ะเนี่ย
ไดโยวเซย์ :
ฉันจะจัดการเอง
เอิร์ท เรย์นอร์ฟ ยิงคุ้มกันให้ฉันด้วย
เอิร์ท :
โอเค
ยังไงก็ฝากจัดการตรงนี้ด้วยหล่ะ
ไดโยวเซย์เตรียมดาบของเธอไว้
จากนั้นเธอก็เตรียมวิ่งออกไป
เรย์นอร์ฟ :
เอาหล่ะทุกคน
ยิงคุ้มกันเลย!!
พวกของนาวินยิงใส่พวกมัน
ส่วนไดโยวเซย์ก็วิ่งฝ่ากระสุนไปหลบอยู่อีกทางหนึ่ง และในตอนนั้นเอง ปักษา
คูลุกและโคลวิสก็เตรียมจะวิ่งตามไดโยวเซย์ไป
วาเลเรีย :
เอาหล่ะ
ยิงคุ้มกันพวกเขาเลย!!
พวกเขายิงคุ้มกันอีกรอบ
ส่วนทั้งสามคนก็วิ่งตามไดโยวเซย์ไป
หลังจากนั้นเองพวกเขาทั้งสามคนก็คุยกันว่าจะเอายังไงต่อ
คูลุก :
เราไม่มีทางฝ่าปืนกลพวกมันไปได้แน่
โคลวิส :
ทางด้านนั้น
ไดโยวเซย์น่าจะเบิกทางให้เราได้ // เขาชี้ไปทางด้านข้างที่มีการป้องกันน้อย
ปักษา :
โอเค
ไดโยวเซย์ เปิดทางให้เราที
ไดโยวเซย์พยักหน้าจากนั้นก็วิ่งไปปาระเบิดควันใส่พวกนั้น
จากนั้นทั้งสามคนก็บุกเข้าไปจัดการพวกเวียดกงที่ประจำการอยู่
หลังจากนั้นพวกเขาก็ให้สัญญาณคนอื่นๆบุกเข้ามาทางพวกเขา
เวเรียไนท์ :
ทางนั้นปลอดภัยแล้ว
รีบไปกันเถอะค่ะ
พวกเขารีบเดินทางไปยังด้านซ้ายของแนว
ซึ่งปืนกลพวกนั้นพยายามจะยิงกดพวกเขาไว้
นาตาชา :
TARS รับกระสุนให้พวกเราที
TARS : รับทราบ
เปิดโหมดเกราะกันกระสุน
TARS คอยรับกระสุนให้พวกเขา
จากนั้นพวกเขาก็มาถึงด้านปีกซ้ายอย่างปลอดภัย จากนั้นพวกเขาก็มารวมตัวกันเพื่อวางแผนการต่อ
นาวิน :
โอเค
ที่เหลือตอนนี้เราต้องเคลียร์รังปืนกลกับปืนต่อสู้อากาศยานพวกมัน
ยู : พวกเราน่าจะไปกันหมดนี่แหละ
ไปกันเถอะ
พวกเขาบุกเข้าไปจัดการพวกเวียดกงที่อยู่ด้าน
รวมถึงตัวที่ประจำอยู่ที่รังปืนกล
พวกเวียดกงบางคนพยายามติดดาบสู้กับพวกเขาในระยะประชิด
อูลริค :
พวกมันจะเยอะไปไหนกันวะเนี่ย
// อูลริคฟาดหอกใส่พวกมัน
เซนโนว่า :
สงสัยมันคงจะหาคนมาเสริมหน่ะ
// เซนโนว่าหักคอมันทิ้ง
โทไบอัส :
ถ้ากระสุนไม่พอ
เราคงต้องเอาอาวุธพวกมันมาใช้หล่ะ
คางุยะ :
เฮ้อ
ใครกลัวกันหล่ะ ให้พวกมันมาอีกสิ // เธอปากรรไกรปักคอพวกมัน
นิโคลัส :
เฮ้ย
อย่ามัวแต่เล่นกันสิพวกหลานๆ // นิโคลัสจับมันทุ่มจนคอหัก
หลังจากที่พวกเขาจัดการพวกเวียดกงได้
พวกเขาก็มาถึงตัวปืนต่อสู้อากาศยานที่มีพวกมันเฝ้าอยู่เยอะมาก ทำเอาพวกเขาต้องหาที่หลบอยู่แถวนั้นก่อน
