Time Mercenary Hunter - ข้ามเวลารับจ้างเชือด

ลำดับตอนที่ #18 : Mission 2 : การรุกรานของนโปเลียน : EP.2 นาวิน VS ลีซุงวาน

กลุ่มของนาวินนั่งพักผ่อนอยู่ในกระท่อมอยู่พักใหญ่ พวกเขาก็เดินทางกันต่อไปยังสนามรบ หรือไม่ก็ค่ายทหารรัสเซียก็ได้ ซึ่งพวกเขาเตรียมจะไปจัดการกับลีซุงวานอีกครั้ง ในตอนนั้นเองนาตาชาติดต่อให้โรโบโกะใช้ GPS นำทางไปให้ ซึ่งอีกไม่กี่กิโลเมตรพวกเขาก็จะถึงค่ายทหารรัสเซียแล้ว

โรโบโกะ : ตอนนี้พวกคุณต้องไปอีก 600 เมตร คุณจะเห็นค่ายทหารรัสเซียค่ะ

นาตาชา : ดีมาก ยังไงก็อัพเดทสถานการณ์ให้เราเรื่อยๆนะ

นาวิน : ผมว่าตอนนี้ซุงวานมันคงต้องส่งคนมาตามล่าเราแน่ๆ

ปักษา : ให้มันมาสิ มันส่งมากี่คนเราก็ไม่กลัวหรอก

เซเบอรัส : ตอนนี้เราต้องพยายามจัดการทหารฝรั่งเศสให้ได้มากที่สุดนะ

วาเลเรีย : นั่นดิ ตอนนี้พวกเขาคงรับมือฤดูหนาวได้แล้วหล่ะ

เวเรียไนท์ : ทหารของนโปเลียนตอนนี้แข็งแกร่งมากเลยนะ

อิโอ : แต่ว่า ทหารรัสเซียมีตั้งเกือบล้านนายนี่หน่า

ครูส : แต่ว่าดูแล้วแต่ละคนเนี่ยไม่ค่อยมีศักยภาพเท่าไหร่นะ

อมตะ : ประมาณว่าใหญ่แต่กองทัพ ว่างั้นสินะ

คุลุก : เออนี่ ตอนนี้พวกมันอยู่ที่ไหนกันแล้วหล่ะ

นิโคลัส : เท่าที่ดู ตอนนี้มันคงกำลังข้ามพรมแดนแล้วนี่

ทาเคชิ : เออนี่ พูดถึงซุงวาน เราจะเข้าถึงตัวหมอนั่นยังไงหล่ะ

เซนโนว่า : หมอนั่นขี้ระแวง มันไม่ยอมให้คนแปลกหน้าเข้าใกล้ตัวมันหรอก

แบล็ค : ถ้างั้น ต้องบุกเข้าไปลุยมันตรงๆสินะเนี่ย

ไดโยวเซย์ : คืนนี้ฉันไปวางยามันให้ก็ได้นะ

คางุยะ : อย่าเลย มันคงไม่โง่ยอมโดนอยู่ฝ่ายเดียวหรอก

ยู : อ้าว งั้นยาพิษที่ฉันมีคงไม่มีประโยชน์สินะ

เรย์นอร์ฟ : คราวหน้าถ้าเจอซุงวาน อย่าพลาดอีกนะเว้ย

เอิร์ท : ฉันว่าคราวนี้ ถ้ามันฉลาดมันคงไม่ออกมาที่โล่งแจ้งแล้วหล่ะ

รา : แล้วเมื่อไหร่เราจะถึงซะทีหล่ะเนี่ย

วาเนสซ่า : ใจเย็นน่า อีกไม่กี่ร้อยเมตรเองนะ

โคลวิส : ใช่ ตอนนี้ก็ชมความงามและบรรยากาศที่นี่ก่อนแล้วกัน

โทไบอัส : นั่นสิ แต่บรรยากาศที่นี่ก็ดีเหมือนกันน...

แต่ในตอนนั้นโทไบอัสยังไม่ทันจะได้พูดถึงอะไร พวกเขาก็มาถึงค่ายทหารรัสเซีย ซึ่งภาพที่พวกเขาเห็นก็คือทหารรัสเซียนับร้อยกำลังนอนบาดเจ็บ และมีพยาบาลกำลังช่วยรักษากันอย่างเร่งด่วน และในขณะเดียวกัน ก็มีทหารสองคนเดินมาหาพวกเขา นาตาชาต้องออกรับหน้าในการคุยทันที

“พวกคุณเป็นใครกันครับ ขี่ม้าคอสแซกมาด้วย”

นาตาชา : เราเป็นทหารรับจ้างหน่ะค่ะ เราได้ม้านี้จากทหารคอสแซกมาค่ะ

“อ้อครับ เราคงช่วยพวกคุณไม่ได้มาก ตอนนี้เรากำลังยุ่งอยู่เลยค่ะ”

นาตาชา : ค่ะ แล้วฉันจะคุยกับผู้บังคับบัญชาได้ที่ไหนคะ

“ด้านในเต้นท์ครับ แต่เดี๋ยวผมจะเรียกออกมาก่อน”

ทหารคนนั้นเดินออกไป จากนั้นพวกเขาก็เดินเข้าไปในค่ายเพื่อไปคุยกับผู้บังคับบัญชาของหน่วย

นาวิน : ยู พยายามไปช่วยทหารที่บาดเจ็บหน่อยได้หรือเปล่า

ยูและเพื่อนคนอื่นๆรีบไปดูทหารที่บาดเจ็บ จากนั้นไม่นาน ผู้บังคับบัญชาของหน่วยก็เดินเข้ามาหานาตาชาในทันที โดยที่นาตาชาและนาวินไปรอรับด้วย

“สวัสดีครับ ผมอะเลคซันดร์ ตอร์มาชอฟ ผมรับผิดชอบหน่วยนี้ทั้งหมดครับ”

นาตาชา : ค่ะท่าน สถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ

“ตามผมมาด้านในเลยครับ”

ตอร์มาชอฟพานาตาชาและนาวินเข้าไปด้านใน จากนั้นก็ให้พวกเขาดูแผนที่ในนั้น

“นี่ พวกมันใกล้จะเหยียบแผ่นดินเราได้แล้ว ตรงนี้ แกนหลักของนโปเลียนตีเราแตก เราพยายามซุ่มโจมตีมันแต่พวกมันก็ยังบุกเข้ามาได้”

นาวิน : ตอนนี้เราคงต้องยันมันไปเรื่อยๆ แล้วจัดการทัพพวกมัน

“อ้อ เรามีแผนที่ดีกว่านั้น ผมจะปล่อยให้พวกมันเข้ามา นี่ก็ใกล้หน้าหนาวแล้ว พวกมันคงต้องเสบียงหมด แล้วพวกมันต้องถอยกลับไปแน่ๆ”

นาตาชา : ฉันว่า งานนี้พวกมันคงเตรียมเสบียงเพื่องานนี้มาแล้วค่ะ

“ไม่ต้องห่วงครับ เราจะใช้กองโจรบุกโจมตีเสบียงพวกมันครับ”

นาวิน : งานของพวกผมคือซุ่มโจมตีพวกมัน ตัดกำลังไปเรื่อยๆหน่ะครับ

“ผมเข้าใจ พวกมันมีกำลังมาก ยังไงถ้ามีอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้นะครับ”

หลังจากที่นาตาชาและนาวินไปคุยกับผู้บังคับบัญชาในค่าย ทั้งคู่ก็เดินออกมาจากเต้นท์ โดยที่เพื่อนๆคนอื่นๆในกลุ่มกำลังช่วยกันรักษาทหารที่บาดเจ็บ ยูหมดยาในการรักษาไปเยอะ เนื่องจากว่ามีทหารบาดเจ็บมากมายมาขอร้องเพื่อที่จะเอายาจากเธอ