อมตะ :
โห
พวกมันน่าจะมีเป็นสิบเลยนะเนี่ย
เซเบอรัส :
ถ้าเราไม่จัดการปืนพวกนั้น
เราแย่แน่ๆ
นาวิน :
คุณรา
วาเนสซ่า จัดการปืนพวกนั้นหน่อยครับ
รา : ได้เลย
วาเนสซ่า มากับฉันที เร็ว
พวกเธอทั้งคู่ดัดแปลงระเบิดของเธอ
จากนั้นก็เตรียมทำลายปืนของศัตรู
วาเนสซ่า :
เอาหล่ะ
เขวี้ยงไปเลย
พวกเธอปาระเบิดดัดแปลงของเธอ
ซึ่งเป็นระเบิดแม่เหล็กไปติดกับปืนต่อสู้อากาศยานของพวกมัน
แรงระเบิดลูกนั้นทำลายปืนที่อยู่แถวนั้นแหลกไปต่อหน้าต่อหน้า
นาวิน :
เอาหล่ะ
ปืนของมันโดนทำลายแล้ว
อิโอ :
นี่ครูส
นายกับฉันเรียกฮอมาได้เลย // จากนั้นครูสก็หยิบวิทยุของเขามาติดต่อ
ครูส :
คุณแบล็ค
ทาเคชิ เราต้องการฮอพร้อมกระสุน พิกัดที่ผมส่งไปก่อนหน้านี้ครับ
จากนั้นไม่นานพวกเวียดกงก็บุกมาจะโจมตีใส่พวกของนาวิน
แต่ในตอนนั้นเองฮอของแบล็คและทาเคชิก็มาช่วยพวกเขา
จากนั้นฮอลำอื่นของทัพอเมริกันก็มาเสริมกำลังให้
แบล็คและทาเคชิยิงสกัดพวกมันจนมันถอยไป
แบล็ค :
ขอโทษทีนะที่มาช้า
เผอิญฝ่าปืนของพวกมันอยู่หน่ะ
แต่ในขณะเดียวกัน
มีพวกเวียดกงคนหนึ่งยิง RPG ใส่เข้าที่ท้ายเครื่องของแบล็ค
ในตอนนั้นเองแบล็คก็พยายามประคองเครื่องเพื่อหาที่ลงจอด
ทาเคชิ :
แบล็ค
เป็นยังไงบ้าง ตอบฉันหน่อยสิ
ฮอของแบล็คตกอยู่ใกล้ๆกับพวกของนาวิน
พวกของนาวินเข้าไปดูฮอที่ตกอยู่ตรงนั้น แล้วพยายามช่วยแบล็คออกมา
นาตาชา :
คุณแบล็ค
เป็นอะไรหรือเปล่าครับ
แบล็ค :
ผมไม่เป็นไรหรอก
รีบเอากระสุนไปเถอะครับ
นาวินและพรรคพวกคนอื่นๆช่วยกันขนกระสุนออกจากเครื่อง
จากนั้นก็โหลดกระสุนเพิ่มเติม เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการบุกในระลอกต่อไป
และในขณะเดียวกัน โรโบโกะก็โฮโลแกรมมาหานาตาชาในทันทีเพื่ออัพเดทข้อมูลเพิ่มเติม
โรโบโกะ :
คุณนาตาชาคะ
มีเรื่องต้องแจ้งพวกคุณค่ะ
นาตาชา :
มีอะไรงั้นเหรอ
ว่ามาสิ
โรโบโกะ :
ตึกเป้าหมายของพวกตอนนี้
มีกองพลยานเกราะของข้าศึกเฝ้าระวังอยู่ พวกคุณต้องระวังตัวนะคะ
เซเบอรัส :
ผมว่า
ถ้าไม่มีอาวุธดีๆ เราลำบากแน่ครับ
อูลริค :
แล้วเราไม่มีจรวดสู้กับพวกมันเลยเหรอ
อมตะ :
ที่มีก็แค่
M72 หน่ะ ไม่รู้จะพอหรือเปล่านะ
คูลุก :