นาวิน : เป็นยังไงกันบ้างทุกคน

ยู : ยาของฉันหมดไปเยอะเลยเนี่ย ไม่รู้จะพอหรือเปล่านะ

นิโคลัส : ท่าทางพวกเขาจะเจอมาหนักนะเนี่ย

ทาเคชิ : ดูจากอาวุธพวกมันก็กินขาดแล้วหล่ะ

แบล็ค : เออนี่ ที่เธอไปคุยกับผบ.ข้างในเนี่ย เป็นยังไงบ้าง

นาตาชา : อ้อ ตอนนี้ทางรัสเซียกำลังรอให้พวกมันบุกเข้ามาหน่ะ ฤดูหนาวใกล้เข้ามาแล้ว

อมตะ : นั่นไง เหมือนที่ฉันคิดไว้เป๊ะเลยเนี่ย

วาเลเรีย : ฉันว่างานนี้พวกมันคงไม่รอให้ฤดูหนาวหรอก

เวเรียไนท์ : ใช้ พวกมันคงจะเหยียบแผ่นดินรัสเซียเร็วๆแน่ๆ

คุลุก : แล้วมันจะใช้แผนอะไรอีกหล่ะเนี่ย

อิโอ : พวกมันคงจะปล้นไปตามหมู่บ้านต่างๆหน่ะ เพื่อปล้นสะดมและกวาดต้อนคนหน่ะ

ครูส : อืม แล้วมีแผนที่ของหมู่บ้านแถวนี้หรือเปล่า

คางุยะ : ก็ให้โรโบโกะโฮโลแกรมมาสิ

นาตาชา : โรโบโกะ ขอแผนที่หมู่บ้านแถวนี้ให้หน่อยสิ // เธอติดต่อโรโบโกะในทันที

โรโบโกะ : ได้เลยค่ะ ดิฉันลงข้อมูลให้แล้วค่ะ // โรโบโกะส่งข้อมูลให้นาตาชาในทันที

ไดโยวเซย์ : เยี่ยม ว่าแต่พวกมันจะไปที่หมู่บ้านไหนก่อนหล่ะ

เซนโนว่า : ถ้าฉันเป็นซุงวาน ฉันจะส่งไปทุกหมู่บ้านเลย

ปักษา : ถ้างั้นเราลองไปสำรวจหมู่บ้านที่ใกล้กับพวกฝรั่งเศสก่อนสิ

เซเบอรัส : ความคิดดีนะ แต่ว่ามันอยู่ไกลหรือเปล่าหล่ะ

เรย์นอร์ฟ : ดูจากแผนที่แล้ว น่าจะ 10 กิโลกว่าๆได้

เอิร์ท : ถ้าเราควบม้าไปน่าจะทันพวกมันอยู่นะ

โคลวิส : ถ้าอย่างงั้นเรารีบไปกันเลยดีกว่า

พวกเขารีบไปที่ม้าของพวกเขา จากนั้นก็เตรียมพร้อมสำหรับการช่วยเหลือแต่ละหมู่บ้าน

รา : แล้วนี่ เราจะป้องกันหมู่บ้านได้นานแค่ไหนหล่ะ

วาเนสซ่า : ได้แค่ไหนก็เอานั้นแล้วกันนะ

โทไบอัส : อย่าเสียเวลากันเลย รีบไปกันดีกว่า

พวกเขารีบควบม้าออกจากค่าย ก่อนที่จะเดินหน้าไปยังหมู่บ้านที่พวกฝรั่งเศสจะบุกเข้ายึด

ณ ค่ายของนโปเลียน ในขณะที่ซุงวานกำลังพักรักษาตัว จู่ๆนโปเลียนก็มีคำสั่งให้ซุงวานไปพบ โดยที่ให้ลูกน้องของซุงวานมาเรียกตัวเขาไปด้วย

“คุณซุงวานครับ นโปเลียนเรียกตัวครับ”

“มีอะไรอีกหล่ะ”

“ไม่ทราบเหมือนกันครับ”

“โอเค ถ้างั้นเดี๋ยวฉันไป”

ซุงวานเดินออกจากเต้นท์โดยที่มีคนนับสิบคอยคุ้มกัน จากนั้นไม่นาน ซุงวานก็มาถึงเต้นท์ของนโปเลียนในทันที โดยที่นโปเลียนกำลังมองดูแผนที่อยู่บนโต๊ะ

“อ้าว คุณฮงมาพอดีเลย”

ซุงวาน : ครับ มีอะไรเรียกใช้ผมครับ

“อ้อ ตอนนี้เราเตรียมการข้ามชายแดนรัสเซียแล้ว คุณมีแผนอะไรหรือเปล่าครับ”

ซุงวาน : ผมจะแบ่งกองโจรไปปล้นหมู่บ้าน และกวาดต้อนผู้คน ตอนที่มันยังไม่รู้ตัวครับ

“ตอนนี้เราพยายามแล้ว แต่บางหมู่บ้านก็เผายุ้งฉางทิ้งแล้วถอยออกไป”

ซุงวาน : เพราะฉะนั้นเราจะไม่เล่นงานแค่หมู่บ้านย่านนี้ แต่เราจะบุกไปที่ละแวกใกล้เคียงด้วย แล้วพยายามปล้นค่ายทหารพวกมันตอนที่พวกมันกำลังอ่อนแอ

“ว่าแต่ค่ายไหนของมันหล่ะที่อ่อนแอ”

ซุงวาน : ที่นี่ไงครับ ค่ายกองทัพที่ 5 ของมัน เพิ่งจะโดนเราจัดการ แถมสายของผมบอกว่าด้านในมีแต่คนเจ็บทั้งนั้น

“แต่ว่าพวกมันคงจะส่งกำลังมาเสริมแล้วหล่ะ”

ซุงวาน : เพราะฉะนั้นเราจึงต้องใช้ความรวดเร็วในการบุกไงครับ ใช้ทหารม้าติดปืน บุกเข้าไปตอนมันยังไม่ทันตั้งตัว

“คุณจัดการได้งั้นเหรอ”

ซุงวาน : แน่นอนครับ ผมพอจะมีวิธีอยู่ // ซุงวานยิ้มมุมปาก ท่ามกลางความสงสัยของนโปเลียน

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชายแดนรัสเซีย ซึ่งชาวบ้านแถวนั้นยังคงใช้ชีวิตกันอย่างปกติ ไม่มีอะไรมากวนใจ พวกของนาวินขี่ม้ามาเรื่อยๆเพื่อมาดูว่ามีการปล้นหมู่บ้านหรือเปล่า แต่พวกเขาก็ไม่พบเลยแม้แต่เงาของทหารฝรั่งเศส

นาตาชา : ทำไมเงียบจัง เหมือนว่าไม่มีใครอยู่เลย

นาวิน : นั่นสิ ดูเงียบๆชอบกลแหะ

แต่จู่ๆก็มีเสียงปืนดังขึ้นมาจากนอกหมู่บ้าน ทุกคนตกใจกันมาก จากนั้นเองพวกของนาวินก็ขี่ม้าไปดู ก็พบว่ามีทหารฝรั่งเศสส่วนหนึ่งบุกมา จากนั้นพวกเขาก็ได้ทำการบุกไปสกัดทหารฝรั่งเศสเอาไว้ พวกมันทั้งหมดวางอาวุธทันที จากนั้นก็คุกเข่าลงยอมจำนน

ปักษา : เฮ้อ พวกมันยอมแพ้กันหมดแล้วเนี่ย

เซเบอรัส : แต่เอ๊ะ มันง่ายเกินไปหรือเปล่า

คุลุก : ลองสัมภาษณ์พวกมันดูหน่อยมั้ยหล่ะ

อมตะ : เยี่ยม ว่าแต่ใครจะเป็นคนคุยหล่ะเนี่ย

วาเลเรีย : ลองให้เวเรียไนท์ไปถามดูสิ // เวเรียไนท์พาทหารคนหนึ่งไปถาม แต่ซักพัก เธอก็คอตกกลับมา

คางุยะ : มันบอกว่าอะไรบ้าง บอกหน่อยสิ

เวเรียไนท์ : มันบอกมันโดนสั่งให้มาปล้นที่นี่ ด้วยทหารแค่ 20 นายหน่ะ

ไดโยวเซย์ : 20 คน อย่าว่าแต่ปล้นเลย ซุ่มโจมตียังลำบากเลย

อิโอ : ว่าแต่ทำไมมันถึงมากันแค่นี้เองหล่ะ

ครูส : หรือว่ามันจะมีจุดประสงค์อื่น เช่นว่าจะหลอกล่อ // ในตอนนั้นเอง เซนถึงกับคิดอะไรได้บางอย่าง

เซนโนว่า : หะ หรือว่าความจริงมันจะไปปล้นที่อื่น แผนของซุงวานแน่ๆ

โทไบอัส : แล้วทำไมถึงไม่มีเสียงปืนดังมาจากแถวนี้หล่ะ

ทาเคชิ : ใช่สิ ฉันยังไม่ได้ยินเสียงปืนเลยซักนัด

แบล็ค : ไม่แน่นะ เป้าหมายของมันอาจไม่ใช่หมู่บ้านก็ได้ หรือว่าค่ายทหารหล่ะ

เรย์นอร์ฟ : เออใช่ แล้วเราจะเอายังไงกันต่อหล่ะ

เอิร์ท : ลองกลับไปที่ค่ายทหารก่อน แล้วค่อยว่ากันก็แล้วกัน

และในขณะเดียวกัน จู่ๆโรโบโกะก็โฮโลแกรมหานาตาชาในทันที

โรโบโกะ : แย่แล้วค่ะคุณนาตาชา ตอนนี้คุณต้องรีบกลับค่ายเดี๋ยวนี้เลยนะคะ

นาตาชา : งั้นเหรอ ฉันว่าแล้ว เราต้องโดนหลอก

รา : ตายหล่ะ ถ้างั้นอย่าเสียเวลาเลย รีบไปดีกว่า

วาเนสซ่า : ว่าแต่ทหารฝรั่งเศสพวกนี้หล่ะจะเอายังไง

โคลวิส : ปลดอาวุธพวกมัน ไม่ให้พวกมันเอาไปใช้ได้สิ

ยู : แล้วใครจะเป็นคนทำลายปืนพวกนี้หล่ะ

นิโคลัส : เดี๋ยวปู่จัดการเอง // นิโคลัสจับเอาปืนพวกนั้นหักเล่นราวกับมันเป็นแค่ของเล่น จากนั้นก็ไล่ให้ทหารฝรั่งเศสหนีกลับไป