จะกลัวอะไรล่ะ
ก็เอา RPG พวกมันมาใช้สิ
เวเรียไนท์ :
เออใช่
แต่ว่าพวกมันจะมีรถถังกี่คันกันหล่ะ
อิโอ :
ตอนนี้เรายังไม่รู้หรอก
แต่ไม่น่าจะต่ำกว่า 10 คันนะ
วาเลเรีย :
พวกมันไปเอารถถังแบบนั้นมาจากไหนกันหล่ะ
ปักษา :
พวกมันคงจะมีกองหนุนของมันหน่ะ
คางุยะ :
แล้วทางอเมริกาไม่มีอะไรรับมือเลยเหรอ
นิโคลัส :
พวกเขามีแค่กำลังสนับสนุนทางอากาศหน่ะ
และในขณะเดียวกัน
ทาเคชิก็ถือปืนกลของเขามาหาพวกของนาวิน เซนโนว่ารีบไปรับเขามาทันที
เซนโนว่า :
พี่
นี่พี่ทิ้งฮอมาเหรอ ทำไมหล่ะพี่
ทาเคชิ :
พี่มาดูแบล็คเขาหน่ะ
ไม่ต้องห่วง ตอนนี้ปืนต่อสู้อากาศยานพวกมันพังหมดแล้ว
โทไบอัส :
แล้วแบบนี้เราจะเอายังไงต่อหล่ะเนี่ย
ไดโยวเซย์ :
ก็แค่เดินต่อไป
ดูว่าพวกมันมีอะไร
ครูส :
ผมมีรหัสติดต่อกับฮอของอเมริกา
น่าจะช่วยได้นะ
โคลวิส :
งานนี้เราต้องลงมือเร็ว
เพราะพวกมันมีกันเยอะกว่าเรา
รา : นี่วาเนสซ่า
เธอมีระเบิดต่อสู้รถถังหรือเปล่า
วาเนสซ่า :
โธ่
ระเบิดฉันพังได้ตั้งแต่รถถังยันตึกเลยนะ
TARS : ผมคำนวณดูแล้ว
เรามีเวลาบุกเข้าไปแค่ 20 นาทีครับ
ยู : แค่นั้นก็พอแล้วหล่ะ
ฉันขอแค่ 10 นาทีก็พอ
เอิร์ท :
เดี๋ยวฉันกับเรย์นอร์ฟจะยิงคุ้มกันจากด้านนอกเอง
เรย์นอร์ฟ :
อย่ามัวแต่เสียเวลาเลย
รีบไปกันดีกว่า
พวกเขาเดินทางต่อไปที่ตึกของเป้าหมาย
พวกเขาฝ่าปืนครกที่พวกเวียดกงยิงดักพวกเขา จากนั้นพวกเขาก็ซุ่มดูจากด้านนอก
โดยที่เอิร์ทและเรย์นอร์ฟไปสังเกตการณ์ที่ตึกสูงแห่งหนึ่ง จากนั้นก็รายงานพวกเขา
เรย์นอร์ฟ :
โห
มีรถถัง T55 4 คัน รถหุ้มเกราะอีก 6 คันด้วย
เอิร์ท :
ยังมีอีก
ทหารรบอาวุธเบากว่าร้อยนาย พวกคุณคงต้องระวังหน่อยหล่ะ
ไดโยวเซย์ :
พวกมันมีรถถังขนาดนี้
เราลำบากแน่ค่ะ
อิโอ :
นั่นสิ
ตอนนี้คงต้องรอกำลังทางอากาศหน่ะ
ปักษา :
จะให้ฉันยิงจรวดใส่มันตอนนี้เลยมั้ย
เซเบอรัส :
อย่าเพิ่ง
ตอนนี้มันยังไม่รู้ว่าเรามาที่นี่นะ // เซเบอรัสเกี่ยวแขนปักษาไว้
อูลริค :
ขอโทษที่ต้องถามนะทุกคน
เรามีวิธีที่ไม่ฆ่าตัวตายบ้างมั้ย
ครูส :
ผมว่า
เราน่าจะให้เอิร์ทกับเรย์นอร์ฟยิงพวกมันด้านนอก เบนความสนใจพวกมัน
โคลวิส :
ไอเดียดีนะ
ถ้างั้นก็รีบวอบอกทั้งคู่เลยสิ
พวกเขาวอบอกเรย์นอร์ฟและเอิร์ท