นาวิน : รีบไปดีกว่าครับ เดี๋ยวจะไม่ทันการ

พวกเขาควบม้ากลับไปยังค่ายทหารรัสเซีย ก่อนที่พวกของซุงวานจะบุกไปทำลายค่ายทหารจนหมด

ณ ค่ายทหารรัสเซีย ซึ่งทหารรัสเซียกำลังช่วยกันรักษาทหารและรวบรวมกำลังพลที่เหลือป้องกันประเทศ ตอร์มาชอฟช่วยเหลือทหารให้ได้มากที่สุด และที่ด้านนอกของค่าย ทหารรัสเซียกำลังเฝ้ายามกันอย่างแข็งขัน

“พลัก”

ทหารรัสเซียโดนซุ่มโจมตีอย่างเงียบๆ โดยที่พวกฝรั่งเศสพยายามเข้ามาล้อมค่ายเอาไว้ เมื่อพวกเขาฆ่าทหารยามจนหมด พวกเขาก็เตรียมรอสัญญาณจากนายทหารทันที

“โจมตี”

ทหารฝรั่งเศสติดดาบปลายปืนบุกเข้าไปประชิดทหารรัสเซีย เสียงปืนดังลั่นไปทั่ว ทหารรัสเซียพยายามจะป้องกันตัว แต่ทหารฝรั่งเศสเข้าประชิดอย่างรวดเร็ว ตอร์มาชอฟพยายามจะป้องกันค่ายแต่พวกฝรั่งเศสก็โจมตีมาเรื่อยๆ จนทหารของเขาตายไปเรื่อยๆ

“ท่านครับ มาทางนี้ครับผม” ทหารคนหนึ่งพาตอร์มาชอฟมาหลบพร้อมกับทหารอีกกองร้อยหนึ่ง ซึ่งหนีรอดออกมาได้

“ท่านครับ เราต้านไม่ไหวแล้ว ค่ายเราแตกแน่”

“รีบส่งข่าวไปให้แนวหลัง แล้วสั่งให้คนที่เหลือรีบหนี ด่วนเลย”

ตอร์มาชอฟนำทหารนับพันหนีไป โดยที่ในตอนนั้นเอง หลังจากที่ทหารฝรั่งเศสสามารถยึดค่ายได้แล้ว พวกเขาก็เริ่มจัดการเคลียร์พื้นที่ และในขณะเดียวกันนั้นเอง ซุงวานและพรรคพวกของเขาก็มาตรวจสอบพื้นที่ว่ามีอะไรที่พวกเขาต้องการหรือเปล่า

ซุงวาน : เฮ้ย พวกมึงไปดูสิว่ามีใครที่ไม่เข้าพวกอยู่ที่นี่หรือเปล่า

คนของซุงวานไปสำรวจทั่วค่าย โดยที่ในตอนนั้นเองซุงวานก็รอฟังข่าวอยู่ แล้วในตอนนั้นเอง คนของซุงวานก็เข้ามารายงานข่าวให้ซุงวานได้ฟัง

“ท่านครับ เราไม่พบใครผิดปกติเลยครับ”

ซุงวาน : อืม ดูเหมือนพวกมันไม่ได้อยู่ที่นี่

“แล้วเราจะเอายังไงต่อดีครับ”

ซุงวาน : พวกมันคงจะถอยไปแนวหลังแล้ว รอติดตามมันดูแล้วกัน

“ได้ครับ”

ซุงวาน : แล้วอีกอย่าง ถ้าเจอตัวหัวหน้ามัน จับมันมาให้ฉัน

“ได้ครับ”

และในขณะเดียวกัน ไม่นานนัก พวกของนาวินก็ขี่ม้ามาใกล้ค่ายทหารรัสเซียที่เพิ่งจะโดนทำลาย พวกเขาเห็นถึงกับอึ้ง แล้วปรึกษากันในทันทีว่าจะทำอย่างไรต่อไป

นาตาชา : โรโบโกะพูดถูก พวกมันทำลายที่นี่แล้ว

นาวิน : หวังว่าคุณตอร์มาชอฟจะออกมาทันที

และในขณะเดียวกัน มีทหารฝรั่งเศสมาเจอพวกเขา จากนั้นพวกมันพยายามจะยิงเขา ทำเอาพวกเขาต้องรีบควบม้าหนีทันที

นาตาชา : แย่หล่ะ รีบหนีไปจากที่นี่กันเถอะ

พวกเขาควบม้าหนีทหารฝรั่งเศส แต่พวกมันก็ให้ทหารม้าไล่ตาม โดยที่ในตอนนั้นเองลีซุงวานก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น เขาจึงนำกำลังคนตามไปทีหลัง ซึ่งพวกเขาหนีกลับเข้าไปในเขตของรัสเซีย ในป่าแห่งหนึ่ง ซึ่งพวกเขาพยายามยิงสกัดทหารฝรั่งเศส แต่ทหารฝรั่งเศสไล่ตามพวกเขาไม่หยุดหย่อน

นาตาชา : พวกมันจะตามไปถึงไหนเนี่ย

นาวิน : ถ้างั้นผมจะสกัดพวกมันไว้ก่อนครับ

นาวินควบม้าและชักดาบไปสกัดมัน เขาฟันดาบกับทหารม้า เพื่อนคนอื่นๆก็ควบม้าตามมาช่วย ในตอนนั้นเองวินก็เกือบจะโดนหอกเสียบใส่แต่เขาหลบได้ เขาเสียหลักตกจากหลังม้า แต่เขาก็ยังสู้กับพวกมันไว้ได้ ในตอนนั้นเองนาตาชาก็โดนทหารม้าชนม้าของเธอ นาวินจึงซัดหอกไปโดนมันจนล้ม

นาวิน : นี่ ฉันว่าเราลงจากม้าดีกว่า

เพื่อนๆของนาวินจัดการกับทหารฝรั่งเศส ปักษากระโดดลงจากหลังม้าใส่ทหารฝรั่งเศสแล้วเชือดคอมัน เซเบอรัสฟันดาบกับทหารม้าที่บุกม้า คุลุกยิงธนูใส่ทหารบนหลังม้า อมตะยิงปืนใส่พวกมันทีละคน วาเลเรียและเวเรียไนท์ใช้หอกสกัดทหารม้า ไดโยวเซย์ปาดาวกระจายแล้วจัดการฟันพวกมัน คางุยะขว้างกรรไกรใส่มัน ครูสและอิโอลุยฟันดาบกับทหารเดินเท้า นิโคลัสลากมันลงจากม้าแล้วจับทุ่ม โทไบอัสและเซนโนว่าขี่ม้าปะทะกับมัน ทาเคชิและแบล็คก็ลุยกับทหารเดินเท้าด้วย เอิร์ทและเรย์นอร์ฟไล่ยิงพวกมันจากระยะไกล โดยที่ยูคอยใส่กระสุนให้ โคลวิสบู๊มือเปล่ากับพวกมัน ราและวาเนสซ่าปาระเบิดใส่พวกมันเพื่อสกัดมันไว้ จนกระทั่งพวกมันเริ่มจะเสียศูนย์และถอยกลับไป จากนั้นเองพวกเขาก็เริ่มมารวมกันเพื่อตรวจสอบคนเจ็บ แต่จู่ๆก็มีกระสุนปืนลอยมาทางนาตาชา นาวินกระโดดไปพาเธอหลบอีกทางหนึ่ง จากนั้นคนอื่นๆก็เล็งปืนไปทางที่ยิงปืนใส่พวกเขา จู่ก็ปรากฏร่างของชายคนหนึ่ง เดินเข้ามาทางพวกเขา พร้อมกับคนของเขาอีกเป็นร้อยคน

นาวิน : ซุงวาน

ซุงวาน : หวัดดีวิน ในที่สุดฉันก็เจอแกจนได้ สบายดีมั้ยหล่ะ

นาวิน : ดีมากๆเลยหล่ะ ไอ้คนทรยศ

ซุงวาน : ใครว่าฉันทรยศหล่ะ มันคือธุรกิจของฉัน

เซนโนว่า : แก ไอ้สารเลว วันนี้แกมาให้ฉันฆ่าแกใช่ไหม

ซุงวาน : เซนที่รัก เรื่องของเรามันจบไปนานแล้วนี่หน่า

ทาเคชิ : นี่แกพูดกับน้องสาวแบบนี้ได้ยังไงวะ

โทไบอัส : ใช่ ฉันยังไม่ได้บัญชีกับแกเลยหว่ะ

นิโคลัส : แกมาที่นี่ต้องการอะไรกันวะ

ซุงวาน : แกทำงานฉันพังป่นปี้ที่ไซง่อน แต่นั่นแค่เริ่มต้น ที่พวกนายกำลังจะเจอ

ปักษา : แต่ฉันว่านี้คงเป็นจุดจบของแกหว่ะ

เซเบอรัส : ใช่ แล้วไอ้เตี้ยอย่างแกเนี่ยนะจำอะไรได้

ซุงวาน : อย่าปากดีหน่อยเลย แกมันก็แค่พวกคนรับจ้าง ทำงานเพื่อเงิน ก็เหมือนกับฉันนั่นแหละ เรามันต่างกันตรงไหนวะ