แต่ในตอนนั้นเองมีพวกมันคนหนึ่งรู้สึกสงสัยว่ามีอะไรอยู่ในตึกหลังนั้น
พวกมันค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ตึกที่พวกของนาวินอยู่
วาเลเรีย :
ตายแล้ว
พวกมันรู้แน่ๆเลยค่ะ
เวเรียไนท์ :
อยู่เงียบๆก่อนสิ
เดี๋ยวพวกมันก็ได้ยินหรอก
อมตะ :
คูลุก
รอไอ้ตัวนี้เข้ามา ฉันจะจัดการเอง นายยิงสองตัวที่เดินตามมานะ
คูลุก :
ยินดีจัดให้
ให้มันเข้ามาเลย
เซนโนว่า :
ระวังหน่อยนะ
มันเข้ามาใกล้เราแล้ว
มันคนหนึ่งสั่งให้อีกสองคนรออยู่ด้านนอก
ส่วนตัวมันก็ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ตึก จากนั้นเอง อมตะก็ดึงตัวมันที่มาถึงริมหน้าต่างเข้ามาปักมีดใส่
ส่วนคูลุกก็ยิงธนูใส่สองตัวที่อยู่ด้านนอก
แต่มันคนหนึ่งแถวนั้นก็เป่านกหวีดแล้วยิงเข้ามาในตึก
ทำเอาพวกเขาต้องหาที่หลบกันให้วุ่น
ทาเคชิ :
แย่แล้ว
รีบออกจากตึกนี้ด่วนเลย
นิโคลัส :
ไปชั้นบนก่อนดีกว่า
เราพอยิงสกัดพวกมันได้
รา : วาเนสซ่า
ใช้ระเบิดกับพวกมันหน่อยสิ
วาเนสซ่า :
ได้เลย
เอานี้ไปกินซะหน่อย
เธอปาระเบิดสกัดพวกมันเอาไว้
แต่พวกมันก็กระหน่ำยิงเข้ามาในตึกราวกับว่าจะถล่มตึกนี้ให้ราบเป็นหน้ากลอง
TARS : ถ้าเราไปข้างบน
โอกาสรอดจะมี 60 % ครับผม
แต่ในตอนนั้นเอง
ก็มีรถถัง T55 เคลื่อนเข้ามาแล้วเล็งปืนไปยังตึกที่พวกเขาอยู่
TARS : โอกาสรอดตอนนี้
ลดเหลือ 20 %
คางุยะ :
ยังจะมาพูดเล่นอีก
รีบไปจากที่นี่เร็ว
ยู : นี่
มีใครเห็นกล่องยาของฉันบ้างหรือเปล่า
นาวิน :
อยู่ตรงนั้นไง
เดี๋ยวผมไปหยิบมาให้
ในตอนนั้นเอง
กระบอกปืนรถถังก็เล็งมายังหน้าต่าง จากนั้นก็ยิงเข้ามาใส่พวกเขา
นาวินโดนแรงระเบิดจนกระเด็นไปอีกทาง นาตาชาต้องเข้าไปดูเขาทันที
นาตาชา :
วิน
คุณเป็นอะไรหรือเปล่า
นาวิน :
ผมไม่เป็นไร
รีบไปจากที่นี่เถอะ
โทไบอัส :
เดี๋ยวผมช่วยแบกเขาไปเองครับ
แบล็ค :
เดี๋ยวฉันช่วย
นายไปแบกข้างนั้นเร็ว
ทั้งคู่รีบช่วยกันแบกนาวินขึ้นไปยังชั้นสอง
ก่อนที่จะโดนรถถังถล่มตึกอย่างรุนแรง
=====================================================================
พวกเขากำลังตกอยู่ในวงล้อมของรถถังข้าศึก พวกเขาจะรอดออกมาได้หรือไม่ ติดตามชมกันต่อในตอนหน้าจ้า
ขอคนละเม้นท์ด้วยเน้อ
ความคิดเห็น