นาวิน : ไม่ใช่ทุกคนที่จิตป่วยแบบแก

คุลุก : ใช่ แกคิดว่าเงินซื้อทุกคนโลกได้งั้นเหรอ

อมตะ : นั่นสิ แกมันก็ป่วยอยู่คนเดียวนั่นแหละ

ซุงวาน : แต่พวกแกก็ป่วยนะเว้ย วันนี้แกฆ่าคนไปตั้งเยอะนี่หว่า

วาเลเรีย : แล้วพวกแกคิดจะทำอะไร จะฆ่าพวกเรางั้นเหรอ

เวเรียไนท์ : ก็คงจะเป็นแบบนั้นหล่ะ แต่มันคงไม่ง่ายหรอก

ซุงวาน : คิดเหรอว่าพวกแกเก่งจริงๆหน่ะ

โคลวิส : แกลองมาตัวๆกับฉันก็ได้นะ จะได้รู้กันไปเลย

แบล็ค : ใช่ แกอยากจะลองดูก็ได้นะ

เรย์นอร์ฟ : ฉันว่านะ เรารีบถอนตัวไปจากที่นี่หน่อยก็ดีนะ

เอิร์ท : หาทางเอาแล้วกัน ฉันจะช่วยสกัดมันให้

ไดโยวเซย์ : พวกแกกำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่ // เธอตะโกนใส่ซุงวาน

ซุงวาน : มันเป็นงานของฉัน ฉันทำเพื่อเงิน ก็แค่นั้น

คางุยะ : ไม่รู้เหรอ เงินที่แกรับมันจะทำให้โลกนี้พินาศ

อิโอ : เสียเวลาเปล่า อย่าไปพูดกับคนแบบนี้เลย

ซุงวาน : เฮ้อ ถ้าพวกแกจะโกหกฉัน ไปหาคำพูดที่มันดูเนียนกว่านี้นะ

ครูส : แล้วแกคิดจะทำอะไรกันแน่ จะฆ่าพวกกูงั้นเหรอ

รา : ฉันไม่กลัวหรอก มาลุยกันให้ตายไปข้างดีกว่า

วาเนสซ่า : ใช่ พวกแกจะมาเป้นร้อยเราก็ไม่กลัวหรอก

ซุงวาน : ปากดีนะน้องสาว เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอ

ยู : ไม่ได้แค่ปากดีนะ อย่างอื่นก็ดีนะเว้ย ลองดูมั้ยหล่ะ

ซุงวาน : ได้พวกแกบังคับฉันเองนะ ฆ่ามันให้หมด

แต่ยังไม่ทันไร จู่ๆก็มีทหารรัสเซียกลุ่มหนึ่งขี่ม้าเข้ามายิงพวกของซุงวาน ซุงวานยิงสกัดแล้วถอยกลับไป ในตอนนั้นเอง นาวินก็หยิบปืนขึ้นมา

“ตามไปฆ่าพวกมันเลย”

เพื่อนๆของนาวินบุกตามไปไล่ฆ่าพวกมัน โดยที่เสียงปืนดังไปทั่ว ปะทะกันอลหม่าน นาวินวิ่งเข้าไปหาซุงวานที่กำลังขี่ม้าหนี นาวินยิงไล่หลังซุงวานแต่ซุงวานก็ยิงสกัดเอาไว้ ลูกน้องของซุงวานพยายามบุกมาสกัดนาวินเอาไว้ แต่นาตาชาก็มาช่วยเอาไว้ได้ทัน ในตอนนั้น พวกของนาวินกำลังปะทะกับพวกซุงวานอยู่ จู่ๆก็มีประตูกาลเวลาออกมา ซึ่งอูลริคและ TARS ก็บุกออกมาช่วยพวกเขาเอาไว้ อูลริคซัดกับพวกมันนับสิบคน ส่วน TARS ก็ไล่ยิงปืนกลใส่พวกมัน คนอื่นๆรีบมาหาอูลริคในทันทีตอนนั้น

เซนโนว่า : อูลริค ปลอดภัยดีนะเพื่อน // เซนยื่นมือจับอูลริค อูลริคจับมือตอบด้วย

อูลริค : แน่นอน แค่นี้ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก

อิโอ : เออใช่ หายเอ๋อแล้วนะ TARS

TARS : ระบบของผมยังใช้งานได้ 98 % ครับ

จากนั้นไม่นาน กลุ่มของซุงวานก็สู้ไม่ได้แล้วก็ถอยไป นาตาชาพานาวินกลับมาหาเพื่อนคนอื่นๆในทันที โดยที่นาวินเจ็บใจที่จับตัวซุงวานไว้ไม่ได้ ในตอนนั้นเอง หัวหน้ากลุ่มทหารรัสเซียก็มาคุยกับนาตาชาในทันที

“ปลอดภัยดีนะครับ”

นาตาชา : ค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาช่วยเรา

“พวกคุณต้องรีบกลับไปมอสโควทันที เราต้องการทหารทุกคนที่พอจะรบได้”

นาวิน : แล้วพวกชาวบ้านหล่ะ

“ตอนนี้พวกเขาอพยพหนีเข้าไปในเมืองกันแล้วครับ”

ในขณะเดียวกัน อูลริคกับ TARS ก็เข้ามาหานาวินเพื่อคุยอะไรบางอย่างที่ได้ยินมาจากโรโบโกะในทันทีเมื่อเจอกับนาวิน

อูลริค : วิน นี่นายได้เจอกับซุงวานหรือเปล่า

วิน : เจอเมื่อกี้เนี่ย เกือบจับมันได้แล้ว พวกนายไม่เป็นไรนะ

อูลริค : เราได้รับคำสั่งให้มาจับตัวพวกมันครับผม

เซเบอรัส : คงยากหว่ะ ไอ้หมอนี่มันแมวเก้าชีวิตจริงๆ

ปักษา : เราจะฆ่ามันได้เลยหรือเปล่าเนี่ย

TARS : ปฏิเสธครับ ทางหน่วยต้องการให้จับเป็นครับ

คุลุก : แต่กว่าจะจับมันได้ เราตายกันก่อนแน่

อมตะ : ใช่ ไอ้หมอนั่นไม่ใช่ธรรมดาๆด้วยสิ

เซนโนว่า : ฉันจะจับมันเอง ฉันรู้จักมันดี

ทาเคชิ : ใจเย็นน่าเซน อย่าเพิ่งทำอะไรวู่วามสิ

โทไบอัส : ใช่ ตอนนี้เราเข้าถึงตัวมันได้ยากด้วย

นิโคลัส : แต่ถ้าให้ฉันจับมันได้สิ รับรองมันหนีไม่ได้แน่

แบล็ค : ขอให้ได้แบบนั้นจริงๆนะลุง

วาเลเรีย : แต่ฉันได้ยินว่าเราต้องกลับไปที่มอสโควนี่หน่า

เวเรียไนท์ : ใช่ แต่ชาวบ้านจะเป็นยังไงต่อหล่ะเนี่ย

ไดโยวเซย์ : ไม่ต้องห่วงหรอก พวกเขาถอยกลับไปแล้วหล่ะมั้งนะ

คางุยะ : แล้วนี่เรามีจะมีแผนยังไงต่อหล่ะเนี่ย

ครูส : ก็ต้องกลับไปมอสโคว ไปป้องกันพวกมันสิ

เรย์นอร์ฟ : เออนี่ แล้วไอ้ลีซุงวานนี่จะยังไงหล่ะเนี่ย

เอิร์ท : ปล่อยไปก่อน กากๆแบบมันคงจับได้เร็วๆนี่หล่ะ

โคลวิส : ใช่ อย่าให้ฉันเจอมันนะ ฉันจะเตะให้หน้าหงาย

ยู : ให้มันจริงอย่างคำเถอะหว่ะเพื่อน

รา : ฉันว่าเรารีบกลับไปในตัวเมืองดีกว่านะ

วาเนสซ่า : ใช่ๆ ตอนนี้เราไม่มีกำลังพอจะลุยกับพวกมันนะ

นาตาชา : ทุกคนรีบไปเอาม้า แล้วตามฉันมาเลย

ทุกคนรีบไปขึ้นม้าของแต่ละคน อูลริคไปขอม้าจากทหารรัสเซียแถวนั้นมา จากนั้นพวกเขาก็เดินทางต่อไปยังมอสโควเพื่อป้องกันพวกฝรั่งเศสที่กำลังจะมา

=====================================================================

กองทัพฝรั่งเศสเตรียมประชิดกรุงมอสโกแล้ว พวกของนาวินจะทำอย่างไรต่อไป ติดตามชมต่อในตอนหน้าจ้า

ขอคนละเม้นท์ด้วยเน้อ